Την προσήλωση της κυβέρνησης στην εμβάθυνση της αντιλαϊκής πολιτικής της στην Υγεία, της εμπορευματοποίησης και των ιδιωτικοποιήσεων προς όφελος του κεφαλαίου, που πλήττει καίρια τις λαϊκές ανάγκες, επαναβεβαίωσε ο πρωθυπουργός, Κ. Σημίτης, κατά την παρουσίαση της περιβόητης «Χάρτας Σύγκλισης». Ετσι, εξήγγειλε την αύξηση των δαπανών για την Υγεία από το 2,7% του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος στο 4% μέχρι το 2008. Η όποια αύξηση της χρηματοδότησης, βέβαια, όσο είναι σε ισχύ και δράση ο ιδιωτικός τομέας στην Υγεία, γίνεται στη βάση της εμπορευματοποίησης, μακριά απ' το λαϊκό αίτημα για πλήρη χρηματοδότηση, ενός αποκλειστικά δημόσιου και δωρεάν συστήματος Υγείας, με κατάργηση του ιδιωτικού τομέα. Στην ίδια τη «Χάρτα», άλλωστε, τονίζεται ότι πρέπει να υπάρχει σχέση συνεργασίας και συμπλήρωσης της ιδιωτικής και δημόσιας περίθαλψης. Στο ίδιο πνεύμα, προωθείται για όλα τα Ταμεία (ιδιαίτερα τα τέσσερα μεγάλα - ΙΚΑ, ΟΠΑΔ, ΟΑΕΕ, ΟΓΑ) να υπάρξει «ένας ελάχιστος κανονισμός παροχών στην κατεύθυνση της ασφάλισης της ανάγκης και του κινδύνου καταστροφικής απώλειας εισοδήματος». Που προοιωνίζεται την παραπέρα περικοπή των παροχών για την Υγεία, την αύξηση των δαπανών των εργαζομένων για την περίθαλψη.

Πολύ πέρα απ' τις ανάγκες και οι εξαγγελίες για αύξηση του ιατρικού προσωπικού στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας (ΠΦΥ) κατά 1.000 άτομα, αφού αναγκαία είναι η αύξηση των ίδιων των μονάδων ΠΦΥ - σύμφωνα με παλαιότερες εξαγγελίες του διοικητή του ΙΚΑ, Μ. Νεκτάριου, χρειάζονταν 200 ακόμα μονάδες για να λειτουργήσει ένα ολοκληρωμένο σύστημα ΠΦΥ. Ο Κ. Σημίτης ανέφερε ακόμα ότι κάθε ασφαλισμένος θα έχει τον οικογενειακό γιατρό του μέχρι το 2008. Ο οικογενειακός γιατρός, βάσει των σχεδιασμών της κυβέρνησης όμως, είναι ένας ιδιώτης γιατρός που λειτουργεί ως «θυροφύλακας» του συστήματος Υγείας, εξοβελίζοντας την πραγματική έννοια του οικογενειακού γιατρού.

Στο ίδιο πνεύμα ο πρωθυπουργός υποσχέθηκε αύξηση του νοσηλευτικού προσωπικού σε πάνω από 10.000 άτομα, χωρίς να διευκρινίσει αν οι προσλήψεις αυτές αφορούν σε μόνιμο προσωπικό ή προσλήψεις με 18μηνες συμβάσεις που αποτελούν «μπάλωμα» στις ανάγκες (οι κενές οργανικές θέσεις στα νοσοκομεία και ΚΥ ξεπερνούν τις 25.000) και επεκτείνουν τη μερική απασχόληση και στα νοσοκομεία.

«Σύγχρονη ανοιχτή ποιοτική Παιδεία πολλαπλών δεξιοτήτων», υποσχέθηκε χτες ο πρωθυπουργός στη λαϊκή οικογένεια που καλείται να χρυσοπληρώνει μια Παιδεία μακριά από τις σύγχρονες ανάγκες και εναρμονισμένη με τις γενικότερες επιλογές του κεφαλαίου. Που βλέπει τα παιδιά της μετά τη «μεταρρύθμιση» να διώχνονται από το λύκειο της ταξικής επιλογής, να διοχετεύονται στα ΤΕΕ ή και εκτός εκπαίδευσης πριν τα 17 τους χρόνια. Που η σημερινή έναρξη της σχολικής χρονιάς σημαίνει βαθιά το χέρι στην τσέπη. Και κάτω από την πίεση της αγανάκτησης για τη μιζέρια της Παιδείας, ο πρωθυπουργός υποσχέθηκε αύξηση των δαπανών για την Παιδεία στο 5% του ΑΕΠ μέχρι το 2008, κάνοντας λόγο για «μέρισμα ειρήνης», που δημιουργείται «από τον επιτυχημένο εκσυγχρονισμό των Ενόπλων Δυνάμεων τα τελευταία χρόνια».

Ακόμα όμως και αυτές οι εξαγγελίες, δεν ξεφεύγουν από τις βασικές αντιεκπαιδευτικές επιλογές. Το εκπαιδευτικό σύστημα που θέτει η «χάρτα» ως στόχο με μείωση της σχολικής διαρροής στο 4%, αύξηση αριθμού αποφοίτων στα Μαθηματικά - Φυσικές Επιστήμες - Τεχνολογία στο 33%, αύξηση ποσοστού των πτυχιούχων γυναικών, είναι εφαρμογή των δεικτών που πριν μερικούς μήνες αποφάσισε η ΕΕ για τη σύγκλιση στην Παιδεία με γνώμονα τις αποφάσεις της Λισαβόνας για ανταγωνιστικότητα της ευρωπαϊκής οικονομίας. Στο ίδιο πλαίσιο εντάσσονται και οι εξαγγελίες για ανάπτυξη της διά βίου εκπαίδευσης με ίδρυση μέχρι το 2008 σχολείων δεύτερης ευκαιρίας, κέντρων εκπαίδευσης ενηλίκων, Ινστιτούτων Διά Βίου Εκπαίδευσης στα Πανεπιστήμια. Από τις εξαγγελίες δε λείπει και η αναφορά στην «αξιολόγηση», την προώθηση της οποίας υπόσχεται σε όλες τις βαθμίδες, με κριτήρια που κάθε άλλο παρά τις λαϊκές ανάγκες έχουν γνώμονα. Πατώντας δε σε πραγματικά προβλήματα που η ίδια η πολιτική της κυβέρνησης δημιούργησε, υπόσχεται τα αυτονόητα, δηλαδή νέα προγράμματα και βιβλία, βιβλιοθήκες, νέες τεχνολογίες, ενώ αναφέρεται για μια ακόμα φορά στη γενίκευση του «ολοήμερου σχολείου» και στο Γυμνάσιο.

Την παραμικρή διαφωνία δεν εξέφρασε για τους στόχους και τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές της «Χάρτας Σύγκλισης» ο Κ. Καραμανλής. Το μόνο που τον απασχολεί είναι πώς θα δείξει ότι ο Κ. Σημίτης είναι αναξιόπιστος διαχειριστής της και άρα, σύμφωνα με την αμείλικτη λογική του δικομματισμού, αυτός θα είναι καλύτερος.

Ουσιαστικά, ο πρόεδρος της ΝΔ αναγνώρισε ότι η «Χάρτα Σύγκλισης» αποτελεί και δικό του «μπούσουλα» και «επιχειρηματικό σχέδιο» για την επόμενη τετραετία, επιβεβαιώνοντας πως υιοθετεί τον πρωθυπουργικό χαρακτηρισμό ότι πρόκειται για «εθνικό στόχο». Στην απάντηση που έδωσε, αμέσως μετά τις χτεσινές εξαγγελίες του Κ. Σημίτη παίζοντας στο παιχνίδι της εντυπωσιοθηρίας, επικέντρωσε στο να πείσει ότι «οι Ελληνες και οι Ελληνίδες δεν εμπιστεύονται τον κ. Σημίτη», όπως ευθέως είπε. «Ο κ. Σημίτης ξαναδιάβασε σήμερα τις προγραμματικές δηλώσεις του 2000. Υπόσχεται ότι, μέχρι το 2008, θα υλοποιήσει όλα εκείνα, που, σύμφωνα με τις τότε δεσμεύσεις του, θα έπρεπε ήδη να ήταν πραγματικότητα», σχολίασε.

Επιχειρώντας να στηρίξει τον ισχυρισμό του ότι η «Χάρτα Σύγκλισης» είναι «τεκμήριο αναξιοπιστίας» του Κ. Σημίτη επικαλέστηκε τις γνωστές «δεσμεύσεις» του πρωθυπουργού το 2000, οι οποίες βέβαια δεν υλοποιήθηκαν. Ανέφερε ότι το 2000 ο Κ. Σημίτης δεσμευόταν ότι το 2004, η χώρα μας θα έχει προσεγγίσει το 80% του ΑΕΠ της ΕΕ. «Το ίδιο, συνέχισε, υπόσχεται και σήμερα, αλλά για το 2008. Αυτό που αφήνει πίσω του ο κ. Σημίτης είναι μια Ελλάδα μόλις στο 67,8% του μέσου κοινοτικού ΑΕΠ». Στο ίδιο μήκος κύματος, αναφέρθηκε στους ανεκπλήρωτους στόχους της κυβέρνησης στον πληθωρισμό, στη δημιουργία 300.000 νέων θέσεων εργασίας, στο δίκτυο ενάντια στη φτώχεια, τους βρεφονηπιακούς σταθμούς, την ολοκλήρωση της Εγνατίας, της ΠΑΘΕ, της Ιόνιας Οδού και του Μετρό Θεσσαλονίκης.

Περνώντας στην αντεπίθεση εμφάνισε δικαιωμένη τη θέση του για την «κοινωνική πολιτική» επισημαίνοντας ότι «είναι ο ίδιος ο πρωθυπουργός, που δηλώνει - συμφωνώντας μαζί μας - ότι κοινωνική πολιτική, χωρίς πραγματική και βιώσιμη ανάπτυξη, δε γίνεται». Και κατέληξε, επαναλαμβάνοντας ότι «ο κ. Σημίτης σήμερα ομολόγησε την αποτυχία του. Ξαναμοιράζει τώρα τις ίδιες χιλιοειπωμένες υποσχέσεις. Τάζει τα πάντα στους πάντες. Κινδυνολογεί και καλλιεργεί εκβιαστικά διλήμματα... Οι Ελληνίδες και οι Ελληνες δεν τον εμπιστεύονται».

«Οπως το 1996 - 2000 ολοκληρώσαμε την οικονομική σύγκλιση, έτσι το 2000 - 2004 ολοκληρώνουμε την κοινωνική σύγκλιση»...

«(Αυτό) είναι το πρόγραμμα της κοινωνικής σύγκλισης. Είναι η τετραετία της ολοκλήρωσης των μηχανισμών κοινωνικής προστασίας με έμφαση στη μάχη κατά της ανεργίας, στη διασφάλιση και ενίσχυση του ασφαλιστικού συστήματος, τη μεταρρύθμιση του ΕΣΥ, την επέκταση των πολιτικών πρόνοιας»...

(Κ. Σημίτης, προεκλογικές εξαγγελίες στο Ζάππειο, 15/3/2000)

***

Ακριβώς τα ίδια προεκλογικά λόγια, ακριβώς τα ίδια ψηφοθηρικά «δεσμεύομαι». Οπως πριν 4 χρόνια, στο Ζάππειο ήταν και τότε.

Αν όσα είπε χτες ο κ. Σημίτης είχαν κάποια αξία, τότε η «κοινωνική σύγκλιση» θα έπρεπε να έχει ήδη... επέλθει. Αυτό έταζε το 2000. «Το 2000 - 2004 θα είναι η τετραετία της κοινωνικής σύγκλισης» έλεγε (και) τότε. Το ίδιο λέει και τώρα με... αλλαγμένες ημερομηνίες. Το 2000 - 2004 έγινε 2004 - 2008. Να δείτε που μετά από 4 χρόνια θα γίνει και 2008 - 2012...

***

Λέει αλήθεια ο κ. Σημίτης. Αλλά από την ανάποδη. Πράγματι ανέλαβε μια και μόνη «δέσμευση»: Οτι το εγχώριο κεφάλαιο θα συγκλίνει με το «ευρωπαϊκό» και ότι η ελληνική φτώχεια θα συγκλίνει με την «ευρωπαϊκή».

***

Οσο για τον λαό; Ο κ. Σημίτης μάς άφησε άναυδους! «Δεσμεύτηκε» ότι έως το 2008 θα δίνει ανά έτος... 0,83 ευρώ (!) «αύξηση» τη μέρα στους συνταξιούχους του ΟΓΑ και 1,2 ευρώ (!) «αύξηση» στους συνταξιούχους του ΙΚΑ! Στους βιομηχάνους όμως (και μόνο υπό μορφή επιδότησης για επενδύσεις) θα δώσει 6 δισ. ευρώ! Το «κοινωνικό πακέτο» επί 3 δηλαδή! Αυτή είναι η «Χάρτα» του!

***

Αφ' ενός θα μειώσει τους ρύπους για την καταπολέμηση του φαινομένου του θερμοκηπίου...

Αφ' ετέρου θα μας κάνει και μια... «ηλεκτρονική διακυβέρνηση»!