Ταινία που ξεχωρίζει και κλέβει εντυπώσεις το «Κραυγές και ψίθυροι», από τον αξεπέραστο Ινγκμαρ Μπέργκμαν. «Μικρές πληγές» που αφήνουν γλυκές κινηματογραφικές στιγμές και ένα ντοκιμαντέρ που βλέπει στο μέλλον μια τρισδιάστατη πραγματικότητα.
Πρόκειται ίσως για μια από τις πιο σκληρές και πνιγηρές ταινίες του Μπέργκμαν, με την αίσθηση της νοσηρότητας και της διαπλοκής των σχέσεων. Το «Κραυγές και ψίθυροι» είναι γεμάτο εμμονές. Το κόκκινο σηματοδοτεί το θάνατο και το λευκό σου δίνει την αίσθηση της αδράνειας. Οι ήρωες της ταινίας περπατούν νωχελικά χωρίς να αντιλαμβάνονται το χρόνο. Είναι ήδη νεκροί, αλλά δεν το ξέρουν. Οι ψυχές τους έχουν την ανάγκη να φωνάξουν και να βγάλουν όλα αυτά που έχουν μέσα τους, αλλά δεν τολμούν. Το μόνο που κάνουν, περιμένουν να περάσει ο χρόνος και ώσπου να έρθει το τέλος, η μια βασανίζει την άλλη.
Αριστα σκηνοθετημένη, με εκπληκτική φωτογραφία, και χαρακτήρες δουλεμένους ως και την τελευταία λεπτομέρεια. Συνδυασμός χρωμάτων και ήχων, διάλογος που... σπάει κόκαλα και ένα τέλος που σε αφήνει άφωνο. «Κραυγές και ψίθυροι». Τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται πρέπει να ψάξεις για να βρεις.
«Cries and whispers»
Σενεφίλ, Σουηδία 1972. Σκηνοθεσία: Ινγκμαρ Μπέργκμαν. Με τους: Χαριέτ Αντερσον, Κάρι Σιλβάν, Ινγκριντ Τούλιν, Λιβ Ούλμαν.
Οτιδήποτε συμβαίνει στον Μπρούνο, του αφήνει και μια πληγή που εμφανίζονται στο πρόσωπο και στο σώμα του. Ο χαρακτήρας του έχει πλευρές συμπαθητικές, αλλά και στιγμές ενοχλητικές, τόσο που να θες να τον χτυπήσεις. Ο Μπρούνο βάζει τον εαυτό του σε καταστάσεις που δεν επέλεξε. Γίνεται έρμαιο των γεγονότων. Εχει πολύ μικρή αυτονομία και ακόμη λιγότερη θέληση. Δεν ψάχνει για κάτι συγκεκριμένο, δεν είναι ήρωας απλά αφήνεται να παρασυρθεί από τα γεγονότα. Ο Μπρούνο βρίσκεται σε μια κρίσιμη καμπή στη ζωή του και κάνει τα πάντα για να γεμίσει πληγές, όχι μόνο στο σώμα του, αλλά και στην ψυχή του.
Ο Πασκάλ Μπονιτζέρ, σκηνοθέτης και σεναριογράφος, δίνει ιδιαίτερη σημασία στο διάλογο. Αυτός είναι που δίνει την ουσία των χαρακτήρων. Υπάρχουν φορές που ο διάλογος σε ταξιδεύει κάπου χωρίς να το περιμένεις, μέχρι που να συνειδητοποιήσεις ότι κάτι άλλο συμβαίνει. Σκηνές άριστα δομημένες, με συμπυκνωμένη δράση, σε τίποτα δε θυμίζει παραδοσιακό γαλλικό κινηματογράφο. Ερμηνείες με στιγμές που αφοπλίζουν και ρομαντική διάθεση, μέσα σ' ένα μαύρο φόντο... που δύσκολα σ' αφήνει να ξεφύγεις.
«Petit coupures»
Κοινωνική περιπέτεια, γαλλικής παραγωγής 2002. Σκηνοθεσία: Πασκάλ Μπονιτζέρ. Με τους: Ντανιέλ Οτέιγ, Κριστίν Σκοτ Τόμας, Εμανουέλ Ντεβός.
Ο Κάμερον και η ομάδα του ανακαλύπτουν εκπληκτικές εικόνες και κατασκευές που είχαν παραμείνει κρυμμένες από τους εξερευνητές για πάνω από ενενήντα χρόνια και στη συνέχεια χρησιμοποιούν τις ίδιες εικόνες ως εισαγωγή στα ιστορικά γεγονότα.
Το «Φάντασμα της αβύσσου» είναι ντοκιμαντέρ - ταινία γύρω από το πλοίο που έχει γράψει τη δική του ιστορία, τόσο στη θάλασσα, όσο και στη μεγάλη οθόνη. Το αν ανακαλύπτουμε στο τέλος την αλήθεια δεν έχει και τόση σημασία, αφού ο μύθος πρέπει να παραμείνει μύθος. Αυτό που έχει πραγματικό ενδιαφέρον στο εγχείρημα του Κάμερον, που μοιάζει με εμμονή, είναι η τεχνολογία που χρησιμοποιεί και ο τρόπος που μεταφέρει το θέαμα στο κοινό, κάτι μεταξύ παραμυθιού και πραγματικότητας.
Ξεχωριστή εμπειρία τρισδιάστατης πραγματικότητας που αξίζει τον κόπο. Ετσι για να δοκιμάσεις την κινηματογραφική πραγματικότητα του μέλλοντος.
«Ghosts of the abyss»
Ντοκιμαντέρ αμερικανικής παραγωγής 2003. Σκηνοθεσία: Τζέιμς Κάμερον. Με τους: Μπιλ Πάξτον, Τζέιμς Κάμερον, Δρ. Λόρι Τζόνσον, Τσαρλς Πελεγκρίνο, Ντον Λιντς.
Ο Μάικ Λόουρι και ο Μάρκους Μπέρνετ, αστυνομικοί της Δίωξης Ναρκωτικών του Μαϊάμι, είναι επικεφαλής μιας ομάδας που προσπαθεί να εξιχνιάσει την υπόθεση διακίνησης χαπιών «έκσταση». Καταστροφική ατμόσφαιρα και πολλά χαμένα μέτρα φιλμ. Εκρήξεις, φωτιές, αίματα, πτώματα και δυο τύποι που τρέχουν άνευ λόγου και αιτίας... σ' όλη τη διάρκεια της ταινίας ψάχνοντας ψύλλους στα άχυρα. Το αποτέλεσμα να πονάει το κεφάλι από την πολύ βαβούρα, τα μάτια σου να τσούζουν από τις απανωτές εκρήξεις και τη συσσώρευση των ειδικών εφέ. Τα «Κακά παιδιά», ταινία αμερικανικής κουλτούρας, που έχουμε βαρεθεί να βλέπουμε. Από τα θετικά... έχουμε δει και χειρότερες! Ο Γουίλ Σμιθ παίζει καλά και βγάζει μερικές στιγμές γέλιου... Ποπ-κορν ταινία με επιφύλαξη.
«Bad boys II»
Περιπέτεια, αμερικανικής παραγωγής 2003. Σκηνοθεσία: Μάικλ Μπέι. Με τους: Γουίλ Σμιθ, Μάρτιν Λόρενς, Γκαμπριέλ Γιούνιον.