Eurokinissi

Ο Πολωνός Πρόεδρος ανάμεσα Σιράκ και Σρέντερ

Φτάνει ν' ανοίξει κανείς δύο λεπτά την τηλεόραση ή το ραδιόφωνο, φτάνει να πάρει στο χέρι του και να ρίξει μια ματιά σ' οποιοδήποτε έντυπο - εφημερίδα ή περιοδικό - για να πεισθεί αμέσως, ότι έχουμε να κάνουμε μ' ένα «Βασίλειο Διαφθοράς».

Πάνω από ένα χρόνο τώρα λειτουργεί σχεδόν καθημερινά, απ' το πρωί μέχρι το βράδυ, μια επίσημη Ανακριτική Επιτροπή, στην οποία εκπροσωπούνται όλα τα κόμματα - από τα λεγόμενα αριστερά μέχρι και τα άκρα δεξιά - του πολωνικού Κοινοβουλίου, η οποία ασχολείται συστηματικά με τη μεγαλύτερη κομπίνα που έχει γνωρίσει μέχρι σήμερα η «μεταρρυθμισμένη» Πολωνία και που όλοι την ξέρουν σαν υπόθεση «ΛΕΒΡΥΒΙΝ», απ' τον κύριο επιχειρηματία απατεώνα, που είναι μπλεγμένος σ' αυτήν απ' την αρχή. Η κομπίνα αυτή, που συνίσταται στο γεγονός ότι, προσφέροντας 17,5 εκατομ. δολάρια σαν δωροδοκία, προσπάθησε να βάλει στο χέρι το μεγαλύτερο μέρος της δημόσιας πολωνικής τηλεόρασης. Με λίγα λόγια, ζήλεψε την καριέρα του Ιταλού πρωθυπουργού Μπερλουσκόνι!

Και ποιος δεν είναι μπλεγμένος σ' αυτήν την κομπίνα, που έχει βρωμίσει ολόκληρη την Πολωνία. Απ' το εδώλιο των κατηγορουμένων έχουν περάσει μέχρι σήμερα αμέτρητοι «Γραμματείς και Φαρισαίοι». Αρχίζοντας απ' τον πιο ασήμαντο εργαζόμενο και υπάλληλο των οικονομικών, κοινωνικών και πολιτικών οργάνων της χώρας και τελειώνοντας στον ίδιο τον Πολωνό πρωθυπουργό κ. Λέσερ Μίλερ - πρώην γραμματέα της ΚΕ του ΕΕΚΠ!!!

Associated Press

Από πρόσφατη κινητοποίηση ενάντια στην οικονομική πολιτική της κυβέρνησης

Σχετικά με τις απαντήσεις του αρχισυντάκτη της «Γκαζέτα Βιβόρτσα» αξίζει να αναφέρουμε ότι επανειλημμένα ο Ανταμ Μίχνικ αρνήθηκε να απαντήσει στα σχετικά ερωτήματα που του έθεταν σχεδόν όλα τα μέλη της Ανακριτικής Επιτροπής, επικαλούμενος, φυσικά, το δικαίωμα της μυστικότητας της δημοσιογραφικής αποστολής του.

Πριν από λίγες μέρες, η στενή συνεργάτριά του Βάντα Ραπατσίνσκα, που πέρασε όχι μόνο μια φορά απ' το παραπάνω εδώλιο των κατηγορουμένων, όταν τη ρώτησαν αν θυμάται λεπτομερώς την πρόταση που της έκανε ο κύριος κατήγορος Λ. Ρίβιν σχετικά με τη δωροδοκία των 17,5 εκατομ. δολαρίων είπε επί λέξει: «Δε θυμάμαι λεπτομέρειες, αλλά η δωροδοκία αυτή επρόκειτο να περάσει από χέρι σε χέρι, δηλαδή από τη μια φίρμα στην άλλη». Δηλαδή, για να πάψει η κυβερνούσα «Συμμαχία της Δημοκρατικής Αριστεράς» να κριτικάρει τη σύνταξη της εφημερίδας «Γκαζέτα Βιμπόρτσα», που κάνει κριτική στην κυβέρνηση και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.

Οι απλοί Πολωνοί πολίτες απαιτούν να περάσει απ' το εδώλιο των κατηγορουμένων και ο ίδιος ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Αλεξάντερ Κφασνιέφσκι, που το ονοματεπώνυμό του επαναλαμβάνεται συνεχώς στις απαντήσεις των κυρίων κατηγορουμένων. «Ούτε το Σύνταγμα το απαγορεύει αυτό αλλά άλλωστε είναι κι αυτός ένας Πολωνός πολίτης»! Αντδρούν, όμως όλοι αυτοί που κυβερνούν σήμερα την Πολωνία, ισχυριζόμενοι, ότι στην περίπτωση αυτή πρόκειται για τον Ανώτατο Αρχοντα του κράτους!!!

Μεγάλο θόρυβο προκάλεσε και εξακολουθεί να προκαλεί η καταγγελία που έγινε τελευταία απ' τον βουλευτή Ζμπίγκνιεφ Νόβακ σε βάρος του ηγέτη της Κοινοβουλευτικής Λέσχης της Συμμαχίας Δημοκρατικής Αριστεράς, δηλαδή του κυβερνώντος κόμματος, Γιέζι Γιασκιέρνια. Τον κατηγόρησε ότι πήρε 10 εκατομ. δολάρια για μια σειρά διατάξεις που κατόρθωσε να περάσει στο Σύνταγμα και αφορούν στα τυχερά παιχνίδια των καζίνων, απ' τα οποία έχει πλημμυρίσει η Πολωνία. Συγκεκριμένα, τα κατάφερε να μειώσει κατά 30% περίπου τους φόρους πάνω στα κέρδη τους. Η εισαγγελία της Βαρσοβίας διεξάγει ανακρίσεις σχετικά μ' αυτήν την καταγγελία. Το κόμμα που φέρει τον τίτλο: «Δίκαιο και Δικαιοσύνη» ανακοίνωσε ότι υπέβαλε στη Βουλή Σχέδιο Απόφασης, που υποχρεώνει την κυβέρνηση να συντάξει μια «Λευκή Βίβλο» για τις εργασίες της, σχετικά με την εφαρμογή του νόμου που αφορά στο φόρο των τυχερών παιχνιδιών.

Η διαφθορά παίρνει και δίνει. Εχει αγκαλιάσει ιδιαίτερα τη Συμμαχία της Δημοκρατικής Αριστεράς, που στην ουσία κυβερνά σήμερα την Πολωνία. Δεν είναι τυχαίο, πως κάτω από τη σοβαρή πίεση της πολωνικής κοινής γνώμης άρχισε από καιρό μια ανακαταγραφή των μελών αυτής της Συμμαχίας. Και ποιο είναι μέχρι σήμερα το αποτέλεσμα, σύμφωνα με τα συγκεκριμένα στοιχεία του Τύπου; Πάνω από 50.000 μέλη αυτού του κόμματος (ο συνολικός αριθμός των μελών της Συμμαχίας ανέρχεται σε 150.000 άτομα) διαγράφονται απ' τη Συμμαχία, διότι είναι μπλεγμένα σε διάφορες ύποπτες υποθέσεις. Δηλαδή, με λίγα λόγια, το 1/3 των μελών του κυβερνώντος κόμματος.

Αυτή η κατάσταση έχει ως συνέπεια τη μείωση της δημοφιλίας όχι μόνο του Πολωνού πρωθυπουργού και του Προέδρου της Δημοκρατίας, αλλά και γενικά όλης της δράσης της πολωνικής Βουλής και της πολωνικής Γερουσίας. Αυτό μαρτυρούν τα καθημερινά γκάλοπ.

Κλείνοντας αυτό το σύντομο σημείωμα, τονίζω ακόμα μια φορά αυτά που γράφει καθημερινά ο πολωνικός Τύπος, ανεξάρτητα από τις αποχρώσεις του, αλλά και αυτά που μεταδίδουν και τα άλλα ΜΜΕ - τηλεόραση και ραδιόφωνο. Ολοι σχεδόν μιλούν για «χταπόδια» και για «μαφίες» που δρουν ελεύθερα στη σημερινή μεταρρυθμισμένη Πολωνία. Ολοι έχουν τη γνώμη ότι η Πολωνία είναι σήμερα ένα πραγματικό «Βασίλειο Διαφθοράς».

Αντιπολεμική εκδήλωση

- Μπορείτε να μας κάνετε μια μικρή παρουσίαση της οργάνωσής σας;

- Λέγομαι Πολ Ντε Βος και εκπροσωπώ τη βελγική «Αντι-ιμπεριαλιστική Λίγκα». Συμμετέχουμε εδώ στην Αθήνα, για πρώτη φορά σε συνάντηση του Παγκόσμιου Συμβουλίου Ειρήνης. Πέρυσι υποβάλαμε αίτηση να γίνουμε μέλος του ΠΣΕ και ελπίζω ότι σ' αυτήν τη συνάντηση η υποψηφιότητά μας θα γίνει δεκτή.

Το κίνημα υπάρχει εδώ και 30 χρόνια και ιδρύθηκε την 11η Σεπτέμβρη του 1973, μέρα της δολοφονίας του Αλιέντε στη Χιλή, οπότε και νιώσαμε την ανάγκη να δώσουμε μεγαλύτερη διάσταση στην αντιιμπεριαλιστική δουλιά μας.

Από τότε δουλέψαμε πολύ ενάντια στον ιμπεριαλισμό και υπέρ της παγκόσμιας ειρήνης και μπορούμε να πούμε ότι μετά την ανατροπή του σοσιαλισμού στη Σοβιετική Ενωση οι διεθνείς συνθήκες έγιναν πολύ πιο δύσκολες, όπως αποδεικνύουν ο πρώτος πόλεμος στο Ιράκ, ο πόλεμος στο Αφγανιστάν και, φυσικά, ο δεύτερος πόλεμος στο Ιράκ, αλλά και οι συγκρούσεις στο Κονγκό, στη Λατινική Αμερική και αλλού.

Οι ΗΠΑ γίνονται πιο επιθετικές, αλλά έτσι ξεπηδούν νέες εστίες αντίστασης, νέες δυνάμεις ενάντια στον πόλεμο. Οπως, για παράδειγμα, η οργανωτική επιτροπή «Σταματήστε τις ΗΠΑ», που φτιάξαμε για να συντονίζει τις κινητοποιήσεις των διαφόρων οργανώσεων στο Βέλγιο.

- Πώς κρίνετε την πολιτική της βελγικής κυβέρνησης στο θέμα του Ιράκ;

- Η πολιτική της κυβέρνησης είναι διπρόσωπη. Από το ένα χέρι, πήγαν στο στρατόπεδο της Γαλλίας και της Γερμανίας (και νομίζω ότι πρέπει να υποστηρίζουμε τις αντιθέσεις, που δημιουργούνται μεταξύ ευρωπαϊκών χωρών και των ΗΠΑ) και, από την άλλη, παρείχαν όλες τις διευκολύνσεις, προκειμένου να μεταφερθεί το αμερικανικό πολεμικό υλικό μέσω και του Βελγίου στο Ιράκ. Για παράδειγμα, υλικό από τη Γερμανία φορτώθηκε σε πλοία στο λιμάνι της Αμβέρσας, στην πόλη μου, για να πάει στο Ιράκ.

Αυτό που συμβαίνει είναι ότι το Βέλγιο, η Γαλλία και η Γερμανία είναι ενάντια στο «μονομερή πόλεμο», αλλά είναι βεβαίως υπέρ μιας «πολυμερούς» επίθεσης, αφού θέλουν να έχουν πρόσβαση στα πετρέλαια του Ιράκ και επιρροή στη Μέση Ανατολή. Πριν από τον πόλεμο, μάλιστα, καλλιεργούσαν εμπορικές σχέσεις με το Ιράκ και φοβήθηκαν ότι οι ΗΠΑ θα τους χαλούσαν τα σχέδια.

Αυτό που προσπαθούμε να κάνουμε είναι να αντισταθούμε σε όλους τους ιμπεριαλιστές, αλλά να εκμεταλλευτούμε τις αντιθέσεις που γεννιούνται ανάμεσα στις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις.

- Φέτος, είδαμε μεγάλες αντιπολεμικές διαδηλώσεις στις Βρυξέλλες και αλλού. Δουλεύετε για να πραγματοποιήσετε και άλλες παρόμοιες, ενάντια στην κατοχή;

- Η μεγαλύτερη ήταν, βέβαια, στις 15 Φλεβάρη. Τώρα συζητάμε με άλλα κινήματα και οργανώσεις σε όλη την Ευρώπη, προκειμένου να πραγματοποιήσουμε συλλαλητήρια σε όλο τον κόσμο στις 20 Μάρτη (στην πρώτη επέτειο από την έναρξη του πολέμου). Στο μεταξύ, προσπαθούμε να αναπτύξουμε τη δομή της επιτροπής μας «Σταματήστε τις ΗΠΑ», σε όλη τη χώρα και συζητούμε με διάφορες ομάδες πολιτών για το τι ακριβώς συμβαίνει στο Ιράκ και στην Παλαιστίνη. Επίσης μεταφέρουμε τον αγώνα μας στο πολιτικό επίπεδο και καλλιεργούμε στενές σχέσεις με την Κούβα, με τη Λαϊκή Δημοκρατία της Κορέας, χώρες που απειλούνται από τις ΗΠΑ. Είναι σημαντικό να δείξουμε την αλληλεγγύη μας.

- Τώρα σε ό,τι αφορά στο εσωτερικό του Βελγίου, είδαμε πριν από λίγους μήνες ότι οι γενικές εκλογές σημαδεύτηκαν από την άνοδο του εθνικιστικού και ρατσιστικού «Φλαμς Μπλοκ» (που επιθυμεί την ανεξαρτησία των περιοχών των ολλανδόφωνων Φλαμανδών από τις γαλλόφωνες περιοχές των Βαλόνων, δηλαδή τη διάσπαση της χώρας). Είναι μια κατάσταση που σας ανησυχεί αυτή;

- Ζω στην Αμβέρσα, την πόλη στην οποία το «Φλαμς Μπλοκ» συγκέντρωσε περίπου το 34% των ψήφων, οπότε υπ' αυτήν την έννοια είναι ένα σημαντικό θέμα. Από την άλλη πλευρά όμως, το γεγονός ότι το «Φλαμς Μπλοκ» έχει τόσες ψήφους έχει να κάνει με πολλά πράγματα. Ενα από αυτά είναι η ξενοφοβία που χρησιμοποιούν για να προσελκύσουν τον κόσμο. Και αυτήν ακριβώς την ξενοφοβία χρησιμοποιούν και τα μεγάλα αστικά κόμματα που κυβερνούν το Βέλγιο, για να διχάσουν τον κόσμο και να βεβαιώσουν ότι δε θα υπάρξει κοινή αντίδραση στις πολιτικές τους (που υπαγορεύονται από την ΕΕ). Δηλαδή αντίδραση στη βήμα - βήμα επίθεση, που γίνεται εναντίον όλων των εργατικών κατακτήσεων (ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων).

Γι' αυτό λέμε ότι στο Βέλγιο υπάρχει ένα διπλό φαινόμενο: Από τη μία, είναι η άνοδος της φασιστικής αυτής οργάνωσης «Φλαμς Μπλοκ» και, από την άλλη, η «φασιστικοποίηση» των αστικών κομμάτων, πράγμα που αποδεικνύουν και οι αντιδημοκρατικοί νόμοι που θεσπίζουν αυτά τα κόμματα (αντι-τρομοκρατικός νόμος κ.ά.).

Η άνοδος του «Φλαμς Μπλοκ» μάς απασχολεί, αλλά εξίσου σημαντική είναι η παρουσία φασισμού στα αστικά κόμματα.

Υπ' αυτήν την έννοια, νομίζω ότι θα ήταν λάθος για τους κομμουνιστές να κάνουν κοινό μέτωπο με τα αστικά κόμματα ενάντια στο «Φλαμς Μπλοκ». Ο μόνος τρόπος να πολεμήσουμε αυτό το κόμμα, είναι να αγωνιστούμε για μια αληθινά αριστερή εναλλακτική λύση και να αποκτήσει αυτή η αριστερά την εμπιστοσύνη των πολιτών. Σ' αυτό το επίπεδο δουλεύουμε, αλλά έχουμε μεγάλα προβλήματα που πρέπει να ξεπεράσουμε.

- Μια τελευταία ερώτηση. Μάθαμε για τις 3.000 απολύσεις, που θα γίνουν στο εργοστάσιο παραγωγής αυτοκινήτων της «Φορντ» στη Γάνδη. Τι πληροφορίες μπορείτε να μας δώσετε γι' αυτήν την υπόθεση;

- Η αυτοκινητοβιομηχανία χαρακτηρίζεται από πλεονάσματα στην παραγωγή και τέτοιες καταστάσεις έχουν άμεση σχέση με τον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής. Τώρα σε ό,τι αφορά στο εργοστάσιο της Γάνδης, εμείς συμμετείχαμε στις απεργίες και στις διαδηλώσεις ενάντια στις απολύσεις. Η κατάσταση, όμως, είναι πολύπλοκη, αφού η διεύθυνση της πολυεθνικής παίζει παιχνίδια, λέγοντας αν «διαδηλώσετε πολύ, τότε θα κλείσει όλο το εργοστάσιο» και δε θα απολυθούν μόνον οι 3.000, αλλά και οι υπόλοιποι 6.000 εργάτες.

Επίσης υπάρχει μια αντίθεση και στους κόλπους του εργατικού κινήματος, μεταξύ αυτών που υποστηρίζουν ότι κανείς δεν πρέπει να χάσει τη δουλιά του και αυτών που λένε ότι πρέπει να «τα βρούμε». Αυτό που συνέβη, όμως, είναι ότι η διεύθυνση της πολυεθνικής ανακοίνωσε πως τμήμα των επενδύσεων που θα πάνε στο Βέλγιο στο άμεσο μέλλον θα έρθει στη Γάνδη (και το εργοστάσιο δε θα κλείσει για τουλάχιστον 7-8 χρόνια), αλλά αυτό θα γίνει, αφού απολυθούν οι 3.000.

Νομίζω ότι οι εργάτες θα αγωνιστούν για το καλύτερο και πρέπει να βοηθήσουμε για την επίτευξη ενός ενιαίου και ισχυρού συνδικαλιστικού μετώπου.

- Ποιος θα λέγατε ότι ήταν ο ρόλος της κεντρο-αριστερής κυβέρνησης; Γνώριζαν για τις απολύσεις;

- Είναι πολύ δύσκολο να πιστέψω ότι δεν ήξεραν τίποτα. Και το λέω αυτό για δύο λόγους: Τη στιγμή που ανακοινώθηκαν οι απολύσεις, δεν άσκησαν κριτική στην απόφαση της διεύθυνσης, αλλά είπαν «βλέπετε, γι' αυτό πρέπει να μειώσουμε τους φόρους του κεφαλαίου και το εργατικό κόστος», ξέροντας πολύ καλά ότι οι φόροι και το εργατικό κόστος στην περίπτωση της «Φορντ» δεν αποτελούσαν θέμα για την πολυεθνική. Προσπάθησαν να χρησιμοποιήσουν την απόφαση για να προωθήσουν την πολιτική τους.

Και ο δεύτερος λόγος που με κάνει να πιστεύω ότι γνώριζαν είναι η περίπτωση της χρεοκοπίας του εθνικού αερομεταφορέα μας «Sabena» στο πρόσφατο παρελθόν. Εκείνη την εποχή, έλεγαν ότι δεν μπορούσαν να κάνουν κάτι για να σταματήσουν αυτήν την εξέλιξη, αλλά τώρα έγινε γνωστό ότι θα μπορούσαν να έχουν πουλήσει σε άλλη εταιρία τμήμα των δικαιωμάτων προσγείωσης που είχε η «Sabena» σε πολλά αεροδρόμια και με αυτά τα λεφτά να διασφαλίσουν το μέλλον της. Αλλά αποφάσισαν να το «ξεχάσουν», έτσι ώστε να κλείσουν μια δημόσια εταιρία και να ανοίξουν στη θέση της μια ιδιωτική. Και εκεί ψεύδονταν στη διάρκεια όλης της κρίσης. Οπότε δεν πρέπει να πιστεύουμε εύκολα αυτά που μας λένε.