Αντιπολεμική εκδήλωση

- Μπορείτε να μας κάνετε μια μικρή παρουσίαση της οργάνωσής σας;

- Λέγομαι Πολ Ντε Βος και εκπροσωπώ τη βελγική «Αντι-ιμπεριαλιστική Λίγκα». Συμμετέχουμε εδώ στην Αθήνα, για πρώτη φορά σε συνάντηση του Παγκόσμιου Συμβουλίου Ειρήνης. Πέρυσι υποβάλαμε αίτηση να γίνουμε μέλος του ΠΣΕ και ελπίζω ότι σ' αυτήν τη συνάντηση η υποψηφιότητά μας θα γίνει δεκτή.

Το κίνημα υπάρχει εδώ και 30 χρόνια και ιδρύθηκε την 11η Σεπτέμβρη του 1973, μέρα της δολοφονίας του Αλιέντε στη Χιλή, οπότε και νιώσαμε την ανάγκη να δώσουμε μεγαλύτερη διάσταση στην αντιιμπεριαλιστική δουλιά μας.

Από τότε δουλέψαμε πολύ ενάντια στον ιμπεριαλισμό και υπέρ της παγκόσμιας ειρήνης και μπορούμε να πούμε ότι μετά την ανατροπή του σοσιαλισμού στη Σοβιετική Ενωση οι διεθνείς συνθήκες έγιναν πολύ πιο δύσκολες, όπως αποδεικνύουν ο πρώτος πόλεμος στο Ιράκ, ο πόλεμος στο Αφγανιστάν και, φυσικά, ο δεύτερος πόλεμος στο Ιράκ, αλλά και οι συγκρούσεις στο Κονγκό, στη Λατινική Αμερική και αλλού.

Οι ΗΠΑ γίνονται πιο επιθετικές, αλλά έτσι ξεπηδούν νέες εστίες αντίστασης, νέες δυνάμεις ενάντια στον πόλεμο. Οπως, για παράδειγμα, η οργανωτική επιτροπή «Σταματήστε τις ΗΠΑ», που φτιάξαμε για να συντονίζει τις κινητοποιήσεις των διαφόρων οργανώσεων στο Βέλγιο.

- Πώς κρίνετε την πολιτική της βελγικής κυβέρνησης στο θέμα του Ιράκ;

- Η πολιτική της κυβέρνησης είναι διπρόσωπη. Από το ένα χέρι, πήγαν στο στρατόπεδο της Γαλλίας και της Γερμανίας (και νομίζω ότι πρέπει να υποστηρίζουμε τις αντιθέσεις, που δημιουργούνται μεταξύ ευρωπαϊκών χωρών και των ΗΠΑ) και, από την άλλη, παρείχαν όλες τις διευκολύνσεις, προκειμένου να μεταφερθεί το αμερικανικό πολεμικό υλικό μέσω και του Βελγίου στο Ιράκ. Για παράδειγμα, υλικό από τη Γερμανία φορτώθηκε σε πλοία στο λιμάνι της Αμβέρσας, στην πόλη μου, για να πάει στο Ιράκ.

Αυτό που συμβαίνει είναι ότι το Βέλγιο, η Γαλλία και η Γερμανία είναι ενάντια στο «μονομερή πόλεμο», αλλά είναι βεβαίως υπέρ μιας «πολυμερούς» επίθεσης, αφού θέλουν να έχουν πρόσβαση στα πετρέλαια του Ιράκ και επιρροή στη Μέση Ανατολή. Πριν από τον πόλεμο, μάλιστα, καλλιεργούσαν εμπορικές σχέσεις με το Ιράκ και φοβήθηκαν ότι οι ΗΠΑ θα τους χαλούσαν τα σχέδια.

Αυτό που προσπαθούμε να κάνουμε είναι να αντισταθούμε σε όλους τους ιμπεριαλιστές, αλλά να εκμεταλλευτούμε τις αντιθέσεις που γεννιούνται ανάμεσα στις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις.

- Φέτος, είδαμε μεγάλες αντιπολεμικές διαδηλώσεις στις Βρυξέλλες και αλλού. Δουλεύετε για να πραγματοποιήσετε και άλλες παρόμοιες, ενάντια στην κατοχή;

- Η μεγαλύτερη ήταν, βέβαια, στις 15 Φλεβάρη. Τώρα συζητάμε με άλλα κινήματα και οργανώσεις σε όλη την Ευρώπη, προκειμένου να πραγματοποιήσουμε συλλαλητήρια σε όλο τον κόσμο στις 20 Μάρτη (στην πρώτη επέτειο από την έναρξη του πολέμου). Στο μεταξύ, προσπαθούμε να αναπτύξουμε τη δομή της επιτροπής μας «Σταματήστε τις ΗΠΑ», σε όλη τη χώρα και συζητούμε με διάφορες ομάδες πολιτών για το τι ακριβώς συμβαίνει στο Ιράκ και στην Παλαιστίνη. Επίσης μεταφέρουμε τον αγώνα μας στο πολιτικό επίπεδο και καλλιεργούμε στενές σχέσεις με την Κούβα, με τη Λαϊκή Δημοκρατία της Κορέας, χώρες που απειλούνται από τις ΗΠΑ. Είναι σημαντικό να δείξουμε την αλληλεγγύη μας.

- Τώρα σε ό,τι αφορά στο εσωτερικό του Βελγίου, είδαμε πριν από λίγους μήνες ότι οι γενικές εκλογές σημαδεύτηκαν από την άνοδο του εθνικιστικού και ρατσιστικού «Φλαμς Μπλοκ» (που επιθυμεί την ανεξαρτησία των περιοχών των ολλανδόφωνων Φλαμανδών από τις γαλλόφωνες περιοχές των Βαλόνων, δηλαδή τη διάσπαση της χώρας). Είναι μια κατάσταση που σας ανησυχεί αυτή;

- Ζω στην Αμβέρσα, την πόλη στην οποία το «Φλαμς Μπλοκ» συγκέντρωσε περίπου το 34% των ψήφων, οπότε υπ' αυτήν την έννοια είναι ένα σημαντικό θέμα. Από την άλλη πλευρά όμως, το γεγονός ότι το «Φλαμς Μπλοκ» έχει τόσες ψήφους έχει να κάνει με πολλά πράγματα. Ενα από αυτά είναι η ξενοφοβία που χρησιμοποιούν για να προσελκύσουν τον κόσμο. Και αυτήν ακριβώς την ξενοφοβία χρησιμοποιούν και τα μεγάλα αστικά κόμματα που κυβερνούν το Βέλγιο, για να διχάσουν τον κόσμο και να βεβαιώσουν ότι δε θα υπάρξει κοινή αντίδραση στις πολιτικές τους (που υπαγορεύονται από την ΕΕ). Δηλαδή αντίδραση στη βήμα - βήμα επίθεση, που γίνεται εναντίον όλων των εργατικών κατακτήσεων (ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων).

Γι' αυτό λέμε ότι στο Βέλγιο υπάρχει ένα διπλό φαινόμενο: Από τη μία, είναι η άνοδος της φασιστικής αυτής οργάνωσης «Φλαμς Μπλοκ» και, από την άλλη, η «φασιστικοποίηση» των αστικών κομμάτων, πράγμα που αποδεικνύουν και οι αντιδημοκρατικοί νόμοι που θεσπίζουν αυτά τα κόμματα (αντι-τρομοκρατικός νόμος κ.ά.).

Η άνοδος του «Φλαμς Μπλοκ» μάς απασχολεί, αλλά εξίσου σημαντική είναι η παρουσία φασισμού στα αστικά κόμματα.

Υπ' αυτήν την έννοια, νομίζω ότι θα ήταν λάθος για τους κομμουνιστές να κάνουν κοινό μέτωπο με τα αστικά κόμματα ενάντια στο «Φλαμς Μπλοκ». Ο μόνος τρόπος να πολεμήσουμε αυτό το κόμμα, είναι να αγωνιστούμε για μια αληθινά αριστερή εναλλακτική λύση και να αποκτήσει αυτή η αριστερά την εμπιστοσύνη των πολιτών. Σ' αυτό το επίπεδο δουλεύουμε, αλλά έχουμε μεγάλα προβλήματα που πρέπει να ξεπεράσουμε.

- Μια τελευταία ερώτηση. Μάθαμε για τις 3.000 απολύσεις, που θα γίνουν στο εργοστάσιο παραγωγής αυτοκινήτων της «Φορντ» στη Γάνδη. Τι πληροφορίες μπορείτε να μας δώσετε γι' αυτήν την υπόθεση;

- Η αυτοκινητοβιομηχανία χαρακτηρίζεται από πλεονάσματα στην παραγωγή και τέτοιες καταστάσεις έχουν άμεση σχέση με τον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής. Τώρα σε ό,τι αφορά στο εργοστάσιο της Γάνδης, εμείς συμμετείχαμε στις απεργίες και στις διαδηλώσεις ενάντια στις απολύσεις. Η κατάσταση, όμως, είναι πολύπλοκη, αφού η διεύθυνση της πολυεθνικής παίζει παιχνίδια, λέγοντας αν «διαδηλώσετε πολύ, τότε θα κλείσει όλο το εργοστάσιο» και δε θα απολυθούν μόνον οι 3.000, αλλά και οι υπόλοιποι 6.000 εργάτες.

Επίσης υπάρχει μια αντίθεση και στους κόλπους του εργατικού κινήματος, μεταξύ αυτών που υποστηρίζουν ότι κανείς δεν πρέπει να χάσει τη δουλιά του και αυτών που λένε ότι πρέπει να «τα βρούμε». Αυτό που συνέβη, όμως, είναι ότι η διεύθυνση της πολυεθνικής ανακοίνωσε πως τμήμα των επενδύσεων που θα πάνε στο Βέλγιο στο άμεσο μέλλον θα έρθει στη Γάνδη (και το εργοστάσιο δε θα κλείσει για τουλάχιστον 7-8 χρόνια), αλλά αυτό θα γίνει, αφού απολυθούν οι 3.000.

Νομίζω ότι οι εργάτες θα αγωνιστούν για το καλύτερο και πρέπει να βοηθήσουμε για την επίτευξη ενός ενιαίου και ισχυρού συνδικαλιστικού μετώπου.

- Ποιος θα λέγατε ότι ήταν ο ρόλος της κεντρο-αριστερής κυβέρνησης; Γνώριζαν για τις απολύσεις;

- Είναι πολύ δύσκολο να πιστέψω ότι δεν ήξεραν τίποτα. Και το λέω αυτό για δύο λόγους: Τη στιγμή που ανακοινώθηκαν οι απολύσεις, δεν άσκησαν κριτική στην απόφαση της διεύθυνσης, αλλά είπαν «βλέπετε, γι' αυτό πρέπει να μειώσουμε τους φόρους του κεφαλαίου και το εργατικό κόστος», ξέροντας πολύ καλά ότι οι φόροι και το εργατικό κόστος στην περίπτωση της «Φορντ» δεν αποτελούσαν θέμα για την πολυεθνική. Προσπάθησαν να χρησιμοποιήσουν την απόφαση για να προωθήσουν την πολιτική τους.

Και ο δεύτερος λόγος που με κάνει να πιστεύω ότι γνώριζαν είναι η περίπτωση της χρεοκοπίας του εθνικού αερομεταφορέα μας «Sabena» στο πρόσφατο παρελθόν. Εκείνη την εποχή, έλεγαν ότι δεν μπορούσαν να κάνουν κάτι για να σταματήσουν αυτήν την εξέλιξη, αλλά τώρα έγινε γνωστό ότι θα μπορούσαν να έχουν πουλήσει σε άλλη εταιρία τμήμα των δικαιωμάτων προσγείωσης που είχε η «Sabena» σε πολλά αεροδρόμια και με αυτά τα λεφτά να διασφαλίσουν το μέλλον της. Αλλά αποφάσισαν να το «ξεχάσουν», έτσι ώστε να κλείσουν μια δημόσια εταιρία και να ανοίξουν στη θέση της μια ιδιωτική. Και εκεί ψεύδονταν στη διάρκεια όλης της κρίσης. Οπότε δεν πρέπει να πιστεύουμε εύκολα αυτά που μας λένε.