Associated Press

Δεν μπορούν άλλο το ρόλο του τρομοκράτη κατακτητή...

Εμείς, Ισραηλινοί πολίτες που εκπληρώνουμε τα καθήκοντά μας ως έφεδροι, μάχιμοι, και αξιωματικοί, βετεράνοι της Σαγιερέτ Ματκάλ, επιλέξαμε να τεθούμε επικεφαλής του στρατοπέδου μας, όπως μας δίδαξαν. Επειδή ανησυχούμε για το μέλλον του Ισραήλ ως Εβραϊκού, Σιωνιστικού και Δημοκρατικού Κράτους, και επειδή φοβόμαστε για τον ηθικό του χαρακτήρα, διακηρύττουμε ότι:

Δε θα συμμετέχουμε, πλέον, στην κατοχή των παλαιστινιακών εδαφών. Δε θα συμμετέχουμε, πλέον, στην αποστέρηση των βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων από εκατομμύρια Παλαιστινίους. Δε θα υπηρετούμε, πλέον, ως ασπίδα στη σταυροφορία των εποικισμών. Δε θα διαφθείρουμε τον ηθικό μας χαρακτήρα σε αποστολές καταπίεσης. Δε θα αρνούμαστε, πλέον, τις ευθύνες μας ως στρατιώτες των Ισραηλινών ΑΜΥΝΤΙΚΩΝ Δυνάμεων.

Φοβόμαστε για τη μοίρα των παιδιών αυτής της χώρας που υπόκεινται διαρκώς σε ένα κακό που δεν είναι απαραίτητο, ένα κακό στο οποίο εμείς συμβάλλαμε. Εχουμε, εδώ και πολύ καιρό, ξεπεράσει το όριο αυτών που μάχονται για την προστασία τους. Είμαστε, πλέον, στα όρια εκείνων που μάχονται για να κατακτήσουν έναν άλλο λαό.

Δεν πρέπει να περάσουμε αυτό το όριο!

Υπογραμμίζουμε ότι θα συνεχίσουμε να προστατεύουμε το Ισραήλ και τους πολίτες του».

Την ώρα που ο ισραηλινός στρατός παραμένει εντός των παλαιστινιακών εδαφών, πραγματοποιεί αιματηρές εισβολές και ταπεινώνει, με τη χειρότερη μορφή κατοχής, έναν ολόκληρο λαό, η παραπάνω επιστολή έφτανε την Κυριακή το βράδυ στο γραφείο του Ισραηλινού πρωθυπουργού. Ηταν υπογεγραμμένη από 13 μέλη, απλούς στρατιώτες αλλά και αξιωματικούς, της θρυλικής επίλεκτης μονάδας κομάντο της «Τσαχάλ» (το προσωνύμιο του ισραηλινού στρατού) Σαγιερέτ Ματκάλ.

Είναι η μονάδα της οποίας ηγήθηκαν κατά καιρούς πολύ γνωστά ονόματα, σήμερα, όπως ο Εχούντ Μπάρακ, πρώην πρωθυπουργός, ή ο Ντάνι Γιατόμ, νυν βουλευτής του Εργατικού Κόμματος και πρώην επικεφαλής της περίφημης «Μοσάντ». Η επιστολή συγκλόνισε την ισραηλινή κοινή γνώμη, η οποία δεν είχε, ακόμη, συνέλθει από το σοκ που προκάλεσε, τον Σεπτέμβρη, η ανάλογη διακήρυξη 27 πιλότων και αξιωματικών της αεροπορίας.

Η άρνηση Ισραηλινών στρατιωτών να εκτελέσουν εντολές που θεωρούν ότι παραβιάζουν τα όρια της προστασίας του Ισραήλ (εντολές που βρίσκονται υπό «μαύρη σημαία»), όπως ορίζει ο κανονισμός της «Τσαχάλ», δεν είναι καινούριο φαινόμενο. Σποραδικά περιστατικά είχαν καταγραφεί κατά το παρελθόν. Ομως, από τον Ιανουάριο του 2002, οπότε και δημοσιεύτηκε η πρώτη ανοιχτή επιστολή 50 εφέδρων, η άρνηση στους κόλπους του ισραηλινού στρατεύματος έχει λάβει διαστάσεις κύματος. Σήμερα, δύο χρόνια μετά, εκατοντάδες έφεδροι έχουν αρνηθεί να υπηρετήσουν στα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη και έχουν πληρώσει το τίμημα της απόφασής τους με διαδοχικές φυλακίσεις και στρατοδικεία. Στο πλευρό τους, πλέον, βρίσκονται και αρκετοί απόφοιτοι λυκείου, οι οποίοι αρνούνται να καταταγούν «σε ένα στρατό κατοχής» και τιμωρούνται επίσης με στρατοδικείο.

Παρ' όλα αυτά, οι επιστολές των πιλότων και των κομάντο της «Σαγιερέτ Ματκάλ» ήταν αυτές που κλυδώνισαν συθέμελα την ισραηλινή κοινωνία, δεδομένου ότι θεωρούνται οι «ήρωες» του στρατεύματος. Αλλωστε, πρόκειται για άνδρες που συνήθως κάνουν στρατιωτική καριέρα. Και μόνο το γεγονός ότι επέλεξαν να την εγκαταλείψουν, δίνει ακόμη περισσότερο βάρος στην άρνησή τους. Ισως γι' αυτό και οι αντιδράσεις που προκάλεσαν στους πολιτικούς και στρατιωτικούς κύκλους του Ισραήλ ήταν πολύ μεγαλύτερες και απαιτούν την παραδειγματική τους τιμωρία.

Ενώ η ισραηλινή κοινή γνώμη, υπό καθεστώς τρόμου, προσπαθεί να κατανοήσει το «όχι» των ηρώων της, οι ίδιοι, αντιμέτωποι με τα στρατοδικεία και τον πιθανότατο μετέπειτα κοινωνικό αποκλεισμό, ορθώνουν το ανάστημά τους απέναντι σε μια πολιτική που, όπως υποστηρίζουν, καταστρέφει και τον παλαιστινιακό αλλά και τον ισραηλινό λαό.