H αυξημένη επιδότηση των επιχειρήσεων είναι το «φάρμακο» του ΠΑΣΟΚ για την αντιμετώπιση της ανεργίας στο νέο του πρόγραμμα. Αντίστοιχα, για την Κοινωνική Ασφάλιση η συνταγή συνίσταται στην επιμήκυνση του εργάσιμου βίου και στη μείωση μέχρι απαλλαγή των εργοδοτών από τις ασφαλιστικές εισφορές. Η φιλοσοφία του προγράμματος βασίζεται στη Στρατηγική της Λισαβόνας και μετουσιώνεται σε μέτρα που ήδη έχουν ανακοινωθεί με τη «Χάρτα Σύγκλισης» του Σημίτη.

Στόχος του ΠΑΣΟΚ παραμένει η «αύξηση της προσαρμοστικότητας» των εργαζομένων στα δεδομένα της αγοράς. Αυτό μεταφράζεται σε «κινητοποίηση των ανέργων», για να καλύπτουν θέσεις ανασφάλιστης εργασίας και θέσεις που θα έχει εξασφαλιστεί «μείωση του κόστους για τις επιχειρήσεις». Δίπλα σε ένα «πλέγμα μέτρων και κινήτρων προς τις επιχειρήσεις» το ΠΑΣΟΚ λανσάρει μέχρι και την «απασχόληση σε εθελοντικές δραστηριότητες που οργανώνονται από κάθε δήμο».

Παράλληλα με τα γνωστά προγράμματα κατάρτισης και εκπαίδευσης που απομυζούν, για λογαριασμό των επιχειρήσεων, τεράστιους πόρους, στο νέο του πρόγραμμα το ΠΑΣΟΚ υπόσχεται στους εργοδότες μέχρι και «εκπαίδευση στελεχών επιχειρήσεων στα ΑΕΙ-ΤΕΙ με δημόσια επιχορήγηση...»!

Για την Κοινωνική Ασφάλιση το ΠΑΣΟΚ μπαίνει στη «νέα εποχή» του κρατώντας σε απόλυτη ισχύ όλους τους αντιασφαλιστικούς νόμους της ΝΔ και τους δικούς του. Πουθενά στο πρόγραμμά του δεν υπάρχει η παραμικρή νύξη για κατάργηση των αντιασφαλιστικών νόμων 1990-1993, για τους οποίους η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ δημαγωγεί ασύστολα. Αντίθετα, κρατώντας σε απόλυτη ισχύ τους νόμους αυτούς, το ΠΑΣΟΚ δεσμεύεται για την προώθηση και εφαρμογή όλων των διατάξεων του νόμου Ρέππα, που μέχρι τώρα δεν έχουν εφαρμοστεί.

Σημαντικός στόχος του προγράμματος για την επόμενη τετραετία είναι η κατάργηση της επικουρικής σύνταξης ως μέρους της δημόσιας Κοινωνικής Ασφάλισης. Τα επικουρικά ταμεία θα «διαφοροποιηθούν από την κύρια ασφάλιση» και μέσα από «διάλογο» θα επέλθει «σύζευξη των επικουρικών με τα επαγγελματικά ταμεία». Δηλαδή, οι επικουρικές συντάξεις θα υπαχθούν στο καθεστώς της ιδιωτικής ασφάλισης.

Η «ενίσχυση» του συστήματος της ασφάλισης που προγραμματίζει το ΠΑΣΟΚ βρίσκεται στη «μείωση των ασφαλιστικών εισφορών» - εννοείται των εργοδοτικών - και στην «παράταση του ενεργού επαγγελματικού και εργασιακού βίου».

Το χτύπημα της δημόσιας και δωρεάν εκπαίδευσης σε ακόμα μεγαλύτερο βαθμό προβλέπει το πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ, περιγράφοντας ένα μοντέλο σχολείου υποταγμένου στις ανάγκες της αγοράς. Προωθείται η λεγόμενη «πιστοποίηση» γνώσεων, είτε αυτές προέρχονται από την τυπική εκπαίδευση όλων των βαθμίδων είτε την άτυπη κατάρτιση που η αγορά, δηλαδή τα συμφέροντα των επιχειρήσεων, θα ζητούν κάθε φορά για τις ανάγκες τους.

Τα ΤΕΕ, όχι μόνο διατηρούνται αλλά δείχνουν ακόμα περισσότερο το ρόλο τους ως σχολές μισο-κατάρτισης αφού συνδέονται ακόμα περισσότερο με την αγορά, καθιερώνονται προγράμματα πρακτικής άσκησης των μαθητών τους σε επιχειρήσεις, συνάπτουν συμβάσεις με δημόσιες και ιδιωτικές επιχειρήσεις, ενώ μετά από εξετάσεις μπορούν να φοιτούν σε αυτά τεχνίτες χωρίς τυπικά προσόντα, μετά από εξαετή επαγγελματική εμπειρία.

Στην τριτοβάθμια εκπαίδευση εντείνεται η ιδιωτικοποίηση και η σύνδεσή της με όσα επιβάλλει η αγορά. Προβλέπεται η ίδρυση μη κρατικών Πανεπιστημίων και ΤΕΙ που με το πρόσχημα του μη κερδοσκοπικού οδηγεί στη μεγαλύτερη ιδιωτικοποίηση και υποβάθμιση. Προωθείται η διαδικασία της Μπολόνια με το σπάσιμο των σπουδών σε κύκλους και την υποβάθμιση των σπουδών. Προβλέπεται πιστοποίηση και αναγνώριση «τίτλων και περιόδων σπουδών», ενώ ανάλογο σύστημα προβλέπεται σε ό,τι αφορά και την άτυπη κατάρτιση, καθορίζοντας έτσι τη θέση στην αγορά εργασίας. Πρόκειται για προτάσεις που στρέφονται ευθέως κατά του μορφωτικού δικαιώματος της νεολαίας με το συνονθύλευμα πτυχίων που θα πιστοποιούνται και μετατρέπουν τη γνώση σε προνόμιο των λίγων. Συμβαδίζουν τις με αντιδραστικές αναδιαρθρώσεων στην εργασία, γίνονται εργαλείο υπηρέτησης αναγκών των μεγαλεμπόρων και μεγαλοβιομηχάνων.

Ανάμεσα σε φανφάρες περί «ίσων ευκαιριών εκπαίδευσης υψηλής ποιότητας σε όλους» διακρίνονται μέτρα ακόμα μεγαλύτερης εμπορευματοποίησης. Η λογική της «αποκέντρωσης» και της «ενεργητικής συμμετοχής της κοινωνίας» διαπνέει το πρόγραμμα από την προσχολική αγωγή μέχρι το λύκειο και τα ΤΕΕ. Στο ολοήμερο γυμνάσιο που περιγράφεται ως «σχολείο ελεύθερης επιλογής», εγκαταλείπεται η πρακτική του αναλυτικού προγράμματος και καθιερώνεται στη θέση του η «θέσπιση στόχων», λειτουργεί με διαφοροποιημένο πρόγραμμα ανάλογα με τις ανάγκες τις τοπικής κοινωνίας, δηλαδή τις δυνατότητές της και τις επιθυμίες των επιχειρήσεων και είναι ανοιχτό σε προγράμματα που θα υποδεικνύουν ακόμα και Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου. Τα προγράμματα σπουδών δεν καθορίζονται από την κεντρική διοίκηση αλλά περιλαμβάνουν μαθήματα που καθορίζονται «με βάση τις ανάγκες της τοπικής κοινωνίας», δηλαδή τις δυνατότητες της και τις απαιτήσεις των επιχειρήσεων. Η επιλογή των βιβλίων μπορεί να γίνεται και από το ελεύθερο εμπόριο, προωθείται η «αξιολόγηση». Διευρύνονται τα ολοήμερα σχολεία που αποτέλεσαν τρανταχτό παράδειγμα ταξικής διαφοροποίησης και ανταποδοτικής λειτουργίας, τα οποία σύμφωνα με το ΠΑΣΟΚ θα λειτουργούν με προσωπικό μερικής απασχόλησης.

Θα έφτανε και μόνο το κεφάλαιο της αναδιοργάνωσης της χρηματοδότησης των υπηρεσιών Υγείας, για να φανεί το στίγμα του προγράμματος του ΠΑΣΟΚ για την Υγεία και την Πρόνοια. Εκτός του ότι αποτελεί προέκταση του ήδη εφαρμοζόμενου αντιδραστικού πλαισίου για την εμπορευματοποίηση των υπηρεσιών Υγείας και Πρόνοιας, εκφράζει και την αγωνιώδη προσπάθεια του ΠΑΣΟΚ να υπερφαλαγγίσει τις προτάσεις της ΝΔ για την Υγεία - Πρόνοια και να δώσει τις δέουσες διαβεβαιώσεις στο επιχειρηματικό κεφάλαιο, που διεκδικεί τα «φιλέτα» στους παραπάνω τομείς.

Οι όλες ρυθμίσεις, πάντως, στον τομέα της χρηματοδότησης θα καταλήξουν σε άγρια χαράτσια για τους άρρωστους, αλλά και για τα ασφαλιστικά ταμεία. Η ανάπτυξη της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας και Πρόνοιας μετατίθεται στους δήμους, που θα μπορούν να δημιουργούν Κέντρα Υγείας Αστικού Τύπου. Αναμένεται, δηλαδή, να έχουν την τύχη των παιδικών σταθμών, που η μεταβίβασή τους στην Τοπική Αυτοδιοίκηση μεταφράστηκε σε «βαριά τροφεία» για τους δημότες.

Ολες οι ρυθμίσεις οδηγούν στην ιδιωτική ασφάλιση υγείας, καθώς, μεταξύ των άλλων, προβλέπεται η «δημιουργία εκτεταμένου δικτύου συμπληρωματικής Κοινωνικής Ασφάλισης για κάλυψη πρόσθετων παροχών».

Ετσι, μεταξύ των άλλων, προβλέπει:

• Εξορθολογισμό του τρόπου τιμολόγησης των προσφερομένων υπηρεσιών, που σημαίνει εξομοίωση με τα τιμολόγια της αγοράς, που είναι δεκαπλάσια απ' τα τιμολόγια του Δημοσίου με τα οποία χρεώνονται τα ασφαλιστικά ταμεία απ' τα δημόσια νοσοκομεία.
• Ισοσκελισμένο προϋπολογισμό νοσοκομείων και σταδιακή εισαγωγή του θεσμού των σφαιρικών προϋπολογισμών, με βάση τις διαγνωστικές κατηγορίες (GRG's).
• Επέκταση του θεσμού των απογευματινών ιατρείων στον εργαστηριακό και χειρουργικό τομέα, κυρίως για τα χειρουργεία ημέρας.
• Χρεώσεις επιπρόσθετων πράξεων στα ΚΥ με υπόχρεους τα ασφαλιστικά ταμεία.
• Σύναψη συμβάσεων με ιδιωτικούς ασφαλιστικούς φορείς.

Τίποτα το νεότερο στα όσα άκουγαν οι Ελληνες αγροτοκτηνοτρόφοι εδώ και χρόνια από τις κυβερνήσεις Σημίτη, δεν έρχεται να προσθέσει το πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ υπό τον νέο αρχηγό Γ. Παπανδρέου. Στο νέο υποτίθεται πρόγραμμα για τους αγρότες, περιλαμβάνονται λίγα από τις ψευτοπαροχολογίες της λεγόμενης «Χάρτας» Σημίτη (όπως πχ οι αγροτικές συντάξεις των 200 ευρώ το 2004) και μπόλικα φούμαρα, (που έχουν να κάνουν με την ακολουθούμενη αντιαγροτική πολιτική της κυβέρνησης και της ΕΕ). Και δώστου για νέους αγρότες, για ανάπτυξη της υπαίθρου, καθώς και οραματισμοί για την ελληνική ύπαιθρο, που - για τους μικρομεσαίους Ελληνες αγρότες - θα αποδειχτούν χρόνιοι εφιάλτες.

Οσο για τους στόχους της νέας τετραετίας αυτοί είναι:

• Οι νέοι αγρότες και τα σχέδια βελτίωσης.
• Να κηρυχτεί το έτος 2005 έτος ποιότητας...
• Ο σύμβουλος του αγρότη και κέντρα εξυπηρέτησης αγροτών...
• και νέες τραπεζικές ρυθμίσεις για τα αγροτικά χρέη με... μια πονηρή αναφορά για επιτόκιο 3% και 25 χρόνια δόσεις!