Το χτύπημα της δημόσιας και δωρεάν εκπαίδευσης σε ακόμα μεγαλύτερο βαθμό προβλέπει το πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ, περιγράφοντας ένα μοντέλο σχολείου υποταγμένου στις ανάγκες της αγοράς. Προωθείται η λεγόμενη «πιστοποίηση» γνώσεων, είτε αυτές προέρχονται από την τυπική εκπαίδευση όλων των βαθμίδων είτε την άτυπη κατάρτιση που η αγορά, δηλαδή τα συμφέροντα των επιχειρήσεων, θα ζητούν κάθε φορά για τις ανάγκες τους.

Τα ΤΕΕ, όχι μόνο διατηρούνται αλλά δείχνουν ακόμα περισσότερο το ρόλο τους ως σχολές μισο-κατάρτισης αφού συνδέονται ακόμα περισσότερο με την αγορά, καθιερώνονται προγράμματα πρακτικής άσκησης των μαθητών τους σε επιχειρήσεις, συνάπτουν συμβάσεις με δημόσιες και ιδιωτικές επιχειρήσεις, ενώ μετά από εξετάσεις μπορούν να φοιτούν σε αυτά τεχνίτες χωρίς τυπικά προσόντα, μετά από εξαετή επαγγελματική εμπειρία.

Στην τριτοβάθμια εκπαίδευση εντείνεται η ιδιωτικοποίηση και η σύνδεσή της με όσα επιβάλλει η αγορά. Προβλέπεται η ίδρυση μη κρατικών Πανεπιστημίων και ΤΕΙ που με το πρόσχημα του μη κερδοσκοπικού οδηγεί στη μεγαλύτερη ιδιωτικοποίηση και υποβάθμιση. Προωθείται η διαδικασία της Μπολόνια με το σπάσιμο των σπουδών σε κύκλους και την υποβάθμιση των σπουδών. Προβλέπεται πιστοποίηση και αναγνώριση «τίτλων και περιόδων σπουδών», ενώ ανάλογο σύστημα προβλέπεται σε ό,τι αφορά και την άτυπη κατάρτιση, καθορίζοντας έτσι τη θέση στην αγορά εργασίας. Πρόκειται για προτάσεις που στρέφονται ευθέως κατά του μορφωτικού δικαιώματος της νεολαίας με το συνονθύλευμα πτυχίων που θα πιστοποιούνται και μετατρέπουν τη γνώση σε προνόμιο των λίγων. Συμβαδίζουν τις με αντιδραστικές αναδιαρθρώσεων στην εργασία, γίνονται εργαλείο υπηρέτησης αναγκών των μεγαλεμπόρων και μεγαλοβιομηχάνων.

Ανάμεσα σε φανφάρες περί «ίσων ευκαιριών εκπαίδευσης υψηλής ποιότητας σε όλους» διακρίνονται μέτρα ακόμα μεγαλύτερης εμπορευματοποίησης. Η λογική της «αποκέντρωσης» και της «ενεργητικής συμμετοχής της κοινωνίας» διαπνέει το πρόγραμμα από την προσχολική αγωγή μέχρι το λύκειο και τα ΤΕΕ. Στο ολοήμερο γυμνάσιο που περιγράφεται ως «σχολείο ελεύθερης επιλογής», εγκαταλείπεται η πρακτική του αναλυτικού προγράμματος και καθιερώνεται στη θέση του η «θέσπιση στόχων», λειτουργεί με διαφοροποιημένο πρόγραμμα ανάλογα με τις ανάγκες τις τοπικής κοινωνίας, δηλαδή τις δυνατότητές της και τις επιθυμίες των επιχειρήσεων και είναι ανοιχτό σε προγράμματα που θα υποδεικνύουν ακόμα και Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου. Τα προγράμματα σπουδών δεν καθορίζονται από την κεντρική διοίκηση αλλά περιλαμβάνουν μαθήματα που καθορίζονται «με βάση τις ανάγκες της τοπικής κοινωνίας», δηλαδή τις δυνατότητες της και τις απαιτήσεις των επιχειρήσεων. Η επιλογή των βιβλίων μπορεί να γίνεται και από το ελεύθερο εμπόριο, προωθείται η «αξιολόγηση». Διευρύνονται τα ολοήμερα σχολεία που αποτέλεσαν τρανταχτό παράδειγμα ταξικής διαφοροποίησης και ανταποδοτικής λειτουργίας, τα οποία σύμφωνα με το ΠΑΣΟΚ θα λειτουργούν με προσωπικό μερικής απασχόλησης.