«Οι βασικές αρχές που διέπουν την πολιτική αντίληψή μας για το περιβάλλον και τη βιώσιμη ανάπτυξη αντιμετωπίζουν ισότιμα την οικονομία, το κοινωνικό κράτος και την προστασία του περιβάλλοντος. Οι πολιτικές για ολοκληρωμένη προστασία και διαχείριση του περιβάλλοντος είναι βαθιά προοδευτικές. Είναι πολιτικές της αριστεράς, της ευθύνης. Διευρύνουν την πρόσβαση της κοινωνίας στους περιβαλλοντικούς πόρους, που αποτελούν δημόσιο αγαθό...».

Το απόσπασμα αυτό από το πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως το άκρον άωτον της υποκρισίας, της κοροϊδίας και του εμπαιγμού. Εκστομίζεται από μια κυβέρνηση που δε θα δίσταζε - αν υπήρχε αίτημα κάποιου μεγαλοεπιχειρηματία - να ψηφίσει νομοθετική ρύθμιση προκειμένου να κατασκευαστεί ξενοδοχείο ή εμπορικό κέντρο ακόμη και μέσα στον Εθνικό Κήπο! Αυτό, άλλωστε δεν έδειξαν τα τελευταία γεγονότα, της οικοπεδοποίησης του Ελληνικού, του σκανδάλου Πάχτα - «Πόρτο Καρράς», του παράνομου ξενοδοχείου της Εκάλης, της «Τεχνόπολης» στους πρόποδες της Πάρνηθας, των γηπέδων ΑΕΚ στο άλσος Ν. Φιλαδέλφειας, ΠΑΟ στο Γουδί, Ολυμπιακού στον Ελαιώνα, του μεγαθηρίου του Βωβού στο Παλιό Φάληρο και μια σειρά άλλα, που θα χρειαζόταν μία ολόκληρη σελίδα για να απαριθμήσουμε;

«Στη δική μας αντίληψη - αναφέρει σε άλλο σημείο το Πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ για το περιβάλλον - ο χωροταξικός σχεδιασμός στηρίζεται στις αρχές της βιώσιμης ανάπτυξης». Αλλά ποιας βιώσιμης ανάπτυξης; Οδηγεί στη βιώσιμη ανάπτυξη ο αποχαρακτηρισμός δεκάδων εκατομμυρίων στρεμμάτων δασών και δασικών εκτάσεων και η παράδοσή τους στην ιδιωτική εκμετάλλευση και τσιμεντοποίηση, όπως έκανε η περιβόητη αναθεώρηση του άρθρου 24 του Συντάγματος - που ψηφίστηκε σε αγαστή συμφωνία, βέβαια, με τη ΝΔ - και ο δασοκτόνος νόμος που επακολούθησε μόλις πρόσφατα; Οδηγεί στη βιώσιμη ανάπτυξη η παραχώρηση δημόσιων ευαίσθητων οικοσυστημάτων και ελεύθερων χώρων στα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα, όπως έκανε ο νόμος για τους αιγιαλούς και τις παραλίες, ο νόμος για την τσιμεντοποίηση των πρώην στρατοπέδων, ο νόμος που μετατρέπει το Λεκανοπέδιο Αττικής σε μια απέραντη βιομηχανική ζώνη ή η πρακτική της Εταιρείας Τουριστικών Ακινήτων;

Η αλήθεια είναι ότι η προηγούμενη κυβέρνηση είναι η μόνη που τόλμησε - με πρόσχημα μάλιστα τη σύνταξη του Εθνικού Κτηματολογίου - να χαρίσει δημόσιες δασικές εκτάσεις εντός σχεδίων πόλης στους ίδιους τους καταπατητές που τις πυρπόλησαν, τις εκχέρσωσαν και τις τσιμεντοποίησαν. Και τώρα, μάλιστα, δε διστάζει να προαναγγέλλει - σε συμφωνία πάντα με τη ΝΔ - το χάρισμα και όσων καταπατημένων δημόσιων δασικών εκτάσεων βρίσκονται εκτός σχεδίων πόλης!

Ως «μαγική εικόνα» μπορεί να χαρακτηριστεί και το τμήμα του προγράμματος όπου επιχειρείται ο απολογισμός της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ:

• Μιλάει για ολοκληρωμένη διαχείριση των στερεών αποβλήτων, όταν ακόμη στο Λεκανοπέδιο δε θα ξέρουμε σε λίγο τι θα κάνουμε τα σκουπίδια μας και όταν η χώρα έφαγε τεράστια πρόστιμα για τον Κουρουπητό.
• Μιλά για 290 σύγχρονες εγκαταστάσεις βιολογικών καθαρισμών, όταν οι μισοί τουλάχιστον δε λειτουργούν, εξαιτίας κακοτεχνιών, κακού σχεδιασμού και έλλειψης χρημάτων.
• Μιλά για ποιότητα ατμόσφαιρας στις πόλεις, όταν η Αθήνα αναδεικνύεται πρωταθλήτρια στους «μοντέρνους» και πολύ επικίνδυνους ρύπους, όπως τα αιωρούμενα σωματίδια και οι αρωματικοί υδρογονάνθρακες και όταν το «νέφος» πνίγει πλέον όλες τις μεγάλες πόλεις της χώρας.
• Μιλά για οργάνωση και προστασία του χώρου, όταν ο χωροταξικός σχεδιασμός ακόμη αγνοείται...

Τέλος, ως ομολογία για την εκποίηση Ολυμπιακών έργων και εγκαταστάσεων μπορεί να εκληφθεί η αναφορά στο πρόγραμμα ότι οι μη αθλητικές εγκαταστάσεις (σ.σ. χώρος του αεροδρομίου του Ελληνικού, Χωριά Τύπου και πολλοί άλλοι χώροι) θα αξιοποιηθούν από... ιδιωτικά κεφάλαια για να μπορέσουν να συντηρηθούν μετά τους Αγώνες.