ΩΣΤΕ ΤΟΝ «ελάχιστο κοινωνικό μισθό» εγγυήθηκε χτες από το Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ ο Γιώργος Παπανδρέου; Πολύ ενδιαφέρον δε λέμε, αλλά ούτε καν οι χειροκροτητές που τους βάπτισαν συνέδρους δεν κατάλαβαν τι εννοεί...

Σε περίπτωση, πάντως, που ως «κοινωνικό μισθό» θεωρούν τις αποδοχές συν τις υπηρεσίες Υγείας, Πρόνοιας και Κοινωνικής Ασφάλισης, όντως μπορεί ο Παπανδρέου να εγγυηθεί το ...ελάχιστο. Με την πολιτική του ελαχιστοποιούνται, πράγματι.

Επίσης, αν καταλάβαμε καλά, τόσον καιρό δεν είχαν τη ...«λαϊκή εντολή», γι' αυτό δεν ήταν όσο έπρεπε αποτελεσματικές οι προσπάθειες επίλυσης του Κυπριακού; Μάλλον περίεργο.

Από πότε, άλλωστε, λαμβάνουν υπόψιν τους τι θέλει ο Ελληνας πολίτης στην εξωτερική πολιτική; Αν ήταν έτσι, δε θα έπρεπε να έχουν βάλει την υπογραφή τους ούτε στο βομβαρδισμό της Γιουγκοσλαβίας, ούτε στο βομβαρδισμό του Αφγανιστάν, ούτε στην κατοχή του Ιράκ.

Το χειρότερο, όμως, είναι ότι η επικοινωνιακή κωμωδία που λέγεται «έκτακτο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ» συνεχίζεται και είναι, βέβαια, σαφές ότι μονάχα επικοινωνιακοί είναι οι στόχοι του. Επιβλητικές μουσικές, εντυπωσιοθηρική φρασεολογία και κολπάκια προβολής παντός είδους.

Θέλουν να κοιτάμε στις τηλεοράσεις μια «χώρα που αλλάζει», για να μη βλέπουμε από τα παράθυρά μας και γύρω μας μια χώρα που υποφέρει και γενικώς την πραγματικότητα.

Η αλήθεια είναι, βέβαια, πως το όλο θέαμα έχει και την ...πλάκα του (όπως και κάθε συνέδριο του ΠΑΣΟΚ, δηλαδή). Ιδίως, όταν το ...πλήθος των ΠΑΣΟΚικών στελεχών προσπαθεί να ενστερνιστεί και να μπει στο πνεύμα των νέων συνθημάτων, που τους κατασκεύασαν.

Και σίγουρα τέτοιες καταστάσεις βάζουν τον καθένα στον πειρασμό να σκεφθεί τι ...χαμός πρόκειται να γίνει στο ΠΑΣΟΚ, αν δεν έχουν τα αποτελέσματα που περιμένουν. Είναι πολλοί οι δελφίνοι και επικριτές, που περιμένουν στη γωνία.