ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Η θέση των μικρομεσαίων

Γρηγοριάδης Κώστας

Οι σχετικές πληροφορίες, φήμες και σενάρια, πληθαίνουν τελευταία. Νέες πολυεθνικές λιανικού εμπορίου ετοιμάζονται να εισβάλουν στην ελληνική αγορά και πολλές από τις ήδη υπάρχουσες επεκτείνονται όχι μόνο σε κεντρικά σημεία και σε ορισμένες πόλεις, αλλά και στις συνοικίες στην Αθήνα και αλλού.

Την ίδια ώρα, τα κόμματα του δικομματισμού υπόσχονται στήριξη στους μικρούς ΕΒΕ με δήθεν φορολογικές ελαφρύνσεις και περιορισμό της γραφειοκρατίας. Είναι δεδομένο, όμως, ότι όσο επιμένουν να ενισχύουν πολύμορφα το μεγάλο κεφάλαιο δεν πρόκειται να ανακοπεί η πορεία αφανισμού ενός πολύ μεγάλου μέρους των ΕΒΕ.

Είναι στο χέρι των ίδιων των μικρών επαγγελματιών, βιοτεχνών και εμπόρων να διακρίνουν το «μαύρο» μέλλον που τους περιμένει είτε με τον έναν, είτε με τον άλλο εταίρο του δικομματισμού και να ενισχύσουν το ΚΚΕ, προκειμένου να ενισχυθεί η αμυντική τους γραμμή. Μια ενίσχυση που οπωσδήποτε πρέπει να συμπληρωθεί από την ενεργοποίηση των ΕΒΕ για τη δημιουργία μετώπου αντίστασης σε συνεργασία με τους εργαζόμενους και τους φτωχούς αγρότες...

Ας μην ανησυχούν...

Ανησυχία φαίνεται ότι προκάλεσαν στο Σύνδεσμο Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων οι επισκέψεις των αρχηγών του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ σε διάφορους φορείς, αλλά όχι και στους εκπροσώπους των επιχειρήσεων του τουρισμού. Γι' αυτό αποφάσισαν να χτυπήσουν «κουδουνάκι» με μια ανακοίνωσή τους, στην οποία αναφέρουν ότι οι λύσεις που απαιτούν τα προβλήματα δεν προκύπτουν από τις αναφορές «στα προγράμματα των δύο κομμάτων εξουσίας».

Εμείς θα λέγαμε ότι οι λύσεις για τους εργαζόμενους και τη συντριπτική πλειοψηφία του λαού βρίσκεται στις προτάσεις του ΚΚΕ και στην προοπτική για την οποία παλεύει. Οσον αφορά στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων των επιχειρηματιών του τουρισμού και μάλιστα των μεγάλων, ας μην ανησυχούν. Στο κάτω κάτω της γραφής, τόσο το ΠΑΣΟΚ όσο και η ΝΔ δεν έχουν άλλη έγνοια από το να τα υπηρετούν. Το 'χουν αποδείξει στην πράξη...

Με νύχια και δόντια...

«Οταν ο Ανδριανόπουλος κι ο Λαλιώτης, ο Μάνος και η Δαμανάκη, ο Τσοχατζόπουλος, η Βάσω, ο Ανδρουλάκης, ο Μάνος, ο Καψής, ο Ανδριανόπουλος, ο Κουλούρης, ο Χρυσοχοΐδης, ο Πάγκαλος, ο Λιβάνης, ο Ανδριανόπουλος, η Δαμανάκη, ο Μάνος, ο Αρσένης και ο Χριστοδουλάκης απειλούν να μας συγκυβερνήσουν υπό την ηγεσία του Γ. Παπανδρέου (!), τότε υπάρχει ένα είδος κούρασης που είναι και το χειρότερο: είναι η κόπωση της σκέψης που αντιμετωπίζει καταστάσεις διεστραμμένες. Είναι, ακριβώς, το είδος της κούρασης που περιγράφει ο Φερνάντο Πεσόα στο Βιβλίο της Ανησυχίας: Δε βαραίνει σαν τη σωματική κούραση ούτε ταράζει σαν την κούραση από τις συγκινήσεις. Είναι το βάρος της συνείδησης του κόσμου (σ.σ. στη συγκεκριμένη περίπτωση του υπαρκτού πολιτικού "κόσμου"), το να μην μπορεί να πάρει η ψυχή ανάσα».

Ετσι άρχιζε το προχτεσινό ενυπόγραφο άρθρο του δημοσιογράφου Ν. Τσαγκρή, στην προσωπική καθημερινή του στήλη, στο «Εθνος», με αφορμή τις «αμφίπλευρες» διευρύνσεις του Γ. Παπανδρέου. Ενα άρθρο, το οποίο τελικά, όμως, δεν είδε το φως της δημοσιότητας, με συνέπεια να μην υπάρχει η στήλη του Ν. Τσαγκρή στο προχθεσινό «Εθνος». Βλέπετε, ο όμιλος Μπόμπολα (μεγάλα τεχνικά έργα, κλπ, κλπ), ο οποίος είναι ο πραγματικός ιδιοκτήτης και της εφημερίδας, υποστηρίζει με νύχια και δόντια την επανεκλογή του ΠΑΣΟΚ στη διακυβέρνηση της χώρας...

Στα... οδοφράγματα

Για όσους έχουν αμφιβολίες περί του τι σημαίνει «συμμετοχική δημοκρατία» ο νέος πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Γ. Παπανδρέου, έδωσε χτες μια γεύση από τα... «οδοφράγματα» που έχει στήσει η κρατική παραλυσία στην Εθνική Οδό ανάμεσα στο Καπανδρίτι και το Σχηματάρι. Αφού λοιπόν «επιθεώρησε» τους «μαχητές» οδηγούς και επιβάτες που ήταν «ταμπουρωμένοι» στα αποκλεισμένα αυτοκίνητά τους, όπου επί ώρες ήταν εγκλωβισμένοι λίγα μόλις χιλιόμετρα έξω από την Αθήνα, τους κάλεσε να δείξουν αλληλεγγύη στους συνανθρώπους που έχουν ανάγκη τη βοήθειά τους σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες. Μάλιστα, δίνοντας ο ίδιος ο Γ. Παπανδρέου ζωντανά, από τηλεφώνου, το ρεπορτάζ στη ΝΕΤ, είπε ότι αυτό, η αλληλεγγύη μεταξύ των πολιτών σε δύσκολες συνθήκες, σημαίνει «συμμετοχική δημοκρατία». Δηλαδή η «συμμετοχική δημοκρατία» είναι η αυτοδιαχείριση από τους πολίτες της μιζέριας που παράγει η αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης, η αδιαφορία και η ανικανότητά της. Οσο για την αλληλεγγύη; ε, αυτή δε χρειάζεται πια ούτε την παρέμβαση ούτε την προτροπή του Γ. Παπανδρέου. Ευτυχώς υπάρχει.

Τα καιρικά...

Γρηγοριάδης Κώστας

ΕΝΤΑΞΕΙ, εντοπίσαμε πού ήταν όλο το πρωί ένα από τα 14 γκρέιντερ που διαθέτει η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση στην Αττική: Ανοιγε το δρόμο ...για το σοσιαλισμό. Κινούνταν μπροστά από το τζιπ του Γιώργου Παπανδρέου προκειμένου να κάνει τις πολιτικάντικες επισκέψεις του.

Πάντως, ο πρόεδρός μας έμαθε και έναν νέο ορισμό της συμμετοχικής δημοκρατίας: Ζήτησε να βοηθήσουμε τα άτομα που έχουν ανάγκη στη γειτονιά μας. Εν ολίγοις μας διδάσκει ...φιλότιμο.

Μόνον που ο Ελληνας πολίτης έχει πολλάκις αποδείξει και το φιλότιμό του και την κοινωνική του αλληλεγγύη. Οι κυβερνώντες είναι αυτοί που έχουν αποδείξει, και μάλιστα πάμπολλες φορές, τα ακριβώς αντίθετα.

Οσο για τα συγχαρητήρια που έδωσε στους πυροσβέστες και στους υπαλλήλους του ΕΚΑΒ που «τρέχουν» αυτές τις μέρες, καλό θα ήταν να έδειχνε το ίδιο πνεύμα όταν ζητούσαν από την κυβέρνηση αξιοπρεπείς μισθούς, ανθυγιεινό επίδομα και ουσιαστική ενίσχυση των υπηρεσιών τους.

ΑΝΑΜΦΙΣΒΗΤΗΤΑ, πάντως, οι καιρικές συνθήκες ήταν ακραίες, όσο ακραία ήταν και η ανεπάρκεια του κρατικού μηχανισμού. Ανεπάρκεια για την οποία έχουν γίνει επισημάνσεις, προειδοποιήσεις, κινητοποιήσεις και ό,τι άλλο μπορείτε να φανταστείτε.

Οι αρμόδιοι σε κυβερνητικό επίπεδο πάντως συνέχισαν την προσφιλή τακτική τους: «Εμείς κάναμε ό,τι έπρεπε. Για όλα φταίνε οι ανεύθυνοι δήμοι και η κάκιστη νοοτροπία των Ελλήνων».

Και σε τελική ανάλυση, ας πούμε ότι κάποιος καλοπροαίρετος αποδέχεται πως στην Ελλάδα δεν είναι σύνηθες φαινόμενο οι χιονοπτώσεις, όπως στη Βορειοκεντρική Ευρώπη. Μήπως θυμάστε ποια ήταν η αποτελεσματικότητα των υποδομών στους καύσωνες και στις βροχοπτώσεις;

Εκτός πια αν εδώ είμαστε προετοιμασμένοι μόνο για ...αίθριο καιρό!

Παπαγεωργίου Βασίλης

Η... «ανταγωνιστικότητα»

Ενα ακόμη επίτευγμα της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, είναι και η αναγόρευση της ανταγωνιστικότητας σε «εθνικό στόχο». Με τον ίδιο τρόπο που το θέτει και η ΝΔ, όπως προκύπτει και από το πρόγραμμά της. Ενα αίτημα που τέθηκε μετ' επιτάσεως από τους βιομηχάνους, διότι, μετά την επίτευξη του στόχου της εισόδου στην ΟΝΕ, «κινδύνευαν να χαλαρώσουν τα λουριά»! «Οσα πετύχαμε με την προσπάθεια ένταξης στην ΟΝΕ, κινδυνεύουν να χαθούν αν δεν τεθεί ένας νέος στόχος. Και ο στόχος αυτός είναι η συνεχής βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας», δηλαδή των κερδών του κεφαλαίου. Πριν περίπου ένα χρόνο, ο Κ. Σημίτης, ανακήρυξε την ανταγωνιστικότητα σε «εθνικό στόχο». Παρόμοιοι είναι και οι σημερινοί στόχοι, όπως καθορίζονται από το νέο αρχηγό του κόμματος.

Η ανταγωνιστικότητα μετράται με τη διεισδυτικότητα των προϊόντων σε νέες αγορές. Π.χ., αν ένα ζευγάρι παπούτσια που κατασκευάζει μια βιοτεχνία στο Πακιστάν, φτάνει στην αγορά της Δυτικής Ευρώπης με τελική τιμή 30 ευρώ και ένα αντίστοιχο ζευγάρι παπούτσια που κατασκευάζεται στην Ελλάδα πωλείται στην ίδια αγορά 35 ευρώ, τότε, για το κεφάλαιο, η Ελλάδα υστερεί σε ανταγωνιστικότητα! Πώς θα μειωθεί το κόστος, ώστε η Ελλάδα να είναι στα ίδια ή σε καλύτερα επίπεδα από το Πακιστάν; Με τη μείωση του κόστους παραγωγής. Μα η παραγωγικότητα και η τεχνολογική εξέλιξη είναι σε ικανοποιητικό επίπεδο. Δεν πειράζει, λένε μ' ένα στόμα μεγαλοεπιχειρηματίες, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, υπάρχουν και άλλοι τρόποι για τη μείωση αυτή. Ποιοι; Η μείωση του «εργατικού κόστους», με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Η πρόσφατη έρευνα του ΙΟΒΕ για την πορεία των Ξένων Αμεσων Επενδύσεων δεν αφήνει περιθώρια παρανοήσεων: «η ραγδαία - σημειώνει - υποχώρηση στη σχετική κατάταξη της Ελλάδας αναδεικνύει τον κίνδυνο της διατήρησης ενός στάτους κβο, ειδικά όταν ο περίγυρος - οι χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης - προχωρούν με ταχείς ρυθμούς σε μεταρρυθμίσεις οι οποίες αυξάνουν την ελκυστικότητά τους». Αυτό είναι το πρόβλημα. Η αύξηση της... ελκυστικότητας. Και επειδή τα πάντα στις καπιταλιστικές κοινωνίες μετριούνται με το... όφελος, «ελκυστικότητα» σημαίνει χαμηλότερο κόστος. Δηλαδή, νέα υπονόμευση της θέσης των εργαζομένων για... ελκυστικότερη τιμή, μέσα από τη μείωση των εργατικών εισοδημάτων, των ασφαλιστικών εισφορών κοκ.

Βέβαια, αν και οι βιομήχανοι αξιώνουν τη λήψη ισοπεδωτικών - αντιλαϊκών μέτρων και κίνητρα στο όνομα των επενδύσεων, διαψεύδονται ακόμα και από τα δικά τους στοιχεία. Ετσι, στην πρόσφατη έρευνα του ΙΟΒΕ για τις Επενδύσεις, όπου η Ελλάδα τοποθετείται σε «δυσμενή θέση», αναφέρεται ρητά ότι είμαστε από τις χώρες που εφαρμόσανε έγκαιρα σε σχέση με τα υπόλοιπα κράτη την πολιτική κινήτρων για το μεγάλο κεφάλαιο.

Είναι ολοφάνερο. Οι εκπρόσωποι του κεφαλαίου και το πολιτικό τους προσωπικό, και το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ, στην προσπάθειά τους να αυξήσουν τα υπερκέρδη του κεφαλαίου, κλιμακώνουν την αντιλαϊκή τους πολιτική, την οποία κατά περίπτωση επιχειρούν να τη δικαιολογήσουν με διάφορες θεωριούλες, οι οποίες σε τελευταία ανάλυση τίποτα κοινό δεν έχουν με τα συμφέροντα και τις αγωνίες των εργαζομένων. Είναι κι αυτή μια ακόμα αλήθεια, για το ρόλο του δικομματισμού, που πορευόμενοι προς τις κάλπες δεν πρέπει να ξεφεύγει της προσοχής.

Σταμάτης ΖΗΣΙΜΟΥ