Με συνθήματα υπέρ της δωρεάν μετακίνησης διαδήλωσαν χτες το βράδυ στους κεντρικούς δρόμους της Πάτρας οι φοιτητές της πόλης μετά την εμπλοκή που έχει παρουσιαστεί αναφορικά με τη μετάβασή τους στο Πανεπιστήμιο.

Συγκεκριμένα, η Πρυτανεία μετά από διαγωνισμό έδωσε το χρηματικό ποσό των 625.000 ευρώ σε αθηναϊκή εταιρία τουριστικών λεωφορείων προκειμένου να μεταφέρει τους φοιτητές στο Πανεπιστήμιο με ταυτόχρονη υποχρέωση να πληρώνουν κάρτα 13 ευρώ, ώστε να εξασφαλίζουν τη μετακίνησή τους. Το αστικό ιδιωτικό ΚΤΕΛ της Πάτρας, το οποίο έχει πανάκριβο εισιτήριο (0,70 ευρώ), αντέδρασε έντονα, με αποτέλεσμα να υπάρξουν προβλήματα στη μετακίνηση των φοιτητών προς το Πανεπιστήμιο.

Και ενώ η κόντρα των δύο συνεχίζεται, οι φοιτητές σημειώνουν χαρακτηριστικά πως «δύο γάιδαροι μαλώνανε σε ξένο αχυρώνα» και υπογραμμίζουν ότι «τα 625.000 ευρώ που δόθηκαν στην ιδιωτική εταιρία για τη μεταφορά τους, αποδεικνύουν περίτρανα ότι το αίτημα για δωρεάν μετακίνηση είναι αίτημα εφικτό».

Αφορμή για τις πιο κάτω σκέψεις μού έδωσε μια τηλεοπτική εκπομπή της ΝΕΤ, το βράδυ της Δευτέρας 9/2 με τον δημοσιογράφο κ.Π. Τσίμα και τον συγγραφέα κ.Μ. Ανδρουλάκη. Ομολογώ ότι άντεξα μόνο 5 λεπτά από την ακατάσχετη ομιλία του συγγραφέα και το σκυφτό κεφάλι του δημοσιογράφου που δεν τολμούσε να διακόψει το ευτράπελον της φουμαρολογίας που ακουγόταν.

1. Οι μετέπειτα εξαγγελίες της χορήγησης χωρίς άμεση λαϊκή εντολή βουλευτικής έδρας στον συγγραφέα εξηγεί εν μέρει και το κάλεσμά του στην εκπομπή και την υποταγή του τηλεδεσπότη της κρατικής (με χρήματα όλων μας) τηλεόρασης.

2. Ηταν θλιβερή η εικόνα να βλέπει κανείς στελέχη του ΚΚΕ της δεκαετίας του '80 να έχουν ξεπέσει τόσο χαμηλά. Συγχρόνως, εδραιώνεται η αντίληψη ότι η ιδεολογική πάλη που διεξήχθηκε στις γραμμές του ΚΚΕ την περίοδο 1989-1991 ήταν κρίσιμη για το μέλλον του ΚΚΕ και των επαναστατικών δυνάμεων της χώρας μας.

3. Πολλά «γιατί» όμως εξακολουθούν να υπάρχουν και χρειάζεται να σκύψουμε περισσότερο στη διερεύνηση ζητημάτων όπως π.χ. η ανθρώπινη φύση, το χτίσιμο της σοσιαλιστικής συνείδησης, οι επιδράσεις - πιέσεις του περιβάλλοντα οικονομικοκοινωνικού χώρου στη διαμόρφωση πολιτικής συνείδησης, η ανάδειξη στελεχών και τα κριτήρια ανάδειξής τους, κλπ.

4. Η αλήθεια είναι ότι ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ και οι εκλόγιμοι βουλευτές Επικρατείας του κόμματός του έχουν περισσότερα κοινά αναμεταξύ τους από ό,τι ίσως φαντάζεται ο μέσος καλόπιστος ψηφοφόρος του κυβερνώντος κόμματος. Οι αναφορές όλων αυτών, Παπανδρέου, Διαμαντοπούλου, Δαμανάκη, Μάνου, Ανδριανοπούλου, Ανδρουλάκη, σε θέματα οργάνωσης της παρεχόμενης εκπαίδευσης, επιχειρηματικότητας, διασύνδεσης εκπαίδευσης -αγοράς, χρήσης ουσιών για τη δημιουργία «σοσιαλφιλελεύθερης νιρβάνα», διατήρηση του κράτους μόνο ως κατασταλτικού μηχανισμού παρέμβασης κλπ. στον ένα ή άλλο βαθμό, ταυτίζονται με το ευαγγέλιό τους, δηλαδή τη Λευκή Βίβλο των 4 Α, Ανταγωνιστικότητα, Ανάπτυξη, Απασχόληση, Ανεργία.

5. Ας αναλογιστούν όσοι αγωνίστηκαν για ένα δημοκρατικό Πανεπιστήμιο, για σύγχρονη δωρεάν δημόσια εκπαίδευση, για το καλό του τόπου, για ανάπτυξη των πλουτοπαραγωγικών πόρων της χώρας μας στα πλαίσια ενός παγκόσμιου καταμερισμού, για τις παγκόσμιες πολιτιστικές αξίες της ειρήνης, της συναδέλφωσης των λαών, της ολόπλευρης ανάπτυξης της προσωπικότητας του καθενός και συνεπώς την αγάπη, την κατανόηση, την αλληλεγγύη, την εξάλειψη της πείνας, του τρόμου του πολέμου, που μας οδηγεί το μείγμα της νεοφιλελεύθερης επέλασης, της μοναδικής αξίας που ευαγγελίζονται όλοι οι παραπάνω, δηλαδή της επιχειρηματικότητας.

6. Ας αναλογιστούν και οι παραδοσιακοί ψηφοφόροι της ΝΔ τι σημαίνει η σχεδόν τέλεια ταύτιση προγραμμάτων και εξαγγελιών των 2 αυτών κομμάτων. Θα ήταν αφελές να σπαταλήσει κάποιος την ψήφο του, για να φύγουν αυτοί και να έρθουν οι άλλοι, μήπως και υπάρξουν καλύτερες μέρες. Διαφορετικά πρόσωπα στον ασφυκτικό εναγκαλισμό των μεγάλων συμφερόντων θα ασκήσουν την ίδια περίπου πολιτική για αυτά τα συμφέροντα.

7. Αν κάτι, λοιπόν, είναι νέο, αν κάτι έχει απομείνει για να ελπίζει κανείς ότι υπάρχει ακόμα αντίσταση στη λαίλαπα του νεοφιλελευθερισμού, αν πρέπει να δοθεί ένα μήνυμα στα επιτελεία των 2 μονομάχων, και κατά συνέπεια ένα μήνυμα παγκόσμιας εμβέλειας, ότι ο ελληνικός λαός αντιστέκεται στην κοροϊδία, είτε το θέλουμε είτε όχι, είναι το 85χρονο ΚΚΕ. Είναι το κόμμα που δεν κάνει εκλογικίστικες μεταγραφές και συμμαχίες. Είναι το κόμμα που διατρανώνει τη θέση του για συμμαχίες με αρχές, υπέρ των λαϊκών συμφερόντων και εναντίον των μεγαλοσυμφερόντων. Είναι το κόμμα, που πάντα πρωτοστάτησε στους αγώνες για μόρφωση, δουλιά, ειρήνη. Δεν αρκεί να ψιθυρίζουμε μόνο ότι το ΚΚΕ έχει σωστές αναλύσεις, αλλά δεν μπορεί να αλλάξει τίποτα, γιατί δε μας αφήνουν οι Αμερικανοί κλπ.

Τα προδομένα οράματα των πολλών ας βρουν τη δικαίωσή τους, τιμωρώντας τα 2 μεταλλαγμένα κόμματα. Ας μη μεταλλαχτεί και η δικιά μας συνείδηση.