Πλούσια και εφόλης της ύλης ήταν η συζήτηση με τους δημοσιογράφους που ακολούθησε μετά την εισηγητική ομιλία της Αλ. Παπαρήγα. Σταχυολογούμε ορισμένα από τα θέματα που θίχτηκαν και τις απαντήσεις που δόθηκαν.

Το κάλεσμα που απηύθυνε εδώ και καιρό το ΚΚΕ σε αγωνιστές που παραμένουν εγκλωβισμένοι στο ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ ήταν ένα από τα θέματα. Απαντώντας στη σχετική ερώτηση η Αλ. Παπαρήγα ανάμεσα σε άλλα σημείωσε:

«Ολα αυτά τα χρόνια, είμαστε σε ένα διαρκές άνοιγμα στους ανθρώπους που είναι εργάτες, υπάλληλοι, φτωχοί, λαϊκά στρώματα, ανεξαρτήτως τι ψηφίζουν. Τέτοια ανοίγματα έχουμε κάνει και στον κόσμο του ΠΑΣΟΚ και στον κόσμο της Νέας Δημοκρατίας. Μια σειρά αγώνες και κινητοποιήσεις έγιναν και με τη δική μας κοινή δράση. Ποτέ δεν είπαμε ότι μόνο οι κομμουνιστές παλεύουν στους δρόμους. Επομένως, το άνοιγμά μας δεν είναι ψηφοθηρικό. Τους λέμε λοιπόν: Παλέψαμε μαζί τόσα χρόνια. Αν υπήρχαν μικροκατακτήσεις ή αν παρεμποδίστηκαν κάποια χειρότερα μέτρα, οφείλεται στην κοινή δράση.

Πρέπει, λοιπόν, να ολοκληρώσεις το βήμα σου τώρα, στις εκλογές. Δεν μπορείς να βγαίνεις στους αγώνες, να κάνεις συλλαλητήρια, να έρχεσαι και πολύ κοντά με τους κομμουνιστές σε πάρα πολλά ζητήματα και την ώρα της κάλπης να πας και να ψηφίζεις ΠΑΣΟΚ ή Νέα Δημοκρατία. Αυτό σημαίνει ότι έρχεσαι σε αντίθεση με αυτό που έκανες τόσα χρόνια.

Απευθυνόμαστε ιδιαίτερα στους ανθρώπους που ακολουθούν το ΠΑΣΟΚ γιατί αυτοί οι άνθρωποι πάρα πολλά χρόνια είχαν διαπαιδαγωγηθεί με ορισμένα αριστερά προοδευτικά συνθήματα. Βλέπουμε ότι αυτός ο κόσμος, όσο μένει εγκλωβισμένος στο ΠΑΣΟΚ αρχίζει και γίνεται μοιρολάτρης ή ορισμένοι μεταλλάσσονται.

Λέμε σ' αυτόν στον κόσμο ότι από τη στιγμή που βλέπουμε τη δυσαρέσκειά σας, από τη στιγμή που βλέπουμε ότι με απέχθεια εκτιμάτε τις εξελίξεις που γίνονται στο ΠΑΣΟΚ - υπάρχει κόσμος στο ΠΑΣΟΚ που κλαίει, ακόμα και αυτοί που πήγαν και ψήφισαν στις κάλπες, αυτοί που λένε ότι θα πάνε να ψηφίσουν και θα κλείνουν τη μύτη, τα αυτιά, τα μάτια να μη βλέπουν τι ψηφίζουν - σ' αυτούς λοιπόν λέμε το εξής: Αφού έχετε καταλήξει σε ένα τέτοιο συμπέρασμα, φύγετε! Οσο μένετε μέσα, χάνεστε για το κίνημα, χάνετε τον εαυτό σας. Θα είστε συνεχώς κόντρα στη συνείδησή σας. Και τους λέμε κι ένα άλλο: Εμείς θα θέλαμε όλοι εσείς να γίνεται κομμουνιστές, ψηφοφόροι, οπαδοί και μέλη του Κόμματος. Αυτό δεν είναι εύκολο. Κάντε μια δική σας επιλογή, μακριά από το ΠΑΣΟΚ και τη Νέα Δημοκρατία.

Ελάτε να συμπράξουμε στους αγώνες. Φτιάξτε δικά σας πολιτικά σχήματα. Θέλετε να εκφραστείτε συλλογικά, δε θέλετε να είστε μεμονωμένοι. Το ΚΚΕ δε φοβάται να καλέσει τα λαϊκά στρώματα και σε μια τέτοια εξέλιξη.

Τέλος τους λέμε το εξής: Σε αυτήν την κάλπη που έχετε τώρα, σκεφτείτε: Πού θα πιάσει τόπο η ψήφος σας; Εμείς θεωρούμε ότι πιάνει τόπο στο ΚΚΕ. Δε θα πάρουμε κανέναν από το λαιμό να τον φέρουμε στην κάλπη, βεβαίως. Λέμε «ψηφίστε ΚΚΕ», «ξεφύγετε από αυτά τα δύο κόμματα. Εκφραστείτε στο μαζικό κίνημα, στο πολιτικό πεδίο, με το δικό σας τρόπο».

Μπορούμε να συναντηθούμε σε 5 ζητήματα, σε 2, σε όλα. Δηλαδή δε φοβόμαστε αυτή τη στιγμή το να υπάρχει μία αλλαγή στο πολιτικό σκηνικό, να εμφανιστούν νέες πολιτικές προοδευτικές δυνάμεις. Δε θέλουμε να είναι πολιτικές δυνάμεις αντιδραστικές, εθνικιστικές, σοβινιστικές.

Μιλάμε για μία κίνηση προς τα αριστερά, προς την πρόοδο, προς το ριζοσπαστισμό.

Απαντώντας, εξάλλου, σε άλλη ερώτηση για το αν το ΚΚΕ βλέπει να δημιουργούνται μετεκλογικά νέα πολιτικά σχήματα από το σώμα των δύο κομμάτων του δικομματισμού, είπε: «Εχουμε ορισμένους τέτοιους προβληματισμούς και βλέπουμε κάποιες τέτοιες τάσεις. Πώς ακριβώς θα εκδηλωθούν, δεν ξέρουμε, ούτε και μπορώ να βάλω μια υπογραφή σ' αυτό. Εμείς θέλουμε να απεγκλωβιστεί ο λαός από το δικομματισμό. Τα μεγάλα κόμματα να γίνουν μικρά στην πορεία, ή, να γίνουν μικρότερα από ό,τι είναι σήμερα. Αυτό είναι μία αλλαγή».

Μία ενότητα ερωτήσεων αφορούσε το αν πρέπει το ΚΚΕ να αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο απευθύνεται στον κόσμο.

Χαρακτηριστική μία από τις απαντήσεις: «Οχι, δεν πιστεύουμε ότι είναι πρόβλημα επικοινωνίας. Εμείς τι λέμε στον εργάτη; Πρέπει να πάρεις 1.100 ευρώ κατώτατο μισθό. Αυτό δηλαδή τι είναι, είναι πρόβλημα επικοινωνίας; Δεν πιστεύει στις δυνάμεις του, φοβάται. Καθαρά πράγματα. Στους τόπους δουλιάς κυριαρχεί τέτοιος φόβος που δεν υπήρχε μετά το '74.

Τι λέμε στον μικρομεσαίο αγρότη; Οτι εμείς δε δεχόμαστε άλλοι να αποφασίζουν τι θα παράγεται στην Ελλάδα, πόσο θα παράγεται. Να σας το πω πιο καθαρά. Είμαστε εναντίον της διατροφικής εξάρτησης. Στην Ελλάδα πια έχουμε περάσει στην πλήρη διατροφική εξάρτηση, στην Ελλάδα η οποία μπορεί να παράγει όλα τα είδη της διατροφής. Αυτό δηλαδή είναι θέμα κακού λόγου επικοινωνιακού; Δηλαδή τι θα πούμε στον κόσμο, ρητορείες;

Οταν λέμε π.χ. στον επαγγελματοβιοτέχνη ότι δεν πρέπει να δεχτείς την απελευθέρωση ωραρίου γιατί αυτό σημαίνει ότι θα βάλεις λουκέτο μια ώρα αρχύτερα, πού είναι η επικοινωνιακή πολιτική;

Δηλαδή, τι πρέπει να λέμε; Να μη λέμε το μεγάλο κεφάλαιο, να λέμε ο ιδιώτης. Μα ο ιδιώτης είναι και ο μικρομεσαίος. Να μη λέμε ιμπεριαλισμός; Γιατί να μη λέμε ιμπεριαλισμός; Μα ο ιμπεριαλισμός υπάρχει, δε θα τον ονοματίσουμε; Είναι όπως παλιά έλεγαν για τον καρκίνο "ο εξ' από δω", "η ακατονόμαστη ασθένεια" κλπ., η επάρατος. Τι είναι αυτά τα πράγματα;

Εμείς μιλάμε απλά στον κόσμο και λαϊκά. Επειδή του λέμε ότι πρέπει να δυναμώσει η ταξική πάλη, η πάλη των τάξεων; Τι να του πούμε δηλαδή; Την κοινωνική συναίνεση και τους διαλόγους που είναι ξεπερασμένο; Αμα ξεπεραστεί η ταξική πάλη, πρέπει να την εγκαταλείψουμε. Δηλαδή αυτό είναι το ζήτημα;

Ο κόσμος είναι πολύ πιο έξυπνος απ' ό,τι φανταζόμαστε. Ο κόσμος ξέρει πολύ καλά τι του λέμε. Και ξέρει ότι του λέμε πράγματα που ισχύουν. Δεν έχει ακόμα αποφασίσει ότι έχει τη δύναμη να επιβάλει το δίκιο του. Οταν αποφασίσει αυτό το πράγμα, δε θα τον ενοχλεί ούτε ο όρος ιμπεριαλισμός, ούτε ταξική πάλη και στο κάτω κάτω δεν είναι το θέμα όρου, είναι θέμα ουσίας.

Οταν λέμε ότι η επιλογή της ΕΕ συγκρούεται με τα συμφέροντα της εργατικής τάξης και των άλλων στρωμάτων πώς θέλετε να το πούμε; Να αλλάξουμε τον όρο; Πώς να το πούμε, περί διαγραμμάτων; Ο κόσμος ξέρει τι του λέμε και καταλαβαίνει πάρα πολύ καλά. Δεν έχει ακόμα πιστέψει στη δύναμή του. Πιστεύει στο δίκιο του, αλλά δεν πιστεύει στη δύναμή του. Αυτή είναι η γνώμη μας.

Τι θα πει επικοινωνιακός λόγος; Εχω ακούσει κάτι έξτρα ανανεωτικούς λόγους σε όλη την Ευρώπη και δεν είδα και αυτοί να έχουν τίποτα περισσότερα κέρδη. Δηλαδή, ο κ. Σημίτης και ο κ. Παπανδρέου έχουν σύγχρονο επικοινωνιακό λόγο; Για να το καταλάβω. Και γι' αυτό τους ψηφίζουν; Και τον Καραμανλή γιατί έχει ειδικό επικοινωνιακό λόγο; Μην υποτιμάμε το λαό. Ο λαός έχει δεχτεί ένα μεγάλο χαστούκι και η κοκκινίλα είναι ακόμα στο μάγουλό του. Πρέπει να φύγει αυτή η κοκκινίλα και θα αντιδράσει. Εμείς πιστεύουμε στο λαό. Πιστεύουμε στο λαό πάνω απ' όλα, δε χάνουμε την εμπιστοσύνη μας».