Από την εκπαίδευση αντικουβανικών ομάδων στο Μαϊάμι

«Αυτοί οι άνδρες και οι γυναίκες» - υπήρχε μόνο μία γυναίκα ανάμεσα στους 75 - «εκτίουν αυστηρότατες ποινές φυλάκισης κάτω από απάνθρωπες και απόλυτα ανθυγιεινές συνθήκες, όπου η ιατρική περίθαλψη είναι απόλυτα ανεπαρκής. Σαν αποτέλεσμα αυτού, αρκετοί έχουν αρρωστήσει σοβαρά», δηλώνει θρασύτατα ο Κόλιν Πάουελ, «ξεχνώντας» πως είναι ο υπουργός Εξωτερικών μιας χώρας η οποία διατηρεί στρατόπεδο συγκέντρωσης στη ναυτική βάση Γκουαντανάμο, διατηρεί φυλακές στο Ιράκ με απάνθρωπες συνθήκες, όπου άνθρωποι, χωρίς ακόμα να έχουν δικαστεί και καταδικαστεί, βρίσκονται στις φυλακές για ένα χρόνο, ζουν σε τέντες, με ελάχιστη προστασία από τον ήλιο και υπό τους 50^ο Κελσίου, τους δίνονται 3 λίτρα νερό για να πλένονται και να πίνουν, καθώς και ένα φτυάρι για να σκάβουν λάκκους για να κάνουν την ανάγκη τους!

«Πρέπει να δείξουμε την αλληλεγγύη μας με αυτούς που παλεύουν για τη δημοκρατία στην Κούβα», αναφέρει η «Λα Νασιόν» της Αργεντινής και προσθέτει ότι «αυτοί οι άνθρωποι συνελήφθησαν για το έγκλημα να σκέφτονται και να δρουν αυτόνομα». Κατ' αρχήν, πρέπει να επισημάνουμε ότι δεν αφορά ανθρώπους που «σκέφτονται», αλλά που δρουν και πληρώνονται από τις υπηρεσίες των ΗΠΑ, και δεύτερον, δε δρουν αυτόνομα, αλλά κάτω από τις οδηγίες της κυβέρνησης των ΗΠΑ και του «Γραφείου Συμφερόντων τους στην Αβάνα».

Η αλήθεια είναι πως διεξήχθησαν 29 δίκες στην Κούβα, όπου 75 άνθρωποι έλαβαν ποινές φυλάκισης από 6 μέχρι 28 χρόνια. Πουθενά δεν υπήρξε η επιβολή της θανατικής ποινής, ούτε ισόβια κάθειρξη, όπως λαθεμένα γνωστοποιούν τα ΜΜΕ.

Κατά τη διάρκεια των συλλήψεων δεν ασκήθηκε βία από τις αστυνομικές αρχές, ούτε αντιστάθηκαν κατά της αρχής οι συλληφθέντες. Οι διαδικασίες ήταν κατεπείγουσες λόγω της σοβαρότητας των συμβάντων, που σύμφωνα με τους νόμους της Κούβας σημαίνει πως οι φάσεις της δίκης μπορούν να μειωθούν, αλλά σε κάθε περίπτωση διασφαλίστηκαν τα δικαιώματα των κατηγορούμενων.

Πριν τη διεξαγωγή της δίκης, όλοι οι κατηγορούμενοι έλαβαν γνώση των κατηγοριών που τους βάρυναν. Ολοι οι κατηγορούμενοι εκπροσωπήθηκαν από δικηγόρο. Πενήντα τέσσερις δικηγόροι συμμετείχαν στις δίκες, από τους οποίους οι 44 διορίστηκαν από τους ίδιους τους κατηγορούμενους ή τις οικογένειές τους. Η διαδικασία ήταν δημόσια για όλους, αλλά εξαιρέθηκαν τα ΜΜΕ, με απόφαση του δικαστηρίου, λόγω των πραγματικών περιστατικών που θα ακούγονταν, που σχετίζονταν με την ασφάλεια της χώρας. Συμμετείχαν περίπου 100 άνθρωποι σε κάθε δίκη, φτάνοντας έτσι το σύνολο των 3.000 ανθρώπων περίπου, που κυρίως ήταν συγγενείς, μάρτυρες, ειδικοί και άλλοι πολίτες της Κούβας.

Ωστόσο, είναι αλήθεια ότι κάποιοι ξένοι διπλωμάτες στην Αβάνα δεν παραβρέθηκαν στις δίκες, μιας και κανένας ξένος πολίτης δε δικαζόταν, ώστε να δικαιολογείται η παρουσία διπλωματών, όπως τονίζεται και στις Συνθήκες της Βιέννης για τις διπλωματικές και προξενικές σχέσεις.

Από κει και πέρα, σε ό,τι αφορά τα ψέματα για τους δήθεν αντιφρονούντες φυλακισμένους, μπορεί κανείς να ξεχωρίσει 7 ψέματα: Βρίσκονται στην απομόνωση με 24ωρο τεχνητό φωτισμό, είναι περιορισμένοι σε μπουντρούμια, έχουν βασανιστεί, τους απαγορεύεται η οποιαδήποτε επαφή με συγγενείς, δεν τους παρέχεται ιατρική περίθαλψη, βρίσκονται ουσιαστικά σε κατάσταση πείνας και δεν έχουν νερό και κατάλληλες συνθήκες υγιεινής.

Οπως ήταν αναμενόμενο, σε συνέντευξη Τύπου που έδωσε ο υπουργός Εξωτερικών της Κούβας, Φελίπε Πέρες Ρόκε, στις 25 Μάρτη, αποδείχτηκαν ψευδείς όλες οι κατηγορίες.

Επισημάνθηκαν 16 δικαιώματα του σωφρονιστικού συστήματος της Κούβας που έχουν και οι 75 μισθοφόροι: Κανείς τους δεν κοιμάται στο πάτωμα, έχουν πρόσβαση σε πόσιμο νερό και εφημερίδες, φρέσκο αέρα και ήλιο. Τους δίνονται προσωπικά αντικείμενα για το αποχωρητήριο, καθώς και στολή της φυλακής. Βλέπουν τηλεόραση σε κοινόχρηστους χώρους, έχουν το δικαίωμα της θρησκευτικής προσευχής εφόσον το ζητήσουν, λαμβάνουν σωστή διατροφή, καθώς και το δικαίωμα να λαμβάνουν φαγητό και υλικά για διάβασμα από τα μέλη της οικογένειάς τους. Εχουν δωρεάν ιατρική περίθαλψη, επισκέψεις συγγενών κάθε 3 μήνες, το δικαίωμα για συζυγικές επαφές κάθε 5 μήνες. Λαμβάνουν και γράφουν γράμματα, έχουν 100 λεπτά δικαίωμα για τηλεφωνικές κλήσεις το μήνα, όπου οι συνθήκες το επιτρέπουν και το δικαίωμα για διευκολύνσεις που προβλέπονται από το νόμο, εφόσον επιδείξουν καλή διαγωγή στη φυλακή.

Αξιοσημείωτο πάντως είναι το γεγονός ότι από τους 75 κατηγορούμενους, οι 70 δεν εργάζονταν για αρκετά χρόνια. Αυτό το 93% των 75 μισθοφόρων χαρακτηρίζονταν «άνεργοι» στην Κούβα. Πώς ζούσαν όλα αυτά τα χρόνια, χωρίς να εργάζονται; Απλά, βρίσκονταν στη μισθοδοσία των ΗΠΑ, δήλωσε χαρακτηριστικά ο υπουργός Εξωτερικών της Κούβας.

Υπήρξαν πολλά αποδεικτικά στοιχεία που παρουσιάστηκαν στην Κούβα για τις επιταγές, τα τιμολόγια και τις καταστάσεις μισθοδοσίας των 3.000 δολαρίων το μήνα! Είναι πάντως χαρακτηριστικό ότι αυτά τα στοιχεία, καμία εφημερίδα δεν τα αναφέρει. Ωστόσο σε καθημερινή βάση γίνεται αναφορά πως όλοι αυτοί οι 75 ήταν διανοούμενοι, η «αφρόκρεμα» της Κούβας, όπως γράφεται χαρακτηριστικά. Δεν αναφέρει όμως κανείς ότι από το 1997 και μέχρι τις 15 Γενάρη 2004, μόνο η Υπηρεσία Διεθνούς Ανάπτυξης των ΗΠΑ (USAID) διέθεσε 26 εκατομμύρια δολάρια από τον προϋπολογισμό των ΗΠΑ για να χρηματοδοτήσει τη δημιουργία ομάδων στην Κούβα με σκοπό τη δημιουργία εσωτερικής αντιπολίτευσης. Ο προϋπολογισμός των ΗΠΑ για το 2004 έχει διαθέσει άλλα 7 εκατομμύρια δολάρια για τον ίδιο σκοπό.

Είναι επίσης σημαντικά να αναφέρουμε κάποια στοιχεία για τους συλληφθέντες. Από το σύνολο των 75 συλληφθέντων, οι 25 ήταν απόφοιτοι πανεπιστημίου από τους οποίους μόνο οι 2 είχαν πτυχίο δημοσιογραφίας, σε αντίθεση με όσα γράφονται στα ΜΜΕ ότι ανάμεσα στους συλληφθέντες είναι και 27 δημοσιογράφοι... Δεκατέσσερις αποφοίτησαν από τη 12η τάξη, 15 πήγαν σε τεχνική σχολή, 18 τέλειωσαν την 9η τάξη, και ένας έφτασε την 6η τάξη.

Οσον αφορά την «αφρόκρεμα» της Κούβας, αξίζει να τονίσουμε πως από τους 75 μισθοφόρους, οι 15 είχαν ποινικό μητρώο για κοινά εγκλήματα. Τρεις για βιασμό ή παρενόχληση ανηλίκων, 1 για διαρρήξεις, 4 για οικονομικά εγκλήματα, 1 για ανθρωποκτονία, 2 για επιθέσεις, 1 για μικροκλοπές, 2 για απείθεια και 1 για εμπόριο ναρκωτικών.

Η Κούβα είναι μια χώρα που υπερασπίζεται το δικαίωμά της για αυτοδιοίκηση. Μια χώρα που υπερασπίζεται το δικαίωμά της να υπάρχει ως έθνος. Είναι μια χώρα που έχει το δικαίωμα να εφαρμόζει τους νόμους της, επισήμανε ο υπουργός Εξωτερικών, Φελίπε Πέρες Ρόκε.

Η Κούβα θα εφαρμόσει τους νόμους της και το έχει ήδη πράξει, με βάση το Χάρτη του ΟΗΕ και τους διεθνείς νόμους. Εχει το δικαίωμα να υπερασπίζεται τον εαυτό της και να τιμωρεί όσους συνεργάζονται με ξένη δύναμη, που έχει εξαπολύσει επίθεση εναντίον της.

Ο Κουβανός υπουργός Εξωτερικών επανέλαβε πως η κυβέρνηση των ΗΠΑ και το «Γραφείο Συμφερόντων» της στην Αβάνα είναι υπεύθυνες για τα αμυντικά μέτρα που αναγκάστηκε το νησί να υιοθετήσει, ώστε να αντιμετωπίσει τις επιπτώσεις από το Νόμο Χελμς - Μπάρτον και την πολιτική της υπονόμευσης ενάντια στην ίδια τη χώρα. Για να καταλήξει: «Η αλήθεια που παρουσιάζει η Κούβα θα νικήσει. Επειδή η αλήθεια μας οδηγάει. Η αλήθεια είναι που έφερε την Κουβανική Επανάσταση μέχρι εδώ και θα συνεχίσει να την οδηγεί μπροστά, μέχρι να νικήσουμε τον αποκλεισμό και την επιθετικότητα που έχει εξαπολυθεί ενάντια στο λαό μας».