Πάσχα, Ανάσταση, Λαμπρή... Οποια ονομασία και αν δώσει κάποιος στην κορυφαία γιορτή του χριστιανικού κόσμου, ο συμβολισμός της είναι πάντα ο ίδιος: η νίκη της ζωής πάνω στο θάνατο. Αυτό συμβολίζει το Πάσχα, ενσωματώνοντας στο νόημα και την τελετουργία του πολλά στοιχεία από αρχαίες λατρείες, που τελούνταν αυτή την εποχή του έτους μέσα στην αναγεννημένη φύση. Η Σταύρωση εγκυμονεί την Ανάσταση, το πένθος - τη χαρά... Ο συμβολισμός του θείου δράματος βασίζεται στο αρχετυπικό σχήμα μιας αντίφασης. «Ο θεός πεθαίνει, ενώ ο κόσμος ξαναγεννιέται, κηδεύεται μέσα στην οργιαστική ανθοφορία της φύσης, θάβεται κάτω από σωρούς λουλουδιών» σημειώνει η λαογράφος Μιράντα Τερζοπούλου. «Θάνατος γονιμοποιός....
Ανοιξη και Λαμπρή. Λέξεις που συμβολίζουνε ζωή, ποίηση, ευτυχία, ψυχική ανάταση, στολισμό, ομορφιά. Παντού χορός και βλάστηση, χρώματα, μυρωδιές, κελαηδίσματα, έρωτας. Βρισκόμαστε σ' ανοιξιάτικες, γιορταστικές, χαρούμενες, ευτυχισμένες μέρες. Οι γιορταστές αγκαλιάζονται και φιλιούνται. Κι αυτά γίνουνται όσο σουβλίζεται το πασχαλιάτικο αρνί, ο οβελίας, και πίνουμε μπόλικο κρασί. Ο οβελίας, το σούβλισμα του πασχαλιάτικου αρνιού, είναι ένα από τα έθιμά μας που διατηρούμε με τυπικότητα κι αναλλοίωτο. Κι αυτό, γιατί έχει πολύ γραφικότητα, συμβολισμό κι ομαδική συμμετοχή σε μια ανοιξιάτικη χαρά, που, μετά το χειμώνα, το νέκρωμα της φύσης, μας δίνει την ευκαιρία να πανηγυρίσουμε τη γενική...
Από τις αδηφάγες ορέξεις της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας (στο εξής ΡΟΕ) δε γλιτώνουν φαίνεται ούτε μνημεία που έχουν καταχωρηθεί από την «ΟΥΝΕΣΚΟ» στους θησαυρούς της παγκόσμιας πολιτιστικής...
Πήρα κι εγώ στα σοβαρά το σχετικό ύμνο και αποφάσισα να ανιχνεύσω ιδιαίτερα το νόημα της λέξης «κυρίου». Από την άποψη τη θεολογική, βέβαια, δεν υπήρχε πρόβλημα. Και οι περιγραφές και οι ερμηνείες...
Ο μαστρο-Παντελής ο Πανέτσος σηκώθηκε πολύ πριν το συνηθισμένο, εκείνο τ' απριλιάτικο πρωινό. Είχε κάτι μερεμέτια να τελειώσει κοντά στα παλιά σφαγεία και βιαζότανε. Μεγάλη Εβδομάδα και προγραμμάτιζε...