Στην προκειμένη περίπτωση... η «καμήλα» είναι το Ολυμπιακό Γυμναστήριο και... το «κουνούπι» η πεζογέφυρα. Αυτό, διότι το πρώτο κατασκευάστηκε σχεδόν δίπλα στον, κηρυγμένο ως μνημείο, ναό της Ομορφοκκλησιάς (12ος αιώνας), παρά και ενάντια στις αντιδράσεις επιστημονικών και άλλων συλλογικών φορέων, αλλά και της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας του ΥΠΠΟ, λόγω των έμμεσων - τουλάχιστον - βλαβών που θα δημιουργούσε η συγκεκριμένη χωροθέτηση του έργου.
Φυσικά το γυμναστήριο κατασκευάστηκε δίπλα στο μνημείο και προχτές στο ΚΑΣ έγινε μακρά συζήτηση για την εν λόγω πεζογέφυρα, η οποία όμως είναι, έτσι κι αλλιώς, χαρακτηρισμένη ως «ολυμπιακό έργο» και ήδη χωροθετημένη. Το ΥΠΠΟ απλώς θα συζητούσε... τη «συμβατότητα» με την Ομορφοκλησσιά! Το γελοίον του πράγματος ήταν τόσο οφθαλμοφανές που κάποια στιγμή ακούστηκε το αυτονόητο: αφού μεταξύ της πεζογέφυρας και του μνημείου παρεμβάλλεται ολόκληρο στάδιο είναι δυνατόν να γίνεται κουβέντα για «έμμεσες βλάβες»; Αλλωστε και ο εισηγητής του θέματος κινήθηκε - εμμέσως βέβαια - στην ίδια λογική, λέγοντας ότι η γέφυρα δε θα επιβαρύνει «περισσότερο» (σσ από όσο είναι ήδη επιβαρυμένο) το περιβάλλον του μνημείου. Φυσικά το ΚΑΣ γνωμοδότησε υπέρ του έργου. Ας έκανε κι αλλιώς...
Για την ιστορία, θυμίζουμε ότι πριν την κατασκευή του γυμναστηρίου, η 1η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων σε έγγραφό της σημείωνε μεταξύ άλλων ότι θα προκληθούν σημαντικότατες αισθητικές βλάβες στο μνημείο, αλλά και καταστροφικές συνέπειες σε θέματα ασφαλείας, στατικότητας και ρύπανσης του μνημείου.
Στο μυθιστόρημα ο Γ. Σεφέρης, ο «Στράτης», όπως ήταν το λογοτεχνικό ψευδώνυμό του, «εξομολογείται» βιώματα, φιλίες, έρωτες, πνευματικές ανησυχίες και ποιητικές δημιουργίες του, στα χρόνια 1926 - 1928, τότε που άρτι αφιχθείς από το Παρίσι, όπου σπούδασε. Τότε, με μια παρέα νέων ανδρών και γυναικών φίλων του, επισκεπτόταν νύχτα, με πανσέληνο, την Ακρόπολη, ρεμβάζοντας και συζητώντας για λογοτεχνία. Οι πανσέληνες αυτές νύχτες «γέννησαν» και τον έρωτά του για δύο γυναίκες, τη «Σαλώμη» και τη «Λάλα», οι οποίες είναι τα δύο γυναικεία πρωταγωνιστικά πρόσωπα του μυθιστορήματος.
Το έργο ανάπλασε δραματουργικά, εμπλούτισε με στοιχεία από τα «Ημερολόγια» και άλλα κείμενα του ποιητή, και σκηνοθέτησε σεβαστικά και αισθαντικά η νέα σκηνοθέτρια Εφη Θεοδώρου. Καλλιτεχνικοί συντελεστές της παράστασης είναι οι: Αντώνης Δαγκλίδης - Σωτήρης Στέλιος (σκηνικά - κοστούμια). Νίκος Πλάτανος (μουσική). Αμαλία Μπέννετ (κίνηση). Γιώργος Ταρκάσης (φωτισμοί). Παίζουν: Ιορδάνης Αϊβαζόγλου, Σίμος Κακάλας, Μαρία Κεχαγιόγλου (Σαλώμη), Αστέρης Πελτέκης, Γιάννος Περλέγκας (Στράτης), Σοφία Σεϊρλή, Μαρία Σκουλά (Λάλα).
Η παράσταση, η οποία, από την πρεμιέρα προσέλκυσε το ενδιαφέρον του θεατρόφιλου κοινού της Θεσσαλονίκης, θα συνεχιστεί μέχρι τις 12 του Ιούνη.
Επιπρόσθετα όμως προσπαθούν να αποτρέψουν την ενίσχυση του ΚΚΕ, η οποία de facto συνδέεται με τη χειραφέτηση του λαού και την ανάπτυξη ενός κινήματος άμυνας και σθεναρής αντίστασης στις προσταγές των Βρυξελλών.
Ο λαός με την ψήφο του θα πρέπει να καταδικάσει την ΕΕ της ολιγαρχίας του πλούτου, των αντιλαϊκών συμφερόντων, της ανεργίας αλλά και των μεταλλαγμένων προϊόντων. Θα πρέπει να δώσει ένα ισχυρό ράπισμα στην πολιτική εμπορευματοποίησης της Παιδείας και της Υγείας, στην πολιτική της προθανάτιας συνταξιοδότησης και της εξαθλίωσης του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης, στην πολιτική αφανισμού του μικρομεσαίου αγρότη και επιχειρηματία και τέλος στην πολιτική του πολέμου.
Δυστυχώς έρχονται θύελλες και καταιγίδες και ο σώζων εαυτόν σωθήτω...
Το ΚΚΕ έχει αποδείξει ότι αγωνιά και αγωνίζεται με σθένος και συνέπεια για μια ενωμένη Ευρώπη χωρίς εξαρτήσεις, χωρίς υποθηκεύσεις και συμβιβασμούς στα μεγάλα εθνικά θέματα των λαών. Δίνει μάχη για μια Ευρώπη σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της Δημοκρατίας. Σεβασμού των εθνικών δικαιωμάτων των λαών και όχι για μια Ευρώπη χειραγώγησης της εθνικής κυριαρχίας, στο όνομα της ευρωπαϊκής υπερεθνικής κυριαρχίας.
Είναι μια ώρα μεγάλης ευθύνης για όλους μας. Χωρίς καμιά απολύτως διάθεση κινδυνολογίας, πιστεύω πως στηρίζοντας και συντηρώντας το δικομματισμό και σε επίπεδο ευρωεκλογών, οδηγούμαστε σε πλήρη έκπτωση όλων των αξιών, σε ένα νέο ηθικό, πολιτικό, κοινωνικό και πνευματικό μεσαίωνα.
Η ψήφος στο ΚΚΕ είναι ψήφος με όραμα, με κοινωνικό στίγμα. Είναι η καλύτερη επένδυση για το αύριο, για τα παιδιά μας, για την πατρίδα μας.