Οπως καταλαβαίνετε, η ειρηνική, δημοκρατική, κοινωνική και οικολογική Ευρώπη είναι μια απλή υπόθεση δημιουργίας μιας πλατιάς συσπείρωσης, ικανής να επιβάλει - έστω - έναν «αριστερό» πρόεδρο στην κομισιόν. Δεν προϋποθέτει σκληρές πολιτικές και ταξικές συγκρούσεις με τις πολυεθνικές και το μεγάλο κεφάλαιο. Ούτε τη ριζική αλλαγή του συσχετισμού δυνάμεων σε κάθε χώρα μέλος της ΕΕ. Ούτε, πολύ περισσότερο, την ανατροπή της σημερινής εξουσίας των κεφαλαιοκρατών στις αντίστοιχες χώρες και, επομένως, το γκρέμισμα της ευρωένωσης των πολυεθνικών.

Οχι, όλ' αυτά και πολλά ακόμη παρόμοια είναι περιττά. Αρκεί η τοποθέτηση ενός «αριστερού» στην προεδρία της κομισιόν. Οπως θα συμβεί ενδεχόμενα την ερχόμενη άνοιξη, με την εκλογή ενός «αριστερού» στην Προεδρία της Δημοκρατίας. Οπως και να το κάνεις, έχουν άλλη γεύση η σκληρή μονόπλευρη λιτότητα, η ανεργία και η φτώχεια, οι καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις και οι νόμοι της αγοράς, οι επεμβάσεις και οι πόλεμοι της «νέας τάξης», οι «τρομονόμοι» και τα μέτρα καταστολής, κλπ., κλπ., όταν φέρουν από κάτω την υπογραφή ενός... αριστερού Προέδρου..!

Δύο μόλις μέρες μετά την «παράδοση» της εξουσίας στον διορισμένο από τους Αμερικανούς και πρώην πράκτορα της ΣΙΑ Ιρακινό πρωθυπουργό, το Πεντάγωνο κάλεσε 5.674 πρώην στρατιώτες στην ενεργό υπηρεσία. Το μέτρο λαμβάνεται για πρώτη φορά μετά τον πόλεμο του Βιετνάμ και τον πρώτο πόλεμο κατά του Ιράκ, το 1991, και θεωρείται από τους ειδήμονες ως μια σαφής ένδειξη των αυξημένων αναγκών του αμερικανικού στρατού, εξαιτίας της συνεχιζόμενης αντίστασης στο Ιράκ και το Αφγανιστάν, σε συνδυασμό με την απροθυμία μιας σειράς χωρών της «αντιτρομοκρατικής» συμμαχίας, να συμβάλουν με στρατιωτικές δυνάμεις. Μάλιστα, σύμφωνα με δηλώσεις Αμερικανών αξιωματούχων, ενδέχεται να κληθούν και πρόσθετοι έφεδροι τον επόμενο χρόνο. Οι ανακληθέντες από την εφεδρεία προβλέπεται να υπηρετήσουν για χρονικό διάστημα 12 έως 18 μηνών. Γεγονός, σημειώνουν οι αρθρογράφοι, που υποδηλώνει την εκτίμηση της κυβέρνησης Μπους ότι μέχρι τότε θα έχει ομαλοποιηθεί η κατάσταση στο Αφγανιστάν και το Ιράκ. Μάλλον, είναι υπεραισιόδοξοι οι επιτελείς του Αμερικανού Προέδρου...

Η στήλη έχει ασχοληθεί πολλές φορές με το θέμα των ελληνοτουρκικών σχέσεων και την αντίστοιχη πολιτική των εκάστοτε ελληνικών κυβερνήσεων. Τελευταία φορά ήταν προχτές. Σήμερα προσθέτει ορισμένα απ' όσα σημειώνει ο Κ. Ι. Αγγελόπουλος στο προχτεσινό, πρωτοσέλιδο σχόλιο της «Καθημερινής»: «Στο κέντρο αυτού του δυσάρεστου "χάπενινγκ" (σ.σ. της "κόντρας" κυβέρνησης - ΠΑΣΟΚ για τον ελληνοτουρκικό διάλογο) υπάρχει μια τρύπα: Ουδείς στην πολιτική σκηνή είναι σε θέση να πληροφορήσει εγκύρως πολιτικούς και πολίτες έστω και ΠΟΙΑ είναι τα θέματα, τα οποία συζητούνται εδώ και λίγα χρόνια σ' αυτόν τον περιβόητο "άκρως απόρρητο" ελληνοτουρκικό διάλογο για το Αιγαίο. Οι ηγεσίες ης κυβέρνησης και της αξιωματικής αντιπολίτευσης αποφεύγουν συστηματικότατα να αναφερθούν σ' αυτό, οχυρωμένες πίσω απ' τη δέσμευση, που, όπως λέγουν, ανέλαβαν στο ξεκίνημα του διαλόγου, για απόλυτη σιωπή κι από τα δύο μέρη.

Αθήνα και Αγκυρα συζητούν, λοιπόν, εδώ και δύο χρόνια, μελετώντας και χάρτες, για ζητήματα που αφορούν άμεσα μια σειρά κυριαρχικών δικαιωμάτων στο Αιγαίο. Οσο η ατζέντα του διαλόγου αυτού θα παραμένει "άκρως απόρρητη", ο καθένας στην ελληνική πολιτική σκηνή θα μπορεί, όποτε του αρέσει, να λέει ανέξοδα ό,τι του κατεβαίνει για την υπόθεση των συνομιλιών Αθήνας - Αγκυρας. Ενα τεράστιας σημασίας ζήτημα εθνικής ασφάλειας κινδυνεύει να γίνει αντικείμενο των πιο φθηνών πολιτικών αντιπαραθέσεων στο εσωτερικό μέτωπο».