Μοιάζει απίστευτο, όμως είναι πραγματικότητα. Η Εθνική Ελλάδας θα μετάσχει στον αυριανό τελικό του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος ποδοσφαίρου διεκδικώντας το τρόπαιο. Ενα γεγονός που δεν το περίμενε ούτε ο πλέον αισιόδοξος, άσχετα αν μετά τις πρώτες επιτυχίες βγήκαν αρκετοί... προφήτες εκ των υστέρων. Αναμφισβήτητα η επιτυχία των παικτών και της τεχνικής ηγεσίας της ομάδας είναι σπουδαία. Τόσο σπουδαία μάλιστα που κάποιοι προσπαθούν να την εκμεταλλευτούν με κάθε τρόπο ανάλογα με τα συμφέροντά τους. Οι διαφημιστικές εταιρίες, οι χορηγοί, τα κανάλια, η κυβέρνηση η αξιωματική αντιπολίτευση, όλοι έπεσαν πάνω στο... «μάννα εξ Πορτογαλίας» που τους πρόσφερε η ομάδα.

Παρ' όλα αυτά, όσα φώτα από προβολείς και εάν ανάψουν στις τελετές που ετοιμάζονται, όσες κάμερες ή φλας και εάν ανοίξουν στο αεροδρόμιο ή στις φιέστες στους δρόμους, εκείνο που δε θα πρέπει να κρυφτεί είναι η πραγματικότητα, τόσο του ελληνικού ποδοσφαίρου όσο και γενικότερα του ελληνικού αθλητισμού. Την ίδια ώρα που γράφονται οι επιτυχίες στην Πορτογαλία, ένα από τα πλέον ιστορικότερα ποδοσφαιρικά σωματεία, η ΑΕΚ κινδυνεύει άμεσα με διάλυση εξαιτίας των υπέρογκων χρεών που κάποιοι περνώντας από τη διοίκησή της και με την ανοχή των κυβερνώντων δημιούργησαν. Τη στιγμή που οι Ελληνες φίλαθλοι πανηγυρίζουν στους δρόμους και ακούνε τις μεγαλοστομίες των αρμοδίων για... άνοιξη του ελληνικού αθλητισμού, στις γειτονιές της Αθήνας δεν υπάρχει χώρος για να γυμναστούν. Στη Νέα Ιωνία δεν υπάρχει γήπεδο, στο Γαλάτσι ζητάνε από τα σωματεία να συγχωνευτούν (πράγμα που σημαίνει να μειωθούν οι αθλούμενοι) προκειμένου να χωρέσουν σε ένα γήπεδο που δεν πληροί τις προϋποθέσεις. Την ίδια ώρα που κάποιοι φουσκώνουν από εθνική υπερηφάνεια για τον επερχόμενο «εθνικό στόχο», όπως χαρακτηρίζουν τους Ολυμπιακούς Αγώνες και ξοδεύονται τεράστια ποσά για σκέπαστρα, τα σωματεία ερασιτεχνικού αθλητισμού, τα φυτώρια δηλαδή, έχουν να λάβουν επιχορηγήσεις δυο και τρία χρόνια με αποτέλεσμα να φυτοζωούν.

Και φυσικά, εκτός όλων αυτών, καμιά μέριμνα ή προγραμματισμός δεν υπάρχει για ουσιαστική αναβάθμιση του μαζικού ερασιτεχνικού αθλητισμού όπου θα μπορεί ο καθένας να γυμνάζεται για τη δική του ψυχαγωγία και υγεία. Αντίθετα ολοένα και αυξάνονται οι περιπτώσεις που όποιος επιθυμεί να το κάνει αυτό, θα πρέπει να πληρώσει αδρά στα ιδιωτικά γυμναστήρια.

Στην Ελλάδα το σύστημα θέλει τον αθλητισμό να έχει ενταχθεί στους νόμους της αγοράς όσο και εάν αυτό δεν του ταιριάζει. Ο αθλητισμός είναι λαϊκό δικαίωμα και όχι εμπόρευμα και ως τέτοιο πρέπει να διεκδικείται από το λαό και τη νεολαία. Συμφέροντα, παιχνίδια στημένα, βία στα γήπεδα, εξαγορές ακόμα και συνειδήσεων, είναι τα αποτελέσματα της πολιτικής που έχει εφαρμοστεί σε αυτόν τον τομέα όλα τα χρόνια. Γι' αυτό το λόγο η σύγκρουση για το λαό, τη νεολαία, τους αθλητές, τους φιλάθλους που θέλουν υγιή αθλητισμό πρέπει να γίνει με το ίδιο το σύστημα και την πολιτική που εφαρμόζεται. Τίποτε δεν αλλάζει εάν δεν αλλάξει η πολιτική που ασκείται, αν δεν ανατραπεί το καθεστώς που την εφαρμόζει. Και απλώς οι όποιες επιτυχίες θα έρχονται θα γίνονται αντικείμενο εκμετάλλευσης για να χρυσωθεί το χάπι....