Του Πάνου Μαραγκού από το «ΕΘΝΟΣ»

Αλλά, όλοι αυτοί οι έμποροι τι σχέση έχουν με την πατρίδα;

Είναι οι ίδιοι που αύριο θα 'ρθουν να μας πουλήσουν «αντιεθνικισμό».

Οπως και οι άλλοι, οι θλιβεροί, που βρήκαν ως και στο ποδόσφαιρο λόγο να υπερασπίσουν την «Ευρώπη» τους.

Στο μεταξύ, «Κυριακή κοντή γιορτή» λέει ο λαός μας.

Ηδη ψήνεται το επιχείρημα: Δε φταίνε οι καθηλωμένοι μισθοί, δε φταίει η ακρίβεια, δε φταίει η επίσημη τοκογλυφία των τραπεζών. Φταίνε οι ίδιοι όσοι αύριο θα αδυνατούν να αποπληρώσουν τα χρέη.

Και η λύση, έτοιμη κι αυτή. Οποιος θέλει να κερδίσει περισσότερα, να δουλεύει περισσότερο, είναι η νέα διακήρυξη με την οποία επιχειρείται να περάσει η αύξηση του ημερήσιου χρόνου εργασίας. Θα γίνει, βέβαια, κι αυτό με «διάλογο». Ευρωπαϊκά πράγματα.

Κατανοητό και το παράπονο του Τράγκα, έναν εισαγγελέα ζητάει τόσο καιρό, τώρα που η παράταξη ήρθε στα πράγματα κι αντί γι' αυτό βλέπει την κρατική μηχανή να δουλεύει σα να μην άλλαξε κυβέρνηση. Πώς αλλιώς όμως να γίνει όταν ακόμα και στις λεπτομέρειες η πολιτική του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ είναι σα δυο σταγόνες νερό;

Οπως εύλογη και η απορία για την τύχη των εργατών μετά το τέλος της «εθνικής υπόθεσης». Αλλά είναι δυνατόν να απασχολεί τέτοιο θέμα σε στιγμές εθνικής έξαρσης;

Ας κρατήσουν, λοιπόν, οι χοροί.

Ο λογαριασμός έρχεται πάντα μετά...