Είναι αλήθεια. Το ποδόσφαιρο έχει γίνει πολλές φορές το όχημα της αποχαύνωσης. Πάνω του «πάτησαν» από τον Μουσολίνι μέχρι τον Βιντέλα και από τον Φράνκο μέχρι τον Πινοτσέτ.

*

Αλλά, όσο αλήθεια είναι αυτό, άλλο τόσο αλήθεια είναι ότι στην Κατοχή, αντάρτες του ΕΛΑΣ κατέβαιναν από το βουνό για να δουν τον Ολυμπιακό στο Λουτράκι να κερδίζει τους Γερμανούς επίλεκτους και να ξεσηκώνουν την υποτυπώδη εξέδρα με το σύνθημα «Νικήστε τους»! («Ριζοσπάστης», 24/6/2004)

*

Αλλο τόσο αλήθεια είναι αυτό που έγινε το 1942. Τότε που στην κατεχόμενη Ουκρανία οι παίκτες της Δυναμό Κιέβου κατέβηκαν στο γήπεδο απέναντι στους επίλεκτους του Χίτλερ. Η Γκεστάπο τους είχε προειδοποιήσει: «Αν διανοηθείτε να κερδίσετε, θα πεθάνετε». Ο Γκαλεάνο, στο βιβλίο του για το ποδόσφαιρο, περιγράφει ότι οι παίκτες της Δυναμό «μπήκαν στον αγωνιστικό χώρο αποφασισμένοι να χάσουν, τρέμοντας από τον φόβο και την πείνα, αλλά δεν μπόρεσαν να καταπνίξουν την επιθυμία τους για αξιοπρέπεια. Μόλις τελείωσε ο αγώνας, τουφεκίστηκαν και οι έντεκα σε έναν γκρεμό φορώντας τις φανέλες της ομάδας». Η Δυναμό είχε κερδίσει...

*

Επομένως δε φταίει το ποδόσφαιρο για το πώς το χρησιμοποιούν και πώς το καπηλεύονται. Οπως ακριβώς και με τη μορφίνη. Δε φταίει η μορφίνη που από χρήσιμο αναλγητικό μπορεί να χρησιμοποιηθεί και ως ναρκωτικό.