Ολοι κι όλοι ήταν δυο τρεις δεκάδες. Μια ασήμαντη μειοψηφία, μπροστά στους δεκάδες χιλιάδες νέους και μεγαλύτερους σε ηλικία, που πανηγύριζαν στην Ομόνοια προχτές το βράδυ. Φορούσαν μπλούζες με φασιστικά εμβλήματα, φώναζαν εθνικιστικά συνθήματα, χαιρετούσαν ναζιστικά, όταν οι άλλοι τραγουδούσαν τον εθνικό ύμνο, κρατούσαν καδρόνια και κοντάρια, κυνηγούσαν και χτυπούσαν μετανάστες, που πανηγύριζαν κι αυτοί τη νίκη της Εθνικής και επιτίθονταν με ακόμη μεγαλύτερη μανία σε όσους Ελληνες έσπευσαν να διαμαρτυρηθούν και να τους εμποδίσουν.

Σε απόσταση αναπνοής βρίσκονταν αστυνομικές δυνάμεις, αλλά παρακολουθούσαν απαθείς τα τεκταινόμενα. Προφανώς, τα «Ολυμπιακά μέτρα ασφάλειας» και η «μηδενική ανοχή» δε συμπεριλαμβάνουν τις προαναφερόμενες έκνομες και τραμπούκικες ενέργειες, όταν αυτές προέρχονται από νεοφασιστικές συμμορίες. Αλλοι είναι οι πραγματικοί τους στόχοι. Στον ίδιο χώρο, επίσης, βρίσκονταν συνεργεία όλων των τηλεοπτικών σταθμών, αλλά δεν είπαν ούτε λέξη. Ελπίζουμε, να μη θεώρησαν τα απαράδεκτα αυτά φαινόμενα, ως μια ακόμη εκδήλωση - έστω και ακραία - της γενικότερης εθνικής έξαρσης και περηφάνιας...