Την Ερώτηση που απευθύνεται προς τους υπουργούς Ανάπτυξης, Οικονομίας-Οικονομικών και Εργασίας-Κοινωνικών Ασφαλίσεων, υπογράφουν οι βουλευτές Νίκος Γκατζής, Λιάνα Κανέλλη, Ορέστης Κολοζώφ, Παναγιώτης Κοσιώνης, Ελπίδα Παντελάκη, Γιάννης Πατσιλινάκος, Σταύρος Σκοπελίτης, Αντώνης Σκυλλάκος, Αγγελος Τζέκης, Τάκης Τσιόγκας, Γιώργος Χουρμουζιάδης. Στην Επίκαιρη Επερώτηση, ανάμεσα στα άλλα, σημειώνεται:

«Διαρκώς έρχεται στην επικαιρότητα το πρόβλημα της ακρίβειας, που ροκανίζει το εργατικό λαϊκό εισόδημα.

Η πολιτική ενίσχυσης με κάθε τρόπο της κερδοφορίας του κεφαλαίου, την οποία εφαρμόζει συστηματικά και με συνέπεια η σημερινή κυβέρνηση, ακολουθώντας πιστά και ενισχύοντας την πολιτική που εφάρμοζαν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, όχι μόνο δεν αντιμετωπίζει το πρόβλημα της ακρίβειας, αλλά διατηρεί τις τιμές ψηλά και θα συνεχίσει να προκαλεί ένταση του κύματος ανατιμήσεων στην αγορά χειροτερεύοντας τους όρους διαβίωσης των εργαζομένων και των συνταξιούχων, των μικρομεσαίων στρωμάτων του χωριού και της πόλης, των πλατιών λαϊκών στρωμάτων.

Οι κυβερνητικές εξαγγελίες για συνέχιση της πλήρους απελευθέρωσης της αγοράς, όχι μόνο δεν αντιμετωπίζουν το πρόβλημα της ακρίβειας, αλλά διαμορφώνουν τους όρους για νέα διόγκωση των κερδών των μεγάλων επιχειρήσεων.

Η ενίσχυση του ανταγωνισμού, που υποτίθεται ότι "λύνει" το πρόβλημα, σε συνθήκες ασύδοτης δράσης των μονοπωλίων οδηγεί ακριβώς στο αντίθετο αποτέλεσμα, όπως φάνηκε και πρόσφατα με πολύ χαρακτηριστικό και εξαιρετικά οδυνηρό τρόπο στην περίπτωση των υγρών καυσίμων, όταν οι τιμές ανέβηκαν στα ύψη, όπως και τα κέρδη των μονοπωλίων που δραστηριοποιούνται στον τομέα των υγρών καυσίμων. Κέρδη, τα οποία - να σημειωθεί - ήταν ήδη σε δυσθεώρητα ύψη.

Ακριβώς τα μονοπώλια αυτά, αξιοποιώντας τους ενδοκαπιταλιστικούς ανταγωνισμούς και τα κερδοσκοπικά παιχνίδια που εκτίναξαν τις διεθνείς τιμές σε επίπεδα πάνω από 40 δολάρια το βαρέλι, επέβαλαν νέες αδικαιολόγητες αυξήσεις των τιμών των υγρών καυσίμων στην Ελλάδα. Κι αντί η κυβέρνηση να επιβάλει τη μείωση του ειδικού φόρου στα καύσιμα και έναν στοιχειώδη έλεγχο των τιμών στα δύο διυλιστήρια και στις πέντε εταιρίες πετρελαιοειδών ή να αποκαλύψει έστω το κερδοσκοπικό τους όργιο σε βάρος της λαϊκής κατανάλωσης, περιορίστηκε στο "κυνηγητό" των βενζινοπωλών...

Το πρόβλημα δεν περιορίζεται στα καύσιμα, αλλά αγκαλιάζει το σύνολο της ζωής των ανθρώπων.

Την κατάσταση αυτή βιώνουν καθημερινά οι εργαζόμενοι με τις αυξήσεις που επιβάλλονται σε είδη πλατιάς κατανάλωσης, ενώ στο αμέσως προσεχές διάστημα θα περάσουν στους καταναλωτές οι αυξήσεις που ανακοίνωσαν οι βιομήχανοι και το λιανεμπόριο σε 20 βασικές κατηγορίες αγαθών.

Στα τρόφιμα, ενώ οι παραγωγοί πωλούν τα προϊόντα τους σε εξευτελιστικές τιμές, στον καταναλωτή φτάνουν πανάκριβα.

Οι φαρμακοβιομήχανοι αξιώνουν νέες αυξήσεις στα φάρμακα, οι εφοπλιστές μεγάλες αυξήσεις στα ακτοπλοϊκά εισιτήρια.

Ο λαός μας πληρώνει ήδη ακριβά την Υγεία και την Παιδεία και θα βάλει ακόμα πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη με τη συνέχιση της πολιτικής της εμπορευματοποίησης και ιδιωτικοποίησής τους.

Ακόμα και οι διακοπές των εργαζομένων γίνονται απλησίαστες και ένα μεγάλο μέρος από αυτούς δε θα πάνε φέτος διακοπές (εκτός κι αν πάρουν "διακοποδάνειο" που θα χρυσοπληρώσουν στη συνέχεια στις τράπεζες), αφ' ενός μεν γιατί τα εισοδήματά τους συμπιέζονται αφόρητα και αφ' ετέρου οι διακοπές στοιχίζουν πανάκριβα.

Ταυτόχρονα συνεχίζεται η αφαίμαξη των καταναλωτών από τα υψηλά τιμολόγια των ΔΕΚΟ, αλλά και τους υπέρογκους δημοτικούς φόρους και τέλη που έχουν επιβληθεί, σαν αποτέλεσμα της συνεχούς μεταφοράς αρμοδιοτήτων στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, χωρίς όμως και την αντίστοιχη μεταφορά από τον Κρατικό Προϋπολογισμό των αναγκαίων κονδυλίων.

Παράλληλα, ολομέτωπη είναι η επίθεση που δέχονται τα φτωχά τμήματα των μεσαίων στρωμάτων. Το ξεκλήρισμα της μικρής και μεσαίας αγροτιάς προωθείται συστηματικά, ενώ οι βιοτέχνες, οι μικρέμποροι και οι αυτοαπασχολούμενοι επαγγελματίες βιώνουν μια εφιαλτική κατάσταση ανάμεσα στις μυλόπετρες του ανταγωνισμού και της πριμοδότησης του μεγάλου κεφαλαίου, και ταυτόχρονα δέχονται πλήγματα της φορομπηχτικής πολιτικής της κυβέρνησης.

Εξάλλου η διακηρυγμένη πολιτική της κυβέρνησης για νέες προκλητικές φοροαπαλλαγές στο μεγάλο κεφάλαιο και τα υψηλά εισοδήματα, θα συνοδευτεί με νέα αφαίμαξη των χαμηλών και μεσαίων εισοδημάτων. Οι προεκλογικές υποσχέσεις για αύξηση του αφορολόγητου σε συνδυασμό με την κατάργηση των φορολογικών εκπτώσεων λόγω δαπανών, δεν πρόκειται να αποφέρουν κέρδος για το λαϊκό εισόδημα. Απεναντίας η αύξηση και επέκταση του ΦΠΑ (όπως, για παράδειγμα, στις οικοδομές κλπ.) θα επιφέρουν νέο πλήγμα στα λαϊκά εισοδήματα και τους καταναλωτές.

Το πρόβλημα της ακρίβειας και των πανάκριβων τιμών γίνεται πιο οδυνηρό

• με την αυξανόμενη ανεργία, την ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων και το άπλωμα της φτώχειας,
• με τη συμπίεση του εργατικού λαϊκού εισοδήματος (και τούτο επειδή από τη μια μεριά η εισοδηματική πολιτική της κυβέρνησης δεν καλύπτει ούτε καν τον πληθωρισμό και από την άλλη η συμβιβασμένη συνδικαλιστική πλειοψηφία της ΓΣΕΕ υπέγραψε σύμβαση που προβλέπει «αύξηση» λίγο λιγότερο από 1 ευρώ την ημέρα...),
• με τις συντάξεις πείνας (στις οποίες η κατάργηση της εισφοράς υπέρ του ΛΑΦΚΑ, μόνο σαν "ασπιρίνη" μπορεί να θεωρηθεί).

To KKE απορρίπτει αυτή την πολιτική απαιτώντας να ληφθούν συγκεκριμένα μέτρα που θα οδηγούν στη μείωση των τιμών, στην αύξηση της αγοραστικής δύναμης των λαϊκών εισοδημάτων και θα καλύπτουν τις ανάγκες της εργατικής λαϊκής οικογένειας:

• Να παγώσουν άμεσα οι τιμές στα είδη πλατιάς κατανάλωσης, να καταργηθεί ο ΦΠΑ στα είδη αυτά και να ενισχυθούν τα εισοδήματα και το βιοτικό επίπεδο των λαϊκών οικογενειών.
• Κατώτερος μισθός τουλάχιστον 1.100 ευρώ, κατώτερο μεροκάματο τουλάχιστον 44 ευρώ, κατώτερη σύνταξη τουλάχιστον 880 ευρώ.
• Επίδομα των ανέργων στο 80% του κατώτερου μισθού και να δίνεται για όσο διάστημα διαρκεί η ανεργία.
• Μείωση των δημοτικών τελών και της ανταποδοτικής λειτουργίας υπηρεσιών της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, που αποτελούν ισχυρό μηχανισμό αφαίμαξης του λαϊκού εισοδήματος, με επαρκή χρηματοδότηση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης από τον Κρατικό Προϋπολογισμό.
• Δημόσια δωρεάν Παιδεία, Υγεία και Πρόνοια για όλους, με αύξηση των κρατικών δαπανών και την κατάργηση της επιχειρηματικής δραστηριότητας στους τομείς αυτούς.

ΕΠΕΡΩΤΑΤΑΙ η κυβέρνηση για την πολιτική της σχετικά με τον έλεγχο των τιμών στα είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης και υπηρεσίες, καθώς και για την εισοδηματική και φορολογική πολιτική της».

Η άνοδος των τιμών στα προϊόντα των ελληνικών διυλιστηρίων που δεν είναι κατ' ανάγκη αποτέλεσμα των διεθνών τιμών του πετρελαίου και η κερδοσκοπία, οδήγησαν σε «έκρηξη» των εργοστασιακών τιμών, των τιμών δηλαδή με τις οποίες πωλούν οι βιομηχανίες τα εμπορεύματά τους προς τους εμπόρους.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της Στατιστικής Υπηρεσίας, το Μάη που μας πέρασε, ο Δείκτης Τιμών Παραγωγού στη Βιομηχανία αυξήθηκε σε ετήσια δωδεκάμηνη βάση με ρυθμό 5,4%, ποσοστό που είναι το υψηλότερο των τελευταίων ετών. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι τις περιόδους 2003 και 2002 σε σύγκριση με τα προηγούμενα έτη οι αντίστοιχες αυξήσεις ήταν 0,2% και 1,3%!

Μόνο μέσα στο Μάη, ο Γενικός Δείκτης σημείωσε εντυπωσιακή άνοδο 0,6%, έναντι μειώσεων 0,4% και 0,2% που είχαν σημειωθεί τους αντίστοιχους μήνες του 2003 και 2002. Ετσι, από τα επίσημα κυβερνητικά στοιχεία, τα οποία βέβαια δεν απεικονίζουν πλήρως την πραγματικότητα, αποκαλύπτονται οι ένοχοι της ακρίβειας που βιώνουν τα λαϊκά στρώματα. Είναι το εμποροβιομηχανικό κύκλωμα που πυροδοτεί τις ανατιμήσεις, το οποίο βέβαια εκμεταλλεύεται και στηρίζεται στις πολιτικές της «ελεύθερης αγοράς».

Από τα στοιχεία της ΕΣΥΕ προκύπτει ότι οι τιμές αυξήθηκαν με ταχύτερους ρυθμούς στα εμπορεύματα των εξαγωγικών βιομηχανιών, σε σχέση με τις βιομηχανίες που παράγουν για εσωτερική κατανάλωση. Στις εξαγωγικές βιομηχανίες σε ετήσια βάση, από τον περσινό μέχρι το φετινό Μάη, σημειώθηκαν μεσοσταθμικές αυξήσεις 6,6%. Η άνοδος αυτή οφείλεται στην αύξηση κατά 28,9% των τιμών των βιομηχανιών που παράγουν ενεργειακά προϊόντα (διυλιστήρια), ενώ αύξηση 6,5% σημείωσαν οι τιμές στα αναλώσιμα καταναλωτικά αγαθά, 1% στα κεφαλαιουχικά αγαθά, 1,2% στα ενδιάμεσα αγαθά, ενώ στα διαρκή καταναλωτικά αγαθά σημειώθηκε μηδαμινή μεταβολή.

Στις βιομηχανίες που παράγουν για την εσωτερική αγορά, η μέση ετήσια αύξηση τιμών ήταν 5%, έναντι αυξήσεων 1,4% και 1,8% που είχαν σημειωθεί τα δύο προηγούμενα χρόνια. Η κατά 5% άνοδος του Γενικού Δείκτη οφείλεται στις ακόλουθες μεταβολές τιμών των επιμέρους κλάδων. Στα ενδιάμεσα αγαθά 4,7%, στα κεφαλαιουχικά αγαθά 2,4%, στα αναλώσιμα καταναλωτικά αγαθά 4,4%, στα ενεργειακά αγαθά 7,3%, ενώ μηδενική μεταβολή σημειώθηκε στα διαρκή καταναλωτικά αγαθά.