ΠΟΛΙΤΙΚΗ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΝΑΥΤΕΡΓΑΤΕΣ

Σκληρός πολυήμερος αγώνας

Νέα κινητοποίηση σήμερα από τα πληρώματα των πλοίων «ΔΙΑΓΟΡΑΣ», «ΠΑΤΜΟΣ», «ΡΟΔΟΣ», που παραμένουν απλήρωτοι για τέσσερις μήνες

Από τη συζήτηση του ευρωβουλευτή του ΚΚΕ Γ. Τούσσα με τους ναυτεργάτες στα τρία πλοία, την προηγούμενη βδομάδα

Πολύμηνη σκληρή δοκιμασία περνούν οι 300 ναυτεργάτες των πλοίων «ΔΙΑΓΟΡΑΣ», «ΠΑΤΜΟΣ» και «ΡΟΔΟΣ», οι οποίοι, από τις 25 Ιούνη, έχουν προχωρήσει σε επίσχεση εργασίας, καθώς το εταιρικό σχήμα ΔΑΝΕ - ΑΝΕΚ τούς οφείλει μισθούς τεσσάρων μηνών, δώρα Χριστουγέννων και Πάσχα και την άδεια του 2003. Οι εργαζόμενοι απαιτούν τα δεδουλευμένα τους, την εφαρμογή της ναυτεργατικής νομοθεσίας και των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας. Επιπλέον, η εταιρία έχει εγκαταλείψει τους ναυτεργάτες των «ΡΟΔΟΣ» και «ΠΑΤΜΟΣ», τα οποία βρίσκονται παρατημένα στο μόλο Δραπετσώνας, χωρίς τρόφιμα.

Χτες, στις 9 το πρωί, οι εργαζόμενοι και των τριών πλοίων πραγματοποίησαν συγκέντρωση διαμαρτυρίας στο πλοίο «ΔΙΑΓΟΡΑΣ».

Στη συγκέντρωση παραβρέθηκαν εκπρόσωποι των ναυτεργατικών σωματείων ΠΕΜΕΝ και «ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ», καθώς και η Ελπίδα Παντελάκη, βουλευτής Πειραιά του ΚΚΕ, η οποία εξέφρασε τη συμπαράστασή της στον αγώνα τους και τους κάλεσε να βγάλουν τα συμπεράσματά τους από την πολιτική που εφαρμόζεται σε βάρος τους. «Η βαθύτερη ουσία, τόνισε, είναι ποιοι είναι οι ιδιοκτήτες των καραβιών. Σήμερα είναι οι εφοπλιστές, οι οποίοι αυξάνουν διαρκώς τα κέρδη τους. Αν ιδιοκτήτης ήταν ο λαός, οι εργαζόμενοι θα απολάμβαναν τα κέρδη τους» και τους κάλεσε να δυναμώσουν τον αγώνα τους για να πιέσουν, ώστε να δοθεί λύση στο πρόβλημά τους.

Στη συνέχεια, οι ναυτεργάτες πήγαν στο υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας, από το οποίο, όμως, και πάλι ...απουσίαζε ο υπουργός, γεγονός που προκάλεσε την έντονη αγανάκτησή τους. Σε συνάντηση που είχαν εκπρόσωποί τους, με τον γεν. γραμματέα του υπουργείου, δε δόθηκε καμία λύση στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν.

Μετά την άκαρπη αυτή συνάντηση, πήγαν στην ΠΝΟ, όπου απαίτησαν από τον γεν. γραμματέα Γ. Χαλά να συγκληθεί η Εκτελεστική Επιτροπή, ώστε να πάρει απόφαση για πανναυτεργατική κινητοποίηση και απεργία. Ο πρόεδρος της ΠΝΟ, όμως, απέφυγε να πάρει άμεσα θέση και οι ναυτεργάτες τού καταλόγισαν ευθύνες, μαζί με την πλειοψηφία της ΠΝΟ, για συνειδητή αδιαφορία.

Με ανακοίνωσή τους, τα ναυτεργατικά σωματεία ΠΕΜΕΝ και «ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ» καταγγέλλουν τη στάση του υπουργού Ναυτιλίας, ο οποίος, όπως τονίζουν, και με τη χτεσινή απουσία του, μαζί με την κυβέρνηση στηρίζει έμπρακτα την εφοπλιστική ασυδοσία, την ίδια στιγμή κατά την οποία στους ναυτεργάτες στερούνται τα αυτονόητα για να μπορούν να ζουν με αξιοπρέπεια.

Οι ναυτεργάτες και των τριών πλοίων βρίσκονται σε αγωνιστική κινητοποίηση και σήμερα. Στις 9 π.μ., θα πραγματοποιήσουν νέα συγκέντρωση διαμαρτυρίας και στη συνέχεια πορεία διαμαρτυρίας στην ΠΝΟ και στο υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας.

ΙΝΔΙΑ

Απίστευτη τραγωδία

Associated Press

Ο εικονιζόμενος 8χρονος Π. Βιτζάι, που πάσχει από σοβαρά εγκαύματα στο παιδικό του σώμα, είναι από τα «τυχερά» παιδιά του σχολείου κοντά στο Μαντράς της Ινδίας όπου, την Παρασκευή, εκδηλώθηκε πυρκαγιά που κόστισε τη ζωή τουλάχιστον 90 μαθητών. Η ξύλινη οροφή -παρά την απαγόρευση χρήσης εύφλεκτων υλικών σε σχολεία- «ενοχοποιείται» για την τραγωδία...

Στον αυχένα της Νιάλας

Στον αυχένα της Νιάλας, ταπεινοί προσκυνητές στον τόπο της τραγωδίας, ανέβηκαν προχτές (18-7-2004), οι επιζώντες μαχητές και μαχήτριες του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, και δεκάδες άλλοι, οπαδοί και φίλοι της Εθνικής Αντίστασης και του ΔΣΕ.

Ανεβαίνουν κάθε χρόνο, τέτοια εποχή, στον ανεμοδαρμένο αυχένα, να αφήσουν λίγα λουλούδια μπροστά στο απέριττο μνημείο που έστησαν εκεί, μια απλή, μαρμάρινη πλάκα, να επισημαίνει τον τόπο όπου διαδραματίστηκε η τραγωδία της Νιάλας: ΣΤΗ ΘΕΣΗ ΑΥΤΉ ΕΠΕΣΑΝ, ΧΤΥΠΗΜΕΝΟΙ ΑΠΟ ΦΟΒΕΡΗ ΧΙΟΝΟΘΥΕΛΛΑ, ΑΝΤΑΡΤΕΣ ΤΟΥ ΔΣΕ, ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ ΤΟΥ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ ΚΑΙ ΑΜΑΧΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ, ΣΤΙΣ 12-4-1947.

Στον αυχένα της Νιάλας, την ημερομηνία αυτή, έλαβε χώρα ένα πρωτόγνωρο περιστατικό, μοναδικό στα χρονικά του τρίχρονου εμφυλίου πολέμου (1946-1949), που οργάνωσαν και εξαπέλυσαν σε βάρος του λαού και της πατρίδας μας οι Αγγλοι και, στη συνέχεια, οι Αμερικανοί ιμπεριαλιστές, με αποτέλεσμα, χιλιάδες ανθρώπινες ζωές, και από τις δύο παρατάξεις, να χαθούν άδικα, και με ανυπολόγιστες υλικές καταστροφές.

Μέσα στις ίδιες σκηνές, του κυβερνητικού καταυλισμού, συναντήθηκαν - «κατόπιν ανωτέρας βίας» - οι εμπόλεμοι των δύο παρατάξεων, και «υπέγραψαν» μια πρωτοφανή εκεχειρία και ανακωχή. Τους την επέβαλε η ίδια η φύση, με μια ξαφνική, θανατηφόρα χιονοθύελλα, που θέρισε, κυριολεκτικά, σαν στάχυα, δεκάδες ανθρώπινες ζωές. Καθηλωμένοι, από τη χιονοθύελλα, μέσα στις σκηνές τους, και παγωμένοι, λόγω του πολικού ψύχους, οι κυβερνητικοί στρατιώτες δέχονταν κοντά τους, σαν αδέρφια, τους μαχητές του ΔΣΕ, που η χιονοθύελλα τους πέτυχε ακριβώς επάνω στο πέρασμα του Αυχένα, και «χώνονταν» κι αυτοί, απρόσκλητοι, μέσα στις ίδιες σκηνές, προσπαθώντας να γλιτώσουν από τη φοβερή θεομηνία. Οι στρατιώτες μοιράζονταν πρόθυμα μαζί τους το λίγο χώρο του αντίσκηνου, και στριμωγμένοι όλοι μαζί, αγκαλιασμένοι ή πλάτη με πλάτη, προσπαθούσαν να επιβιώσουν, θερμαίνοντας ο ένας τον άλλο με την ανάσα τους ή με τη ζεστασιά των κορμιών τους. Αντί για σφαίρες και χειροβομβίδες που θα «αντάλλασσαν» σε άλλη περίπτωση, οι στρατιώτες πρόσφερναν τώρα στους μαχητές του Δημοκρατικού Στρατού μπισκότα και σοκολάτες, από τα αποθέματα που είχαν στα σακίδιά τους.

Στο βιβλίο, «Βαγγελίτσα Κουσιάντζα, μια ηρωίδα του λαού», ένα σύντομο βιογραφικό για την ηρωίδα δασκάλα από τον Παλαμά της Καρδίτσας - ως ένας από τους «αυτόπτες» και επιζήσαντες της Νιάλας κι εγώ - γράφω, μεταξύ άλλων: «Το παράδειγμα της λαϊκής συμφιλίωσης και της ομόνοιας ανάμεσα στους Ελληνες, το δώσαμε εμείς, οι απλοί μαχητές, εκεί στην ανεμοδαρμένη ράχη της Νιάλας. Ενώ οι άλλοι, οι ξένοι επικυρίαρχοι και οι ντόπιοι υποτακτικοί τους, μας ήθελαν "θανάσιμους εχθρούς", να εξοντώνουμε ο ένας τον άλλο, εμείς, μέσα σ' εκείνα τα αντίσκηνα, αγκαλιαστήκαμε, αντάρτες και στρατιώτες αδέρφια, και προσπαθούσαμε να κρατήσουμε ο ένας τον άλλο στη ζωή, ζεσταίνοντάς τον με το χνότο του».

Ας είναι η Νιάλα σύμβολο διαχρονικό αδερφοσύνης και ομόνοιας, που θα μας στέλνει το μεγάλο μήνυμα, θα μας θυμίζει το ιερό χρέος και θα μας δείχνει το δρόμο.

Βασίλης ΦΥΤΣΙΛΗΣ