ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Κινηματογραφώντας τον Αλιέντε

Ο Σαλβαντόρ Αλιέντε υπερασπιζόμενος το Προεδρικό Μέγαρο. Το όπλο που κρατά ήταν δώρο του Φιντέλ Κάστρο

«Ποτέ δεν κρατήθηκε ένα όπλο από τόσο ηρωικά χέρια ενός νόμιμα από το λαό εκλεγμένου Προέδρου. Αν ο κάθε εργάτης και ο κάθε αγρότης είχε ένα όπλο σαν κι αυτό στα χέρια του, δε θα υπήρχαν φασιστικά χτυπήματα».

Λόγια του Φιντέλ Κάστρο από την ομιλία του στην Πλατεία της Επανάστασης στην Αβάνα στις 28 Σεπτέμβρη 1973, λίγες μόλις μέρες μετά τις 11 Σεπτέμβρη του ίδιου χρόνου, οπότε άφησε την τελευταία του πνοή ο Πρόεδρος της Χιλής Σαλβαδόρ Αλιέντε, μαχόμενος μέχρι τελευταία στιγμή στο προεδρικό μέγαρο Λα Μονέδα της χιλιανής πρωτεύουσας. Υπερασπιζόμενος το λαό του από το πραξικόπημα που έστησαν με τη γνωστή τους σχετική «μαεστρία», οι ΗΠΑ, υπερασπιζόμενος τις μόλις 1.000 μέρες ελπίδας για την εργατική τάξη της Χιλής, που στις εκλογές της 4ης Σεπτέμβρη 1970 έδωσε στη «Λαϊκή Ενότητα» (συνασπισμός των: ΚΚ Χιλής, Σοσιαλιστικό Κόμμα, Ριζοσπαστικό Κόμμα, Κίνηση Ενωμένης Λαϊκής Δράσης, Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα και Ανεξάρτητη Λαϊκή Δράση) εντολή διακυβέρνησης.

Τριάντα χρόνια μετά τον ηρωικό αυτό θάνατο, ο Χιλιανός σκηνοθέτης, Πατρίτσιο Γκούσμαν, που ζούσε όλο αυτό το διάστημα στη Γαλλία ως εξόριστος αρχικά, επιστρέφει στην πατρίδα του, αλλά και στο χρόνο, για να αναζητήσει το «νήμα» που θα τον ενώσει με τα ιστορικά αυτά γεγονότα, αλλά και με την προσωπική του πορεία, αφού τα έζησε από κοντά. Το αποτέλεσμα είναι η νέα του ταινία ντοκιμαντέρ «Σαλβαντόρ Αλιέντε», ένα ασπρόμαυρο και έγχρωμο φιλμ 100 λεπτών, συμμετείχε στο φετινό Φεστιβάλ Καννών εκτός συναγωνισμού.

Ο Γκούσμαν θα «συναντήσει» και πάλι την ιστορία και τον Αλιέντε μέσα από το υλικό που είχε κινηματογραφήσει ο ίδιος στο διάστημα των τριών χρόνων της κυβέρνησης της «Λαϊκής Ενότητας», μέσα από τα λόγια των θυγατέρων του Αλιέντε, των συναγωνιστών του, του τότε πρέσβη των ΗΠΑ, του Φιντέλ Κάστρο, των φίλων του αλλά και απλών ανθρώπων. Ολα αυτά διανθισμένα με μουσική, ποιήματα, πίνακες, εικόνες και ηχητικά ντοκουμέντα.

Την ταινία αυτή θα έχουμε την ευκαιρία να απολαύσουμε στους κινηματογράφους από τις 10 Σεπτέμβρη, σε διανομή της «New Star», ενώ στις 6/9 θα προβληθεί σε avant premiere στον κινηματογράφο «Απόλλων», παρόντων του σκηνοθέτη, αλλά και της κόρης του Αλιέντε και πρέσβειρας της Χιλής, Ιζαμπέλ Αλιέντε.

Ο Γκούσμαν γεννήθηκε το 1941 στο Σαντιάγο της Χιλής, δούλεψε μαζί με σπουδαίους ντοκιμαντερίστες, παρακολούθησε από κοντά και κινηματογράφησε την πορεία του Αλιέντε και μετά τη φυγή του στη Γαλλία γύρισε ταινίες που ασχολούνται με τη Λατινική Αμερική, αποσπώντας πολλές διεθνείς διακρίσεις. Ο ίδιος βλέπει τη δουλιά του ως εξής: «Μια χώρα χωρίς ντοκουμέντα, είναι σαν μια οικογένεια χωρίς φωτογραφίες. Μια άδεια μνήμη».

Ο «Ιππόλυτος» περιοδεύει

Τον «Ιππόλυτο» του Ευριπίδη, παρουσιάζει το Εθνικό Θέατρο, σήμερα στη Θάσο και στις 26 Αυγούστου, στο θέατρο «Ανατολικής Τάφρου», στα Χανιά.

Θυμίζουμε ότι η παράσταση, διατηρώντας τη μουσική που έγραψε για την παράσταση πριν από πενήντα χρόνια ο κορυφαίος Ελληνας μουσουργός Δημήτρης Μητρόπουλος, ανεβαίνει σε νέα μετάφραση του Στρατή Πασχάλη, σκηνοθεσία Βασίλη Νικολαΐδη, σκηνικά - κοστούμια Γιώργου Πάτσα, χορογραφία Ερσης Πήττα.

Παίζουν: Μαρία Ναυπλιώτου, Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης, Γιώργος Τσιδίμης, Μπέττυ Βαλάση, Φιλαρέτη Κομνηνού, Μαρίνα Ξένου, Χρήστος Πάρλας, Θόδωρος Κατσαφάδος, Μαριάνθη Σοντάκη. Κορυφαίες: Πένυ Παπουτσή, Χριστίνα Βαρζοπούλου, Θάλεια Αργυρίου.

Το έργο παίχτηκε για πρώτη φορά στην Αθήνα του 428 π.Χ. και ο πλήρης τίτλος του είναι «Ιππόλυτος στεφανηφόρος ή στεφανίας» και βραβεύτηκε με το πρώτο βραβείο. Η υπόθεση του έργου διαδραματίζεται στην Τροιζήνα. Η θεά Αφροδίτη προλογίζει το έργο και δηλώνει την επιθυμία της να εκδικηθεί τον Ιππόλυτο, ο οποίος έχει αφοσιωθεί αποκλειστικά στη λατρεία της Αρτεμης και περιφρονεί την εξουσία της θεάς του έρωτα. Η Αφροδίτη εμπλέκει στην ιστορία τη μητριά του Ιππόλυτου, τη Φαίδρα, η οποία ερωτεύεται τον πρόγονό της, κάτι που αποτελεί το όχημα για την εκδίκηση της θεάς.

Μάικλ Μουρ, γράφων

Δύο βιβλία του Μάικλ Μουρ θα κυκλοφορήσουν στις ΗΠΑ ενόψει των προεδρικών εκλογών, σύμφωνα με ανακοίνωση του εκδοτικού οίκου «Simon & Schuster». Το ένα τιτλοφορείται «Will They Ever Trust Us Again» («Θα μας ξαναεμπιστευτούν ποτέ;») και ο σκηνοθέτης του «Fahrenheit 9/11» δημοσιεύει επιστολές που έλαβε από Αμερικανούς στρατιώτες στο Ιράκ.

Το δεύτερο βιβλίο είναι συνοδευτικό της ταινίας όταν θα κυκλοφορήσει τον Οκτώβρη σε μορφή DVD και έχει τίτλο «The Official Fahrenheit 9/11 Reader» («O Επίσημος αναγνώστης της Φαρενάιτ 9/11)». Παρεμπιπτόντως η ταινία «Fahrenheit 9/11» αναδεικνύεται ως το πιο πετυχημένο κινηματογραφικό πολιτικό ντοκιμαντέρ όλων των εποχών, από εμπορικής πλευράς, στις ΗΠΑ, αφού έχει σημειώσει εισπράξεις εισιτηρίων που ανέρχονται στα 115 εκατομμύρια δολάρια. Θυμίζουμε πως πρόκειται για έναν κινηματογραφικό «εφιάλτη» για την κυβέρνηση Μπους.

«Η σιωπή» ενός συνθέτη

Ο συνθέτης Ελμερ Μπερνστάιν, βραβευμένος με Οσκαρ το 2002 για τη μουσική του «Thoroughly Modern Millie», πέθανε στον ύπνο του στο σπίτι του στο Λος Αντζελες, την περασμένη Τετάρτη σε ηλικία 82 χρόνων.

Στην 50χρονη καριέρα του, κυρίως στον κινηματογράφο, ο συνθέτης είχε προταθεί για το βραβείο Οσκαρ 14 φορές. Ο Μπερνστάιν πήγε στο Χόλιγουντ από τη Νέα Υόρκη το 1950, ως συνοδός πιανίστας, αλλά γρήγορα καθιερώθηκε ως συνθέτης και έγραψε τη μουσική υπόκρουση για περισσότερες από 200 ταινίες και τηλεοπτικές σειρές. Είχε συνθέσει τη μουσική για ταινίες όπως: «Και οι 7 ήταν υπέροχοι», «Η Μεγάλη Απόδραση», «Απόδραση από το Αλκατράζ», «Οι 10 Εντολές», «Τα Χρόνια της Αθωότητας», «Σκιές και Σιωπή» κ.ά.

Συνάντηση χορευτικών συγκροτημάτων

Δύο Δευτέρες, 13 και 27 του Σεπτέμβρη και ώρα 20.00, θα πραγματοποιηθεί για τρίτη φορά η καθιερωμένη Συνάντηση Χορευτικών Συγκροτημάτων που διοργανώνεται από το ελληνικό τμήμα της Διεθνούς Οργάνωσης Λαϊκής Τέχνης, στο κηποθέατρο «Δόρα Στράτου», στο Λόφο Φιλοπάππου. Δεν είναι ένα απλό φεστιβάλ, αλλά δύο παραστάσεις, στις οποίες συμμετέχουν τοπικά συγκροτήματα επιλεγμένα από ειδικούς, με ελεγμένο πρόγραμμα, μέσα στο «προπύργιο» του ελληνικού παραδοσιακού χορού εδώ και 51 χρόνια. Το πρόγραμμα περιλαμβάνει: 13/09/2004: Τρίκαλα, Πάρος, Πόντος, Σαλαμίνα, Μεσσηνία, Νέα Αρτάκη Ευβοίας, Τήλος. Και 27/09/2004: Στιμάγκα Κορινθίας, Τρίκαλα, Καμάρες Αιγίου, Αλίαρτος Βοιωτίας, Κρυονέρι Αττικής (πρόσφυγες από τη Σμύρνη), Κύπρος.

Ελληνας σε γερμανική ορχήστρα

Τη θέση του καλλιτεχνικού διευθυντή και μόνιμου αρχιμουσικού της Φιλαρμονικής Ορχήστρας της Νοτιοδυτικής Γερμανίας που εδρεύει στην Κωνσταντία (Konstanz) κατέλαβε ο νεαρός Ελληνας μαέστρος Βασίλης Χριστόπουλος, θέση που διεκδίκησαν αρχιμουσικοί από ολόκληρο τον κόσμο. Τα καθήκοντά του θα ασκεί επισήμως από το Σεπτέμβρη του 2005, ενώ ως τότε θα διευθύνει την ορχήστρα σε συναυλίες στη Γερμανία, την Ελβετία και την Ιταλία. Ο 29χρονος Βασίλης Χριστόπουλος έχει κάνει, ήδη, αισθητή την παρουσία του στην ελληνική μουσική σκηνή, με πιο πρόσφατη επιτυχία του (16/7/04) την παγκόσμια πρώτη εκτέλεση, στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού, του Κοντσέρτου για δυο βιολιά του Νίκου Σκαλκώτα με την Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης. Εχει επίσης διευθύνει τις πανελλήνιες πρεμιέρες του «Ξέρξη» του Χαίντελ και του «Μαινόμενου Ορλάνδου» του Βιβάλντι στην Εθνική Λυρική Σκηνή, τη «Λυσιστράτη» του Μίκη Θεοδωράκη στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, κι ακόμη την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών, την Ορχήστρα των Χρωμάτων κ.ά.