«Ποτέ δεν κρατήθηκε ένα όπλο από τόσο ηρωικά χέρια ενός νόμιμα από το λαό εκλεγμένου Προέδρου. Αν ο κάθε εργάτης και ο κάθε αγρότης είχε ένα όπλο σαν κι αυτό στα χέρια του, δε θα υπήρχαν φασιστικά χτυπήματα».

Λόγια του Φιντέλ Κάστρο από την ομιλία του στην Πλατεία της Επανάστασης στην Αβάνα στις 28 Σεπτέμβρη 1973, λίγες μόλις μέρες μετά τις 11 Σεπτέμβρη του ίδιου χρόνου, οπότε άφησε την τελευταία του πνοή ο Πρόεδρος της Χιλής Σαλβαδόρ Αλιέντε, μαχόμενος μέχρι τελευταία στιγμή στο προεδρικό μέγαρο Λα Μονέδα της χιλιανής πρωτεύουσας. Υπερασπιζόμενος το λαό του από το πραξικόπημα που έστησαν με τη γνωστή τους σχετική «μαεστρία», οι ΗΠΑ, υπερασπιζόμενος τις μόλις 1.000 μέρες ελπίδας για την εργατική τάξη της Χιλής, που στις εκλογές της 4ης Σεπτέμβρη 1970 έδωσε στη «Λαϊκή Ενότητα» (συνασπισμός των: ΚΚ Χιλής, Σοσιαλιστικό Κόμμα, Ριζοσπαστικό Κόμμα, Κίνηση Ενωμένης Λαϊκής Δράσης, Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα και Ανεξάρτητη Λαϊκή Δράση) εντολή διακυβέρνησης.

Τριάντα χρόνια μετά τον ηρωικό αυτό θάνατο, ο Χιλιανός σκηνοθέτης, Πατρίτσιο Γκούσμαν, που ζούσε όλο αυτό το διάστημα στη Γαλλία ως εξόριστος αρχικά, επιστρέφει στην πατρίδα του, αλλά και στο χρόνο, για να αναζητήσει το «νήμα» που θα τον ενώσει με τα ιστορικά αυτά γεγονότα, αλλά και με την προσωπική του πορεία, αφού τα έζησε από κοντά. Το αποτέλεσμα είναι η νέα του ταινία ντοκιμαντέρ «Σαλβαντόρ Αλιέντε», ένα ασπρόμαυρο και έγχρωμο φιλμ 100 λεπτών, συμμετείχε στο φετινό Φεστιβάλ Καννών εκτός συναγωνισμού.

Ο Γκούσμαν θα «συναντήσει» και πάλι την ιστορία και τον Αλιέντε μέσα από το υλικό που είχε κινηματογραφήσει ο ίδιος στο διάστημα των τριών χρόνων της κυβέρνησης της «Λαϊκής Ενότητας», μέσα από τα λόγια των θυγατέρων του Αλιέντε, των συναγωνιστών του, του τότε πρέσβη των ΗΠΑ, του Φιντέλ Κάστρο, των φίλων του αλλά και απλών ανθρώπων. Ολα αυτά διανθισμένα με μουσική, ποιήματα, πίνακες, εικόνες και ηχητικά ντοκουμέντα.

Την ταινία αυτή θα έχουμε την ευκαιρία να απολαύσουμε στους κινηματογράφους από τις 10 Σεπτέμβρη, σε διανομή της «New Star», ενώ στις 6/9 θα προβληθεί σε avant premiere στον κινηματογράφο «Απόλλων», παρόντων του σκηνοθέτη, αλλά και της κόρης του Αλιέντε και πρέσβειρας της Χιλής, Ιζαμπέλ Αλιέντε.

Ο Γκούσμαν γεννήθηκε το 1941 στο Σαντιάγο της Χιλής, δούλεψε μαζί με σπουδαίους ντοκιμαντερίστες, παρακολούθησε από κοντά και κινηματογράφησε την πορεία του Αλιέντε και μετά τη φυγή του στη Γαλλία γύρισε ταινίες που ασχολούνται με τη Λατινική Αμερική, αποσπώντας πολλές διεθνείς διακρίσεις. Ο ίδιος βλέπει τη δουλιά του ως εξής: «Μια χώρα χωρίς ντοκουμέντα, είναι σαν μια οικογένεια χωρίς φωτογραφίες. Μια άδεια μνήμη».