Για παράδειγμα, μόνο που δε ζαλίστηκαν από τις τόσο ξαφνικές στροφές που πήραν όλοι μαζί για να καταφέρουν να ευθυγραμμιστούν με τη γραμμή της κυβέρνησης κατά τη διάρκεια της Συνόδου στο Ελσίνκι. Ηταν τέτοιος ο ζήλος που στην αρχή στον αδαή και αμύητο φάνηκε πως «βαρούσαν το βιολί τους» και σήκωναν περισσότερο από όσο πραγματικά ήθελε η κυβέρνηση τον τόνο του θριάμβου. Φάνηκε μάλιστα και μια έμμεση «παρατήρηση» δια στόματος του ίδιου του πρωθυπουργού, την ώρα ακριβώς που τα νταούλια των «ειδικών σχολιαστών» είχαν γεμίσει με ήχο τόσο πολύ την ατμόσφαιρα που δεν υπήρχε χώρος για δεύτερη άποψη ή δυνατότητα σκέψης. Και όμως, ήταν τέτοιος ο συντονισμός στο ανεβοκατέβασμα του ρυθμού, που ακόμα και ο εντελώς απονήρευτος υποψιάστηκε τη σκηνοθεσία, ότι με αυτό τον τρόπο άφηναν μόνο του στην πίστα τον πρωθυπουργό και τους πολύ δικούς του να μπορεί να «χορέψει παραγγελιά» νηφάλιος και ισορροπημένος σε μια εντελώς ανισόρροπη κατάσταση που είχε ήδη υπογράψει.

***

***

Ολοι καταλαβαίνουν πως ο λόγος που ο τάχα προεκλογικός διάλογος μετατρέπεται σε φτηνιάρικο θέαμα με «ταχυδακτυλουργούς και ακροβάτες», είναι γιατί κανένας δεν έχει τίποτα να πει για την πραγματικότητα που βιώνει ο λαός. Γιατί κανένας δεν το λέει; Γιατί δεν αναλαμβάνει κάποιος από τους τόσους «δαιμόνιους» να αποκαλύψει, για παράδειγμα, αυτή την τεχνική του αποπροσανατολισμού και τεχνητής ατμόσφαιρας; Υπάρχουν τόσες πολλές δυνατότητες στα σύγχρονα ΜΜΕ που το πρόβλημα «θεαματικότητα» μπορούσε να ξεπεραστεί. Εδώ μπορούν μέσω του μηχανισμού της ταύτισης να χτυπάνε νούμερα με την «Εσμεράλντα» ή σχεδόν αντίστοιχα με τις προσωπικές συνήθειες του πρωθυπουργού και τα χόμπι του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Δε θα μπορούσαν να ανεβάσουν θεαματικότητες με τα αληθινά λαϊκά προβλήματα όταν θα τα πρόβαλαν κατάλληλα και τουλάχιστον με αντικειμενική τιμιότητα;

***

Οταν φυσικά δεν πιάνει με την πρώτη ο αποπροσανατολισμός και η ψευδής εικόνα, τότε έχουν τη δυνατότητα πάλι για τη στήριξη του συστήματος να ενεργοποιήσουν άλλους μηχανισμούς. Να τρομάξουν τον Ελληνα εργαζόμενο με τάχα προβληματισμούς για «όρια νομιμότητας», για « μορφές πάλης» και άλλα κόλπα από πολυκαιρισμένες κόπιες άλλων εποχών.

***

- Η «Τελική Εκθεση Στρατηγικού Σχεδίου» για τον ΟΛΠ έχει κατατεθεί στη διοίκηση του Οργανισμού και αναμένεται να παρθούν οι τελικές αποφάσεις. Πού προσβλέπουν οι αλλαγές που προβλέπει η έκθεση;

- Το σχέδιο που προωθείται είναι ενταγμένο στο πλαίσιο των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων για την ελευθερία κίνησης κεφαλαίων, εμπορευμάτων, προσώπων και υπηρεσιών. Είναι ενταγμένο στη Νέα Τάξη πραγμάτων στην περιοχή, για την πλήρη ΝΑΤΟποίηση και απευθείας χρήση εγκαταστάσεων λιμένων από ιδιώτες, πολυεθνικές, ντόπιες ή ξένες. Με την ιδιωτικοποίηση, την κατάργηση παραγωγικών λειτουργιών και δραστηριοτήτων και την ταυτόχρονη εισβολή ιδιωτών σε άλλες που προκρίνονται ή σ' αυτές που παραμένουν, θα έχουμε χάσιμο θέσεων εργασίας, φούντωμα της ανεργίας. Για τους εργαζόμενους γενικότερα θα σημάνει ένταση του βαθμού εκμετάλλευσης, ανεργία και ανατροπή των εργασιακών σχέσεων. Με το σχέδιο, η Ζώνη μπαίνει στη λογική της αμφισβήτησης έως και κατάργησης ανάλογα με αυτό που συμφέρει τα μονοπώλια, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τους χιλιάδες εργαζόμενους εκεί και γύρω από αυτή. Θα δεχτεί συντριπτικό χτύπημα ο τελωνειακός μηχανισμός με αποτέλεσμα την πλήρη ασυδοσία στην κίνηση εμπορευμάτων, θα φουντώσει το λαθρεμπόριο και θα χαθούν εκατοντάδες δισεκατομμύρια δημόσιων εσόδων. Τα τιμολόγια μπαίνουν στη λογική του καπιταλιστικού κέρδους και του μονοπωλιακού ανταγωνισμού με ό,τι αυτό σημαίνει για τα τιμολόγια και τη χρήση των λιμενικών υπηρεσιών σε βάρος του καταναλωτικού κοινού. Θα δημιουργηθούν γκέτο και μονοπωλιακές καταστάσεις στο λιμάνι με τον τεμαχισμό του και την παραχώρηση επιμέρους κομματιών στα μονοπώλια και θα εκτοπιστούν βίαια επαγγελματίες ή οποιοσδήποτε άλλος κάνει χρήση σήμερα του λιμανιού απρόσωπα.

- Ποια είναι η αντίδραση των σωματείων του χώρου απέναντι στις αρνητικές εξελίξεις που δρομολογούνται για το λιμάνι του Πειραιά;

- Η συμβιβασμένη - υποταγμένη συνδικαλιστική πλειοψηφία τόσο στους υπαλλήλους όσο και στους λιμενεργάτες, αφού φρενάρισε και ξεπούλησε τον αγώνα των εργαζομένων ενάντια στη μετατροπή των λιμανιών, συνεχίζει την ίδια τακτική της απόκρυψης των εξελίξεων, της αδρανοποίησης. Οταν βάζουμε τα ζητήματα στα όργανα και γενικότερα τα αναδείχνουμε, καλλιεργούν τον εφησυχασμό ότι δεν είναι έτσι τα πράγματα, κάνοντας πλάτες στην κυβέρνηση και στην εργοδοσία για να περνούν την πολιτική τους.

- Ποια είναι η δική σας πρόταση;

- Το λιμάνι ήταν και πρέπει να παραμείνει ενιαίο και 100% δημόσιο χωρίς μετοχοποιήσεις, θυγατροποιήσεις, κατάργηση ή παραχώρηση δραστηριοτήτων του σε ιδιώτες. Ταυτόχρονα θα πρέπει να ενταχθεί σε ένα πλαίσιο φιλολαϊκής αντιμονοπωλιακής ανάπτυξης, να είναι οργανικά δεμένο με την οικονομία της χώρας, την παραγωγική δραστηριότητα, να ενισχύει και να υπηρετεί την απασχόληση. Πρέπει να παραμείνει δημόσιο δεδομένου ότι τα λιμάνια αποτελούν τομείς στρατηγικής σημασίας για την οικονομία και την ασφάλεια της χώρας και για την άσκηση διακρατικών σχέσεων και εξωτερικής πολιτικής. Οι εργαζόμενοι μέσα και έξω από το λιμάνι καθώς και οι επαγγελματίες πρέπει τώρα να ξεκινήσουν αγώνες, να φτιάξουν μέτωπο για να αποτρέψουν αυτήν την εξέλιξη παραμερίζοντας και τις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές πλειοψηφίες και καταδικάζοντας στις επερχόμενες εκλογές την κυβέρνηση και τα κόμματα, που στηρίζουν τη φιλομονοπωλιακή πολιτική του ευρωενωσιακού μονόδρομου.