«ΚΡΑΤΑ ΜΕ ΝΑ ΣΕ ΚΡΑΤΩ... » | ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

«ΚΡΑΤΑ ΜΕ ΝΑ ΣΕ ΚΡΑΤΩ... »

Κράτα με να σε κρατώ ν' ανεβούμε... στην πλάτη του λαού και να μη μας κατεβάζει με τίποτα από πάνω του. Κάπως έτσι μόνο μπορεί να γίνει αντιληπτή η σχέση της κυβέρνησης και γενικότερα του δικομματισμού με τα ΜΜΕ. Μόνο έτσι είναι δυνατόν να ερμηνευτούν τα ξαφνικά «θαύματα», όπου μπροστά στα μάτια ολόκληρου του ελληνικού λαού ονομάζεται «το κρέας ψάρι» ή οι πολιτικές ακροβατικές τούμπες στο παράλογο ονομάζονται «ορθολογισμένα μετρημένα βήματα...»

Για παράδειγμα, μόνο που δε ζαλίστηκαν από τις τόσο ξαφνικές στροφές που πήραν όλοι μαζί για να καταφέρουν να ευθυγραμμιστούν με τη γραμμή της κυβέρνησης κατά τη διάρκεια της Συνόδου στο Ελσίνκι. Ηταν τέτοιος ο ζήλος που στην αρχή στον αδαή και αμύητο φάνηκε πως «βαρούσαν το βιολί τους» και σήκωναν περισσότερο από όσο πραγματικά ήθελε η κυβέρνηση τον τόνο του θριάμβου. Φάνηκε μάλιστα και μια έμμεση «παρατήρηση» δια στόματος του ίδιου του πρωθυπουργού, την ώρα ακριβώς που τα νταούλια των «ειδικών σχολιαστών» είχαν γεμίσει με ήχο τόσο πολύ την ατμόσφαιρα που δεν υπήρχε χώρος για δεύτερη άποψη ή δυνατότητα σκέψης. Και όμως, ήταν τέτοιος ο συντονισμός στο ανεβοκατέβασμα του ρυθμού, που ακόμα και ο εντελώς απονήρευτος υποψιάστηκε τη σκηνοθεσία, ότι με αυτό τον τρόπο άφηναν μόνο του στην πίστα τον πρωθυπουργό και τους πολύ δικούς του να μπορεί να «χορέψει παραγγελιά» νηφάλιος και ισορροπημένος σε μια εντελώς ανισόρροπη κατάσταση που είχε ήδη υπογράψει.

***

Ανάλογη ατμόσφαιρα φτιάχτηκε όταν είχε στηθεί το καρέ της προεδρολογίας - εκλογολογίας και οι παίχτες όλοι ξέρανε πως η... τράπουλα είναι σημαδεμένη. Ιδιοκτήτες και συνένοχοι εργαζόμενοι στα ΜΜΕ με τους εταίρους του δικομματισμού έστησαν παρτίδα πολύ πριν την Πρωτοχρονιά και για γκρουπιέρηδες έβαλαν τις εταιρίες δημοσκοπήσεων. Στο προγραμματισμένο «ντούκου» ενός από τους εταίρους και ενώ τα κέρδη και οι χασούρες από την πρώτη ματιά φαίνονταν μοιρασμένα, για να συνεχιστεί το «παιχνίδι» σε βάρος των αληθινών προβλημάτων του λαού, ξέσπασαν τέτοιες ουρανομήκεις ζητωκραυγές από τα ΜΜΕ για «το προβάδισμα που αποκτά η κυβέρνηση» που μόνο ανόητος πλέον δεν έπαιρνε είδηση το συντονισμό και τη στημένη παράσταση. Φυσικά και τον άλλο εταίρο δεν τον άφησαν να συντριβεί και να εξαφανιστεί από προσώπου Γης, αφού τον χρειάζονται για «φόβητρο» - έλεγχο, έτσι που η κυβέρνηση που στηρίζουν στο παράλογο να τους κάνει όλα τα χατίρια. Ετσι φρόντισαν να του κρατούν το «κεφάλι πάνω από το νερό» με κάτι γλυκανάλατες παραστάσεις και ανόητους διαλόγους «έτσι για να μην ξεχνιόμαστε...».

***

Ειδικά το δεύτερο παράδειγμα της στημένης παρτίδας αποκαλύπτει από μόνο του τις προθέσεις των ανθρώπων των ΜΜΕ να βάλουν ολόκληρο τον ελληνικό λαό να παρακολουθεί κινήσεις - φιγούρες που όχι μόνο δεν τον ενδιαφέρουν, αλλά τον κάνουν «να πονά και να συμπάσχει» όπως ο οπαδός μιας ομάδας ποδοσφαίρου ή όπως ο θεατής μεξικάνικου σίριαλ. Τι θα πει, για παράδειγμα, στο σεισμόπληκτο η πετυχημένη «ντρίπλα» του ενός ή του άλλου εταίρου του δικομματισμού, που ναι μεν δε «βάζει γκολ» αλλά προκαλεί θόρυβο και θέαμα; Τι σημαίνει για τον γονέα μαθητή της β' Λυκείου και για τον ίδιο τον μαθητή; Τι λέει στον εργάτη που η επιχείρηση που εργάζεται πηγαίνει για ιδιωτικοποίηση και ο ίδιος σπρώχνεται στην ανεργία; Για τον αγρότη τι λένε όλα αυτά τα «τσαλιμάκια» που με τη συνενοχή των ΜΜΕ είναι υποχρεωμένος όχι μόνο να παρακολουθεί αλλά και να πονοκεφαλιάζει για τον πιο «επιτήδειο». Αν ήθελε «ντρίπλες» κράταγε σε βίντεο τον Χατζηπαναγή που τουλάχιστον ήταν και πιο απρόβλεπτος...

Ολοι καταλαβαίνουν πως ο λόγος που ο τάχα προεκλογικός διάλογος μετατρέπεται σε φτηνιάρικο θέαμα με «ταχυδακτυλουργούς και ακροβάτες», είναι γιατί κανένας δεν έχει τίποτα να πει για την πραγματικότητα που βιώνει ο λαός. Γιατί κανένας δεν το λέει; Γιατί δεν αναλαμβάνει κάποιος από τους τόσους «δαιμόνιους» να αποκαλύψει, για παράδειγμα, αυτή την τεχνική του αποπροσανατολισμού και τεχνητής ατμόσφαιρας; Υπάρχουν τόσες πολλές δυνατότητες στα σύγχρονα ΜΜΕ που το πρόβλημα «θεαματικότητα» μπορούσε να ξεπεραστεί. Εδώ μπορούν μέσω του μηχανισμού της ταύτισης να χτυπάνε νούμερα με την «Εσμεράλντα» ή σχεδόν αντίστοιχα με τις προσωπικές συνήθειες του πρωθυπουργού και τα χόμπι του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Δε θα μπορούσαν να ανεβάσουν θεαματικότητες με τα αληθινά λαϊκά προβλήματα όταν θα τα πρόβαλαν κατάλληλα και τουλάχιστον με αντικειμενική τιμιότητα;

***

Αλλού βρίσκεται η αιτία που όλοι (σχεδόν χωρίς καμιά διαφορά στον τρόπο - λόγο) παριστάνουν πως δεν καταλαβαίνουν. Οπως τα τούβλα του παλιού κτίστη στήριζαν το ένα το άλλο στις καμάρες με την πίεση, χωρίς να χρειάζονται τσιμέντο ενδιάμεσα, έτσι και σε αυτή την περίπτωση τα ΜΜΕ στηρίζουν το καθένα ξεχωριστά και όλα μαζί τις επιλογές της κυρίαρχης τάξης στη χώρα. Δηλαδή, πιο απλοελληνικά «να σωθεί το σύστημα και μετά μεταξύ μας τα βρίσκουμε». Να σωθεί η δυνατότητα της ασυδοσίας που τους δίνει για αντίτιμο της πολιτικής εξουσίας της η κυβέρνηση και μετά όποιος είναι ο πιο ασύδοτος ας κερδίσει... στις άλλες μοιρασιές. Μόνο έτσι μπορεί να γίνει αντιληπτό το φαινόμενο οι κοτσάνες να κουφαίνουν και τα ΜΜΕ να τις βρίσκουν «γλυκές μελωδίες»...

Οταν φυσικά δεν πιάνει με την πρώτη ο αποπροσανατολισμός και η ψευδής εικόνα, τότε έχουν τη δυνατότητα πάλι για τη στήριξη του συστήματος να ενεργοποιήσουν άλλους μηχανισμούς. Να τρομάξουν τον Ελληνα εργαζόμενο με τάχα προβληματισμούς για «όρια νομιμότητας», για « μορφές πάλης» και άλλα κόλπα από πολυκαιρισμένες κόπιες άλλων εποχών.

***

Ευτυχώς το γεγονός ότι αναγκάζονται να μηχανεύονται τόσα απίθανα τερτίπια οφείλεται ακριβώς στο ότι διαισθάνονται πως όλο και περισσότεροι στον ελληνικό λαό τους έχουν πάρει είδηση και μαθαίνουν στην πράξη να χαράζουν την πορεία τους με μαζικούς αγώνες μακριά από τις βραχνιασμένες, ξοφλημένες, γριές σειρήνες...

Παύλος ΑΛΕΠΗΣ