- Τρέχουσα
- Προηγούμενη
- Επόμενη
- Μόνο κείμενο
- Σύνθετη αναζήτηση
- Πολιτική
- Κόσμος
- Οικονομία
- Εργαζόμενοι
- Κοινωνία
- Νεολαία
- Πολιτισμός
- Αθλητισμός
- Η άποψή μας
- Επωνύμως
- Από μέρα σε μέρα
- Τετρασέλιδα
- Ολες οι στήλες
- Σκίτσα
- Θέατρα
- Κινηματογράφοι
- Τηλεόραση
- Φαρμακεία
- Νοσοκομεία
- Χρήσιμα τηλέφωνα
- Δρομολόγια πλοίων
- Δελτίο καιρού
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
- Ιστορική διαδρομή
- Ενθετα ιστορίας
- Ειδικές εκδόσεις
- International
- Νέα του site
- Επικοινωνία
Feeds- Οδηγίες
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
Παπαγεωργίου Βασίλης |
«Προστατεύουμε την κοινωνία. Γιατί εδώ υπάρχει ένας όχλος κι εμείς εφαρμόζουμε το νόμο», συνέχισε ακάθεκτος την περισπούδαστη ανάλυσή του, δίνοντας και την εξήγηση της αυταρχικής συμπεριφοράς των συναδέλφων του, όταν λίγες μέρες πριν επιτέθηκαν στους ίδιους εργάτες, λειτουργώντας σαν ιδιωτική περιφρούρηση της εργοδοσίας.
Στο ερώτημα ενός εργάτη, πώς είναι δυνατόν, οι εργάτες που διεκδικούν το δίκιο τους και το αυτονόητο δικαίωμα να αμείβονται για την εργασία τους να είναι όχλος, ο ασφαλίτης απεφάνθη: «Ακουσε, αφού είστε συγκεντρωμένοι πάνω από τρεις εργάτες, είστε όχλος»!!! Κάπου εδώ το «λογύδριο» τελείωσε, καθώς η «πλάκα» πήγαινε μακριά, ο ασφαλίτης αναγκάστηκε να πάει από εκεί που ...ήρθε.
Πάντως, το προαναφερόμενο περιστατικό έρχεται να προστεθεί στα υπόλοιπα, που έχει καταγγείλει, ακόμη και πολύ πρόσφατα, ο «Ριζοσπάστης». Και τόσο το γεγονός αυτό, όσο και η επιχειρηματολογία του εν λόγω ασφαλίτη, που θυμίζει κάτι από «σύσταση συμμορίας άνω των τριών ατόμων» εποχών αλήστου μνήμης, φανερώνει ότι οι γνωστές πρακτικές και μέθοδοι δεν ξεχνιούνται. Βλέπετε, έχει ιστορία η ...μεγάλη των ασφαλιτών σχολή.
Η εξέγερση έχει λάβει σημαντικές διαστάσεις και τα αμερικανικά στρατεύματα «περνούν δύσκολες ώρες» στο Ιράκ. Η παραδοχή ανήκει στον υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ, Κόλιν Πάουελ κι έχει, γι' αυτό ακριβώς το λόγο, την ιδιαίτερη σημασία της. Και μπορεί, ο Κόλιν Πάουελ, να εμφανίστηκε σίγουρος για τη διοργάνωση των γενικών εκλογών στο Ιράκ, τον Ιανουάριο του 2005, αλλά δεν εξέφρασε την ίδια σιγουριά ο κατοχικός πρωθυπουργός, Ιγιάντ Αλαουί. Την ίδια στιγμή, έκρυθμη παραμένει η κατάσταση στο Νότιο Αφγανιστάν, όπου σημειώνονται σοβαρές και αιματηρές μάχες, ενώ, υποτίθεται πως η χώρα βρίσκεται στην τελική ευθεία, για τις εκλογές του Οκτώβρη.
Προφανώς, τα αμερικανο-ΝΑΤΟικά σχέδια «νομιμοποίησης» των κατοχικών καθεστώτων στις δύο πολύπαθες αυτές χώρες, συναντούν, τουλάχιστον, σοβαρές αντιδράσεις. Και είναι τέτοια η έκταση και η έντασή τους, ιδιαίτερα τις τελευταίες μέρες, που προεξοφλούν την αποτυχία τους. Αργά ή γρήγορα...
Δε γνωρίζουμε, αν το γεγονός εκφράζει ενδοκυβερνητικές αντιθέσεις ή, απλά και μόνον, προβλήματα ασυνεννοησίας και συντονισμού. Πάντως, λέγονται πολλά και διάφορα, για τις διάφορες μερίδες μέσα στη ΝΔ, τα αντικρουόμενα μεγάλα συμφέροντα που αντιπροσωπεύουν, κλπ., κλπ. Κι όταν όλ' αυτά αφορούν στο υπουργείο Εθνικής Αμυνας και, επομένως, στα τεράστια ποσά των εξοπλιστικών προγραμμάτων, τότε έχουν αντικειμενικά ακόμη μεγαλύτερες διαστάσεις και σημασία.
Ετσι κι αλλιώς, όμως, το γεγονός είναι τουλάχιστον αξιοπερίεργο. Μιλώντας το Σάββατο ο Κ. Καραμανλής στη ΔΕΘ, έκανε λόγο και για τη μείωση των αμυντικών δαπανών, αναφέροντας, μάλιστα, ότι επετεύχθη και η πρώτη σχετική συμφωνία με την Τουρκία. Προχτές, όμως, ο υπουργός Αμυνας, Σπ. Σπηλιωτόπουλος -μιλώντας στο βραδινό δελτίο του τηλεοπτικού σταθμού «Αλφα» - παραδέχτηκε ότι αυτός δεν έχει υπογράψει καμιά σχετική συμφωνία με την Τουρκία. Και όχι μόνον αυτό. Στις επίμονες ερωτήσεις του Ν. Χατζηνικολάου, να δώσει κάποια εξήγηση για την προαναφερόμενη πρωθυπουργική δήλωση, παρέπεμψε το θέμα στον Κ. Καραμανλή...
Το θέμα, όμως, είχε χτες και παραπέρα συνέχεια, καθώς απασχόλησε τη μεσημεριανή ενημέρωση των συντακτών από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο. Ο κ. Ρουσόπουλος, λοιπόν, δήλωσε ότι μιλώντας ο Κ. Καραμανλής για «κατ' αρχή συμφωνία», δεν αναφερόταν σε κάποια γραπτή συμφωνία, αλλά σε «προφορική συμφωνία» δική του με τον κ. Ερντογάν, όπως και σε αντίστοιχη των δυο υπουργών Αμυνας. Εκανε, μάλιστα, και σχόλιο, λέγοντας ότι υπάρχουν γραπτές συμφωνίες, που δεν τηρούνται και προφορικές, που εφαρμόζονται...
Ανεξάρτητα, πάντως, από το τελευταίο, όπως και το γενικότερο θέμα των υπέρογκων ΝΑΤΟικών εξοπλισμών της χώρας μας και του αντίστοιχου κυνηγητού με την Τουρκία, είναι φανερό πως ο Ελληνας υπουργός Αμυνας δε γνώριζε μέχρι χτες για την «προφορική συμφωνία» που υποτίθεται πως έχει κάνει - σύμφωνα με τον κυβερνητικό εκπρόσωπο - με τον Τούρκο ομόλογό του. Οπως καταλαβαίνει ο καθένας, εάν το γνώριζε, κάτι σχετικό θα έλεγε στην προχτεσινή τηλεοπτική του εμφάνιση και δε θα παρέπεμπε το θέμα στον Κ. Καραμανλή. Κάτι μας λέει ότι τρίζει η καρέκλα του κ. Σπηλιωτόπουλου...
Γρηγοριάδης Κώστας |
Μάλλον υπερβολική εμφάνιση, αν αναλογιστεί κανείς ότι οι βασικοί άξονες της τουριστικής πολιτικής - όπως η προβολή στο εξωτερικό - έχουν ανατεθεί στον Θ. Ρουσόπουλο και τον Γιώργο Αλογοσκούφη και πως για να κάνει μια νομοθετική πράξη το εν λόγω υπουργείο πρέπει να ρωτήσει πρώτα σχεδόν τη μισή κυβέρνηση.
Σε κάθε περίπτωση πάντως, τη δουλιά που του ανέθεσαν (δηλαδή του διεκπεραιωτή συμφερόντων των εγχώριων μεγαλοξενοδόχων), ο Δημήτρης Αβραμόπουλος είναι διατεθειμένος να την κάνει. Αλλωστε, το στιλ του πάντα παρέπεμπε σε ...«ρεσεψιονίστ».
ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΑ η φράση του κυβερνητικού εκπροσώπου χτες για τη μείωση των εξοπλισμών Ελλάδας και Τουρκίας: «Υπάρχουν γραπτές συμφωνίες που δεν τηρούνται και προφορικές που τηρούνται». Μόνο που καλό είναι να ξέρει και ο Ελληνας πολίτης τι ...λένε αυτές οι «προφορικές συμφωνίες» και τι αφορούν.
Εκτός πια κι αν η εξωτερική πολιτική εφεξής θα ασκείται σε ...δείπνα και θα βασίζεται σ' «αυτά που είπαμε», όπως τα θυμάται ο καθένας.
ΚΑΤΑ ΤΟΥ «κομματισμού» στο δημόσιο τομέα, δήλωσε χτες ο γραμματέας της ΝΔ, Βαγγέλης Μεϊμαράκης. Μάλλον περίεργο να το λέει ο άνθρωπος, που φέρεται ότι μεταφέρει στο Μαξίμου την απαίτηση των «γαλάζιων παιδιών» για διορισμούς, δε νομίζετε;
Σε κάθε περίπτωση πάντως, ...το αυτονόητο στα μυαλά των «κομματαρχών» της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, που λέει ότι όποιος έχει το κράτος διορίζει τους δικούς του, δεν το δημιούργησε η φαντασία τους. Οι πολιτικές που εφαρμόστηκαν το δημιούργησαν.
Παπαγεωργίου Βασίλης |
Ομως, αν τα ερωτήματα που αφορούν στις αιτίες της πτώσης του ελικοπτέρου εμπίπτουν στη σφαίρα των ερευνών, που ήδη διεξάγονται, όλα τα υπόλοιπα εμπίπτουν στη σφαίρα των υπηρεσιακών και, κυρίως, των πολιτικών ευθυνών.
Προς την ίδια κατεύθυνση κινείται και το ΠΑΣΟΚ, το οποίο, από τη μια, προσπαθεί να απαλλαγεί από ευθύνες του, ενώ, από την άλλη, επιχειρεί να εντοπίσει το θέμα των πολιτικών ευθυνών στο πρόσωπο του υπουργού Αμυνας, προσδοκώντας σε πολιτικά οφέλη.
Η αλληλογραφία της εταιρίας που κατασκεύασε το ελικόπτερο (είναι η περιβόητη «Μπόινγκ») με τις ελληνικές αρχές αποκαλύπτει την προβληματικότητά του. Προφανώς, δεν είναι η εξαίρεση σε μια υπόθεση, όπου η εξοπλιστική εξάρτηση της χώρας δίνει τη δυνατότητα στις πολυεθνικές πολεμικές βιομηχανίες να πουλάνε «γουρούνι στο σακί», χωρίς αντιρρήσεις από την εκάστοτε κυβέρνηση που το αγοράζει.
Είναι νωπές ακόμη οι θριαμβολογίες της κυβέρνησης για την αποτελεσματικότητα και την επιχειρησιακή ικανότητα των μηχανισμών ασφαλείας, τμήμα των οποίων ήταν οι ένοπλες δυνάμεις, στη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων. Βεβαίως, όπως προκύπτει, αυτός ο μηχανισμός που μπορούσε να εντοπίσει και να παρακολουθήσει ό,τι πετάει και κινείται στην ελληνική επικράτεια, «έχασε» ένα στρατιωτικό ελικόπτερο και μάλιστα με ειδική αποστολή.
