ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Πέμπτη 14 Οχτώβρη 2004
Σελ. /32
Φτηνά τεχνάσματα

Γρηγοριάδης Κώστας

«Οσο υπάρχει μεγάλο κράτος θα υπάρχει και μεγάλη διαπλοκή. Οσο οι υπογραφές των υπουργών αξίζουν δισεκατομμύρια, δισεκατομμύρια θα διακινούνται αφανώς». Αυτά λένε ορισμένοι, εκμεταλλευόμενοι το κλίμα των ημερών και θέλουν, σώνει και καλά, να τους πιστέψουμε. Λες και δεν αξίζουν δισεκατομμύρια οι υπογραφές των υπουργών, που ξεπουλάνε τις δημόσιες επιχειρήσεις και τη δημόσια περιουσία. Λες και δεν αξίζουν δισεκατομμύρια, επίσης, οι υπουργικές αποφάσεις και νόμοι -όπως και οι αποκάτω τους υπουργικές υπογραφές - που θεσμοθετούν τη μερική απασχόληση, μειώνουν συνταξιοδοτικά δικαιώματα των εργαζομένων, συνεχίζουν την εισοδηματική πολιτική σκληρής μονόπλευρης λιτότητας, πολλαπλασιάζουν και ενισχύουν τα κάθε λογής προνόμια και «κίνητρα» των μεγάλων επιχειρήσεων κλπ., κλπ. ΄Η, μήπως, όλ' αυτά, όπως και πολλά ανάλογα ακόμη, δεν είναι αποτέλεσμα διαπλοκής; Δεν αποτελούν μερικά ακόμη συμπτώματα του μόνιμου και άρρηκτου σφιχταγκαλιάσματος του καπιταλιστικού κράτους και των μονοπωλίων;

Ας αφήσουν κατά μέρος, λοιπόν, τα φτηνά τεχνάσματα. Οι ρίζες της διαπλοκής - όπως και των όποιων άλλων κοινωνικών προβλημάτων - δε βρίσκονται στο μέγεθος του κράτους, αλλά στον ταξικό χαρακτήρα και περιεχόμενο της εξουσίας. Η πλουτοκρατία και τα συμφέροντά της απαιτούν την αντίστοιχη πολιτική εξουσία και κράτος. Κι όσο αυτά κυριαρχούν, ίδια με σήμερα και ακόμη χειρότερα θα είναι τα πράγματα.

Χολή...

Ξεχείλισε από χολή και πίκρα η «Πανδώρα» του χτεσινού «Βήματος». Γιατί; Επειδή, ο Γραμματέας του ΑΚΕΛ και πρόεδρος της Κυπριακής Βουλής, Δ. Χριστόφιας, δήλωσε ότι αν οι Αμερικανοί και οι Βρετανοί νομίζουν πως στο πρόσωπό του έχουν βρει τον άνθρωπο που θα ρίξει τον Πρόεδρο Παπαδόπουλο, κάνουν λάθος και να το ξεχάσουν.

Μιλάμε για πολλή χολή. Λες και της πήραν το φαγητό από το στόμα...

Η επίσημη φτώχεια...

Προφανώς, τα 'χουν «μπερδέψει» οι μελετητές του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικών Ερευνών (ΕΚΚΕ) ή, απλώς, αναμασούν αβασάνιστα και άκριτα τα αντιεπιστημονικά στερεότυπα της Γιούροστατ. Ετσι ή αλλιώς, όμως, έχουν την ευθύνη των μελετών τους. Σύμφωνα, λοιπόν, με όσα ανακοίνωσαν προχτές, θεωρούν φτωχό το άτομο που μένει μόνο του και έχει ετήσιο εισόδημα κάτω από 4.800 ευρώ (400 ευρώ το μήνα) και την τετραμελή οικογένεια, με ετήσιο εισόδημα έως 10.080 ευρώ (840 ευρώ το μήνα).

Και δε λέμε, εάν κάποιος μένει μόνος του, δεν αντιμετωπίζει το κόστος ενοικίου και διαθέτει 400 ή και 500 ευρώ το μήνα, δε θα πεθάνει από ασιτία. (Αν και μπορεί να πεθάνει, επειδή δεν μπορεί να αντιμετωπίσει το κόστος μιας ασθένειας...). Το ίδιο ισχύει και για μια τετραμελή οικογένεια, η οποία διαθέτει 840 ή και 1.000 ευρώ το μήνα και πάντα με την προϋπόθεση ότι δεν πληρώνουν νοίκι. Τα όρια αυτά, όμως, δεν είναι τα όρια της φτώχειας, αλλά τα όρια της επιβίωσης. Φτωχός είναι όποιος δεν μπορεί - στον έναν ή άλλο βαθμό - να ικανοποιήσει τις ανάγκες της ζωής, όπως αυτές καθορίζονται σε κάθε εποχή (επίπεδο παραγόμενου πλούτου κλπ.). ΄Η, για να το πούμε, όπως το λέει το Μείζον Ελληνικό Λεξικό Τεγόπουλου - Φυτράκη: «φτωχός - ο στερούμενος τα απαραίτητα για τη ζωή. Συνών. ενδεής, πένης - που δεν έχει οικονομική επάρκεια».

... και οι πραγματικές διαστάσεις της

Επομένως, είναι ολοφάνερη η επιχειρούμενη λαθροχειρία και πλαστογραφία από το ΕΚΚΕ. Κι όχι μόνον ολοφάνερη, αλλά και «χοντρή». Ισως, τόση εκτίμηση τρέφουν οι μελετητές του, στα πτυχία και την επιστημοσύνη τους...

Κι έτσι, ανακοίνωσαν - σύμφωνα με τα προαναφερόμενα «όρια φτώχειας» - ότι στην Ελλάδα υπάρχουν 2.165.107 φτωχοί. Αρα, τα υπόλοιπα 8 εκατομμύρια των Ελλήνων, είτε δεν είναι φτωχοί και, επομένως, έχουν επάρκεια οικονομικών πόρων και βρίσκονται γύρω στο όριο κάλυψης των σύγχρονων αναγκών της ζωής, είτε -ακόμη περισσότερο - είναι πλούσιοι.

Η αλήθεια, όμως, είναι πολύ διαφορετική. Τα προαναφερόμενα 2 και πλέον εκατομμύρια των Ελλήνων βρίσκονται, λίγο - πολύ, γύρω στο όριο επιβίωσης. Και πέρα απ' αυτούς, υπάρχουν αρκετά εκατομμύρια ακόμη, που ζουν σε περισσότερη ή λιγότερη φτώχεια, αφού αδυνατούν να ικανοποιήσουν τις απαιτήσεις της ζωής. Και, βέβαια, υπάρχει μια πολύ μικρή μειοψηφία, η οποία διαθέτει και απολαμβάνει αμέτρητα πλούτη (παλιότερη έρευνα του ΙΝΕ της ΠΑΣΟΚικής ΓΣΕΕ κατέληγε στο συμπέρασμα ότι το πλουσιότερο 10% του πληθυσμού απολαμβάνει περισσότερο παραγόμενο πλούτο, από το φτωχότερο 50% του συνολικού πληθυσμού της χώρας).

ΥΓ: Εάν οι μελετητές του ΕΚΚΕ έχουν διαφορετική άποψη απ' όσα επίσημα ανακοινώθηκαν από το Κέντρο, πολύ ευχαρίστως, να φιλοξενήσουμε την όποια διαφοροποίησή τους.


Αναδιανομές...

Γρηγοριάδης Κώστας

ΓΙΑ ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΟ κλίμα, το οποίο δημιουργούν οι προτάσεις για εξεταστικές επιτροπές, κατηγόρησε την κυβέρνηση ο Γιώργος Παπανδρέου χτες και σαφώς υπάρχει αλήθεια στα λεγόμενά του, μια και η ΝΔ «κρατά» όλα τα ενδεχόμενα ανοιχτά, ενόψει της προεδρικής εκλογής.

Ομως, για το μόνο που δεν μπορεί να περηφανεύεται το ΠΑΣΟΚ, είναι για το δήθεν γεγονός πως προσπαθεί να στρέψει τους προβολείς της πολιτικής συζήτησης στα ...πραγματικά προβλήματα της χώρας.

Οχι μόνον «έμπλεξε» εύκολα στη σκανδαλολογία των ημερών, αλλά υπερθεμάτισε από πάνω και προτίθεται να συνεχίσει να το κάνει. Αλλωστε, η προσπάθεια συμψηφισμού είναι κάτι παραπάνω από φανερή.

ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ πως ξαναμοιράζονται «πίτες», κονδύλια και προνόμια στο ραδιοτηλεοπτικό τοπίο (και όχι μόνον...) είναι κάτι παραπάνω από προφανές. Και μόνον η εικόνα που παρουσιάζουν τα βραδινά δελτία των τηλεοράσεων το καταδεικνύει.

Αλλωστε ...έτσι είναι αυτές οι υποθέσεις. Συμφέροντα συγκρούονται, ενίοτε άγρια, και βγάζουν μερικά «άπλυτά» τους στη φόρα. Βέβαια, όταν συμβαίνει αυτό, υπάρχει πάντα κάτι θετικό: Κάτι μαθαίνει ο πολίτης και συνειδητοποιεί την πραγματική εικόνα αυτού που αποκαλείται «ενημέρωση».

Τα προβλήματα αρχίζουν, όταν οι καυγάδες τελειώνουν. Τότε σημαίνει ότι οι μοιρασιές και οι αναδιανομές έχουν γίνει και, βέβαια, αυτό που (μεταξύ άλλων) διανέμεται είναι το συμφέρον του ελληνικού λαού και τα δικαιώματά του.

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΠΑΝΤΩΣ, ΣΤΟ θέμα του «βασικού μετόχου», παρενέβη και ο ΣΕΒ ,λέγοντας ότι πρέπει να προσέξει η πολιτεία μήπως ...παραβιαστούν τα προσωπικά δεδομένα των επιχειρήσεων!

Αυτά σ' μια χώρα, όπου οι «οφσόρ» εταιρίες κάνουν ό,τι θέλουν χωρίς να δίνουν λογαριασμό, ενώ οι δαιδαλώδεις εταιρικοί σχηματισμοί κρύβουν πρόσωπα και συμφέροντα!

Στην ίδια χώρα, όπου ο μέσος άνθρωπος είναι φακελωμένος και παρακολουθούμενος με χίλιους δυο τρόπους και κάθε δραστηριότητά του, οικονομική, κοινωνική, πολιτική ή προσωπική, καταγράφεται. Μιλάμε για ...θράσος.

Ενας άλλος πόλεμος

Στην πολεμική τεχνική διδάσκεται ότι της επίθεσης πρέπει να προηγείται δημιουργία προπετάσματος καπνού, αφού έτσι ο επιτιθέμενος αποκτά το πλεονέκτημα, προκαλώντας στον εχθρό σύγχυση και αποπροσανατολισμό. Είναι, επίσης, γνωστή η μεγαλοφυής διαπίστωση του στρατάρχη Κλαούζεβιτς, ότι «ο πόλεμος είναι μια απλή συνέχιση της πολιτικής με άλλα μέσα». Σκέψεις, με αφορμή τις εξελίξεις στην πολιτική ζωή τις τελευταίες μέρες. Και, βέβαια, εύλογο το ερώτημα: Τι σχέση έχει ο πόλεμος με όλα αυτά;

Και όμως, χωρίς υπερβολή, έχουμε πόλεμο. Οχι, βεβαίως, στα χαρακώματα των στρατιωτικών επιχειρήσεων, αλλά στο πεδίο των κοινωνικών και πολιτικών αναμετρήσεων. Εναν πόλεμο ταξικό.

Ο ένας (τουλάχιστον) στους πέντε Ελληνες ζει κάτω από το επίσημο όριο της φτώχειας, οι αυξήσεις που εξαγγέλλει η κυβέρνηση για το 2005 έχουν, ήδη, εξανεμιστεί από τις ανατιμήσεις στην αγορά, χιλιάδες απολύσεις ανακοινώνονται καθημερινά, η ανεργία ξεπερνά (και επισήμως) το 12%, η ιδιωτικοποίηση της Υγείας και της Παιδείας βρίσκονται στην ημερήσια διάταξη, κλιμακώνεται συνεχώς η επίθεση στην Κοινωνική Ασφάλιση και τα εργασιακά δικαιώματα.

Την ώρα, λοιπόν, που συμβαίνουν όλα αυτά, ή ετοιμάζονται τα ακόμη χειρότερα, η κυβέρνηση της ΝΔ, συνεπικουρούμενη από την αξιωματική αντιπολίτευση του ΠΑΣΟΚ, δημιουργεί το προπέτασμα καπνού με τη μορφή της διαπλοκολογίας. Η συζήτηση στη Βουλή για τις εξεταστικές επιτροπές εξαφάνισε και τις τελευταίες αμφιβολίες για τη στόχευση των συνεταίρων του δικομματισμού. Ο συμψηφισμός και, τελικά, η συγκάλυψη της ουσίας θα είναι η κατάληξη και αυτής της υπόθεσης, είτε υπάρξουν «αποδιοπομπαίοι τράγοι», είτε όχι. Ωστόσο, δεν παύει να είναι επανάληψη μιας δοκιμασμένης συνταγής αποπροσανατολισμού.

Στις συνθήκες αυτές, η απεμπλοκή των εργαζομένων, των λαϊκών στρωμάτων, από τη δικομματική διελκυστίνδα είναι η πρώτη και σημαντικότερη προϋπόθεση για την αντιμετώπιση της επίθεσης του κεφαλαίου και των πολιτικών του υπαλλήλων. Προς την κατεύθυνση αυτή, το πανελλαδικό συλλαλητήριο του ΚΚΕ στις 9 Οκτώβρη λειτούργησε καταλυτικά. Πρώτον, γιατί συνέβαλε αποφασιστικά στη διάλυση κάθε αυταπάτης για τον πραγματικό χαρακτήρα της κυβερνητικής πολιτικής, αλλά και της δικομματικής συμπαιγνίας.

Το σημαντικότερο, όμως, ήταν ότι ανέδειξε τη μόνη ελπίδα και, ταυτόχρονα, προέβαλε μια καθαρή προοπτική, μπροστά στους εργαζόμενους, στα μικρομεσαία στρώματα της πόλης και του χωριού, στη διανόηση, στη νεολαία. Η μόνη ελπίδα βρίσκεται στην ανάκαμψη του εργατικού και λαϊκού κινήματος. Και η καθαρή προοπτική - όπως προσδιορίζεται στην ανακοίνωση του Πολιτικού Γραφείου της ΚΕ του ΚΚΕ - αρχίζει από την άμυνα κατά της επίθεσης της κυβερνητικής πολιτικής και εξελίσσεται σε αντεπίθεση, για την ανατροπή αυτής της πολιτικής, τη δημιουργία των προϋποθέσεων για τη λαϊκή εξουσία.

Εγγύηση γι' αυτήν την προοπτική είναι η ισχυροποίηση του ΚΚΕ και πολύ περισσότερο τώρα, ενόψει του 17ου Συνεδρίου, για να ανοίξει ο δρόμος της ελπίδας, του αγώνα, της νίκης.


Δάνης ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ