ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τρίτη 2 Νοέμβρη 2004
Σελ. /40
ΟΙ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕΙΣ ΤΩΝ ΕΠΙΤΡΟΠΩΝ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΤΟΥ ΚΚΕ

Στην τροχιά του 17ου Συνεδρίου κινούνται οι Κομματικές Οργανώσεις του ΚΚΕ σε όλη τη χώρα με τις προσυνεδριακές διαδικασίες να βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη. Ηδη ολοκληρώνουν τις συνεδριάσεις τους οι Οργανώσεις Περιοχών του Κόμματος όπου και κατατίθενται οι πρώτες απόψεις και εκτιμήσεις των μελών τους για το Κείμενο των Θέσεων που επεξεργάστηκε η ΚΕ. Συγχρόνως συγκεντρώνονται ερωτήματα και προβληματισμοί που γεννιούνται από τη μελέτη του Κειμένου από τα μέλη, αλλά και τους φίλους του Κόμματος. Θα ακολουθήσουν συνεδριάσεις των Νομαρχιακών Επιτροπών και φυσικά η διαδικασία θα ολοκληρωθεί με τις συνελεύσεις των ΚΟΒ. Στα πλαίσια αυτής της διαδικασίας οι Θέσεις για το 17ο Συνέδριο τίθενται σε ψηφοφορία, ενώ εκλέγονται αντιπρόσωποι για τις Συνδιασκέψεις. Οι αντιπρόσωποι για το Συνέδριο θα εκλεγούν από τις Συνδιασκέψεις των Οργανώσεων Περιοχών.

Αξίζει να σημειωθεί ότι παράλληλα με τις διαδικασίες που αφορούν τα μέλη του Κόμματος, ξεδιπλώνεται μια πολύμορφη δράση με συζητήσεις και συσκέψεις όπου και οι φίλοι του ΚΚΕ έχουν την ευκαιρία να εκφράσουν γνώμη για τις Θέσεις. Κάτι που μπορούν να το πράξουν άπαντες και μέσα από το δημόσιο προσυνεδριακό διάλογο που άρχισε προχτές.

Ο «Ριζοσπάστης» δημοσίευσε ήδη ρεπορτάζ από τις συνεδριάσεις των Επιτροπών Περιοχής Πελοποννήσου - Κεφαλονιάς - Ζακύνθου και Ανατολικής Στερεάς - Εύβοιας. Σήμερα δημοσιεύει τα βασικά συμπεράσματα από τις συνεδριάσεις των Επιτροπών Περιοχής Θεσσαλίας και Πειραιά.


ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ
Να αναμετρηθούμε με τις δυσκολίες

Γόνιμη συζήτηση της ΕΠ Θεσσαλίας του ΚΚΕ σχετικά με τις Θέσεις της ΚΕ για το 17ο Συνέδριο του Κόμματος

Υπάρχει η δυνατότητα και ανάγκη ουσιαστικής συμβολής της Οργάνωσης στον πλουτισμό των Θέσεων της ΚΕ και στην επιτυχία του 17ου Συνεδρίου του Κόμματος: Με την αξιοποίηση της πλούσιας θετικής πείρας και την αντιμετώπιση αδυναμιών που επισημάνθηκαν στη δράση. Με την αυτοκριτική εξέταση όλης της δουλιάς της Οργάνωσης στα διάφορα μέτωπα και ιδιαίτερα της δουλιάς στην εργατική τάξη και τη νεολαία, στα ζητήματα της συμμαχίας της εργατικής τάξης με τους ΕΒΕ και την αγροτιά στην περιοχή. Αυτά επισήμαναν και επικέντρωσαν την προσοχή τους τα μέλη της Επιτροπής Περιοχής Θεσσαλίας του ΚΚΕ στη συνεδρίαση - συζήτηση για τις Θέσεις της ΚΕ για το 17ο Συνέδριο του Κόμματος, εκφράζοντας ομόφωνα τη συμφωνία τους.

Στη σχετική συζήτηση, την οποία παρακολούθησε αντιπροσωπεία της ΚΕ του ΚΚΕ, με επικεφαλής τον Σπύρο Στριφτάρη, μέλος του ΠΓ, ομόφωνη ήταν η διαπίστωση και συμφωνία πως σωστά γίνεται η ιεράρχηση στόχων και ζητημάτων στις Θέσεις. Το ζητούμενο, ειπώθηκε, είναι η Οργάνωση, τα στελέχη ιδιαίτερα, αποφασιστικά, με μεγαλύτερες απαιτήσεις και υπεύθυνα, να προχωρήσουμε και να συμβάλουμε στη διαμόρφωσή τους και την επιτυχία του Συνεδρίου.

Οσον αφορά, συγκεκριμένα, στις Θέσεις της ΚΕ, προβληματισμός αναπτύχθηκε για τη δουλιά στην εργατική τάξη, στο εργατικό κίνημα και κατά κλάδο, με τις κλαδικές συσπειρώσεις του ΠΑΜΕ. Πόσο η Οργάνωση έχει κατανοήσει και ενιαία παλεύει την πολιτική του Κόμματος γενικότερα, για το ΠΑΜΕ, αλλά και για τις συμμαχίες και το συντονισμό της εργατικής τάξης με τα λαϊκά στρώματα (ΕΒΕ, αγρότες κλπ.). Κι αυτό έχει να κάνει κατ' εξοχήν με την καθοδηγητική δουλιά των στελεχών, με το πώς καταπιάνονται και οι Οργανώσεις Βάσης και βάζουν στόχους, πώς τους παλεύουν με συνέπεια.

Για τις ΚΟΒ, η λειτουργία και η οικοδόμηση πατάει στη δουλιά μας στην εργατική τάξη, πόσο δουλεύουμε στο μαζικό κίνημα κάθε κομμουνιστής και ΚΟΒ στους χώρους τους. Αυτό είναι το μεγάλο ζητούμενο, που πρέπει να βοηθήσουμε να κατακτηθεί. Ενώ και για την ανάδειξη στελεχών, βασικό κριτήριο πρέπει να είναι η δράση τους στο χώρο τους. Οσο για τη δουλιά με τις γυναίκες και τη νεολαία, πρέπει να περάσει σαν βασικό στοιχείο στις ΚΟΒ.

Αλλοι σύντροφοι επισήμαναν πως ουσιαστικό ζήτημα είναι η ενιαία αντίληψη για τη στρατηγική και τακτική μας και πώς τις συνδέουμε στη δράση μας. Κι εδώ χρειάζεται ολόπλευρη προετοιμασία, ιδεολογικό μέτωπο και στήριξη του Κόμματος, αλλά και των φίλων και οπαδών μας. Πρέπει ολόπλευρη να είναι η βοήθεια και να δοθεί βάρος στη λειτουργία της ΚΟΒ, να ξεφύγουμε από την τυπική λειτουργία της.

Την άποψη ότι το Κόμμα διαθέτει ώριμα στελέχη, αλλά οφείλουμε να είμαστε μαχητικοί, με διάθεση για προσφορά, για δουλιά με διάρκεια και συνέχεια, εξέφρασε άλλος ομιλητής. Από μας εξαρτάται να ξεπερνιούνται αρνητικές επιδράσεις στην εργατική τάξη και στην αγροτιά, στα λαϊκά στρώματα, για να ξεπεράσουμε την αναντιστοιχία στις αποφάσεις και στη δράση που σημειώνεται στις Θέσεις. Κι εδώ το ζήτημα είναι πόσο είμαστε όλοι, και ιδιαίτερα τα στελέχη, διατεθειμένοι να βάλουμε πλάτη, δουλεύοντας ενιαία με την πολιτική του Κόμματος.

Αυτό βάζει το ζήτημα να κατακτήσουμε την ικανότητα αφομοίωσης της πολιτικής και της δημιουργικής εφαρμογής και της ανάπτυξής της. Και έχει, επίσης, σχέση με τι πρακτικά, συγκεκριμένα μέτρα παίρνουμε, γιατί δεν αρκεί απλή συμφωνία με τις Θέσεις, όπως επισημάνθηκε.

Αντικείμενο της συζήτησης ήταν πολλά ακόμα θέματα, που θίγουν οι Θέσεις κι ανάμεσά τους για τη δουλιά στις γυναίκες, στην αγροτιά και τους μετανάστες. Για τις εξελίξεις στην αγροτιά, επισημάνθηκε ότι, βεβαίως, έχουμε μείωση του ποσοστού, αλλά αυτό δε σημαίνει πως δεν έχει ψωμί η δουλιά μας στο αγροτικό κίνημα. Μάλιστα, τονίστηκε η ανάγκη να μελετήσουμε συστηματικά τις αλλαγές που συντελούνται ως αποτέλεσμα της αντιαγροτικής πολιτικής, για να μπορούμε να παρεμβαίνουμε πιο αποτελεσματικά με την ΠΑΣΥ και στο αγροτικό κίνημα.

Στο θέμα των μεταναστών, επισημάνθηκε πως χρειάζεται πιο μελετημένη, στοχοπροσηλωμένη δουλιά με τους μετανάστες, που, σωστά, το Κόμμα θεωρεί κομμάτι της εργατικής τάξης στη χώρα μας. Και πρέπει κάθε ΚΟΒ να βλέπει το ζήτημα συγκεκριμένα και το Κόμμα σε συνεργασία και με τα άλλα ΚΚ. Επίσης, σχετικά με το διεθνές κομμουνιστικό κίνημα, προβλήθηκε η ανάγκη να προχωρήσει πιο αποφασιστικά η διαμόρφωση του κομμουνιστικού πόλου, με κριτήριο πώς τα άλλα κόμματα προσεγγίζουν τα ζητήματα του σοσιαλισμού κλπ.

Τέλος, σημειώθηκε πως οι Θέσεις θα έπρεπε να αναφέρονται και στη δράση των Κοινοβουλευτικών Ομάδων του Κόμματος σαν στοιχείο της δουλιάς μας.

Στην παρέμβασή του, ο Σπύρος Στριφτάρης, με βάση και τη συζήτηση που έγινε στην ΕΠ, στάθηκε στα ζητήματα που θέτουν οι Θέσεις, για να τονίσει, ανάμεσα στα άλλα: Στην πορεία προς το Συνέδριο, πρέπει να δοθεί βάρος στην κατανόηση των Θέσεων, στους στόχους που θέλουμε να αναδείξουμε, για την ισχυροποίηση του ΚΚΕ, τις συμμαχίες και το σοσιαλισμό. Να πετύχουμε να δουλεύουμε με την πολιτική του Κόμματος ολοκληρωμένη, με το δέσιμο της στρατηγικής και της τακτικής μας, να ξεπερνάμε συγχύσεις. Βεβαίως, υπάρχουν δυσκολίες, αλλά να βλέπουμε και τις δυνατότητες, τόνισε, υπογραμμίζοντας πως «πρέπει και μπορούμε να αναμετρηθούμε με τις δυσκολίες».

Μπορούμε με αισιοδοξία, που πηγάζει από τη θετική πορεία μας τα τελευταία χρόνια, να προχωρήσουμε. Αν δουλεύουμε πολιτικά, προωθώντας ενιαία και όχι αποσπασματικά την πολιτική μας στη δράση. Βεβαίως, θα τονίσει σε άλλο σημείο ο Σπ. Στριφτάρης, υπήρξαν αδυναμίες και εντοπίζονται στις Θέσεις. Ομως, είμαστε πιο ώριμοι. Τώρα, πιο απαιτητικά, με βάση τις δυνατότητές μας, μπορούμε, με τις αποφάσεις των οργάνων μας, να παίρνουμε μέτρα για να συμβαδίζουν με τη δράση, να προχωράμε έτσι. Και μπορούμε και στο Συνέδριο να οργανώσουμε έναν πλούσιο προσυνεδριακό διάλογο και με οπαδούς και φίλους και συντρόφους. Να στρατευτούμε και να εφαρμόζουμε δημιουργικά την πολιτική μας.

Ολοκληρώνοντας τη γόνιμη συζήτηση της ΕΠ Θεσσαλίας, ο Γιάννης Χώτος, μέλος της Γραμματείας και γραμματέας της ΕΠ, δεν παρέλειψε να υπογραμμίσει ότι, όπως φάνηκε και από την πρώτη αυτή συζήτηση των Θέσεων, με την πείρα μας, με ιδέες και απόψεις, μπορούμε να εμπλουτίσουμε τις Θέσεις της ΚΕ. Να δώσουμε βοήθεια στις Οργανώσεις. Ενώ δεν παρέλειψε να σημειώσει πως η κάλυψη και υπερκάλυψη του πλάνου της Οικονομικής Εξόρμησης είναι ένα στοιχείο να δείξουμε πως συμβαδίζουν οι αποφάσεις με τις πράξεις μας.


ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΠΟΛΗΣ ΠΕΙΡΑΙΑ
Να «δέσουμε» τα λαϊκά προβλήματα με τη στρατηγική του Κόμματος

H ισχυροποίηση του ΚΚΕ, για να οργανώσει πιο δυναμικά, πιο αποτελεσματικά την κοινωνικοπολιτική συμμαχία, που θα δώσει ώθηση στην αντεπίθεση της εργατικής τάξης, των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, ενάντια στις δυνάμεις του κεφαλαίου και της συντήρησης, με προοπτική τις ριζικές αλλαγές στο επίπεδο της πολιτικής εξουσίας, με προοπτική το σοσιαλισμό, ήταν ο κύριος άξονας της πολύ ενδιαφέρουσας συζήτησης που εκτυλίχτηκε κατά τη συνεδρίαση της Επιτροπής Πόλης της Κομματικής Οργάνωσης Πειραιά, με θέμα τις Θέσεις της ΚΕ για το 17ο Συνέδριο.

Τη συζήτηση παρακολούθησε αντιπροσωπεία της ΚΕ, με επικεφαλής τον Δημήτρη Ζάχαρη και τον Ορέστη Κολοζώφ μέλη του ΠΓ του ΚΚΕ.

Το πρώτο στοιχείο που σηματοδότησε τη διαδικασία ήταν όχι απλά η σύμφωνη γνώμη των μελών του Οργάνου με τις Θέσεις της ΚΕ, αλλά η ανάδειξη της επιτακτικής ανάγκης να παρθούν όλα εκείνα τα απαραίτητα μέτρα, με βάση την ατομική ευθύνη του κάθε στελέχους και συλλογικά, ώστε μέσα από τις προσυνεδριακές διαδικασίες οι Θέσεις να μελετηθούν και να αποτελέσουν αντικείμενο προβληματισμού για όλο το κομματικό δυναμικό της ΚΟΠ. Σημαντικό στοιχείο που αναδείχτηκε από τη συζήτηση ήταν η αυτοκριτική των μελών για το χρονικό διάστημα που πέρασε από το 16ο Συνέδριο του Κόμματος έως σήμερα, οι ελλείψεις και οι παραλείψεις που εντοπίστηκαν και οι οποίες αποτέλεσαν και τα βαρίδια, όπως ειπώθηκε, για την πορεία προς την επίτευξη των στρατηγικών στόχων που θέτει το Κόμμα.

Ειδικά σ' αυτό το σημείο, τα προβλήματα που εντοπίστηκαν ήταν η έλλειψη αφομοίωσης και κατανόησης από ένα μέρος του κομματικού δυναμικού της ΚΟΠ του Προγράμματος του Κόμματος. Η δυσκολία να συνδεθεί η θεωρία με την πράξη, η δυσκολία της εκλαΐκευσης της πολιτικής του Κόμματος, η δραστική παρέμβαση σε χώρους δουλιάς. Ακόμα, πόσο έχει γίνει κατανοητό ότι το Μέτωπο, το οποίο αποτελεί έναν από τους στρατηγικούς στόχους του Κόμματος, δεν είναι μια κοινωνική πολιτική συμμαχία που απλά θα διεκδικεί, για να αποσπάσει κάποια δικαιώματα ή να καθυστερήσει κάποιες αντιδραστικές ρυθμίσεις της όποιας αντιλαϊκής κυβέρνησης, αλλά είναι ένα μέτωπο που παλεύει και διεκδικεί την εξουσία. Επίσης, ότι δεν έχει γίνει ακόμα πλήρως κατανοητό πως οι συσπειρώσεις που οικοδομούνται σε μέτωπα πάλης, όπως στο εργατικό κίνημα, στην υπεράσπιση των δημοκρατικών δικαιωμάτων, στο αντιιμπεριαλιστικό κίνημα, αποτελούν τα ρυάκια που πρέπει να καταλήγουν, να «φουσκώνουν» το μεγάλο ποτάμι του Αντιιμπεριαλιστικού, Αντιμονοπωλιακού, Δημοκρατικού Μετώπου Πάλης.

Ιδιαίτερη ήταν η έμφαση που δόθηκε από τους συντρόφους στην ισχυροποίηση του Κόμματος στην εργατική τάξη που θεωρείται και κομβικό ζήτημα που θέτουν και οι Θέσεις της ΚΕ. Με δεδομένο ότι ο Πειραιάς είναι μια κατ' εξοχήν εργατούπολη ο προβληματισμός ήταν ιδιαίτερα έντονος για την ενίσχυση της παρέμβασης του Κόμματος σε μια σειρά εργασιακούς χώρους όπως στα καπνεργοστάσια, στα εργοστάσια της ΙΟΝ, της «Πίτσος», στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη, στα Ναυπηγεία κ.α. Και εδώ η αυτοκριτική διάθεση ήταν έντονη και κατατέθηκαν οι αδυναμίες που έχουν εντοπιστεί. Ανάμεσα σ' αυτές αναφέρθηκαν η έλλειψη στρατηγικής και ελέγχου της δουλιάς, οι αδυναμίες στη διαμόρφωση του διεκδικητικού πλαισίου που θα συνδέει τα τοπικά προβλήματα με το γενικότερο πλαίσιο, τους στόχους και τη διέξοδο που θέτει το Κόμμα.

Παρατηρήσεις έγιναν από τα μέλη και για την παρέμβαση στους επαγγελματίες, βιοτέχνες και εμπόρους, σημειώνοντας ότι δεν μπορεί να γίνεται συζήτηση για κοινωνικές συμμαχίες, όταν πρώτα απ' όλα δε γίνει πολιτική, ιδεολογική δουλιά στους ΕΒΕ.

Αρκετοί ήταν οι σύντροφοι που αναφέρθηκαν στις δυσκολίες που αντιμετωπίζει η πορεία για την επίτευξη του στόχου του Κόμματος προς το σοσιαλισμό, οι οποίες προέρχονται από την απογοήτευση που σκόρπισαν, σε μεγάλο μέρος των λαϊκών συνειδήσεων, οι ανατροπές στις σοσιαλιστικές χώρες. Ειδικά σε αυτό το ζήτημα επισημάνθηκε ότι η προσπάθεια της αποκατάστασης του σοσιαλισμού στα λαϊκά στρώματα, η ανάδειξη της επικαιρότητάς του και της αναγκαιότητάς του δε γίνεται από τμήμα του στελεχικού και κομματικού δυναμικού με την ανάλογη επιμονή, αλλά φαίνεται να αποτελεί θέμα για το απώτερο μέλλον.

Η πλούσια εμπειρία που κατατέθηκε από όλους τους ομιλητές, η αυτοκριτική και κριτική είχαν την κοινή κατάληξη ότι ακριβώς ο εντοπισμός των αδυναμιών και των ελλείψεων είναι που κάνουν το στελεχικό και κομματικό δυναμικό πιο δυνατό, πιο ώριμο, ώστε ξεπερνώντας αυτά τα προβλήματα να δώσει ακόμη πιο αποφασιστικά τη μάχη για ένα ισχυρό κόμμα. Η αισιοδοξία αυτή γινόταν από τις τοποθετήσεις ακόμη πιο έντονη από την καταγραφή των μεγάλων θετικών βημάτων που έχει κάνει το Κόμμα από το 14ο Συνέδριο έως τώρα και μάλιστα σε συνθήκες ιδιαίτερα αντίξοες.

Παίρνοντας το λόγο, ο Δ. Ζάχαρης επισήμανε ότι ήταν μια πολύ καλή, όπως τη χαρακτήρισε, συζήτηση, τονίζοντας ότι είναι ανάγκη να συνεχιστεί και να γίνει ακόμα πιο συστηματική η μελέτη και η δουλιά πάνω στις Θέσεις, ώστε να γίνει αξιολόγηση σε κομβικά σημεία που αυτές θέτουν. Τόνισε για τη δουλιά των μελών του Κόμματος ότι απαιτείται δημιουργικά να δεθούν τα καθημερινά ζητήματα που αντιμετωπίζει η εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα, με τη γενικότερη πολιτική του Κόμματος, με τους στρατηγικούς του στόχους. Οπως ανέφερε, διαπιστώθηκε ότι υπάρχει καθυστέρηση στη δουλιά για συσπειρώσεις στην εργατική τάξη, στη νεολαία και στα άλλα λαϊκά στρώματα. Ωστόσο, το γεγονός πως δεν προχωράει με τους απαιτούμενους ρυθμούς η οικοδόμηση του Μετώπου αυτό δε σημαίνει ότι είναι λάθος ο στόχος, αλλά δείχνει ανεπάρκεια στη δράση και στην κατανόηση της πολιτικής του Κόμματος. Ανέδειξε την ανάγκη, να αξιοποιηθεί η θετική δράση και ανοδική πορεία του ΚΚΕ. Και με βάση αυτά να γίνει άνοιγμα σε όλους τους εργαζόμενους, σημειώνοντας ότι άλλο πράγμα είναι η περιχαράκωση και άλλο η επαγρύπνηση. Εδωσε ιδιαίτερη έμφαση στην ανάγκη της ισχυροποίησης του Κόμματος και εξέφρασε την πεποίθηση ότι η ΚΟΠ θα συνεχίσει να δίνει ακόμα πιο δυναμικά τη μάχη γι' αυτό.


Ενδιαφέρουσα ημερίδα του ΚΜΕ

Ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα και πλούσια σε κατάθεση απόψεων και προβληματισμών ήταν η ημερίδα που διοργάνωσε το Κέντρο Μαρξιστικών Ερευνών το περασμένο Σάββατο, με θέμα «Μετά τη διεύρυνση - Μετά τις ευρωεκλογές. Οι εξελίξεις στην Ευρωπαϊκή Ενωση και οι προοπτικές», στην οποία παρευρέθηκε και η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα. Το άνοιγμα της ημερίδας έκανε ο Παναγιώτης Γεωργιάδης, διευθυντής του ΚΜΕ, ενώ συμμετείχαν και μίλησαν εκπρόσωποι ερευνητικών κέντρων και επιστημονικών περιοδικών από δεκάδες χώρες της Ευρώπης.


ΕΡΩΤΗΣΗ - ΑΠΑΝΤΗΣΗ 17ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΚΚΕ

Τι είναι οικονομική κρίση;

ΑΝ ΚΑΙ ΟΙ ΟΡΙΣΜΟΙ δεν μπορούν πάντα να δώσουν με σαφήνεια τόσο την περιγραφή όσο και την ουσία ενός φαινομένου, μπορούμε να πούμε το εξής: Κρίση είναι η διακοπή της διευρυμένης αναπαραγωγής του κεφαλαίου. (Για την αναπαραγωγή έχουμε ήδη μιλήσει σε προηγούμενη ερώτηση - απάντηση, 30/10/2004). Η διευρυμένη αναπαραγωγή του κεφαλαίου δεν είναι μόνιμη, αδιάκοπη, αλλά διακόπτεται περιοδικά. Αυτό το φαινόμενο ονομάζεται «κυκλική οικονομική κρίση».

ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ της κρίσης εμφανίζονται φαινόμενα όπως: Να μένουν απούλητα εμπορεύματα γιατί μειώνεται η αγοραστική δυνατότητα των εργαζομένων, να πέφτουν οι τιμές τους, να εμφανίζεται αδυναμία πληρωμής δανείων σε τράπεζες, ο όγκος της παραγωγής να μειώνεται και διάφορες επιχειρήσεις χρεοκοπούν και κλείνουν, η ανεργία να αυξάνεται. Εχουμε δηλαδή καταστροφή παραγωγικών δυνάμεων, με πρώτη απ' όλες την εργατική δύναμη.

ΟΙ ΚΥΚΛΙΚΕΣ οικονομικές κρίσεις είναι αναπόφευκτες στον καπιταλισμό, σύμφυτες του συστήματος. Αντικειμενικά, τίθεται το ερώτημα γιατί εμφανίζονται κυκλικές οικονομικές κρίσεις στον καπιταλισμό, γιατί την άνοδο της παραγωγής ακολουθεί η πτώση;

ΟΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ κρίσεις εμφανίζονται στη μεγάλη καπιταλιστική παραγωγή, γιατί ο καπιταλισμός στην εξέλιξή του μετατρέπει το χαρακτήρα της διαδικασίας της εργασίας από ατομικό σε κοινωνικό. Στις καπιταλιστικές επιχειρήσεις τα εμπορεύματα παράγονται όχι με τη μεμονωμένη εργασία του εμπορευματοπαραγωγού, αλλά με τη συλλογική εργασία πολλών μαζί εργατών. Η παραγωγή επομένως γίνεται κοινωνική. Ακριβώς η μεγάλη καπιταλιστική παραγωγή προϋποθέτει τον κοινωνικό καταμερισμό της εργασίας σε ολοένα και μεγαλύτερη ανάπτυξη. Γεγονός που σημαίνει την ολοένα και πιο στενή και αμοιβαία σχέση ανάμεσα σε ξεχωριστές επιχειρήσεις και κλάδους. Οπως για παράδειγμα ανάμεσα σε ενεργειακές επιχειρήσεις και άλλες βιομηχανίες, οι οποίες επίσης συνδέονται με επιχειρήσεις παραγωγής πρώτων υλών. Αλλά ακόμη και ένα τελικό προϊόν είναι συνήθως αποτέλεσμα διαφορετικών επιχειρήσεων του ίδιου κλάδου.

Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ παραγωγή, διαρθρωμένη σε πολλές ξεχωριστές επιχειρήσεις, ιδιοκτησίας διαφορετικών καπιταλιστικών ομίλων, σημαίνει ότι αυτοί οι καπιταλιστικοί όμιλοι παράγουν καθένας για τον εαυτό του με τάση την όσο το δυνατό μεγαλύτερη παραγωγή, για να αποκομίσουν περισσότερα κέρδη, αφού η παραγωγή είναι μεν κοινωνική, αλλά η ιδιοποίηση των αποτελεσμάτων της ατομική - καπιταλιστική. Ετσι όμως η παραγωγή γίνεται άναρχη, αφού κίνητρο, νόμος, είναι το κέρδος. Εδώ, πράγματι, οι καπιταλιστές παράγουν σε μια άγνωστη αγορά, ως προς τις δυνατότητες πούλησης όλων των εμπορευμάτων τους. Από τη στιγμή που δεν μπορούν να πουληθούν τα εμπορεύματα, αρχίζουν να εμφανίζονται τα σημάδια της κρίσης. Και αυτό γιατί στην καπιταλιστική παραγωγή δεν μπορεί να υπάρξει αντιστοιχία στην κοινωνική παραγωγή και στη δυνατότητα πραγματοποίησης όλης της παραγωγής, δηλαδή στη δυνατότητα να απορροφηθούν όλα τα εμπορεύματα, αφού οι καπιταλιστές δεν παράγουν για την κάλυψη των αναγκών της κοινωνίας, αλλά για το κέρδος, ελπίζοντας πως όσο περισσότερα εμπορεύματα παράγουν, τόσο μεγαλύτερα κέρδη θα αποκομίσουν. Η μη πραγματοποίηση των εμπορευμάτων στην αγορά σημαίνει και διακοπή της διευρυμένης αναπαραγωγής.

ΕΙΔΑΜΕ, λοιπόν, ότι οι κρίσεις οφείλονται στο γεγονός ότι ενώ η παραγωγή είναι κοινωνική, η ιδιοποίηση των αποτελεσμάτων της είναι ατομική - καπιταλιστική. Αρα η αιτία και το αναπόφευκτο των κρίσεων βρίσκονται μέσα σ' αυτή την αντίθεση που είναι η βασική οικονομική αντίθεση του καπιταλισμού.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ