Eurokinissi

Σχολιάζοντας την ομιλία του πρωθυπουργού Κ. Καραμανλή, είπε ότι ήταν μεν γενική, αλλά ταυτόχρονα και συγκεκριμένη ως προς την ανάγκη υλοποίησης των αντιεκπαιδευτικών ρυθμίσεων της ΕΕ, όπως αυτές εκφράστηκαν στη Σύνοδο της Μπολόνιας και τις Αποφάσεις Κορυφής της Λισαβόνας. Ως εκ τούτου, πρόσθεσε, τα πλαίσια του διαλόγου, που εξήγγειλε ο πρωθυπουργός, έχουν τεθεί και αφορούν την προώθηση αυτών των πολιτικών.

Ομως, τόνισε, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Γ. Παπανδρέου προχώρησε παραπέρα και περιέγραψε το πιο ακραίο, αντιδραστικό και νεοφιλελεύθερο μοντέλο σχολείου. Μάλιστα, είπε, έφτασε στο σημείο να χαρακτηρίσει ξεπερασμένο το δίλημμα δημόσιο ή ιδιωτικό σχολείο, να ορίσει την Παιδεία ως ατομική υπόθεση του καθένα και ζητήσει τη σύνδεσή της με την «αγορά». Η Αλ. Παπαρήγα παρατήρησε ότι σε μια ταξική κοινωνία, όπως η σημερινή, δεν μπορεί να γίνεται λόγος για ελεύθερη ατομική επιλογή, αφού είναι σίγουρο ότι το παιδί του φτωχού δεν έχει τις ίδιες ευκαιρίες με το παιδί του πλούσιου.

Σημείωσε, επίσης, ότι η ΕΕ στη Σύνοδο Κορυφής στη Λισαβόνα έθεσε ως στόχο την περαιτέρω υποταγή της Παιδείας στην οικονομία της αγοράς, διαδικασία που θα έχει ως αποτέλεσμα να χαθεί ό,τι προοδευτικό είχε κατακτηθεί μέχρι τώρα στο χώρο της Παιδείας.

Σχολιάζοντας την άποψη που ακούστηκε ότι η ανεργία οφείλεται μόνο στην Παιδεία, είπε ότι αυτή είναι λανθασμένη, αφού η ανεργία είναι σύμφυτη με το σύστημα, το οποίο ολοένα και περισσότερο μειώνει τις θέσεις εργασίας στην παραγωγική διαδικασία. Ως εκ τούτου, συνέχισε, είναι σοβαρό λάθος η άποψη ότι η αγορά θα κανονίζει το περιεχόμενο της Παιδείας, αφού η αγορά αρκετές φορές φτάνει στο σημείο να δημιουργεί και παρασιτικά επαγγέλματα, ενώ αρκετά από αυτά γρήγορα φτάνουν στον κορεσμό και στη δημιουργία στη συνέχεια ανέργων επιστημόνων.

Είναι, είπε, απάνθρωπη και αντιεπιστημονική η άποψη ότι η αγορά θα διαμορφώνει την Παιδεία. Αυτό που χρειάζεται, τόνισε, είναι ο σοβαρός και επιστημονικός προγραμματισμός, ο οποίος όμως θα σέβεται τις κλίσεις των παιδιών. Αρα, είπε, να λείπουν οι αφ' υψηλού κριτικές στο «σοβιετικό μοντέλο» και από την κυβέρνηση και από το ΠΑΣΟΚ. Η Αλ. Παπαρήγα ανακοίνωσε ότι η τότε επίτροπος της Ευρωπαϊκής Ενωσης Α. Διαμαντοπούλου σε ενημέρωση που έκανε στα κόμματα ενόψει της διεύρυνσης της ΕΕ είχε πει ότι το επίπεδο Παιδείας στις χώρες της ΕΕ παρέμενε υψηλότερο από αυτό των δυτικών χωρών, ακόμα και δέκα χρόνια μετά την ανατροπή των σοσιαλιστικών κυβερνήσεων.

Εάν, είπε η Αλ. Παπαρήγα, υιοθετήσουμε την άποψη ότι κάθε περιοχή θα καθορίζει την Παιδεία της, τότε θα φτάσουμε στο σημείο σε μία περιοχή να σπουδάζουν μόνο γεωπόνοι, σε άλλη μόνο κηπουροί και εν τέλει θα οδηγηθούμε σε μία Παιδεία που το περιεχόμενό της θα το καθορίζουν οι επιχειρηματίες. Την ίδια στόχευση, συνέχισε, έχει και η άποψη ότι θα πρέπει να δημιουργήσουμε πανεπιστήμια για να εκπαιδεύσουμε ξένους φοιτητές, κάτι που πρακτικά θα σημαίνει ότι θα εκπαιδεύουμε την ελίτ φτωχότερων από τη δική μας χωρών.

Η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ τόνισε ότι απορρίπτει συνολικά τη λογική της Παιδείας που θα λειτουργεί ως Ανώνυμη Εταιρία και για αυτό η συμβολή του Κόμματος στην όποια συζήτηση γίνει για την Παιδεία θα είναι ανάλογη. Η αφετηρία, συνέχισε, του όποιου διαλόγου θα πρέπει να είναι ότι η μόρφωση αποτελεί καθολικό δικαίωμα και η παροχή της είναι υποχρέωση του κράτους. Είμαστε, τόνισε, αντίθετοι στη συνύπαρξη δημόσιου και ιδιωτικού τομέα στην Εκπαίδευση, αφού αυτήν αποβαίνει σε βάρος της δημόσιας και είναι χαρακτηριστικό ότι σήμερα η δημόσια παιδεία είναι «πνιγμένη» από τον ιδιωτικό τομέα. Σήμερα, είπε, υπάρχει αναντιστοιχία ανάμεσα στον κοινωνικό ρόλο της Παιδείας και σε αυτόν που πραγματικά παίζει.

Αυτό που απαιτείται σήμερα, συνέχισε, είναι η καθιέρωση ενιαίου 12χρονου υποχρεωτικού σχολείου χωρίς όμως εσωτερικούς ταξικούς φραγμούς, το οποίο θα παρέχει ενιαίο επίπεδο μόρφωσης. Χρειάζεται πλήρης και αποκλειστική απασχόληση των εκπαιδευτικών στη δημόσια παιδεία και όχι υποαπασχόληση. Απαιτείται η συστηματική επιμόρφωση των εκπαιδευτικών μέσα από πανεπιστημιακές σχολές.

Σχολιάζοντας την άποψη του Γ. Παπανδρέου για την υιοθέτηση του «φινλανδικού μοντέλου», σύμφωνα με το οποίο κάθε σχολείο θα έχει το δικό του πρόγραμμα, είπε ότι τέτοιες λογικές έχουν οδηγήσει στο κλείσιμο σχολείων στη Γαλλία και την Αγγλία, αφού αυτά «αξιολογούνται» ως βιομηχανικές μονάδες μιας επιχείρησης. Επίσης η πρόταση για χορήγηση «κουπονιών» στους φοιτητές προκειμένου αυτοί να σπουδάσουν όπου θέλουν, θα οδηγήσει σε δύο ή τρία ΑΕΙ ισχυρά και κάτω από αυτά θα υπάρχουν ιδρύματα δεύτερης και τρίτης κατηγορίας. Οσο δε για την άλλη πρόταση περί «ατομικής χρηματοδότησης», είναι σοβαρό το ερώτημα με τι κριτήρια αυτή θα γίνεται και εάν το ποσό θα είναι αρκετό για την εκπαίδευση του φοιτητή, ενώ τα περίφημα «σπουδαστικά δάνεια» θα προστεθούν δίπλα στα διάφορα καταναλωτικά και στεγαστικά που χορηγούν αφειδώς οι τράπεζες.

Εμείς απορρίπτουμε αυτό το μοντέλο, είπε η Αλ. Παπαρήγα, που οδηγεί στην πλήρη υποταγή στην περίφημη αγορά. Είμαστε αντίθετοι σε κάθε μορφής ιδιωτικοποίησή της και υιοθέτηση ακραίων νεοφιλελεύθερων επιλογών. Εχουμε θέσεις, αλλά παλεύουμε να μπει φραγμός στις ακραίες ή τις λεγόμενες ήπιες πολιτικές, που στόχο έχουν την υποταγή της Παιδείας στα συμφέροντα των επιχειρηματιών, με αποτέλεσμα να μιλάμε σήμερα για τη χειρότερη ταξική εκπαίδευση που είχαμε ποτέ στην Ελλάδα.