Προς ακρόαση και τέρψη...
«Βροχή τα σύννεφα γεννούν - και τα κλαριά κλαράκια/ Και το άρρωστό μου το μυαλό - γεννά τρελά στιχάκια/ Το ένα στιχάκι έγινε - καταυλισμός προσφύγων/ Το άλλο, που μερακλώθηκε - τραγούδι των κολίγων/ Το τρίτο, που ήταν σύνθημα - ενάντια στη CIA/ Θάνατο βρήκε τραγικό - απ' τη λογοκρισία...».Τα «Τρελά στιχάκια» είναι ένα από τα δεκαπέντε τραγούδια της ενδιαφέρουσας συλλογής «Της γης τα πηγάδια», που κυκλοφόρησε από την εταιρία «ΗΩΣ» της Λάρισας. Τη μουσική υπογράφει ο Θωμάς Μπέκος, τους στίχους ο Κώστας Ντόλκος και την ενορχήστρωση ο Παναγιώτης Κουτσούρας. Τα τραγούδια ερμηνεύουν τρεις αξιόλογες φωνές, οι Μαρία Δεληγιάννη, Θοδωρής Κανάκης και Αλέξανδρος Τσιώνας, συνοδευόμενοι από μια εκπληκτική μουσική συντροφιά. Ενα CD με τραγούδια - μηνύματα, που μιλούν για θεατές και αθέατες πλευρές της ζωής και αναζητούν συνομιλητές όσους συνεχίζουν ν' αγωνιούν, να προβληματίζονται μα και ν' αναζητούν κρυμμένες ομορφιές. Δεκαπέντε τραγούδια, που αναβλύζουν από τις δροσερές πηγές της παραδοσιακής, της λαϊκής και σύγχρονης μουσικής του παραδοσιακού και γοητεύουν από τον πλούτο των ηχοχρωμάτων, την ευρηματικότητα των ενορχηστρώσεων, τη γνώση, το μεράκι όλων των συντελεστών.
****
«Στο Μπιτ Παζάρ στην αγορά / μαζεύουν μνήμες και παλιά και τα πουλάνε / Πίνουν καφέ τα πρωινά / στο καφενείο του Μηνά και δε μιλάνε / Μα σαν αρχίσουν τη ρακή / ο χρόνος δεν περνά από κει...».
Στο «Μπιτ Παζάρ», το δίσκο που φέρει τ' όνομα της μικρής γειτονιάς παλαιοπωλείων στη Θεσσαλονίκη (κυκλοφόρησε από τη «Λύρα»), συναντήθηκαν ο Λουδοβίκος των Ανωγείων και η Μαριώ, αποδεικνύοντας πως οι ετερόκλητες μείξεις δημιουργούν εξαιρετικούς «καρπούς». Το αντάμωμα του τροβαδούρου από την Κρήτη με τη Θεσσαλονικιά ρεμπέτισσα προσφέρει έντεκα τραγούδια σε στίχους δικούς του, του Φίλιππου Γράψα και παραδοσιακούς, από τα οποία αναβλύζει συγκινητική αλήθεια και συναρπάζουν χάρη στις εξαιρετικές ερμηνείες, τα πλούσια ηχοχρώματα, την ευαισθησία, τις μνήμες που μοσχοβολούν. Καθοριστική υπήρξε η μουσική παρέμβαση της «Ομαδικής Απόδρασης» και του Βασίλη Δραμουντάνη. Στο CD υπάρχει ένα ακόμα «κρυφό» κομμάτι, το εκπληκτικό τραγούδι «Αϊ-Γιώργης», (σε στίχους Φ. Γράψα), που υπήρξε η πρώτη συνάντηση Μαριώς και Λουδοβίκου (στη συλλογή «Ενα γράμμα για τον πατέρα μου»).
Ο «άρχοντας της Κρήτης» όπως τον αποκαλούν στο νησί, Νίκος Μανιάς, βαθύς γνώστης της κρητικής παράδοσης και ενεργός μουσικός ακόμα και σήμερα στα 73 του χρόνια, είναι ο ερμηνευτής του δίσκου «Χαράς βοτάνι» (ΜΒΙ). Η σπουδαία φωνή του κομίζει μια συλλογή τραγουδιών του Βαγγέλη Μαρκογιαννάκη (ή αλλιώς Μαρκοβαγγέλη), του σπουδαίου δεξιοτέχνη στο λαούτο. Τους στίχους των τραγουδιών υπογράφει η Δέσποινα Σπαντιδάκη, ενώ την επιμέλεια παραγωγής έκανε ο νέος ταλαντούχος τραγουδοποιός και λυράρης Πάρις Περυσινάκης, άξιος συνεχιστής της κρητικής μουσικής παράδοσης.
Μια μεγάλη επίσης φωνή, που ανδρώθηκε στην Κρήτη, αλλά δεν περιορίστηκε στα «μονοπάτια» της, ανοίγοντας και άλλους «δρόμους», ο Βασίλης Σκουλάς, είναι ο ερμηνευτής του νέου δίσκου με τίτλο «Ρίζα της φωτιάς» (ΜΒΙ). Εκτός από δύο αγαπημένα του παραδοσιακά, ο Β. Σκουλάς τραγουδά κομμάτια που υπογράφουν οι Ηλίας Κατσούλης και Κώστας Φασουλάς (στίχοι) και οι Παντελής Θαλασσινός, Κώστας Λειβαδάς, Χρήστος Νικολόπουλος, Μανώλης Λιδάκης, Γεράσιμος Ανδρεάτος, Τάσος Γκρους, Γιώργος Αρσενίδης (μουσική). Ενορχήστρωση: Πάρις Περυσινάκης.
Μια από τις καλύτερες εκτελέσεις του σπάνιου τραγουδιού της Γενοβέφας θα έχουν την ευκαιρία ν' απολαύσουν οι λάτρεις του κλαρίνου, μαζί με άλλα παραδοσιακά κομμάτια απ' όλο τον ηπειρωτικό χώρο, στην πρώτη προσωπική δουλιά του Παναγιώτη Πλαστήρα, με τίτλο «Great Performers» («Protasis»). Τραγούδια που δεν έχουν πολυακουστεί αλλά είχαν ιδιαίτερα αγαπηθεί από τις προηγούμενες γενιές, ερμηνευμένα από ένα σπουδαίο κλαρίνο. Ο Π. Πλαστήρας, αυτοδίδακτος όπως οι περισσότεροι παραδοσιακοί μας μουσικοί, παίζει μουσική από 11 χρονών, έχει συνεργαστεί με γνωστούς παραδοσιακούς, λαϊκούς και έντεχνους καλλιτέχνες και έχει διδάξει στη Σχολή του Αριστείδη Μόσχου.
«
In Praise of Dreams» τιτλοφορείται το νέο άλμπουμ του Νορβηγού σαξοφωνίστα Jan Garbarek. Ηχοχρώματα, που υμνούν τα όνειρα και αιχμαλωτίζουν τον ακροατή, πλημμυρίζουν το δίσκο - επιστροφή του σπουδαίου μουσικού, που εδώ τον απολαμβάνουμε και ως συνθέτη. Μαζί του δύο ακόμα εκπληκτικοί μουσικοί: η αρμενικής καταγωγής βιολίστρια Kim Kashkashian και ο Γαλλοαφρικανός Manu Katche, στα ντραμς και τα ηλεκτρονικά κρουστά.
Ο Δημήτρης Ζερβουδάκης, ο Παντελής Θαλασσινός, ο Παντελής Θεοχαρίδης, η Λιζέτα Καλημέρη, η Dilek Kots, ο Βασίλης Λέκκας, ο Κώστας Μακεδόνας, ο Ορφέας Περίδης και η Ελένη Τσαλιγοπούλου είναι οι ερμηνευτές των δεκαπέντε τραγουδιών του Θεσσαλονικιού συνθέτη Γιώργου Καζαντζή, που περιλαμβάνονται στη νέα του δισκογραφική παρουσία με τίτλο «Του Ερωτα και του Ουρανού». Παλιές και καινούριες δημιουργίες του, ερμηνευμένες από σημαντικές φωνές, απαρτίζουν ένα δίσκο που προσφέρει το ξεχωριστό, φίνο «άρωμα» του συνθέτη και γοητευτικές «συναντήσεις».
Ρ. Σ.
Χριστούγεννα των αγαπημένων νεκρών
Δίχως να το καταλάβω βρέθηκα πάλι ανάμεσά τους. Χριστούγεννα είναι η γλώσσα των νεκρών. Επιστρέφουν οι αγαπημένοι με την ομορφιά τους, τα αστεία τους, με το λόγο τους που γεννιέται μέσα στη φάτνη και που τον στέλνουν τα φυλλώματα του ουρανού.
1. Είμαι στο υπόγειο του ποιητή Νίκου Καρούζου. Τον ρωτάω -αν είναι ποτέ δυνατόν- για την εξέλιξη των χρωμάτων. Οπως πάντα με καλοσύνη μου απαντά: «Εμείς ολοένα φεύγουμε μα οι μήνες/ ολοένα ξανάρχονται στο παράθυρο.../ Τι μας κάνει να πιστεύουμε/ πως ο διάβολος είναι βαθύφωνος;/ Υπάρχει στο ερειπωμένο γαλάζιο κι ανασταίνει/ την κόκκινη σημασία της άβυσσος./ Είν' οι σκονισμένες ηλιαχτίδες/ τα ωραία μαχαιρώματα/ μέσ' στ' Αγιο Βήμα της εκκλησίας/ αγέρας ανάμειχτος με λιβάνι κι αθρόα βιώματα./ Μα ο χρόνος είναι βράχος, αμετακίνητος./ Ο χρόνος είν' ο διάβολος, η ακόρεστη κοκκινίλα».
2. Νήσος Ζαμάλεκ, στο κέντρο του Καΐρου. Είμαι στο σπίτι του Κωστή Μοσκώφ. Μιλάμε για το πρόσωπο, το δικό σου πρόσωπο, το πρόσωπό μας. Ο Κωστής είναι χαρούμενος όσο ποτέ. Και τα λόγια του ένα προς ένα χαράζονται μέσα μου: «Εκχυση του σώματος προετοιμάστηκες μες στους αιώνες. Πλαντάζουν οι φλέβες μου - δρόμοι της πόλης, καθώς σεργιανώ ερωτικός. Βλέμμα της Εγνατίας, βλέμμα της Τσιμισκή. Στη Ραμόνα καβάσης της Μαγδαληνής, Περιβολάρης στον Κιασίμπασα, ψηλά, στον Τουρμπέ, στο Τσινάρι. Στη Διαγώνιο το μεσημέρι Χριστός, σγουρό παλικαράκι. Στην παραλία το βράδυ Βαρδάρης, αδέξιος και αμήχανος. Πουλώ πασατέμπο στους φαντάρους του Μεγαλέξανδρου. Παρέα με τον Κόλια ψάχνω τη Σμαρώ στην Καλαμαριά. Ο χρόνος συντρίφτηκε, έγινε χίλια είδωλα το Πρόσωπό σου...».
3. Είμαι στη Βιέννη, στο καφέ Ζάχερ, με τον Παύλο Βίτγκενσταϊν και τον Τόμας Μπέρνχαρντ, που μας μιλάει για το μεγάλο πάθος του, την ανάγνωση, μέσα από ένα περιστατικό που τον έχει σημαδέψει: «Κάποτε έπρεπε οπωσδήποτε να βρω τη "Νέα Εφημερίδα της Ζυρίχης", ήθελα να διαβάσω ένα άρθρο για τη Ζαΐδα του Μότσαρτ που είχε αναγγείλει η "Νέα Εφημερίδα της Ζυρίχης" και επειδή νόμιζα ότι μπορούσα να βρω τη "Νέα Εφημερίδα της Ζυρίχης" μόνο στο Ζάλτσμπουργκ, που απείχε ογδόντα χιλιόμετρα από δω, έφυγα με το αυτοκίνητο μιας φίλης και πήγα μαζί της και με τον Παύλο να βρω τη "Νέα Εφημερίδα της Ζυρίχης" στο Ζάλτσμπουργκ, την αποκαλούμενη διεθνούς φήμης πόλη με το ομώνυμο φεστιβάλ. Αλλά στο Ζάλτσμπουργκ δε βρήκα τη "Νέα Εφημερίδα της Ζυρίχης". Είχα λοιπόν την ιδέα να πάω να πάρω τη "Νέα Εφημερίδα της Ζυρίχης" στο Μπαντ Ράιχενχαλ και φύγαμε για το Μπαντ Ράιχενχαλ, τη διεθνούς φήμης λουτρόπολη. Αλλά ούτε στο Μπαντ Ράιχενχαλ βρήκα "Νέα Εφημερίδα της Ζυρίχης" και έτσι επιστρέφαμε κι οι τρεις λίγο - πολύ απογοητευμένοι στο Νάταλ. Αλλά λίγο πριν το Νάταλ ο Παύλος ξαφνικά σκέφτηκε ότι έπρεπε να πάμε στο Μπαντ Χαλ, τη διεθνούς φήμης λουτρόπολη, γιατί εκεί σίγουρα, θα βρίσκαμε τη "Νέα Εφημερίδα της Ζυρίχης" και το άρθρο για τη Ζαΐδα και πράγματι κάναμε τα ογδόντα χιλιόμετρα από το Νάταλ στο Μπαντ Χαλ. Αλλά ούτε στο Μπαντ Χαλ βρήκαμε τη "Νέα Εφημερίδα της Ζυρίχης". Οπως από το Μπαντ Χαλ στο Στάιρ δεν είναι παρά μια δρασκελιά, είκοσι χιλιόμετρα, πήγαμε και μέχρι το Στάιρ. Αλλά ούτε στο Στάιρ βρήκαμε τη "Νέα Εφημερίδα της Ζυρίχης". [...] Ετσι, εντελώς εξαντλημένοι, όπως το φαντάζεται κανείς, πήγαμε σ' ένα εστιατόριο στο Βελς για να φάμε κάτι και να ηρεμήσουμε, γιατί το κυνήγι της "Νέας Εφημερίδας της Ζυρίχης" μας είχε φέρει στα όρια της φυσικής μας αντοχής».
ΥΓ. Οι αγαπημένοι νεκροί επιστρέφουν, λόγω Χριστουγέννων, για να μας μεταδώσουν το πάθος τους για το χρώμα, το πρόσωπο και την ανάγνωση. Ας τους ακολουθήσουμε.
Του
Γιώργου ΚΑΚΟΥΛΙΔΗ
Κυρίως φύλλο 
Feeds
