(για το Δεκέμβρη του '44)
ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ της ΠΕΑΕΑ «Εθνική Αντίσταση» στο τελευταίο τεύχος του (Νο 124) ολοκληρώνοντας το αφιέρωμα, που είχε αρχίσει για τις θυσίες που έδωσε ο ΕΛΑΣ για να φτάσει της λευτεριάς η πολυπόθητη μέρα, ανοίγει ένα δεύτερο σημαντικό αφιέρωμα στο μεγάλο Δεκέμβρη του 1944, που φέτος συμπληρώθηκαν 60 χρόνια από την εγγλέζικη ιμπεριαλιστική εισβολή.
ΣΤΙΣ μέρες μας, κάποιοι «κονδυλοφόροι» προσπαθούν με κάθε τρόπο να ξαναγράψουν την ιστορία. Σερβίρουν ψευδολογίες, κάνουν το άσπρο μαύρο με παραμορφώσεις, με αποσιωπήσεις που τους υπαγορεύουν οι ιμπεριαλιστές, η νέα τάξη αυτή που ζούμε και ζουν οι λαοί σ' όλο τον κόσμο.
ΜΕ ΤΟ τεύχος που κυκλοφόρησε, επιχειρείται μια καταγραφή πραγματικών γεγονότων που αφορούν το Δεκέμβρη του 1944 και σ' ό,τι ακολούθησε. Ο αναγνώστης αυτού του τεύχους έχει σε σειρά ημερολογιακή τα γεγονότα, ελληνικά και ξένα ντοκουμέντα, δημοσιεύματα, ιστορικά βιβλία, αλλά και προσωπικές μαρτυρίες από αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης.
Η ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗ Επιτροπή του περιοδικού διευρύνει τώρα την προσπάθειά της, καθώς ελπίζει και περιμένει να φθάσουν στη σύνταξη για τα τεύχη, που θα ακολουθήσουν, μαρτυρίες αλλά και ντοκουμέντα που υπάρχουν κι είναι άγνωστα ακόμη. Είναι πρόσκληση σ' όσους έζησαν το μεγάλο Δεκέμβρη στην Αθήνα, αλλά και όσα ακολούθησαν τότε σ' όλη τη χώρα.
ΚΙ ΕΧΟΥΝ δίκιο οι συναγωνιστές του περιοδικού που προσκαλούν τους αγωνιστές, που έχουν στα χέρια και στη μνήμη τους υλικά να τα δώσουν γραφτά και να τα στείλουν. Είναι όλα αναγκαία, όλα χρειάζονται, τα 'χει ανάγκη η ιστορία. Να τα δώσουμε με τη γραφή μας, όπως τα ζήσαμε, όπως τα είδαμε, με κάθε λεπτομέρεια.
Σ' ΑΥΤΗ την αναφορά της μνήμης και της ιστορίας φέρνω στο νου εκείνο το δολοφονικό, τον άγριο πολυβολισμό, το βομβαρδισμό που είχαν εξαπολύσει στις λαϊκές γειτονιές οι Εγγλέζοι, δολοφονώντας καθημερινά αμάχους. Διαβάζω στο περιοδικό την καταγραφή που μας δίνει για τις 2 του Γενάρη 1945, καθώς είχαμε φτάσει στο τέλος.
ΓΡΑΦΕΙ: «Γενικεύεται η ανθρωποσφαγή σε όλες τις ελεύθερες συνοικίες της Αθήνας και του Πειραιά. Κανόνια, όλμοι, τανκς χτυπούν νοσοκομεία και τα νοσοκομειακά αυτοκίνητα. Κύματα προσφύγων φεύγουν από τα ερειπωμένα σπίτια...».
ΘΑ ΗΤΑΝ η στερνή μέρα που ζούσαμε στην πρωτεύουσα που σ' όλα τα σημεία δεχόταν καταιγισμό πυρός μ' όλο το εγγλέζικο οπλοστάσιο. Τα αεροπλάνα τους πολυβολούσαν ασταμάτητα και θέριζαν τις λαϊκές γειτονιές. Συχνά όμως «βουτούσαν» πάνω στους δρόμους και πολυβολούσαν πεζούς και αυτοκίνητα.
ΜΙΑ τέτοια στιγμή μας πέτυχε το εγγλέζικο αεροπλάνο, ένα «Χαρικέιν» που εξαπέλυε τις ρουκέτες του, με στόχο μικρό νοσοκομειακό αυτοκίνητο που βρισκόταν στο δρόμο κοντά στην Κολούμπια και κατευθυνόταν για την Αθήνα. Με τον κόκκινο σταυρό ευδιάκριτο το αυτοκίνητο χτυπημένο καίρια είχε λαμπαδιάσει και μια νέα κοπέλα χτυπημένη θανάσιμα ξεψυχούσε και δίπλα της ένας ηλικιωμένος κι αυτός νεκρός.
ΑΠΟ τις κοντινές παράγκες πετάχτηκαν να βοηθήσουν, αλλά δεν πρόφτασαν. Εγινε όμως γνωστό πως μια κοπέλα μετέφερε από το νοσοκομεία της Ν. Ιωνίας τον πατέρα της, που την προηγούμενη μέρα τον είχαν θανάσιμα τραυματίσει στα Εξάρχεια οι εγγλέζικοι όλμοι. Πήγαιναν στο νεκροταφείο για ταφή.
ΟΙ ΕΠΟΝίτισσες του Περισσού, που έσπευσαν πρώτες αναγνώρισαν αμέσως τη νέα που κολυμπούσε στα αίματα. Την είχαν συναντήσει στο νοσοκομείο, ενώ ετοίμαζε τη μεταφορά του νεκρού. Ηταν η Κική Πλατή (Δήμητρα, το ψευδώνυμό της) στέλεχος της ΕΠΟΝ Μαθητών, που είχε πάρει δραστήρια μέρος στους αγώνες στα χρόνια της Κατοχής.
ΜΑΘΗΤΡΙΑ της Σχολής Αηδονοπούλου Γραμματέας της ΕΠΟΝ Εξαρχείων είχε από τους πρώτους μήνες διακριθεί και βρέθηκε παρούσα στους νεολαιίστικους αγώνες, ακούραστη και πάντα μαχητική, αλλά και στις μεγάλες διαδηλώσεις το Μάρτη του 1943, η Κική πάντα στις πρώτες γραμμές.
ΟΙ ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ είναι πολλές κι είναι πολλές αυτές, που έχουν μείνει ακατάγραπτες. Κι είναι ακριβώς ό,τι που περιμένει η «ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ» για το νέο αφιέρωμα, που ετοιμάζει. Είναι ντοκουμέντα πολύτιμα και δεν πρέπει να ξεχαστούν. Να τα καταγράψουμε όπως τα είδαμε, όπως τα ζήσαμε.
Αρχιπλοίαρχος ε.α. μέλος της Κίνησης για την Εθνική Αμυνα
Το Συνέδριο του ΚΚΕ γίνεται σε εποχή δύσκολη για τους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους, τους ξεχασμένους της υδρογείου, τους καταπιεσμένους και τους λαούς που δέχονται τις επιδρομές των κατακτητών για μοίρασμα της Γης και των αγαθών της.
Γίνεται σε εποχή που και οι δικοί μας κυβερνήτες επιλέγουν το συμβιβασμό και τη συνεργασία σε αντιλαϊκές επιδρομές και επεμβάσεις. Μπλέκουν το λαό και τις Ενοπλες Δυνάμεις μας σε επιχειρήσεις ενάντια σε άλλους λαούς, άρα ενάντια στα συμφέροντα του τόπου μας.
Περιμένουμε από ένα ιστορικό Κόμμα, με παράδοση στους αγώνες και ισχυρή, αταλάντευτη ιδεολογία, να δώσει με το Συνέδριό του απαντήσεις σε ερωτήματα, να στείλει μηνύματα όχι μόνο στα μέλη και τους οπαδούς του, αλλά στην κοινωνία ολόκληρη. Να συγκινήσει και συνεγείρει με τη δύναμη των συνθημάτων του και το δίκαιο τους. Να ξεσηκώσει όλους όσοι προσβλέπουν στους κομμουνιστές με απαντοχή για πρόσθετους αγώνες. Και να φέρει πολλούς δίπλα σ' αυτούς, που αγωνίζονται κάθε μέρα, και όχι μόνον όταν θίγονται τα συμφέροντά τους. Περιμένουμε παράλληλα να γίνουν τα οράματα πάλι στόχοι υλοποιήσιμοι, ειδικά για τους νέους. Να δουν πως η γενιά των γονιών τους πάλεψε και παλεύει, για να τους παραδώσει τον κόσμο καλύτερο απ' ό,τι τον παρέλαβε.
Χρειάζεται αντίσταση και αντεπίθεση, γιατί μόνον έτσι θα υποχωρήσουν όλοι αυτοί, που εκμεταλλεύονται το μόχθο των άλλων. Αυτοί που πουλάνε τα εργαλεία των πολέμων και πλουτίζουν με τις συμφορές και το θάνατο. Οι κυβερνήτες εκείνων των χωρών που υπηρετούν στην ουσία τα δικά τους συμφέροντα παράλληλα με των λίγων που κρύβονται πίσω τους. Ολοι αυτοί πρέπει να βρίσκουν μπροστά τους ενωμένους και δυνατούς τους λαούς για να σταματήσει αυτός ο κατήφορος, η οπισθοδρόμηση στις κατακτήσεις και τον πολιτισμό. Να σταματήσει το μακελειό των επεμβάσεων.
Στο Συνέδριο αυτό του ΚΚΕ περιμένουμε να συζητηθούν θέματα και προβλήματα της εθνικής άμυνας, των αξιωματικών και των υπαξιωματικών που απαξιώνονται και στην ουσία λοιδορούνται από τις κυβερνήσεις. Να γίνει συζήτηση για τους στρατευσίμους, για τα εθνικά και κυριαρχικά μας δικαιώματα, για τους κινδύνους από το ΝΑΤΟ και τις επεμβάσεις του.
Από το Συνέδριο του ΚΚΕ υπάρχουν περισσότερες απαιτήσεις και ελπίδες από ό,τι στα συνέδρια όλων των άλλων κομμάτων. Η ιστορία δείχνει πως δεν εγκατέλειψαν ποτέ οι κομμουνιστές τα μετερίζια τους.
Καλή επιτυχία στις εργασίες σας, με αισιοδοξία, αγωνιστικότητα και αποφασιστικότητα.
Καθηγητής Εγκληματολογίας Παναπιστημίου Αθηνών
Eurokinissi |
Σήμερα χρειάζεται μια σαφής και συνεπής απάντηση σε όλα αυτά, η οποία πρέπει να δοθεί μέσω της χάραξης ανεξάρτητης εθνικής στρατηγικής και της διαμόρφωσης ενός δικτύου συμμαχιών με τις προοδευτικές και δημοκρατικές δυνάμεις του τόπου, ώστε να ξαναγίνει ο ελληνικός λαός κύριος της μοίρας του.
Αυτό είναι το μέγα στοίχημα για το ΚΚΕ και αυτό είναι το κυρίαρχο ζήτημα στο οποίο εύχομαι κι ελπίζω να απαντήσει - μέσα από έναν ανοιχτό δημοκρατικό διάλογο - αξιόπιστα και ενωτικά το 17ο Συνέδριο.
Πρόεδρος Ελληνικής Επιτροπής Διεθνούς Δημοκρατικής Αλληλεγγύης
Ολοι μας προσδοκούμε από το 17ο Συνέδριο να υπάρξει δυνάμωμα του αριστερού κινήματος στον τόπο μας, διεύρυνση και ισχυροποίηση της αριστερής πρότασης απέναντι στο νέο μεσαίωνα που χτίζουν μετά το '89 οι ισχυροί της Γης: ΗΠΑ και Ευρωπαϊκή Ενωση.
Καλή επιτυχία στις εργασίες του Συνεδρίου. Οχι μόνο για το καλό του Κόμματος, αλλά και για την προκοπή και πρόοδο όλης της κοινωνίας μας. Η Ελλάδα και ο κόσμος έχουν ανάγκη τους κομμουνιστές και το Κόμμα τους.
Δημοσιογράφος
Επομένως, το 17ο Συνέδριο έχει μπροστά του τη μεγάλη ευθύνη για να πειστούν περισσότερες και ευρύτερες δυνάμεις ώστε να παλέψουν για δημοκρατία, ειρήνη, δουλιά και προκοπή. Η επίτευξη αυτών των τεσσάρων στόχων αποτελεί επιθυμία και της συντριπτικής πλειονότητας του λαού μας.