H ανακοίνωση του υπουργείου Εξωτερικών της ΛΔ Κορέας περί κατοχής πυρηνικών όπλων και της επ' αόριστον απομάκρυνσης της χώρας σε επόμενο γύρο των εξαμερών διαπραγματεύσεων για τα πυρηνικά, εμφανίστηκε την Πέμπτη σαν κεραυνός εν αιθρία. Ομως, η οξύτατη αντίδραση της ΛΔ Κορέας σίγουρα δεν ήρθε ούτε «ξαφνικά», ούτε δίχως αιτία... Και ας αναφέρεται, στο εκτενέστατο ανακοινωθέν, ως αφορμή ο χαρακτηρισμός περί «φυλακίου τυραννίας», που απέδωσε, μεταξύ άλλων, και στη ΛΔ Κορέας, ο Τζ. Ου. Μπους στο πρόσφατο διάγγελμα για την Κατάσταση του Εθνους.

Η πιθανότερη σπίθα που φαίνεται πως άναψε την έντονη αντίδραση της ΛΔ Κορέας δείχνει να είναι η διπρόσωπη στάση (και της δεύτερης) κυβέρνησης του Τζ. Ου. Μπους, η οποία προ βδομάδων απέστειλε ως ειδικό απεσταλμένο σε Πιονγκγιάνγκ και την ευρύτερη περιοχή, τον Μάικλ Γκριν (ανώτερος διευθυντής για την Ασία του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας).

Τον περασμένο μήνα, ο Γκριν είχε μεταβεί στην Πιονγκγιάνγκ για συναντήσεις με ανώτερους και ανώτατους Βορειοκορεάτες αξιωματούχους, προκειμένου να βολιδοσκοπήσει τις προθέσεις της Πιονγκγιάνγκ για σύντομη επανέναρξη των εξαμερών συνομιλιών. Ο Γκριν, στη διάρκεια των επαφών που είχε με τους Βορειοκορεάτες αξιωματούχους, απέφυγε προβοκατόρικες δηλώσεις και συμπεριφέρθηκε τηρώντας κατά γράμμα - πρώτη φορά για ανώτερο στέλεχος αμερικανικής κυβέρνησης! - το πρωτόκολλο και τους κανόνες καλής συμπεριφοράς. Αυτό που κέρδισε περισσότερο τους Βορειοκορεάτες αξιωματούχους ήταν πως (σε αντίθεση με ανάλογες επισκέψεις αξιωματούχων την τελευταία τετραετία...) ο Μάικλ Γκριν έκανε δηλώσεις για τη δυνατότητα σχέσεων «στη βάση της ισοτιμίας με τη ΛΔ Κορέας». Νωρίτερα, αντιπροσωπεία Αμερικανών γερουσιαστών με επικεφαλής τον αντιπρόεδρο της στρατιωτικής Επιτροπής της Βουλής των Αντιπροσώπων, Π. Ουέλντον, είχαν ολοκληρώσει τις επαφές τους στην Πιονγκγιάνγκ, δηλώνοντας: «Είναι ώρα εμείς να συμπεριφερθούμε στη ΛΔ Κορέας με σεβασμό, να αντιληφθούμε πως θέλουν να λύσουν τα θέματα». Πολλά χρόνια είχαν Αμερικανοί αξιωματούχοι να αναφερθούν στην Πιονγκγιάνγκ με το συνταγματικό της όνομα (Λαϊκή Δημοκρατία Κορέας) και όχι το σύνηθες ...«Βόρεια Κορέα». Γεγονός που φαίνεται πως ενθάρρυνε τους Βορειοκορεάτες, οι οποίοι και ανακοίνωσαν την ίδια περίοδο πως είναι πρόθυμοι για συνομιλίες με τις ΗΠΑ, «ώστε να βρεθεί μία τελική λύση σε όλα τα διμερή θέματα και να επαναληφθούν οι εξαμερείς συνομιλίες για το πυρηνικό θέμα, εάν αυτά που είπαν οι Αμερικανοί γερουσιαστές συνιστούν την πολιτική της δεύτερης θητείας της κυβέρνησης Μπους»...

Ωστόσο, το καλό κλίμα που είχε αρχίσει να διαφαίνεται (και μαζί η πιθανότητα έναρξης των εξαμερών συνομιλιών εντός βδομάδων) σύντομα χάλασε.

Ο Μάικλ Γκριν, ολοκληρώνοντας στη συνέχεια (την περασμένη βδομάδα) τη δεύτερη περιοδεία του σε Ιαπωνία, Νότια Κορέα και Κίνα φάνηκε - στη διάρκεια ενημέρωσης Ασιατών αξιωματούχων - να κατηγορεί την Πιονγκγιάνγκ πως το 2001 πώλησε στη Λιβύη μία μορφή ουρανίου (uranium hexafluoride) που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για εμπλουτισμό ουρανίου, δηλαδή για την κατασκευή πυρηνικών όπλων. Οπως αποδεικνύεται, η καλή συμπεριφορά τους περιοριζόταν μόνον εντός των συνόρων της ΛΔ Κορέας...

Το γεγονός αυτό (πιθανότατα όχι μόνον αυτό...) όχλησε τη ΛΔ Κορέας, γιατί μία τέτοια κατηγορία, ουσιαστικά, βάλλει κατά της βορειοκορεατικής θέσης πως τα πυρηνικά όπλα που διαθέτει είναι αμιγώς για την εθνική αυτοάμυνα... Αυτό τουλάχιστον αναφέρει η Σάρα Μπάκλεϊ του ΒΒC πως εξηγεί την οξύτατη αντίδραση της ΛΔ Κορέας την περασμένη Πέμπτη. Ενδεχομένως, η Μπάκλεϊ να μη γνωρίζει άλλες σημαντικές πληροφορίες, ή να λέει τη μισή αλήθεια. Πάντως, η στάση του Γκριν σε Σεούλ, Τόκιο, Πεκίνο εκ πρώτης όψεως δε συνάδει με τη στάση που τήρησαν οι Αμερικανοί κατά τη διάρκεια των συναντήσεων που είχαν με Βορειοκορεάτες στην Πιονγκγιάνγκ... Τουλάχιστον ο Γκριν θα πρέπει να είπε πολύ περισσότερα (ενδεχομένως στην προσπάθειά του να αλλάξει προς το αρνητικότερον τη στάση των γειτόνων της ΛΔ Κορέας)...

Και τώρα; Αν και οι περισσότεροι αναλυτές μοιάζουν διχασμένοι εν σχέσει με αυτό που πραγματικά συμβαίνει, πιθανολογούν ως δύο τα περαιτέρω εναλλακτικά βήματα της ΛΔ Κορέας: `Η την εκτόξευση της ανακοίνωσης της περασμένης Πέμπτης με σκοπό την αύξηση της διαπραγματευτικής της δύναμης και παρεπόμενο αποτέλεσμα την υπό καλύτερους όρους συμμετοχή της στο τραπέζι των εξαμερών συνομιλιών ή την πραγματοποίηση δοκιμής νέου πυρηνικού όπλου. Σε κάθε περίπτωση, έχουμε να αναμένουμε εξελίξεις...

ΑΓΚΥΡΑ.- Ελάχιστοι πιστεύουν τον επίσημο απολογισμό των τουρκικών αρχών, που κάνει λόγο για 33.000 νεκρούς στον πόλεμο εναντίον των Κούρδων αυτονομιστών, που διαρκεί από το 1984 στη νοτιοανατολική Τουρκία - και ακόμη λιγότεροι πιστεύουν το ότι οι περισσότεροι «σκοτώθηκαν από τρομοκράτες», όπως ισχυρίζονται οι τουρκικές αρχές.

Είναι κοινό μυστικό ότι τα περισσότερα θύματα προκάλεσε η δράση του στρατού, της αστυνομίας, στης στρατοχωροφυλακής και των κρατικών και παρακρατικών ταγμάτων θανάτου, που έχουν γίνει γνωστές ως «Ειδικές Ομάδες». Οποιος το υποστήριζε αυτό, χαρακτηριζόταν αυτόματα από τις τουρκικές κυβερνήσεις, όσο και τους συμμάχους - πάτρωνές τους σε Ουάσιγκτον και Βρυξέλλες, «υποστηρικτής της τρομοκρατίας».

Η πρόσφατη υπόθεση της δολοφονίας ενός 30χρονου Κούρδου και του 12χρονου γιου του (το Νοέμβρη του 2004 - τον ίδιο μήνα που η ΕΕ διαπίστωνε «σημαντική πρόοδο όσον αφορά τον εκδημοκρατισμό στην Τουρκία»! - έριξε και πάλι φως στη δράση αυτών των ομάδων, η οποία συνεχίζεται έως και σήμερα. Η μαρτυρία της μητέρας του 12χρονου, ο οποίος πέθανε σε ένα περιστατικό που η αστυνομία χαρακτήρισε «ανταλλαγή πυρών», ήρθε πριν από μερικές μέρες στη δημοσιότητα. Η μητέρα του Ουγκούρ, όπως λεγόταν το 12χρονο παιδί, είπε - και η δήλωσή της επιβεβαιώθηκε από το δάσκαλο του παιδιού - ότι είδε το γιο της, καθώς αστυνομικός τον καθήλωνε στο έδαφος και τον πυροβολούσε στην πλάτη εξ επαφής.

Στο άψυχο κορμί του παιδιού, βρέθηκαν 9 σφαίρες.

Η μήνυση που έχουν καταθέσει 20 δικηγόροι εναντίον των αρχών ακόμα δεν έχει αρχίσει να εκδικάζεται.

Η υπόθεση έχει προκαλέσει το σχόλιο ακόμα και του ίδιου του πρωθυπουργού Ερντογάν, ο οποίος δηλώνει ότι η αρχική εκδοχή της αστυνομίας, ότι οι νεκροί Αχμέτ και Ουγκούρ Καϊμάζ ήταν «τρομοκράτες», υπήρξε «ατυχής».

Αλλά για τους γνωρίζοντες, δεν υπήρξε τίποτε το «ατυχές». Επρόκειτο για επανάληψη της συνήθους πρακτικής της εξωδικαστικής εκτέλεσης των ομάδων θανάτου... Στα μέσα Νοέμβρη, εξάλλου, βρέθηκε ο ομαδικός τάφος 11 χωρικών. Και, πριν από λίγες μέρες, αποκαλύφθηκε ότι κορυφαία κυβερνητικά στελέχη όλα αυτά τα χρόνια ενέκριναν προσωπικά τις εκκαθαριστικές επιχειρήσεις...