Οι προχτεσινές δηλώσεις, πάντως, του εκπροσώπου του υπουργείου Εξωτερικών, κ. Κουμουτσάκου, ότι το τελικό καθεστώς θα πρέπει να σέβεται τον πολυεθνικό χαρακτήρα της περιοχής, να προστατεύει τις μειονότητες και να αποκλείει το ενδεχόμενο της διχοτόμησης ή ένωσης της επαρχίας με άλλες χώρες, είναι τουλάχιστον ανεπαρκείς. Το κρίσιμο ζήτημα βρίσκεται στο ερώτημα εάν το Κοσσυφοπέδιο θα συνεχίσει να αποτελεί τμήμα της γιουγκοσλαβικής επικράτειας ή θα έχουμε άλλη μια αλλαγή συνόρων στα Βαλκάνια. Και στο ερώτημα αυτό, η κυβέρνηση αποφεύγει να τοποθετηθεί δημόσια, παρότι γνωρίζει πολύ καλά ότι η οριστικοποίηση του καθεστώτος του Κοσσυφοπεδίου έχει άμεση σχέση με τη γενικότερη και ήδη πληγωμένη βαριά ασφάλεια και σταθερότητα των Βαλκανίων.
Το εγκώμιο των μεγαλοεπιχειρηματιών έπλεξε τις προάλλες ο υπουργός Ανάπτυξης. Με μια μακροσκελή δήλωση - με αφορμή τη δημοσιοποίηση των στοιχείων της ΕΣΥΕ για τον πληθωρισμό - ο υπουργός για άλλη μια φορά επιχειρηματολόγησε στη λογική της... λιγότερο κακής ακρίβειας, με στόχο να πείσει τους εργαζόμενους ότι η ακρίβεια με κυβέρνηση ΝΔ δεν είναι ακρίβεια! Ο Δ. Σιούφας κατέληξε να αποδίδει τις... «ευνοϊκές εξελίξεις» στην «υπευθυνότητα και την αυτοσυγκράτηση των φορέων της αγοράς»! Είναι προφανές πως όσο κι αν η κυβέρνηση προσπαθεί να αποσιωπήσει την αβάσταχτη ακρίβεια και τις αλλεπάλληλες ανατιμήσεις, που επιβάλλονται αδιάλειπτα σε συνέχεια εκείνων επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ, η πραγματικότητα τη διαψεύδει περίτρανα.
Στη χώρα μας η εκτροπή του Αχελώου έχει ταυτιστεί με την κυβερνητική αφερεγγυότητα, καθώς την ολοκλήρωση του έργου έχουν υποσχεθεί άπασες οι μεταπολιτευτικές κυβερνήσεις και ουδεμία κράτησε το λόγο της! Από τον «πειρασμό» του ταξίματος δεν ξέφυγε και η τωρινή κυβέρνηση και ο τελευταίος που «ορκίστηκε», δημοσίως, πως «θα τελειώσει ο Αχελώος», είναι ο Γ. Σουφλιάς. Μάλιστα, ο θεσσαλός στην καταγωγή υπουργός ΠΕΧΩΔΕ είπε ότι το έργο αποτελεί «προσωπικό του στοίχημα», το οποίο είναι αποφασισμένος να κερδίσει.
Ομως, «η κατάρα του Αχελώου» συνεχίζεται, καθώς φαίνεται πως κι αυτή η υπόσχεση δεν είναι γραφτό να κρατηθεί. Τα έργα κατασκευής της σήραγγας στη Δρακότρυπα σταμάτησαν, λόγω των προβλημάτων που παρουσιάστηκαν στη ροή χρηματοδότησης, ενώ τα έργα στη σήραγγα εκτροπής στη Συκιά, που σταμάτησαν εξαιτίας των γνωστών «οικολογικών» και άλλων παρεμβάσεων στο Συμβούλιο της Επικρατείας, δεν ξανάρχισαν ακόμα. Οι αρμόδιοι του ΥΠΕΧΩΔΕ ρίχνουν την ευθύνη για τα προβλήματα χρηματοδότησης στο υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών και ξαναϋπόσχονται πως τον Απρίλη θα εγκατασταθεί εργολάβος για τη σήραγγα στη Συκιά, αλλά αυτό που μένει είναι το γεγονός ότι 180 εργαζόμενοι στη Δρακότρυπα μένουν χωρίς δουλιά και χιλιάδες θεσσαλοί αγρότες θ' αργήσουν πιο πολύ να δουν να έρχεται νερό στο διψασμένο κάμπο. Αν το δουν ποτέ...
Πέρσι, τέτοιον καιρό, πανηγύριζαν με το 1.000.000 και πάνω μέλη και φίλους, που ψήφισαν τον Γ. Παπανδρέου για πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ. Μετά, ακούστηκαν πολλά και διάφορα για τον αριθμό αυτό, αλλά οι εντυπώσεις έμειναν. Τώρα πανηγυρίζουν για τους πάνω από 300.000 μέλη και φίλους, που πήραν μέρος στις προχτεσινές εκλογές για την ανάδειξη των συνέδρων στο επικείμενο συνέδριο του Κινήματος. Αντί άλλου σχολίου, αντιγράφουμε τα παρακάτω από τον «μικροπολιτικό» των χτεσινών «Νέων»:
«Το πιο σύντομο ανέκδοτο χθες στη Λάρισα ήταν: "Αλβανός ψηφοφόρος του ΠΑΣΟΚ". Δέχτηκα τηλεφώνημα από Θεσσαλό συνομιλητή μου, ο οποίος έκανε λόγο για Αλβανούς που ψήφισαν συνέδρους του Κινήματος, καθοδηγούμενοι από πρόσωπα για τα οποία εργάζονται και πλήρωσαν μάλλον και τα δέκα ευρώ. Οι υποψίες για την υποκίνησή τους βαρύνουν το πολιτικό γραφείο νεοεκλεγέντος βουλευτή. Τέλος πάντων, έτσι κι αλλιώς, το ΠΑΣΟΚ είναι ανοιχτό κόμμα, φιλικό, βεβαίως και στους μετανάστες, έστω κι αν κάποιοι πήγαν από τα βαμβάκια στις κάλπες, για να γυρίσουν πίσω στα βαμβάκια».
Επειδή, όμως, είμαστε «ψυλλιασμένοι» μετά από τόσα χρόνια κυβέρνησης Σημίτη, αυτά τα περί «κοινωνικής αλληλεγγύης» είναι τουλάχιστον περίεργα. Την τελευταία φορά που τα ακούσαμε, τα συσχέτισαν με το Ασφαλιστικό.
Για να μη μιλήσουμε για το πώς εννοούν το διάλογο. Η πρόσφατη εμπειρία με αυτόν για την Παιδεία είναι περισσότερο κι από διδακτική. Για όσους πήραν μέρος, βέβαια...
Βλέπετε, όταν οι πολιτικοί εκπρόσωποι της πλουτοκρατίας μιλούν για «αλληλεγγύη», εννοούν να πληρώνει ο κοσμάκης αυτά που θα έπρεπε να πληρώνουν αυτοί, για να υπάρχει Υγεία και Κοινωνική Αλληλεγγύη. Αλλωστε, ο πρόσφατα ψηφισμένος προϋπολογισμός της Υγείας και της Πρόνοιας φανερώνει ότι οι κυβερνώντες δε θέλουν να πληρώσουν τίποτε.
ΑΧΩΡΙΣΤΟΙ ΦΙΛΟΙ οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ευρωπαϊκή Ενωση, το μήνυμα που απέστειλε, επισκεπτόμενος την Ευρώπη, ο Τζορτζ Μπους και μάλλον δύσκολα μπορεί κανείς να διαφωνήσει - επ' αυτού - μαζί του!
Αλλωστε, υπάρχουν πολύ περισσότερα πράγματα που τους ενώνουν, παρά για να τους χωρίζουν! Μπορεί να τσακώθηκαν για τη «μοιρασιά» στο Ιράκ, όμως υπάρχει ...πολύ μέλλον στη δράση τους. Κι άλλες χώρες για διανομή κι άλλοι πόλεμοι που μπορούν να κάνουν μαζί.
Οι εξελίξεις είναι μάλλον ενδιαφέρουσες για όσους θέλουν - και υπάρχουν σε πολλούς πολιτικούς χώρους τέτοιοι - να μας παρουσιάσουν την ΕΕ ως ...αντίπαλο δέος των ΗΠΑ.
Δυστυχώς γι' αυτούς, μόνον οι λαοί αυτού του πλανήτη μπορούν να αντισταθούν σε κάθε μορφής παντοκρατορία. Είτε αμερικανική, είτε «ευρω- αμερικανική».
ΜΕ ΒΑΒΥΛΗΔΕΣ ΚΑΙ όλα τα συναφή να κυριαρχούν, ξεκίνησε δυστυχώς και αυτή η βδομάδα, όπως ακριβώς τελείωσε και η προηγούμενη. Φοβόμαστε ότι θα ...«πάει μακριά η βαλίτσα»!Τι μπορεί να κάνει κανείς, εκτός από το να βαριέται ή να εξοργίζεται; Μάλλον να το ...πάρει στην πλάκα.
Ο ΣΥΝ με έκδηλη πρόθεση να φανεί διαφοροποιούμενος από τους υπόλοιπους θιασώτες του «ευρωσυντάγματος» ζητάει ένα... «άλλο ευρωσύνταγμα». Συνεπής στην τακτική να πατά σε δύο βάρκες, θερμός υποστηρικτής, από τη μια, της γενέθλιας (της Ευρωπαϊκής Ενωσης) Συνθήκης του Μάαστριχτ και απ' την άλλη σταθερός υποστηρικτής της αυταπάτης περί Ευρωπαϊκής Ενωσης «των λαών».
Η πολύχρονη πείρα, που αποκόμισαν οι εργαζόμενοι στη χώρα μας, από τη συμμετοχή της στην ΕΕ αποτελεί, εξάλλου, πολύτιμο εφόδιο για την αντιμετώπιση των ψευδαισθήσεων περί της προοπτικής μιας «φιλολαϊκής» ΕΕ.