ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Το «ευρωσύνταγμα»...

Παπαγεωργίου Βασίλης

«Οχι στο ευρωσύνταγμα. Μια άλλη Ευρώπη είναι εφικτή! Δημοψήφισμα τώρα». Τα συνθήματα αυτά προβάλλει η αφίσα του ΣΥΡΙΖΑ, που είδαμε χτες στην «Αυγή». Και σε ό,τι αφορά τη συγκεκριμένη ευρωενωσιακή συνταγματική συνθήκη, πρέπει να παραδεχτούμε ότι ο ΣΥΝ, αφού ταλαντεύτηκε και το σκέφθηκε αρκετά -ο πρώην πρόεδρός του, Ν. Κωνσταντόπουλος, ήταν αναπληρωτής εκπρόσωπος της τότε κυβέρνησης του Κ. Σημίτη στην προεργασία του «ευρωσυντάγματος»- τάχθηκε τελικά με το ΟΧΙ. Τα πράγματα μπερδεύονται, όμως, σε ό,τι αφορά την «άλλη, εφικτή Ευρώπη». Ποια είναι αυτή; Μια ΕΕ, όπου κυριαρχούν οι πολυεθνικές και υπάρχουν όσα ενσωματώνει το λεγόμενο ευρωσύνταγμα, π.χ. οι Συνθήκες του Μάαστριχτ, του Αμστερνταμ, της Νίκαιας, η αντεργατική στρατηγική της Λισαβόνας, η Σένγκεν, κλπ.; `Η, μήπως, η ηγεσία του ΣΥΝ έχει βρει τη ...μαγική συνταγή, σύμφωνα με την οποία και εφόσον, βέβαια, αναλάβουν την ηγεσία των χωρών οι «σύγχρονες και ανανεωτικές αριστερές» δυνάμεις, η κυριαρχία των κεφαλαιοκρατών και όσα αυτή συνεπάγεται θα συνυπάρχουν αρμονικά μ' ένα φιλολαϊκό «ευρωσύνταγμα», με την ουσιαστική αντιμετώπιση των κοινωνικών προβλημάτων, ακόμη και με το σοσιαλισμό; Ας διαλέξουν, όποια απάντηση τους ταιριάζει...

... και οι αυταπάτες

Σίγουρα, πάντως, δεν εννοούν την ανατροπή της ΕΕ και του ευρωενωσιακού οικοδομήματος των πολυεθνικών. Δεν εννοούν την Ευρώπη της ισότιμης συνεργασίας των λαών της, μια Ευρώπη της προόδου, της κοινωνικής δικαιοσύνης και της ειρήνης. Αλλωστε, είναι γνωστή η βδελυγμία και η έντονη κριτική που ασκεί ο ΣΥΝ στις «δογματικές», «απομονωτικές» κλπ. σχετικές θέσεις του ΚΚΕ, τόσο για την ΕΕ γενικά, όσο και για το ενιαίο και διπλό «Οχι» στο «ευρωσύνταγμα» και την ευρωένωση.

Η Ευρώπη των λαών, όμως, και η όποια ΕΕ των δυνάμεων του κεφαλαίου, της εκμετάλλευσης, του διχασμού και των πολέμων είναι πολιτικές έννοιες ασύμβατες και ριζικά αντίθετες, είτε κυβερνούν την τελευταία οι κεντροδεξιοί, είτε οι κεντροαριστεροί, είτε οι όποιοι «εκσυγχρονιστές» και «ανανεωτές». Η ταξική πάλη είχε και έχει τους κανόνες της. Επιβεβαιώνονται αιώνες τώρα και δε λογαριάζουν τις ταμπέλες. Μόνον αυταπάτες και σύγχυση σκορπίζουν όσοι λένε τα αντίθετα. Το αίτημα για δημοψήφισμα και το όποιο «όχι» στο «ευρωσύνταγμα» καταλήγουν σε μια εντυπωσιοθηρία και μόνο, όταν δε συνοδεύονται από την αποκάλυψη του ταξικού χαρακτήρα της ευρωενωσιακής συνταγματικής συνθήκης, του ιμπεριαλιστικού χαρακτήρα της ΕΕ και της ουσίας της πολιτικής της.

Δυσκολεύεται...

Διαφωνεί η «Αυγή» με την εκτίμηση της προχτεσινής ανακοίνωσης του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, για το «ευρωσύνταγμα», ότι «σήμερα, με τα δεδομένα που υπάρχουν, το "ναι" στη διεξαγωγή του δημοψηφίσματος δεν εγγυάται από μόνο του ουσιαστική ενημέρωση για το περιεχόμενό του, ούτε εκφράζει διάθεση γνήσιας λαϊκής συμμετοχής, ενώ δεν αποτελεί από μόνο του μέσο άσκησης πίεσης στην ΕΕ και στις κυβερνήσεις κρατών - μελών της». Τουλάχιστον, αυτό καταλάβαμε από το μικρό ρεπορτάζ, που δημοσίευε χτες η εφημερίδα. Δεν καταλάβαμε, όμως, γιατί διαφωνεί. Τουλάχιστον, δε γράφει τίποτε σχετικά μ' αυτό.

Να υποθέσουμε, ότι η «Αυγή» θεωρεί το «ναι» στο δημοψήφισμα του Γ. Παπανδρέου, ως μια εγγύηση ουσιαστικής ενημέρωσης των εργαζομένων και έκφραση μιας διάθεση γνήσιας λαϊκής συμμετοχής; 'Η, μήπως, δε γνωρίζει τι έγινε στο πρόσφατο δημοψήφισμα της Ισπανίας, όπου οι 9 στους 10 δηλώνουν ότι δεν είναι ουσιαστικά ενημερωμένοι για το «ευρωσύνταγμα» και συμμετείχε το 42% των ψηφοφόρων;

Προφανώς, η «Αυγή» δυσκολεύεται να καταλάβει τη διαφορά μεταξύ της ουσιαστικής λαϊκής συμμετοχής και πάλης και του αντίστοιχου, αναγνωρισμένου από το αστικό καθεστώς, τυπικού δικαιώματος.

«Βάζουμε», όπως «υποτάσσουμε»...

Μα είναι εντελώς ψέματα ότι ιδιωτικοποιούμε το ΕΣΥ. Στην πραγματικότητα, εμείς βάζουμε το δημόσιο στον ιδιωτικό τομέα. Αυτά λέει, όπου σταθεί κι όπου βρεθεί, ο υπουργός Υγείας, Νικήτας Κακλαμάνης, τον τελευταίο καιρό. Προχτές, τον ακούσαμε να το ξαναλέει και, μάλιστα, αγανακτισμένος σε ραδιοφωνικό σταθμό της Αθήνας. Κι αν θέλετε, να καταλάβετε τι εννοεί ο κ. υπουργός, σας παραθέτουμε το παράδειγμα, που ο ίδιος αναφέρει στην «Καθημερινή της Κυριακής»: «Στον περιβάλλοντα χώρο του νοσοκομείου της Αθήνας "Σωτηρία" υπάρχει έκταση 400 στρεμμάτων που προέρχεται από δωρεές. Ε, λοιπόν, εκεί φωνάζεις έναν ιδιωτικό φορέα, του δίνεις ένα κομμάτι προς χρήση με συγκεκριμένη ημερομηνία λήξεως και εκείνος, σε αντάλλαγμα, σου παραδίδει "με το κλειδί στο χέρι" ένα υπερσύγχρονο νοσοκομείο».

Και δεν υπάρχει μόνον αυτό το παράδειγμα. Η προσφυγή του ΕΣΥ στην αγορά υπηρεσιών Υγείας από τον ιδιωτικό τομέα αποτελεί μόνιμο και συνεχώς εντεινόμενο στοιχείο της τρέχουσας πρακτικής του υπουργείου. Προφανώς, η λέξη «βάζουμε» έχει την ίδια έννοια με τη λέξη «υποτάσσουμε» στο λεξιλόγιο του υπουργού...

Με το «Ριζοσπάστη» στο χέρι...

Με τον «αέρα» της επιτυχημένης πανεξόρμησης της περασμένης Κυριακής οι ΚΟ του ΚΚΕ προετοιμάζουν εντατικά ένα εξίσου πλατύ άνοιγμα και γι' αυτή την Κυριακή, οπότε και κυκλοφορεί ένθετη στο «Ριζοσπάστη» η Απόφαση του 17ου Συνεδρίου για την «Κατάσταση στο Διεθνές Κομμουνιστικό Κίνημα» και μαζί ένα συλλεκτικό DVD από τις εργασίες του Συνεδρίου. Την προηγούμενη Κυριακή ο «Ρ» και η Απόφαση για τα «Καθήκοντα του Κόμματος ως το επόμενο Συνέδριό του», χάρη στην προσπάθεια μελών και φίλων του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, έφτασαν σε χιλιάδες σπίτια λαϊκών οικογενειών. Η κυκλοφορία σε Αθήνα - Πειραιά έφτασε τα 23.000 φύλλα, ενώ εκτιμάται πως πανελλαδικά πουλήθηκαν 50.000 φύλλα της εφημερίδας μας.

Ουσιαστικά, με τη δημοσίευση της πρώτης πολιτικής Απόφασης, οι κομμουνιστές εγκαινίασαν έναν πολιτικό διάλογο με χιλιάδες ανθρώπους του μόχθου, βάζοντας στη ζωή τα προστάγματα του ίδιου του Συνεδρίου για ποσοτικό και ποιοτικό άλμα στην επαφή του Κόμματος με τα πλατιά λαϊκά στρώματα, στο πώς αυτή θα βαθύνει ώστε να κερδίζονται συνειδήσεις από την πολιτική του πρόταση, να δίνεται ώθηση στο στόχο για την ολόπλευρη ισχυροποίησή του, που με τη σειρά της θα σπρώχνει μπροστά τη μάχη για τα λαϊκά συμφέροντα, για την οικοδόμηση της λαϊκής συμμαχίας, για το σοσιαλισμό. Η προσπάθεια διάδοσης των μηνυμάτων του 17ου Συνεδρίου συνεχίζεται με αμείωτη ένταση και ο δεύτερος μεγάλος σταθμός της είναι η ερχόμενη Κυριακή. Τα βήματα αυτά, φυσικά, είναι μόνο η αρχή. Απαιτείται βαθύτερη ποιοτικά δουλιά και μεγαλύτερη προσπάθεια, ώστε οι στόχοι, όπως αυτοί συγκεκριμενοποιούνται στις πολιτικές αποφάσεις του Συνεδρίου, να αρχίσουν να πραγματώνονται.

Την Κυριακή λοιπόν ξαναχτυπάμε, παρέα με το «Ριζοσπάστη», τις πόρτες των εργατικών λαϊκών οικογενειών. Είναι σίγουρο πως και αυτή η πολιτική απόφαση θα συναντήσει μεγάλο ενδιαφέρον, το οποίο εξάλλου έγινε φανερό και καθ' όλη τη διάρκεια της προσυνεδριακής περιόδου. Χιλιάδες ήταν αυτοί που ζητούσαν να πληροφορηθούν για την κατάσταση στο διεθνές κομμουνιστικό κίνημα, με την πεποίθηση πως η ανάπτυξή του σε σωστό προσανατολισμό μπορεί να αναθερμάνει την ελπίδα και τις αγωνιστικές διαθέσεις των λαών, να συμβάλει καθοριστικά στην αποτελεσματικότητα της πάλης σε κάθε χώρα, αλλά και συνολικά, αναγνωρίζοντας τη σπουδαιότητα της αλληλεγγύης μεταξύ λαών και κινημάτων.

Αντίστοιχο ενδιαφέρον θα συναντήσει με βεβαιότητα και το DVD από τις εργασίες του Συνεδρίου, που περιλαμβάνει ολόκληρη την έναρξη και το κλείσιμο, εικόνες από τους χώρους και τις εκθέσεις ντοκουμέντων που λειτουργούσαν, αλλά και στιγμιότυπα από τις 11 εκδηλώσεις φιλίας και αλληλεγγύης που έγιναν με τη συμμετοχή των αντιπροσώπων κομμουνιστικών, εργατικών και αντιιμπεριαλιστικών κομμάτων από όλο τον κόσμο. Πρόκειται για ένα συλλεκτικό ντοκουμέντο, καθώς για πρώτη φορά κυκλοφορεί πλατιά οπτικοακουστικό υλικό από Συνέδριο του ΚΚΕ, ενώ μπορεί να βοηθήσει και στην αφομοίωση των δύο πολιτικών Αποφάσεων.

Ιδιαιτέρως πολύτιμος κι αυτός ο κυριακάτικος «Ριζοσπάστης». Ας φροντίσουμε για μια αντάξια υποδοχή, δίνοντας τον καλύτερό μας εαυτό να φτάσει παντού, όπου κατοικούν, εργάζονται, μορφώνονται και διασκεδάζουν όλοι εκείνοι που έχουν συμφέρον να ακούσουν και να υιοθετήσουν τα μηνύματα του 17ου Συνεδρίου του Κόμματός μας.