Τον πραγματικό ρόλο των κρατικών ενισχύσεων ως μέσο ενίσχυσης των επιχειρήσεων και όχι των δημόσιων υπηρεσιών, ανέδειξε με την παρέμβασή της στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, η ευρωβουλευτής του ΚΚΕ Διαμάντω Μανωλάκου, επισημαίνοντας τα παρακάτω:

«Ο τίτλος κρατικές ενισχύσεις για παροχή δημόσιας υπηρεσίας είναι ψευδεπίγραφος, αφού πρόκειται για ενίσχυση των επιχειρήσεων. Οσο υπήρχαν τα κρατικά καπιταλιστικά μονοπώλια στις δημόσιες υπηρεσίες, εξυπηρετούσαν κυρίως τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας. Αλλά και σήμερα, στα πλαίσια των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, οι περισσότερες δημόσιες υπηρεσίες δόθηκαν - και άλλες πρόκειται να δοθούν - στο ιδιωτικό κεφάλαιο, ώστε και μέσα από αυτή τη μορφή να ενισχυθεί η κερδοφορία του.

Συνεπώς, κύριο κριτήριο της ΕΕ για την κρατική ενίσχυση, δεν είναι η κάλυψη των λαϊκών αναγκών και η λύση των λαϊκών προβλημάτων, αλλά να μη ζημιωθεί σε καμιά περίπτωση το κεφάλαιο και να μην υπάρξουν επιπτώσεις στην κερδοφορία του.

Εξάλλου, η πρόταση της Επιτροπής βρίσκεται στα πλαίσια των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, που προωθεί το άνοιγμα των αγορών, όπου το κεφάλαιο θα αποκομίσει και νέα κέρδη. Αντίθετα, η πρόταση για εξαίρεση έγκρισης κρατικής επιχορήγησης από την ΕΕ, για μικρές υπηρεσίες γενικού ενδιαφέροντος, αεροπορικές και ναυτιλιακές εταιρίες είναι ασήμαντες. Δεν ικανοποιούν σε καμιά περίπτωση τις αυξανόμενες λαϊκές ανάγκες και γι' αυτό οι ευρωβουλευτές του ΚΚΕ την καταψηφίζουν.

Η μόνη λύση για την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών, είναι η κοινωνικοποίηση των συγκεντρωμένων βασικών μέσων παραγωγής, όπου συγκαταλέγονται και οι πρώην δημόσιες υπηρεσίες, δηλαδή να γίνουν λαϊκή περιουσία, ώστε η χρήση τους να είναι υπέρ των εργαζομένων και των αναγκών τους. Αυτό οι εργαζόμενοι μπορούν να το πετύχουν με τους αγώνες τους».

Η κυβέρνηση απέστειλε χτες την απαντητική επιστολή προς την αρμόδια διεύθυνση περιφερειακής πολιτικής της ΕΕ, σχετικά με τα μέτρα που προτίθεται να λάβει για την αποκατάσταση παραβάσεων που έχουν διαπιστωθεί σε έργα της περιόδου 2001 - 2003. Παράγοντες του υπουργείου Οικονομίας αρνήθηκαν να σχολιάσουν το περιεχόμενο της επιστολής - η οποία συντάχτηκε από κοινού με το ΥΠΕΧΩΔΕ - αλλά περιορίστηκαν να αναφέρουν ότι τώρα αναμένουμε την επόμενη κίνηση των Βρυξελλών. Η κοινοτική γραφειοκρατία είχε απειλήσει μέχρι και με αναστολή πληρωμών για υπό κατασκευήν έργα ύψους 2 δισ. ευρώ, αν δε λάβουν ικανοποιητικές απαντήσεις από την ελληνική κυβέρνηση. Οι παραβιάσεις αφορούν συνολικά στο σύστημα παραγωγής των δημοσίων έργων (μελέτες, αντιμετώπιση υπερτιμολογήσεων έργων, ποιοτικά κριτήρια κλπ.).

Οι αντιπαραθέσεις αυτές, οι οποίες δικαιολογούνται στο όνομα της προβληματικότητας του όντως σαθρού συστήματος παραγωγής των δημόσιων έργων, στην πραγματικότητα υποκρύπτουν τον πόλεμο συμφερόντων που έχει ξεσπάσει μεταξύ εργοληπτικών εταιριών, ελληνικών και ξένων, για το ποιοι κατασκευαστικοί όμιλοι θα έχουν το πάνω χέρι στα νέα έργα που θα δημοπρατηθούν στο προσεχές διάστημα.

Το όλο θέμα δεν μπορεί παρά να συνδέεται με τις προθέσεις της κυβέρνησης, να ιδιωτικοποιήσει το σύνολο των δημοσίων υποδομών, είτε των υφισταμένων, είτε αυτών που θα εκτελεστούν στο μέλλον. Λόγος γίνεται για τα μεγάλα έργα (επεκτάσεις ΠΑΘΕ, Ιονία Οδός, αλλά και μικρότερης εμβέλειας οδικά έργα), καθώς και για μεσαίου και μικρού μεγέθους (κατασκευή νοσοκομείων, σχολείων, καθώς και άλλα νομαρχικά ή δημαρχικά έργα). Οχημα της ιδιωτικοποίησης θα αποτελέσει το νομοσχέδιο «περί συμπράξεων δημοσίου και ιδιωτικού τομέα στην κατασκευή έργων». Αν και η κυβέρνηση είχε εξαγγείλει ότι το νομοσχέδιο θα δοθεί στη δημοσιότητα μέσα στο Φλεβάρη, κάτι τέτοιο δεν έγινε και η καθυστέρηση της έκδοσής του αποδίδεται στο μη συγκερασμό των διαφωνιών που υπάρχουν μέσα στην κυβέρνηση, αλλά και στους κατασκευαστικούς ομίλους και τις τράπεζες, για ουσιαστικές πλευρές του.

Τα νέα κίνητρα που προγραμματίζει να δώσει η κυβέρνηση στους εφοπλιστές, ήταν το αντικείμενο της χτεσινής συνάντησης μεταξύ του πρωθυπουργού Κ.Καραμανλή και των υπουργών Οικονομίας και Ναυτιλίας Γ. Αλογοσκούφη και Μ. Κεφαλογιάννη στο μέγαρο Μαξίμου. Το θέμα αυτό θα συζητηθεί στη σημερινή συνεδρίαση της Κυβερνητικής Επιτροπής, όπου και θα υπάρξει εισήγηση από τον υπουργό Ναυτιλίας. Μεταξύ άλλων προβλέπονται κίνητρα, για την επιστροφή εφοπλιστικών κεφαλαίων στην Ελλάδα, αλλά και η κατασκευή μεγάλων έργων, με στόχο την ενίσχυση των επενδύσεων στη ναυτιλία...

Αλμα ρεκόρ σημείωσε το δημόσιο χρέος της χώρας το 2004, καθώς αυξήθηκε κατά 13,2% ήτοι 23,5 δισ. ευρώ! Κι αυτό, παρά το γεγονός ότι συνεχίστηκε - και πέρσι - η εκποίηση της δημόσιας περιουσίας. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, το χρέος της «γενικής κυβέρνησης» στο τέλος Δεκέμβρη του 2004 διαμορφώθηκε στο αστρονομικό ύψος των 201,24 δισ. ευρώ, ποσό που αντιστοιχεί στο 122,4% του ΑΕΠ που παράχτηκε μέσα στην ίδια χρονιά.

Πρόκειται για μια εξέλιξη που καταδείχνει το μέγεθος της λεηλασίας του κοινωνικού παραγόμενου πλούτου, το οποίο καταλήγει στα θησαυροφυλάκια των ντόπιων και ξένων μεγαλοδανειστών του ελληνικού δημοσίου. Στο τέλος του αμέσως προηγούμενου έτους (2003) το χρέος της κεντρικής κυβέρνησης είχε διαμορφωθεί στα 177,7 δισ. ευρώ (ή στο 116,2% του ΑΕΠ της ίδιας χρονιάς). Την ευθύνη για την επικίνδυνη διόγκωση του δημόσιου χρέους το 2004 - αυξήθηκε κατά 6,2 ποσοστιαίες μονάδες του ΑΕΠ μέσα στο 2004 - φέρουν τόσο το ΠΑΣΟΚ (για το πρώτο τρίμηνο του έτους) όσο και η ΝΔ (για το υπόλοιπο διάστημα) από τις 8 Μάρτη που ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας.

Σύμφωνα με τα ίδια στοιχεία, το ύψος των εγγυημένων από το δημόσιο δανείων έφτασε στα 14,4 δισ. ευρώ. Το σύνολο σχεδόν του δημοσίου χρέους (98,8%) έχει συναφθεί σε ευρώ. Επίσης το 81,6% είναι σε σταθερό επιτόκιο και το υπόλοιπο 18,4% σε κυμαινόμενο.