Θα χρειαστούν πολλά χρόνια για να επουλωθούν οι πληγές
ΝΑΤΟ και ΕΕ βομβάρδισαν τα Βαλκάνια με υλικά θανάτου που λειτουργούν σε βάθος χρόνου
Το νερό δεν είναι πια πηγή ζωής. Το ίδιο κι ο αέρας. Η γη είναι το ίδιο βαθιά μολυσμένη
Τουλάχιστον 100 βιομηχανικοί στόχοι χτυπήθηκαν. Δεκάδες πάρκα και εθνικοί δρυμοί όπου ήταν εγκαταστημένα τηλεπικοινωνιακά δίκτυα. Σε 6 τουλάχιστον περιπτώσεις στην περίοδο των βομβαρδισμών στο Κόσσοβο χρησιμοποιήθηκαν βόμβες με εξασθενημένο ουράνιο. Ο Δούναβης έχει μολυνθεί από χιλιάδες τόνους χημικών και τοξικών ουσιών, ενώ μικρότερη αλλά εξίσου σημαντική είναι η μόλυνση που προκλήθηκε και στη Μαύρη Θάλασσα.
Το μέγεθος της μόλυνσης σε αέρα, νερό και έδαφος δεν έχει καταμετρηθεί επακριβώς, όμως είναι δεδομένη η «προσβολή» της τροφικής αλυσίδας και οι επιπτώσεις της περιβαλλοντικής καταστροφής ήδη έχουν αρχίσει να εμφανίζονται τόσο στη Γιουγκοσλαβία, όσο και σε γειτονικές χώρες. Και όλα αυτά, παρά τις «διαβεβαιώσεις» των ηγετών του ΝΑΤΟ πως μέσω της τεχνολογίας ήταν σε θέση να περιορίσουν τις καταστροφικές επιπτώσεις που θα προκαλούνταν στο περιβάλλον από τους βομβαρδισμούς. Τα στοιχεία αυτά και οι εκτιμήσεις δεν αναφέρθηκαν από τους Γιουγκοσλάβους, αλλά από τις υπηρεσίες των ίδιων των ιμπεριαλιστών που έκαναν την επίθεση. Οι ανακοινώσεις έγιναν στη διάρκεια των διήμερων εργασιών του επιστημονικού συνεδρίου που πραγματοποιήθηκε το Σαββατοκύριακο 15 και 16 Γενάρη, στην Κατερίνη με θέμα τις «επιπτώσεις του πολέμου στο περιβάλλον των Βαλκανίων». Η βασική εισήγηση έγινε από στέλεχος της Ε.Ε. οι υπηρεσίες της οποίας βλέπουν στις επιπτώσεις του πολέμου ένα ακόμα τομέα δράσης για κέρδη. Στο συνέδριο συμμετείχαν και ειδικοί επιστήμονες από τη Γιουγκοσλαβία, την ΠΓΔΜ, τη Βουλγαρία, τη Ρουμανία, την Αλβανία και την Ελλάδα.
Οπως επισημάνθηκε, η βαρβαρότητα του ιμπεριαλιστικού πολέμου δε σκότωσε μόνο χιλιάδες αθώους, άμαχους και παιδιά, δεν κατέστρεψε μόνο εκατοντάδες γέφυρες, νοσοκομεία, εργοστάσια και μνημεία πολιτισμού. Συνεχίζει το καταστροφικό της έργο μέσα από τις ανεπανόρθωτες καταστροφές που επέφεραν οι ΝΑΤΟικοί δολοφονικοί βομβαρδισμοί στο περιβάλλον των Βαλκανίων. Επιπτώσεις που θα τις βλέπουμε να εκδηλώνονται μέσα στις επόμενες δεκαετίες, πρωτίστως στις πληγείσες περιοχές και δευτερεύοντος στις γειτονικές χώρες. Ιδιαίτερα ανησυχητικά και επικίνδυνα είναι τα επίπεδα μόλυνσης στα «4 θερμά σημεία» όπως αναφέρονται οι περιοχές του Πάντσεβο, του Νόβι Σαντ, του Κραγκούεβατς και του Μπορ. Στις περιοχές αυτές χτυπήθηκαν πετροχημικά εργοστάσια, λιπασμάτων, χημικών, ορυχεία, εργοστάσια επεξεργασίας χαλκού, διυλιστήρια, αποθήκες με εκατοντάδες δεξαμενές πετρελαίου κλπ. Μεγάλες ποσότητες της καρκινογόνου και άκρως επικίνδυνης ουσίας PCBs απορροφήθηκαν από το έδαφος και το νερό και πέρασαν στην τροφική αλυσίδα. Πολύ υψηλές είναι οι συγκεντρώσεις τοξικών ουσιών και βαρέων μετάλλων στο Δούναβη, με τον οποίο συνδέεται σχεδόν το 90% του γεωγραφικού χώρου της Γιουγκοσλαβίας. Οπως εξήγησε ο Γιουγκοσλάβος καθηγητής Χημείας Πρέντραγκ Πόλιτς, μέσω του Δούναβη μολύνθηκε και η Μαύρη Θάλασσα. Ενώ ως ενδεικτικό παράδειγμα του μεγέθους της μόλυνσης ανέφερε πως περισσότεροι από 1.000 τόνοι χημικών ουσιών ανιχνεύτηκαν στα νερά του ποταμού στην περιοχή του Νόβι Σαντ. Μάλιστα ο Π. Πόλιτς κατήγγειλε πως οι ΝΑΤΟικές δυνάμεις σε 6 περιπτώσεις στο Κόσσοβο χρησιμοποίησαν βόμβες με εξασθενημένο ουράνιο, με αποτέλεσμα την έκλυση ραδιενέργειας. Γεγονός που έμμεσα επιβεβαίωσε και η Αμερικανίδα Τζένιφερ Μπράσγουελ, εκπρόσωπος του Περιφερειακού Περιβαλλοντικού Κέντρου για την Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη (REC) λέγοντας πως:«Δεν υπάρχει επίσημη επιβεβαίωση. Η στρατιωτική κοινότητα αρνείται να δώσει τέτοιες πληροφορίες». Η Τζ. Μπράσγουελ, παρουσίασε στοιχεία της μελέτης που εκπόνησε το REC για λογαριασμό της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που ουσιαστικά επιβεβαιώνουν όλα τα παραπάνω. Ισχυρίστηκε πως πρώτη προτεραιότητα για τους επιστήμονες και τη διεθνή κοινότητα είναι ο καθαρισμός του Δούναβη και τόνισε την ανάγκη διάθεσης πόρων για καθαρισμό και εξυγίανση των περιοχών, μέσα από πακέτα «ανθρωπιστικής βοήθειας». Για το θέμα των περιβαλλοντικών επιπτώσεων, μέσα στον επόμενο μήνα θα πραγματοποιηθεί συνάντηση των υπουργών Περιβάλλοντος των χωρών της Ν.Α. Ευρώπης.
Στο συνέδριο παραβρέθηκε και χαιρέτισε ο βουλευτής του ΚΚΕ Σταύρος Παναγιώτου ο οποίος, θέτοντας το πλαίσιο μέσα στο οποίο έγινε ο πόλεμος ενάντια στη Γιουγκοσλαβία, σημείωσε: «Η Γιουγκοσλαβία, υπήρξε ο χώρος εφαρμογής του νέου ρόλου του ΝΑΤΟ στον 21ο αιώνα. Δηλαδή του παγκόσμιου χωροφύλακα, που θα επεμβαίνει όπου και όποτε θέλει για την εξυπηρέτηση των ιμπεριαλιστικών συμφερόντων». Επίσης ο βουλευτής του ΚΚΕ μίλησε και για το ρόλο των επιστημόνων τονίζοντας την ανάγκη πέρα από την έρευνα για τις καταστροφικές συνέπειες οι επιστήμονες να συμμετέχουν ενεργά στην αποκάλυψη των αιτιών του πολέμου και στον αγώνα για την ειρήνη.
Οι «κλειδοκράτορες» και οι «εξόριστοι»
Βλέπεις καθημερινά το φουκαρά τον κόσμο να ψάxνει απεγνωσμένα για μια δουλιά, να τσακίζεται για να βγάλει ένα λειψό μεροκάματο, να αγκομαχάει από τα βάρη και τις έγνοιες που κουβαλάει και να μην γνωρίζει τίποτε άλλο παρά βάσανα και αγωνίες και, ειλικρινά, αναρωτιέσαι αν αυτό είναι ζωή ή μαρτύριο σωστό. Βλέπεις τον φτωχό τον κόσμο να παιδεύεται ολημερίς σαν το σκυλί και καμιά απολαβή να μην έχει και λίγο αν καθήσεις να σκεφτείς, καταλαβαίνεις ότι δεν είναι «θεόσταλτη» ούτε «μοιραία» αυτή η ζωή που ζει. Απλώς κάποιοι του επεφύλαξαν αυτή την τύχη, κάποιοι τον κλείδωσαν σκοπίμως έξω από κάθε χαρά και από κάθε προοπτική να ξεφύγει από τα βάσανά του και να δει κι αυτός μια άσπρη μέρα. Τον άρπαξαν, δηλαδή, και τον εξόρισαν σαν «αμαρτωλό», στο περιθώριο της ζωής ή μάλλον στην επίγεια κόλαση που δημιούργησαν γι' αυτόν. Και τον έχουν εκεί να πεινάει, να κρυώνει, να αγωνιά και να τελειώνει την κάθε θλιβερή μέρα του με έναν ύπνο χωρίς όνειρα, με έναν ύπνο ίδιο με θάνατο. Εκατομμύρια οι «εξόριστοι» σε κάθε γωνιά της Γης και άπειροι και εδώ αυτοί που τους έχουν κλειδώσει έξω, όπου μόνο θλίψη και στεναγμός βασιλεύει. Απειροι και εδώ αυτοί που οι κλειδοκράτορες της εξουσίας τους ώθησαν στα επίγεια τάρταρα και μαντάλωσαν πίσω τους τη βαριά καγκελόπορτα που χωρίζει τη ζωή από τη χαμοζωή...
Κι εκεί πίσω από τη σιδερένια πόρτα οι σύγχρονοι Σίσυφοι παλεύουν σαν σκλάβοι και κουβαλούν συνέχεια στις πλάτες τους την ανεργία, τη στέρηση, την εκμετάλλευση, την αδικία και ό,τι άλλο τους έχουν φορτώσει οι σκληροί άρχοντες. Και μεγαλώνουν και γεμίζουν πρόωρα ρυτίδες και αποσύρονται σμπαράλια από το μόχθο της δουλιάς για να γνωρίσουν νέα δεινά και νέες ταπεινώσεις, προσπαθώντας να ζήσουν με τα ψίχουλα που τους δίνουν ως σύνταξη. Και κάποια στιγμή οι άμοιροι «εξόριστοι» κλείνουν τα μάτια τους, χωρίς να έχει λάμψει ούτε μια φορά η χαρά στα τσακισμένα πρόσωπά τους.
Η πιο τραγική όμως πτυχή αυτών των Σισύφων, είναι ότι όσο ζουν είναι καταδικασμένοι να βλέπουν από τα κάγκελα της σιδερένιας πόρτας τον «άλλο» κόσμο που είναι απέναντί τους. Αυτόν τον κόσμο από τον οποίο τους εξόρισαν χωρίς οίκτο, αυτόν τον κόσμο που τους ανήκε ολοκληρωτικά και όμως οι άρχοντες τους τον έκλεψαν για να τον χαρίσουν στους λίγους και εκλεκτούς του συστήματος. Βλέπουν οι άτυχοι παρίες την απαγορευμένη γι' αυτούς ζωή, αλλά να περάσουν προς αυτήν δεν μπορούν με τίποτε. Και οι εικόνες που αντικρίζουν απέναντί τους κάνουν ακόμη πιο σκληρή την κόλασή τους...
Κάθε τέσσερα χρόνια οι «κολασμένοι» έχουν την ευκαιρία να ξεκλειδώσουν τη βαριά πόρτα που τους αποκλείει από την αληθινή ζωή. Κάθε τέσσερα χρόνια το σύστημα τους δίνει να κρατήσουν για είκοσι τέσσερις ώρες το κλειδί της σιδερένιας θύρας. Αλλά αυτοί οι δύστυχοι το σφίγγουν στο χέρι τους και το κοιτούν με αμηχανία σαν να μην ξέρουν τι να το κάνουν. Και αντί να ξεκλειδώσουν με αυτό τη μοίρα τους, όπως θα μπορούσαν, το αφήνουν αχρησιμοποίητο. Και μόλις λήξει η 24ωρη διορία, πάνε οι φουκαράδες και παραδίδουν το πολύτιμο κλειδί στους ίδιους αφέντες, στους ίδιους σκληρούς κλειδοκράτορες της εξουσίας, που τους έχουν χρόνια και χρόνια ριγμένους στα τάρταρα. Και βλέποντας τον κοσμάκη αυτόν να παιδεύεται σαν το σκυλί και καμιά απολαβή να μην έχει, σκέφτεσαι - θέλεις δε θέλεις - αν φταίνε τάχα μόνον οι άρχοντες ή φταίει και ο ίδιος για τα δεινά που υφίσταται και για τα βάσανα που τραβά...
Feeds
