Το πρόβλημα βρίσκεται στο χάσμα που χωρίζει τα λόγια του υπουργού με την αντίστοιχη πολιτική της κυβέρνησης της οποίας είναι μέλος και, μάλιστα, υπεύθυνος για την Υγεία. Η προωθούμενη πολύμορφα εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίηση του τομέα της Υγείας, κάθε άλλο παρά δικαιώνει και κατοχυρώνει το προαναφερόμενο θεμελιακό δικαίωμα των εργαζομένων. Για να μην αναφερθούμε στην ανυπαρξία της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, την κατάσταση των νοσοκομείων κλπ., κλπ. Κι ακόμη περισσότερο, όταν το ύψος του παραγόμενου κοινωνικού πλούτου και οι επιτεύξεις της επιστήμης και της τεχνικής επιτρέπουν - και επιβάλλουν - την παροχή πραγματικά δωρεάν και υψηλού επιπέδου υπηρεσιών υγείας σε ολόκληρο τον πληθυσμό, μηδενός εξαιρουμένου, από ένα ενιαίο και δημόσιο σύστημα.
Εκτός και ο κ. υπουργός, όταν αναφερόταν στην κεφαλαιώδη σημασία, εννοούσε αποκλειστικά και μόνο τους κάθε λογής «εμπόρους» της Υγείας...
Δήλωσε τις προάλλες ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ στον ρ/σ «Αλφα 98,9» για τα οικονομικά μέτρα της κυβέρνησης: «Η κυβέρνηση είχε αυτά τα μέτρα στο μυαλό της από την ημέρα που ανέλαβε. Ολ' αυτά τα "δεν ξέραμε", "δε μας είπαν", είναι για μικρά παιδιά. Αυτό ήταν το σχέδιο». Σωστά τα λέει ο άνθρωπος. Αλλωστε, τα ίδια συζητούσαν και τα «στενά» επιτελεία του ΠΑΣΟΚ, προετοιμαζόμενα για το ενδεχόμενο επανεκλογής του στις περσινές εκλογές...
Ισχυρίζονται κάποιοι, ότι τα πρόσφατα φαινόμενα μόλυνσης ή νόθευσης τροφίμων είναι μεμονωμένα και η μεγιστοποίησή τους στην καθημερινή επικαιρότητα είναι τεχνητή, οφειλόμενη αποκλειστικά και μόνον στην... υστερική μετάδοσή τους από τις τηλεοπτικές οθόνες. Και σε ό,τι αφορά στο τελευταίο δεν έχουν και πολύ άδικο. Σε ό,τι αφορά, όμως, στα υπόλοιπα, ας μας επιτρέψουν να έχουμε διαφορετική γνώμη.
Η αλήθεια είναι, ότι το μεγάλο μέρος της παραγωγής, συσκευασίας και διακίνησης των τροφίμων ελέγχεται από μεγάλες ή πολύ μεγάλες επιχειρήσεις. Γεγονός είναι, επίσης, ότι η μεγιστοποίηση της κερδοφορίας αποτελεί τον αδιαμφισβήτητα πρώτο - αν όχι το μοναδικό - στόχο των επιχειρήσεων αυτών και, πάντως, αξιολογείται σε ασύγκριτα υψηλότερη θέση από τη δημόσια υγεία. Και μπορεί, να έρχονται στο φως της δημοσιότητας σχετικά λίγα περιστατικά διατροφικής μόλυνσης, αλλά υπάρχει πλήθος άλλων στοιχείων, που αμφισβητούν έντονα τις σχετικές διαβεβαιώσεις αρμοδίων και μη. Εάν πράγματι έτσι έχουν τα πράγματα, για παράδειγμα, γιατί επιβάλλουν οι μεγαλοεπιχειρηματίες και, μάλιστα, διά ροπάλου, σιγή τάφου σε όσους απασχολούνται στα τμήματα ελέγχου ποιότητας και ασφάλειας των προϊόντων τους; Τέλος, είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός, επίσης, ότι ο κρατικός έλεγχος της υγιεινής και ασφάλειας των τροφίμων είναι ουσιαστικά ανύπαρκτος.
Δυστυχώς, για όσους επιχειρούν να καθησυχάσουν την κοινή γνώμη, όλα τα προηγούμενα μόνο την ανησυχία των εργαζομένων γεννούν και αναπαράγουν σε όλο και μεγαλύτερη έκταση.
Οτι τα τελευταία χρόνια ο κλάδος Κλωστοϋφαντουργίας - Ενδυσης συρρικνώνεται δραστικά και επικίνδυνα στη χώρα μας, είναι γνωστό, καθώς βλέπουμε συνεχώς να κλείνουν βιοτεχνίες και να μεταφέρονται, προς άγραν μεγαλύτερων κερδών, σε γειτονικές βαλκανικές χώρες. Αλλά, όσο κι αν έχουμε αντιληφθεί τις διαστάσεις του προβλήματος, τα αριθμητικά δεδομένα που έρχονται, κατά καιρούς, στην επιφάνεια μας εκπλήσσουν.
Σύμφωνα, λοιπόν, με τα επίσημα στοιχεία, την τελευταία δεκαετία, και μόνο στη Θεσσαλία, στο χώρο κλωστοϋφαντουργίας - ένδυσης έχουν χαθεί 6.700 θέσεις εργασίας, καθώς από τις 150 παραγωγικές μονάδες που λειτουργούσαν το 1995, σήμερα υπάρχουν μόνο 30 κι αυτές βρίσκονται «υπ' ατμόν». Η βιομηχανική «απογύμνωση» της Θεσσαλίας, σε συνδυασμό με την παραγωγική συρρίκνωση στον αγροτικό τομέα, δημιουργεί εκρηκτικά προβλήματα ανεργίας και φτώχειας.
Λένε ότι οι αριθμοί είναι «ψυχροί», αλλά, εν προκειμένω, αν τους «διαβάσει» κάποιος σωστά, θα διαπιστώσει ότι δηλούν «θερμά» ανθρώπινα δράματα...
Οι ιδιοκτήτες σούπερ μάρκετ απειλούν ότι θα επιβάλουν αυξήσεις στις τιμές λόγω των προστίμων της Επιτροπής Ανταγωνισμού, την ίδια ώρα που η κυβέρνηση ούτως ή άλλως επέβαλε αυξήσεις μέσω της αύξησης του ΦΠΑ.
Απ' ό,τι φαίνεται, στην υποτιθέμενη δημοκρατική και ελεύθερη αγορά, εμείς έχουμε το εξής και μόνο αναφαίρετο δικαίωμα, και αυτό όχι πάντα: Να ...γνωρίζουμε ποιος θα μας αφαιμάξει και με ποιον τρόπο. Η αφαίμαξη είναι το δεδομένο που δεν αλλάζει...
ΜΑΛΛΟΝ ΕΧΕΙ αρχίσει να ...διαφαίνεται το υλικό της σκανδαλολογίας που θα χρησιμοποιεί από δω και πέρα το ΠΑΣΟΚ, αν σωστά εξηγούμε τις σποραδικές δηλώσεις των στελεχών του. Θα είναι το θέμα των τσιγάρων και αν οι τελευταίες φορολογικές ρυθμίσεις βοηθούν συγκεκριμένες εταιρίες.
Πολλοί είναι οι βουλευτές της αξιωματικής αντιπολίτευσης που αφήνουν αιχμές και μιλάνε για ανάγκη διερεύνησης του θέματος και ίσως να δούμε σύντομα τα αποτελέσματα των κόπων τους.
Αλλωστε, δεν μπορεί να γίνει αλλιώς. Οπως ακριβώς έκανε προεκλογικά και η Νέα Δημοκρατία, τώρα το ΠΑΣΟΚ πρέπει να βρει τα δικά του σκανδαλάκια προκειμένου να καλύψει την απουσία πολιτικής διαφοροποίησης.
Πόσο ακόμα θα εξακολουθούν να μιλάνε για τη «ζημιά της δημοσιονομικής απογραφής», άντε και για τα κυβερνητικά ρουσφέτια στο δημόσιο; Είναι σαφές ότι χρειάζεται ...ανανέωση το δικομματικό παιγνίδι.
ΠΑΝΤΩΣ, Ο ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΣ Εσωτερικών Αθανάσιος Νάκος κακώς κάνει και επιμένει στο θέμα των διορισμών στο δημόσιο μετά τις δηλώσεις του περί «γαλάζιων παιδιών» προκειμένου να μας πείσει ότι υφίσταται αξιοκρατία. Εκτίθεται...
Οσο κυβερνούν οι πολιτικοί εκπρόσωποι της πλουτοκρατίας, θα υπάρχουν νόμοι και διατάγματα, όπως αυτός των υπηρεσιακών συμβουλίων, όπου πλειοψηφεί η εκάστοτε κυβέρνηση. Με άλλα λόγια, η πολιτική εξυπηρέτησης του μεγάλου κεφαλαίου και οι μέθοδοι εξαγοράς και χειραγώγησης του λαού είναι αδιάσπαστα δεμένες...Δηλαδή, για όποιον δεν καταλαβαίνει, στην ουσία, η ελληνική κυβέρνηση δεν υπερασπίζεται το δικαίωμα του ελληνικού λαού να καθορίζει ο ίδιος το τι θα γίνει στη χώρα του, έστω έτσι όπως καθορίζεται από τους εκλεγμένους εκπροσώπους του, κατά των επεμβάσεων της ΕΕ. Η κυβέρνηση άλλο πράγμα υπερασπίζεται.