Γινότανε ο Τρικούπης πρωθυπουργός, κλαίγανε στην Κλαυθμώνος τα «παιδιά» του Κουμουνδούρου.

Ερχότανε ο Δεληγιάννης, κλαίγανε τα «παιδιά» του Τρικούπη.

Ξαναρχότανε ο Τρικούπης, πιάνανε το κλάμα τα «παιδιά» του Δεληγιάννη.

Μετά ήρθε Ζαΐμης. Γέμισε η Κλαυθμώνος με τα «παιδιά» του Θεοτόκη.

Ξανάρθε ο Θεοτόκης, αρχίσανε το κλάμα τα «παιδιά» του Ζαΐμη.

Ωσπου έφτασε ο «εθνάρχης», ο Βενιζέλος. Αλλά πόσο ψέματα είναι ότι σταμάτησε το «κλάμα». Γιατί εκτός από τη μονιμοποίηση των δημοσίων υπαλλήλων, ο «εθνάρχης» επέβαλε και το «ιδιώνυμο». Και να που δεν ήταν όλα τα «παιδιά»... καλά παιδιά.

Μετά ήρθε η δικτατορία του Πάγκαλου και μετά του Μεταξά. Εκεί να δεις «κλάμα». Εκεί να δεις «παιδιά» και «αποπαίδια».

Μετά ήταν τα μετεμφυλιακά. Και η χούντα. Κάθε «παιδί» και πιστοποιητικό φρονημάτων, κάθε «καλόπαιδο» και δελτίο νομιμοφροσύνης.

Στο ενδιάμεσο πέρασε ο γερο - Παπανδρέου. Ο «Γέρος της Δημοκρατίας»... Δική του η εγκύκλιος 1010 της 11/3/1965 για τον εξοβελισμό των «παλιόπαιδων», των μαθητών και των καθηγητών τους, που εμφορούντο από κομμουνιστικές ιδέες...

Κι ύστερα ήρθε η «δημοκρατία». Η... κανονική. «Γαλάζια παιδιά» και «πράσινα παιδιά». «Κένταυροι» και «πρασινοφρουροί». Οι απόγονοι της ΕΚΟΦ και τα φιντάνια της «κλαδικής». Εναλλάξ.

*

Η ιστορία συνεχίζεται... Με τα ίδια πάντα θύματα: τα παιδιά του ελληνικού λαού, τη συντριπτική δηλαδή πλειοψηφία, που ούτε «μπάρμπα στην Κορώνη» είχε ποτέ, ούτε «κατουρημένες ποδιές φίλησε».

Αναγνώστρια μάς μετέφερε το ακόλουθο τηλεοπτικό σκηνικό:

*

Χτες η κυρία Στεφανίδου είχε καλέσει στο σκουπιδομεσημεριάτικό της τον νικητή του «Φέιμ Στόρι» και μαζί μερικά κοριτσάκια, που ήθελαν να γνωρίσουν από κοντά τον Περικλέα... Τα κοριτσάκια κάθονταν ένα - ένα στον καναπέ (ντυμένα με νυφικό!) και ο Περικλέας, μετά της βοηθείας της κυρίας Στεφανίδου, τους έκανε ερωτήσεις και, αναλόγως πώς θα απαντούσαν (τα κοριτσάκια), θα αποφάσιζε ποιο κοριτσάκι θα «έπαιρνε» (ο Περικλέας)... Σ' αυτήν την προσπάθεια να πάρει τις αποφάσεις του, ο Περικλέας είχε και τη «βοήθεια του κοινού» (!), καθότι η κυρία Στεφανίδου είχε φτιάξει μια κερκίδα με μαϊντανούς - κλακαδόρους - καραγκιόζηδες, που, αναλόγως με το ποιο κοριτσάκι καθότανε στον καναπέ για να περάσει τις «εξετάσεις», ουρλιάζανε (οι κλακαδόροι - καραγκιόζηδες) «αυτήν πάρτην Περικλή», «όχι αυτήν Περικλή», «την άλλη πάρε Περικλή», «τούτη να πάρεις Περικλή» κ.ο.κ...

Δεν ξέρουμε τι απέγινε, αν διάλεξε και τι διάλεξε ο Περικλέας. Η περαιτέρω παρακολούθηση του εν λόγω θεάματος (όπως μας εξήγησε η φίλη της στήλης) κατέστη από κάποιο σημείο τελείως αδύνατη, ιδίως μόλις τα κοριτσάκια σηκώθηκαν από τον καναπέ κι όλα μαζί - υπό την παρότρυνση της κυρίας Στεφανίδου - αρχίσανε να του κουνιούνται (του Περικλέα) ως ύστατη προσπάθεια να τον «σαγηνεύσουν» (τον Περικλέα). Η αναγούλα της ήταν πια αφόρητη.

*

«Διάλογο με τους εργαζόμενους για την εθελούσια παράταση του ενεργού επαγγελματικού και εργασιακού βίου» ...έταζε προεκλογικά το ΠΑΣΟΚ (σελίδα 62 του προεκλογικού του προγράμματος).

*

Αυτή είναι η ...«αξιοπιστία» του ΠΑΣΟΚ, που έσπευσε να κατακρίνει τον Μητσοτάκη και τη ΝΔ για τις μεθοδεύσεις τους (που είναι ίδιες με εκείνες του ΠΑΣΟΚ!)

***

*

Στα Γιάννενα (5/12/2004), στην ομιλία του ενόψει του Συνεδρίου του ΠΑΣΟΚ κατά την «3η Θεματική Συνδιάσκεψη» με θέμα «Το σύγχρονο κοινωνικό κράτος», ο Γιώργος Παπανδρέου δήλωσε (επίσημα πρακτικά ΠΑΣΟΚ):

*

«Κάθε ασφαλιστικό σύστημα θέλει διαρκή παρακολούθηση των παραμέτρων και των παραδοχών για τη διαρκή βελτίωσή του (...) η παράταση του προσδόκιμου επιβίωσης του κάθε ατόμου ανοίγει νέα ευκαιρία αξιοποίησης του ανθρώπινου δυναμικού. Σήμερα, μετά τα 60, μετά τα 70, υπάρχουν ακόμα παραγωγικά χρόνια, αυτό το γεγονός δημιουργεί νέα αιτήματα αξιοποίησης και υποστήριξης της μακρύτερης, πλέον, ζωής, από ένα κοινωνικό σύστημα».

*

«Ευκαιρία», λοιπόν, το ότι οι άνθρωποι ζουν σήμερα περισσότερο, για να δουλεύουν και περισσότερο, όχι μόνο μετά τα 60, αλλά και μετά τα 70!

Να πόσο «διαφέρουν» οι θέσεις του ΠΑΣΟΚ για την «παράταση του εργάσιμου βίου» από τις αντίστοιχες του Μητσοτάκη...

Μετά τον επίτροπο Αλμούνια της ΕΕ, τα θερμά του συγχαρητήρια προς την κυβέρνηση, για τα φορολογικά μέτρα που πήρε κατά των εργαζομένων, εξέφρασε και ο πρεσβευτής των Αμερικανών (!) στην Αθήνα.

«Η Ελλάδα ανήκει στους Ελληνες»...