Με νέα οικονομικά, φορολογικά και άλλα, κίνητρα ετοιμάζεται να «προικοδοτήσει» τους παραγωγούς Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ) η κυβέρνηση, προτάσσοντας - και σε αυτή την περίπτωση - την περιβαλλοντική ωφέλεια, την ενεργειακή επάρκεια και την απεξάρτηση της χώρας από το πετρέλαιο, που αποτελούν πλέον την «καραμέλα», της όλο και μεγαλύτερης ενίσχυσης του μεγάλου κεφαλαίου με δημόσιο χρήμα. Στα βασικά σημεία του νομοσχεδίου για τις ΑΠΕ, που σύντομα πρόκειται να προωθηθεί από το υπουργείο, αναφέρθηκε χτες ο υφυπουργός Ανάπτυξης Γ. Σαλαγκούδης, μιλώντας σε συνέδριο για τη Συμπαραγωγή Ηλεκτρισμού και Θερμότητας στη Νοτιοανατολική Ευρώπη.

Επιγραμματικά, το νομοσχέδιο θα περιλαμβάνει:

• Συγκρότηση επιτροπής για το συντονισμό της δημόσιας διοίκησης για την προώθηση επενδύσεων σε συμπαραγωγή ΑΠΕ.
• Απλούστευση και συντόμευση της διαδικασίας αδειοδότησης.
• Εξομοίωση των τιμών πώλησης ηλεκτρικής ενέργειας από μονάδες ΑΠΕ και συμπαραγωγής.
• Κεφαλαιουχικά και λοιπά οικονομικά κίνητρα για καινοτόμες ενεργειακές τεχνολογίες.

Επίσης προωθείται νομοσχέδιο για τη «Χρηματοδότηση από Τρίτους Ενεργειακών Επενδύσεων» (ΧΑΤΕ), με το οποίο θα ορίζεται:

• Μητρώο φορέων ΧΑΤ στο υπουργείο Ανάπτυξης, στο οποίο θα εγγράφονται υποχρεωτικά οι εταιρίες που έχουν την επάρκεια για παροχή ενεργειακών υπηρεσιών.
• Αρση αντικινήτρων που σχετίζονται με τις εγγυήσεις του φορέα ΧΑΤ σε περίπτωση πτώχευσης του χρήστη.
• Φορολογικά κίνητρα για τους φορείς χρηματοδότησης (ΧΑΤ) και τους χρήστες.
• Λειτουργία Εταιριών Ενεργειακού Σκοπού, ως ενδιάμεσοι φορείς για τη διαχείριση συμβάσεων δημοσίων έργων.

Ετοιμοι να κατασπαράξουν τον μικρομεσαίο αγροτικό κλήρο της χώρας εμφανίζονται οι «γαλαζοπράσινοι καρεκλοκένταυροι» της ΠΑΣΕΓΕΣ, θέλοντας να δημιουργήσουν τα νέα «τσιφλίκια» προς όφελος των τραπεζών και των πολυεθνικών τροφίμων. Η ηγεσία της ΠΑΣΕΓΕΣ επιφυλάσσει για τον εαυτό της τη θέση του επιστάτη, ενώ για τη μεγάλη μάζα των σημερινών μικρομεσαίων αγροτών επιφυλάσσει τη θέση του κολίγου.

Ο παραπάνω ισχυρισμός ούτε λεκτικό σχήμα είναι, αλλά ούτε και υπερβολή. Είναι η πραγματικότητα, όπως προκύπτει από τη χτεσινή συνέντευξη Τύπου της ΠΑΣΕΓΕΣ, όπου - παρουσιάζοντας τις θέσεις της για τη νέα Κοινή Αγροτική Πολιτική (ΚΑΠ) - σύσσωμο το διοικητικό συμβούλιο της Τριτοβάθμιας «Συνεταιριστικής» Οργάνωσης της χώρας:

• Τάχθηκε ανοιχτά υπέρ της πλήρους και άμεσης αποδέσμευσης των επιδοτήσεων από την παραγωγή, καθώς και υπέρ του αντιαγροτικού πλαισίου που προτείνουν οι Βρυξέλλες και μάλιστα στην πλέον σκληρή - «ριζοσπαστική» σύμφωνα με τον χαρακτηρισμό του προέδρου της ΠΑΣΕΓΕΣ, Τζ. Καραμίχα - εκδοχή του.
• Παραδέχτηκε ότι η εφαρμογή των νέων καθεστώτων στο σύνολο σχεδόν των αγροτικών προϊόντων θα προκαλέσει πλείστες αρνητικές επιπτώσεις τόσο στους άμεσα ενδιαφερόμενους (μικρομεσαίους παραγωγούς) όσο και στους εμπλεκόμενους οικονομικούς κλάδους (μεταποίησης, μεταφορών, προώθησης αγροτικών εφοδίων κ.ά.).
• Ανέφερε ότι η εφαρμογή του νέου καθεστώτος στην καπνοκαλλιέργεια θα οδηγήσει σε μείωση της εγχώριας παραγωγής κατά 50%-60% και ανάλογες θα είναι οι επιπτώσεις και σε άλλα αγροτικά προϊόντα, όπως στο βαμβάκι και στα σιτηρά. Και αυτό κατά τον Τζ. Καραμίχα «είναι νομοτελειακό, αν όχι λογικό»!

Ο πρόεδρος της ΠΑΣΕΓΕΣ, αφού είπε πως εξετάστηκαν όλες οι αρνητικές επιπτώσεις, στη συνέχεια υποστήριξε πως θα πρέπει «να τις αποδεχτούμε και να προσαρμοστούμε, αν θέλουμε την πρόοδο της ελληνικής γεωργίας». Ειπώθηκαν και πολλές άλλες αλήθειες, κατά τη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου, με περίσσιο κυνισμό ίσως, όπως για παράδειγμα ότι: α) Στο σύγχρονο ανταγωνιστικό περιβάλλον ο μικρός και πολυδιάσπαρτος κλήρος δεν μπορεί να αντεπεξέλθει. β) Επιβάλλεται η δημιουργία μεγάλων αγροτικών ιδιοκτησιών και η μηχανοποίηση της παραγωγής που θα έχει ως αποτέλεσμα την εκτόξευση των ποσοτικών της μεγεθών και φυσικά των κερδών της κλπ.

Αυτό που αποκρύφτηκε, όπως ήταν φυσικό, είναι ο άλλος δρόμος, της συγκέντρωσης του κλήρου, μέσω της εθελοντικής συνένωσης των μικρών και φτωχών αγροτών στον παραγωγικό συνεταιρισμό, στο πλαίσιο φυσικά μιας άλλης φιλολαϊκής πολιτικής, της λαϊκής εξουσίας και οικονομίας. Ο δρόμος που προτείνει το συνεπές αγροτικό κίνημα και υποστηρίζει το ΚΚΕ.