Ετοιμοι να κατασπαράξουν τον μικρομεσαίο αγροτικό κλήρο της χώρας εμφανίζονται οι «γαλαζοπράσινοι καρεκλοκένταυροι» της ΠΑΣΕΓΕΣ, θέλοντας να δημιουργήσουν τα νέα «τσιφλίκια» προς όφελος των τραπεζών και των πολυεθνικών τροφίμων. Η ηγεσία της ΠΑΣΕΓΕΣ επιφυλάσσει για τον εαυτό της τη θέση του επιστάτη, ενώ για τη μεγάλη μάζα των σημερινών μικρομεσαίων αγροτών επιφυλάσσει τη θέση του κολίγου.

Ο παραπάνω ισχυρισμός ούτε λεκτικό σχήμα είναι, αλλά ούτε και υπερβολή. Είναι η πραγματικότητα, όπως προκύπτει από τη χτεσινή συνέντευξη Τύπου της ΠΑΣΕΓΕΣ, όπου - παρουσιάζοντας τις θέσεις της για τη νέα Κοινή Αγροτική Πολιτική (ΚΑΠ) - σύσσωμο το διοικητικό συμβούλιο της Τριτοβάθμιας «Συνεταιριστικής» Οργάνωσης της χώρας:

• Τάχθηκε ανοιχτά υπέρ της πλήρους και άμεσης αποδέσμευσης των επιδοτήσεων από την παραγωγή, καθώς και υπέρ του αντιαγροτικού πλαισίου που προτείνουν οι Βρυξέλλες και μάλιστα στην πλέον σκληρή - «ριζοσπαστική» σύμφωνα με τον χαρακτηρισμό του προέδρου της ΠΑΣΕΓΕΣ, Τζ. Καραμίχα - εκδοχή του.
• Παραδέχτηκε ότι η εφαρμογή των νέων καθεστώτων στο σύνολο σχεδόν των αγροτικών προϊόντων θα προκαλέσει πλείστες αρνητικές επιπτώσεις τόσο στους άμεσα ενδιαφερόμενους (μικρομεσαίους παραγωγούς) όσο και στους εμπλεκόμενους οικονομικούς κλάδους (μεταποίησης, μεταφορών, προώθησης αγροτικών εφοδίων κ.ά.).
• Ανέφερε ότι η εφαρμογή του νέου καθεστώτος στην καπνοκαλλιέργεια θα οδηγήσει σε μείωση της εγχώριας παραγωγής κατά 50%-60% και ανάλογες θα είναι οι επιπτώσεις και σε άλλα αγροτικά προϊόντα, όπως στο βαμβάκι και στα σιτηρά. Και αυτό κατά τον Τζ. Καραμίχα «είναι νομοτελειακό, αν όχι λογικό»!

Ο πρόεδρος της ΠΑΣΕΓΕΣ, αφού είπε πως εξετάστηκαν όλες οι αρνητικές επιπτώσεις, στη συνέχεια υποστήριξε πως θα πρέπει «να τις αποδεχτούμε και να προσαρμοστούμε, αν θέλουμε την πρόοδο της ελληνικής γεωργίας». Ειπώθηκαν και πολλές άλλες αλήθειες, κατά τη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου, με περίσσιο κυνισμό ίσως, όπως για παράδειγμα ότι: α) Στο σύγχρονο ανταγωνιστικό περιβάλλον ο μικρός και πολυδιάσπαρτος κλήρος δεν μπορεί να αντεπεξέλθει. β) Επιβάλλεται η δημιουργία μεγάλων αγροτικών ιδιοκτησιών και η μηχανοποίηση της παραγωγής που θα έχει ως αποτέλεσμα την εκτόξευση των ποσοτικών της μεγεθών και φυσικά των κερδών της κλπ.

Αυτό που αποκρύφτηκε, όπως ήταν φυσικό, είναι ο άλλος δρόμος, της συγκέντρωσης του κλήρου, μέσω της εθελοντικής συνένωσης των μικρών και φτωχών αγροτών στον παραγωγικό συνεταιρισμό, στο πλαίσιο φυσικά μιας άλλης φιλολαϊκής πολιτικής, της λαϊκής εξουσίας και οικονομίας. Ο δρόμος που προτείνει το συνεπές αγροτικό κίνημα και υποστηρίζει το ΚΚΕ.