ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σάββατο 25 Ιούνη 2005
Σελ. /40
Ιδεολογήματα των ημερών

Γρηγοριάδης Κώστας

Μπόλικα είναι τα κάθε λογής ιδεολογήματα και ψευτοεπιχειρήματα, που γράφονται και λέγονται τις μέρες αυτές, με αφορμή την αποτυχία της πρόσφατης Συνόδου Κορυφής της ευρωένωσης. Αναφέρουμε δυο:

Ο ευρωενωσιακός προϋπολογισμός θα ενίσχυε τις φτωχότερες και ασθενέστερες χώρες, λένε αρκετοί και, επομένως, η μη έγκρισή του αποβαίνει σε βάρος τους. Η αλήθεια, όμως, δεν είναι αυτή. Κανένας προϋπολογισμός της ευρωένωσης δεν ήταν προς όφελος των λαών, είτε των «πλούσιων», είτε των «φτωχών» χωρών. Ολοι τους είχαν και έχουν ως βασικό στόχο τους, να εξυπηρετήσουν την προώθηση και εφαρμογή της φιλομονοπωλιακής πολιτικής της ΕΕ. Μα, θα πείτε, δε γίνονται παζάρια και μοιρασιές μεταξύ των χωρών; Και, βέβαια, γίνονται. Αφορούν, όμως, στις πλουτοκρατίες των χωρών και τους μεταξύ τους ανταγωνισμούς και όχι τους λαούς και τα συμφέροντά τους.

Ο Μπλερ είναι ενάντια στην «κοινωνική Ευρώπη» και υπέρ του «νεοφιλελεύθερου αγγλοσαξονικού μοντέλου», λένε διάφοροι άλλοι και δεν το λένε, αλλά το υπονοούν σαφώς ότι οι Σιράκ - Σρέντερ είναι προστάτες και υπέρμαχοι του «κοινωνικού μοντέλου». Αυτό κι αν είναι φοβερή διαστρέβλωση της αλήθειας! Δε μας παραξενεύει, βέβαια. Αλλωστε, οι ίδιοι, λίγο - πολύ, «συμβουλεύουν» το λαό μας ότι όταν το ΠΑΣΟΚ προωθεί την αντιδραστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, τα ξεπουλήματα των δημοσίων επιχειρήσεων, κλπ., κλπ., έχουμε ...κοινωνική πολιτική. Οταν τα κάνει η ΝΔ, τότε ξανάρθε η δεξιά...

Η εφοπλιστική ... κατανόηση

Τις πολλές ευχαριστίες της επίσημης πολιτείας στους Eλληνες εφοπλιστές μετέφερε τις προάλλες ο υφυπουργός Εσωτερικών, Θ. Νάκος, για την ...«κατανόηση και αγάπη που επέδειξαν», συμβάλλοντας οικονομικά στην ανέγερση κοινοτικού κτιρίου στην Κοινότητα Θρακομακεδόνων, που είχε πληγεί από το σεισμό του 1999.

Δεν αντέχεται τόση «κατανόηση και αγάπη», κύριε υφυπουργέ, όταν αυτή προέρχεται από το εντεινόμενο συνεχώς ξεζούμισμα, αρκετές φορές και από το θάνατο, ναυτεργατών. Ούτε αντέχεται τέτοιο και τόσο «δούλεμα», βέβαια, όταν η έκφραση της εφοπλιστικής «κατανόησης και αγάπης» αποτελεί ένα απειροελάχιστο μέρος των όσων καταληστεύουν η κυβέρνηση και το κράτος, για να τα παράσχουν απλόχερα στους εφοπλιστές. Κι ακόμη περισσότερο, όταν οι εργαζόμενοι βλέπουν καθημερινά τη ζωή τους να χειροτερεύει, να παραβιάζονται ή και να καταργούνται ακόμη και στοιχειώδη δικαιώματά τους, για να πλουτίσουν ακόμη περισσότερο μια χούφτα πλουτοκράτες, ανάμεσά τους και οι εφοπλιστές.

Τη «νύφη» πληρώνει...

Περί τα 308 εκατομμύρια ευρώ (104 δισ. δρχ.) υπολογίζεται το κόστος των μελετών κτηματογράφησης στο πλαίσιο του Εθνικού Κτηματολογίου που έγιναν μέχρι στιγμής και που - ακόμη κάποιες απ' αυτές - αναμένεται να ολοκληρωθούν τον επόμενο χρόνο. Κι όλα αυτά για να ολοκληρωθεί η κτηματογράφηση μόλις στο 6% της συνολικής έκτασης της χώρας που περιλαμβάνει το 17% μόνο των εμπράγματων δικαιωμάτων...

Ποιος ευθύνεται για το τέλμα στο οποίο έχει περιπέσει, τελικά, αυτό το «μεγαλύτερο από τα μεγάλα έργα», όπως το χαρακτήριζε η προηγούμενη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ; Οι καθυστερήσεις στην υλοποίηση του χρονοδιαγράμματος και οι υπερβάσεις του προϋπολογισμού στην Α΄ φάση του προγράμματος - τονίστηκε σε πρόσφατη ημερίδα που διοργάνωσε το ΤΕΕ στη Θεσσαλονίκη - οφείλονται στην παθογένεια του ελληνικού κράτους (σ.σ. του καπιταλιστικού βέβαια κράτους) και των δομών της δημόσιας διοίκησης. Από τις σημαντικότερες αστοχίες του προγράμματος ήταν ότι προηγήθηκαν οι κτηματολογικές μελέτες, πριν υπάρξουν κυρωμένοι δασικοί χάρτες, ενώ παράλληλα τα διαχειριστικά λάθη επέφεραν το πρόστιμο της ΕΕ, που ζήτησε πίσω τα 100 εκατ. ευρώ με τα οποία χρηματοδότησε το έργο...

... πάντα ο λαός

Κι ενώ έχουν συμβεί όλ' αυτά και το Κτηματολόγιο από το «μεγαλύτερο των μεγάλων έργων» έχει ήδη μετατραπεί σ' ένα μεγάλο φαγοπότι, έρχονται τώρα κάποιοι - όπως η Διεπιστημονική Επιτροπή για τη σωτηρία του - και προτείνουν την αύξηση του ανταποδοτικού τέλους από 20 ευρώ σε 35 ευρώ κατά μέσο όρο ανά ιδιοκτησία, ώστε το έργο να ξεκολλήσει, ενώ κάποιοι άλλοι - κήνσορες, προφανώς, του άκρατου νεοφιλελευθερισμού - προτείνουν να εκτελεστεί με τη μέθοδο της αυτοχρηματοδότησης, που θα έχει ως αποτέλεσμα να πληρώσουν οι ιδιοκτήτες πολύ μεγαλύτερα ποσά.

Με άλλα λόγια, να συνεχιστεί το μεγάλο φαγοπότι, με πρόσχημα τα όσα έχουν γίνει μέχρι σήμερα και, βέβαια, τα σπασμένα να τα πληρώσει και πάλι ο λαός, ο οποίος - εκτός των άλλων - δε φταίει και στο παραμικρό! Πράγματι, μερικοί μερικοί παραέχουν καλομάθει...


Τα ... ωραριακά

Γρηγοριάδης Κώστας

ΤΕΛΙΚΑ, αυτό που περιγράφουν οι κυβερνώντες, εισηγούμενοι τη θεσμοθέτηση του «εθνικού ωραρίου», δεν είναι αγορά, είναι ένας μικρός παράδεισος, όπου όλοι ισότιμα θα απολαμβάνουμε τα αγαθά της «ελεύθερης» οικονομίας μας!

Οπως μας τα λένε, περιχαρείς καταναλωτές από τις 8 το πρωί έως και τις 9 το βράδυ σε κάθε γωνιά της Ελλάδας θα περιφέρονται στα καταστήματα και θα κάνουν με χαμόγελο τις αγορές τους.

Οι ευτυχισμένοι πελάτες θα εξυπηρετούνται από επίσης ευτυχισμένους υπαλλήλους - μια και θα ...δοθούν περισσότερες ευκαιρίες απασχόλησης - οι οποίοι θα αμείβονται πλουσιοπάροχα και θα απολαμβάνουν ήρεμοι το 8ωρο της εργασίας τους.

Μέσα στο καταναλωτικό αυτό πανηγύρι, οι μικρομεσαίοι έμποροι θα αναπτύσσουν όλο και περισσότερο το δημιουργικό τους πνεύμα και τις πρωτότυπες ιδέες τους, δίνοντας το δικό τους «τόνο» στην ελληνική οικονομία!!!

Πόση σχέση έχουν όλα αυτά με την πραγματικότητα; Προφανώς, όσο και οι πρόσφατες δηλώσεις του υπουργού Ανάπτυξης, ο οποίος εκτιμούσε ότι στην αγορά δεν υπάρχει ακρίβεια...

Κι ένας ανόητος, φυσικά, καταλαβαίνει ότι καμιά αγορά δεν μπορεί να τονωθεί με τους μισθούς που υπάρχουν σ' αυτήν τη χώρα. Κι ακόμη ότι οι εργοδότες (ιδιαίτερα στο χώρο του εμπορίου), που σήμερα παραβιάζουν συστηματικά το ωράριο εργασίας, δεν πρόκειται να κάνουν προσλήψεις, αλλά να εντατικοποιήσουν τη δουλιά, αξιοποιώντας τις προωθούμενες «ευλύγιστες» εργασιακές σχέσεις, τις διευθετήσεις και τις «ανενεργές» περιόδους.

Οσο για τους μικρομεσαίους εμπόρους, θα ...αναπτύξουν φυσικά τις ιδέες τους, όπως και τα δάνεια που θα αναγκάζονται να πάρουν από την τραπεζική τοκογλυφία, προκειμένου να ανταποκριθούν στον (ακόμη πιο) ανηλεή ανταγωνισμό των μεγάλων αλυσίδων.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Βέβαια, θα ήταν πολύ επιεικές να αποδώσουμε όλη αυτήν την υπόθεση σε κυβερνητική άγνοια της αλήθειας και της πραγματικής ζωής. Ξέρουν πολύ καλά τι κάνουν και τις επιπτώσεις που θα υπάρξουν. Αλλωστε, γι' αυτό προσπαθούν να «χρυσώσουν» το χάπι με το συνήθη τρόπο: Μερικά ευρωενωσιακά προγράμματα...

Κανείς με τους ραγιάδες!

Ενα ακόμα εργοστάσιο ιματισμού κλείνει στα μέσα του Ιούλη. Η εργοδοσία της πολυεθνικής «Τριούμφ» πετάει στο δρόμο 350 εργάτες, στην πλειοψηφία τους γυναίκες. Ερχονται να προστεθούν στις 500 απολυμένες της «Σίσσερ Πάλκο», στις 120 της «Τρικολάν», στις δεκάδες εργάτριες, που απολύονται καθημερινά από τις, μικρές ή μεγαλύτερες, βιοτεχνίες του κλάδου.

Είναι ενδεικτικό ότι η εργοδοσία στην «Τριούμφ» παραδέχεται κυνικά πως δεν κλείνει το εργοστάσιο επειδή έχει ζημιές. Αντίθετα, βάζει λουκέτο, επειδή δεν έχει τα προσδοκώμενα κέρδη. Κι αυτό, όταν, από τον ιδρώτα κάθε εργάτριας στην Ελλάδα, η πολυεθνική κέρδισε περίπου 23.000 ευρώ μόνο το 2002. Κέρδος, όμως, υποπολλαπλάσιο από εκείνο που της εξασφαλίζουν τα εργοστάσιά της στις χώρες όπου η τιμή της εργατικής δύναμης είναι πολύ μικρότερη από ό,τι στην Ελλάδα.

Είτε το καταλαβαίνουν είτε όχι, οι 350 εργάτριες της «Τριούμφ» είναι θύματα του καπιταλιστικού ανταγωνισμού. Και για τον κεφαλαιοκράτη, χασούρα δε σημαίνει μόνο ζημιές στον ετήσιο ισολογισμό. Χασούρα σημαίνει και κέρδος μικρότερο από εκείνο που θα μπορούσε να έχει, αν αγόραζε την εργατική δύναμη σε ακόμα χαμηλότερη τιμή. Γι' αυτό κλείνει το εργοστάσιο. Γιατί επιζητά περισσότερα, ακόμα κι από τα 23.000 ευρώ που κερδίζει κατά κεφαλήν από τις εργάτριες κάθε χρόνο.

Οι παχυλές αποζημιώσεις που υπόσχεται η εργοδοσία είναι το τυρί στη φάκα των απολύσεων. Είναι σταγόνα στον ωκεανό, μπροστά στα κέρδη που θα σημάνει για την πολυεθνική το κλείσιμο του παραγωγικού τμήματος στην Ελλάδα. Οι εργάτες θα βγουν διπλά χαμένοι από το επικείμενο λουκέτο. Τα χρήματα της αποζημίωσης, αργά ή γρήγορα, θα εξαντληθούν. Τίποτα δεν μπορεί να αντικαταστήσει το σταθερό μεροκάματο, τη δουλιά με δικαιώματα, που πρέπει να αποτελεί στόχο πάλης για κάθε εργαζόμενο.

Οι εργάτες και οι εργάτριες της «Τριούμφ» έχουν χρέος να αντισταθούν στις απολύσεις. Να παλέψουν για να μείνει το εργοστάσιο ανοιχτό. Και όχι μόνο. Να διεκδικήσουν το δικαίωμά τους στη δουλιά, τη διεύρυνση των δικαιωμάτων τους, μισθούς που να ανταποκρίνονται στις σύγχρονες και πραγματικές ανάγκες τους. Να αποτρέψουν το αίσχος που τους περιμένει με το επίδομα ανεργίας και τα προγράμματα κατάρτισης, με τα οποία η κυβέρνηση επιχειρεί να κουκουλώσει την καλπάζουσα ανεργία, ιδιαίτερα στις γυναίκες.

Η θέση τους δεν είναι με τους καλοθελητές της εργοδοσίας. Με τα παπαγαλάκια των «γενναίων» αποζημιώσεων. Η θέση τους είναι με το ταξικό τους συνδικάτο. Μαζί με το ΠΑΜΕ και τους εργάτες, που δε χαρίζονται στο κεφάλαιο. Που παλεύουν για να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις, ώστε να βγει η εργατική τάξη στην αντεπίθεση. Γιατί ο ραγιαδισμός δεν ταιριάζει στον εργάτη...


Περικλής ΚΟΥΡΜΟΥΛΗΣ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ