Μπόλικα είναι τα κάθε λογής ιδεολογήματα και ψευτοεπιχειρήματα, που γράφονται και λέγονται τις μέρες αυτές, με αφορμή την αποτυχία της πρόσφατης Συνόδου Κορυφής της ευρωένωσης. Αναφέρουμε δυο:

Ο ευρωενωσιακός προϋπολογισμός θα ενίσχυε τις φτωχότερες και ασθενέστερες χώρες, λένε αρκετοί και, επομένως, η μη έγκρισή του αποβαίνει σε βάρος τους. Η αλήθεια, όμως, δεν είναι αυτή. Κανένας προϋπολογισμός της ευρωένωσης δεν ήταν προς όφελος των λαών, είτε των «πλούσιων», είτε των «φτωχών» χωρών. Ολοι τους είχαν και έχουν ως βασικό στόχο τους, να εξυπηρετήσουν την προώθηση και εφαρμογή της φιλομονοπωλιακής πολιτικής της ΕΕ. Μα, θα πείτε, δε γίνονται παζάρια και μοιρασιές μεταξύ των χωρών; Και, βέβαια, γίνονται. Αφορούν, όμως, στις πλουτοκρατίες των χωρών και τους μεταξύ τους ανταγωνισμούς και όχι τους λαούς και τα συμφέροντά τους.

Ο Μπλερ είναι ενάντια στην «κοινωνική Ευρώπη» και υπέρ του «νεοφιλελεύθερου αγγλοσαξονικού μοντέλου», λένε διάφοροι άλλοι και δεν το λένε, αλλά το υπονοούν σαφώς ότι οι Σιράκ - Σρέντερ είναι προστάτες και υπέρμαχοι του «κοινωνικού μοντέλου». Αυτό κι αν είναι φοβερή διαστρέβλωση της αλήθειας! Δε μας παραξενεύει, βέβαια. Αλλωστε, οι ίδιοι, λίγο - πολύ, «συμβουλεύουν» το λαό μας ότι όταν το ΠΑΣΟΚ προωθεί την αντιδραστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, τα ξεπουλήματα των δημοσίων επιχειρήσεων, κλπ., κλπ., έχουμε ...κοινωνική πολιτική. Οταν τα κάνει η ΝΔ, τότε ξανάρθε η δεξιά...