Σάββατο 25 Ιούνη 2005
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 2
ΔΙΑ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ
Δούλευε λιγότερο, ζήτα περισσότερα

Του ΣΤΑΘΗ από την «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ»
Του ΣΤΑΘΗ από την «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ»
Οταν επελαύνει ο κυνισμός και αυτό ακριβώς, ο κυνισμός, σημειώνεται ως προτέρημα, δεν πάμε καθόλου καλά. Οτι τον χειροκρότησαν κι από πάνω, αυτόν που ως χτες μας έλεγαν πως συνιστά τον υπ' αριθμόν ένα κίνδυνο για την «κοινωνική Ευρώπη», είναι απλά δηλωτικό - απόδειξη τού ότι αυτό που πράγματι τους «χωρίζει» είναι εντελώς διάφορο απ' ό,τι οι λαοί εννοούν ως δικό τους συμφέρον.

Στην Ευρωπαϊκή Ενωση μιλάνε την ίδια γλώσσα, όταν αναφέρονται στο πώς θα κάνουν πιο φτηνούς τους εργάτες. Και τότε όλα είναι μέλι γάλα μεταξύ τους. Οι διαφορές προκύπτουν μόνον όταν το θέμα είναι το μοίρασμα της λείας. Οπερ σημαίνει: Καμιά αυταπάτη, ότι αυτό το οικοδόμημα μπορεί να έχει και καλά στοιχεία. Οι συντονιστές - διαχειριστές αλλάζουν, η εκμετάλλευση μένει.

Το αυτό ισχύει και στα της γειτονιάς μας. Ο καυγάς, όπως εκφράζεται μέσα από τα κύρια άρθρα στις εφημερίδες των διαφόρων εργολάβων, για τη διατάραξη της «κοινωνικής γαλήνης», αφορά τον τρόπο που θα επιβληθεί η μία, ενιαία και αδιαίρετη πολιτική: Αυτή που σωρεύει κέρδη για το μεγάλο κεφάλαιο, μετατρέποντας σε λεμονόκουπες όλο και μεγαλύτερα τμήματα του εργαζόμενου πληθυσμού.

Και εκεί, με δεδομένη την κοινή τους βάση, αρχίζουν το παραμύθι για τα καλά του νέου ωραρίου:

- «Θα αυξήσουν το εισόδημά τους οι εργαζόμενοι» σημαίνει θα δουλεύουν περισσότερο, θα παράγουν περισσότερο υπερπροϊόν, θα υφίστανται μεγαλύτερη εκμετάλλευση από την κλοπή μεγαλύτερου τμήματος υπεραξίας και θα παίρνουν γι' αυτές τις περισσότερες ώρες δουλιάς ένα επιπλέον κόκαλο - αντίτιμο.

- «Θα βρουν δουλιά οι άνεργοι» σημαίνει να παραταθεί η μιζέρια τους. Και αντί να ζουν από το επίδομα ανεργίας, να παίρνουν τα ίδια - ίσως και λιγότερα - δουλεύοντας δίωρα, τρίωρα, τετράωρα, παράγοντας, παράλληλα, κέρδος για το αφεντικό. Ούτε λέξη δε γίνεται για πλήρη, σταθερή εργασία.

Οσο για τους «καταναλωτές» που θα κερδίσουν, η απάτη είναι απλή: Ο «καταναλωτής» δεν είναι μία αταξική έννοια. Είναι ο ίδιος ο εργαζόμενος. Που όταν δουλεύει 5ήμερο - 7ωρο και έχει γεμάτη την τσέπη του μπορεί και ψωνίζει άνετα τις ώρες που είναι ανοιχτά τα μαγαζιά με το ισχύον ωράριο. Αν, βέβαια, δουλεύει 12ωρο, έξι μέρες τη βδομάδα κι έχει άδεια την τσέπη, και 24 ώρες να 'ναι ανοιχτά τα μαγαζιά, πάλι δε θα ψωνίσει. Ποιος είναι, λοιπόν, ο καταναλωτής που θα κερδίσει;

Μέσα και από τις ρυθμίσεις για το ωράριο, θα γονατίσουν τους μικροεμπόρους, θα εντείνουν την εκμετάλλευση των εργατών, θα συγκεντρώσουν σε ακόμα λιγότερα ταμεία το χρήμα. Αυτά είναι τα μόνα πραγματικά δεδομένα.


ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ:
Θανάσης ΛΕΚΑΤΗΣ


Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ