Η εξυπηρέτηση των συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου είναι θέμα αδιαπραγμάτευτο, και για τη σημερινή και για τις προηγούμενες κυβερνήσεις της άρχουσας τάξης της χώρας και της ΕΕ. Ακόμα και την περίοδο που το ΠΑΣΟΚ κατηγορούσε τη ΝΔ για ...απραξία, εκείνη ψήφιζε νόμους με καθαρά αντιλαϊκό χαρακτήρα και φανερό στόχο την παραπέρα πριμοδότηση των μεγαλοεπιχειρηματιών. Μετά το φορολογικό και τον αναπτυξιακό νόμο, μετά την εισοδηματική πολιτική της λιτότητας, μετά τις τόσες και τόσες «ρυθμίσεις», ήρθε η σειρά του ωραρίου λειτουργίας των καταστημάτων με τις τεράστιες επιπτώσεις στους εργαζόμενους. Ο κοινός παρονομαστής είναι ολοφάνερος: χτύπημα των κατακτήσεων των πολλών για να εξασφαλιστούν περισσότερα κέρδη για τους λίγους.

Η ρύθμιση για την πλήρη και οριστική απελευθέρωση του ωραρίου μπορεί να μη συνδέεται με... κονδύλια, αλλά με μια πολύ ουσιώδη πλευρά για το κεφάλαιο: Την προώθηση κρατικομονοπωλιακών ρυθμίσεων για τη δημιουργία του αναγκαίου πλαισίου που θα εξασφαλίζει την απρόσκοπτη λειτουργία των επιχειρήσεων σε καθεστώς όλο και μεγαλύτερης κερδοφορίας. Σ' αυτό αποβλέπουν οι ρυθμίσεις και για τα εργασιακά και για το ασφαλιστικό και για το ωράριο, ρυθμίσεις που ευνοούν τη συγκέντρωση κεφαλαίων μέσα από τον εκτοπισμό και την περιθωριοποίηση των μικρών επιχειρήσεων και την άγρια εκμετάλλευση των εργαζομένων.

Οι επιπτώσεις που θα υπάρξουν για τους εργαζόμενους από τις νέες ρυθμίσεις είναι πολλαπλές. Η απελευθέρωση του ωραρίου φέρνει τη διεύρυνση των ελαστικών μορφών εργασίας, της μερικής απασχόλησης, των απλήρωτων ωρών δουλιάς, των μισθών πείνας. Για χιλιάδες μικρούς και αυτοαπασχολούμενους επαγγελματίες, βιοτέχνες και εμπόρους, οι ρυθμίσεις αυτές σημαίνουν επαγγελματική και βιολογική εξόντωση μέσα από τα απάνθρωπα ωράρια, την όλο και περισσότερη δουλιά για όλο και μικρότερα μεροκάματα, την ένταση του άγριου και έτσι κι αλλιώς άνισου ανταγωνισμού με τα μονοπώλια και τις μεγάλες επιχειρήσεις.

Οι εργαζόμενοι και οι αυτοαπασχολούμενοι δεν μπορούν να μπουν σε καμιά διαπραγμάτευση για την εφαρμογή των κυβερνητικών ρυθμίσεων. Ούτε, βέβαια, να παζαρέψουν για τη διατήρηση του σημερινού, ούτως ή άλλως, απαράδεκτου καθεστώτος, μπαίνοντας στα επικίνδυνα μονοπάτια που πάνε να τους βάλουν οι συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες για να βάλουν στην ουσία τρικλοποδιές στα ίδια τα συμφέροντα των εργαζομένων. Γι' αυτό οι κομμουνιστές, το ΚΚΕ, επισημαίνουν πως ο μόνος δρόμος, που μπορεί να φέρει αποτέλεσμα, είναι η συντονισμένη αγωνιστική δράση όλων όσοι θίγονται από τις κυβερνητικές μεθοδεύσεις για ένα ωράριο που θα εξασφαλίζει πλήρη και σταθερή εργασία για τους μισθωτούς (7ωρο - 5ήμερο - 35ωρο), θα είναι υποχρεωτικό για όλα τα καταστήματα, θα καθορίζει την Κυριακή υποχρεωτική αργία για όλα τα καταστήματα, θα προβλέπει 3 απογεύματα κλειστά και συνεχές ωράριο λειτουργίας που δε θα υπερβαίνει τις 48 ώρες την εβδομάδα. Αυτό είναι το μόνο πλαίσιο λειτουργίας των καταστημάτων που μπορεί, στις σημερινές συνθήκες, να εξυπηρετεί τη μεγάλη πλειοψηφία των εργαζομένων στο εμπόριο, των αυτοαπασχολούμενων και των καταναλωτών.