Αυτό, βέβαια, δεν εμποδίζει κάθε νεόκοπο αντικομμουνιστή να χρησιμοποιεί την ίδια μέθοδο:

Χτύπημα στο ΚΚΕ κάθε που η εργατική τάξη από την ίδια της την πείρα στρέφει το βλέμμα στη μόνη απελευθερωτική για την ίδια ιδεολογία, τον επιστημονικό σοσιαλισμό, τον κομμουνισμό.

Εχει γραφτεί τόσες φορές: Οι ιδέες είναι καρφιά κι όσο τις χτυπάς τόσο πιο βαθιά «ριζώνουν».

Παρά τα πρόσκαιρα ζιγκ - ζαγκ της ιστορίας, η «εκδίκηση της γυφτιάς», η επιδίωξη κατάργησης της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, η κατάργηση των ίδιων των τάξεων, ο κομμουνισμός, παραμένει όραμα κινητήριο, με ορατή τη δυνατότητα να είναι και νικηφόρο.

Δυνατότητα που υπάρχει, γιατί ακριβώς η ίδια η θεωρητική επεξεργασία εξόπλισε την εργατική τάξη και με το εργαλείο για να επιτύχει τους στόχους της: Το Κομμουνιστικό Κόμμα, το επαναστατικό κόμμα νέου τύπου.

Θεωρία για τον επαναστατικό μετασχηματισμό και Κόμμα για τον επαναστατικό μετασχηματισμό πάνε πακέτο. Κάνουν ένα αχτύπητο δίδυμο.

Από τον καιρό της πρώτης τροτσκιστικής παρέκκλισης, αυτός παραμένει ο στόχος: Το χτύπημα του επαναστατικού κόμματος νέου τύπου, ως τέτοιου: ως επαναστατικού κόμματος νέου τύπου, που με τις συγκεκριμένες αρχές λειτουργίας του γίνεται ικανό να μετατρέψει τις ιδέες από θεωρία σε πράξη. Οχι κάποτε, αλλά τώρα, με μετρήσιμους στόχους, με οργάνωση και έλεγχο. Το ροκάνισμα αυτής της διαδικασίας είναι αντεπανάσταση.

Αφού δεν κατόρθωσαν να περάσουν την άποψη ότι το Κόμμα δεν πρέπει να είναι Κόμμα που θα παλεύει το ίδιο - χωρίς μεσολάβηση - για την εξουσία της εργατικής τάξης, αφού δεν κατόρθωσαν να κρατήσουν το Κόμμα σε μια θεωρητική επεξεργασία και συνακόλουθη λειτουργία που να προσιδιάζει στον μικρό αδερφό της σοσιαλδημοκρατίας, επανέρχονται, εκτός ΚΚΕ πλέον, για να λασπώσουν:

Το ΚΚΕ, γράφει η Μ. Ευαγγελοπούλου στην «Εποχή» (26 Ιούνη 2005), αποδίδει ένα είδος «συλλογικής ευθύνης» όταν ζητά να αντιμετωπίζονται «ενιαία οι δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και της άλλης Αριστεράς».

Αφήνουμε στην άκρη τη συνειδητή διαστρέβλωση που κάνουν, ταυτίζοντας τις ηγεσίες των αστικών κομμάτων με τη βάση τους, με τον κόσμο που τις ακολουθεί, το ΚΚΕ δεν το έκανε ποτέ αυτό. Μένουμε στο χαρακτηρισμό περί «απόδοσης συλλογικής ευθύνης»! Εκεί, στην «Εποχή», το έχουν ξαναπεί αυτό: Οταν κάτι φίλοι τους ανάβανε κεράκια στην αμερικάνικη πρεσβεία, την ώρα που ο κόσμος διαδήλωνε «Εξω τώρα οι Αμερικάνοι», είχαν χαρακτηρίσει ναζιστικού τύπου το σύνθημα, γιατί, δήθεν, αποδίδει συλλογική ευθύνη στον αμερικανικό λαό. Να τους αποδώσεις λάθος χειρισμό της γλώσσας δεν πρέπει, γιατί είναι επαγγελματίες γραφιάδες. Η πράξη δείχνει ότι είναι και επαγγελματίες προβοκάτορες. Πες πες κάτι μένει, σου λένε.

Για να έρθουν στο ζουμί: Η τακτική του ΚΚΕ «είναι ασύμφορη για τους εργαζόμενους»!

Αυτό που αντιπάλεψαν με νύχια και με δόντια, όταν ακόμα ήταν στο ΚΚΕ, ήταν η ίδια η συγκρότηση του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου, ως Μετώπου, ως συσπείρωσης συνδικάτων, συνδικαλιστών και εργαζομένων με συγκεκριμένη ταξική αναφορά και συγκεκριμένο αντίπαλο.

Η συγκρότηση του ΠΑΜΕ ως Μέτωπο ταξικών δυνάμεων έβαλε ένα τέλος στο παραμύθι. Η επανεμφάνιση της εργατικής τάξης στο προσκήνιο ως τάξης που διεκδικεί για τον εαυτό της και όχι για την ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου, ενόχλησε πολλούς. Ετσι, οι ταξικές συγκεντρώσεις χαρακτηρίζονται πλέον «αποστειρωμένες» (πράγματι δεν έχουμε ξυλοπόδαρους), το αίτημα για «δημόσια δωρεάν για όλους Κοινωνική Ασφάλιση που θα πληρώνει το κράτος και η εργοδοσία» σχολιάζεται ως «επαναστατική φλυαρία», το ίδιο και ο στόχος για «ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου». Αυτά, λένε, δεν πρέπει να προβάλλονται, γιατί «προϋποθέτουν τελείως διαφορετικούς συσχετισμούς»! Ωραία! Να πούμε στους Κομμουνάρους του Παρισιού και στους εξεγερμένους του Σικάγου ότι είχαν βάλει λάθος στόχους, αφού δεν είχαν τους «διαφορετικούς συσχετισμούς».

Συντηρείται το αδιέξοδο στην υπόθεση της ονομασίας της ΠΓΔΜ, επιβαρύνοντας την ήδη τεταμένη κατάσταση στα δυτικά Βαλκάνια που αναμένουν τις ρυθμίσεις για το τελικό καθεστώς του Κοσσυφοπεδίου.

Σε μια περίοδο που κυοφορούνται διευθετήσεις, η πλευρά των Σκοπίων όχι μόνο επιμένει στη διατήρηση της συνταγματικής ονομασίας του κράτους, αλλά συντηρεί και την αλυτρωτική προπαγάνδα. Οπως έγραψε χτες η εφημερίδα Καθημερινή, το υπουργείο Εξωτερικών της ΠΓΔΜ παραπέμπει σε ιστοσελίδα του διαδικτύου, η οποία παρουσιάζει χάρτη τής υπό κατοχή, όπως υποστηρίζεται, Μακεδονίας από Βουλγαρία και Ελλάδα.

Ο εκπρόσωπος του ελληνικού ΥΠΕΞ σε δηλώσεις του χαρακτήρισε προκλητικές αυτές τις θέσεις και κατηγόρησε την κυβέρνηση των Σκοπίων για αθέτηση της υποχρέωσης που ανέλαβε έναντι της ΕΕ, για πολιτική καλής γειτονίας και των δεσμεύσεων προς την Ελλάδα, οι οποίες απορρέουν από την ενδιάμεση συμφωνία, για την εγκατάλειψη της αλυτρωτικής προπαγάνδας.

Η ατμόσφαιρα στις σχέσεις Αθηνών - Σκοπίων, περιγράφει τη γενικότερη κατάσταση στα δυτικά Βαλκάνια που αναμένουν τις ρυθμίσεις για το τελικό καθεστώς του Κοσσυφοπεδίου. Η ρευστή κατάσταση που επικρατεί, πάντως, οδηγεί κύκλους του ελληνικού ΥΠΕΞ στην εκτίμηση ότι δε θα τηρηθεί το χρονοδιάγραμμα των συζητήσεων για τη ρύθμιση του καθεστώτος του Κοσσυφοπεδίου.

Εν τω μεταξύ, ο εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών, Γιώργος Κουμουτσάκος, διέψευσε κατηγορηματικά ισχυρισμούς, σύμφωνα με τους οποίους μέλη των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, εμπλέκονται στις σφαγές της Σρεμπρένιτσα το 1995. Ακόμη και αν υπήρξε εμπλοκή κάποιων Ελλήνων πολιτών σε δράση παραστρατιωτικών οργανώσεων, κάτι τέτοιο καταδικάζεται τόσο από την κυβέρνηση όσο και από το λαό της Ελλάδας, σημείωσε ο Γ. Κουμουτσάκος. «Αρμόδια όμως για να το κρίνει είναι μόνο η ελληνική Δικαιοσύνη, η οποία έχει ήδη επιληφθεί», επισήμανε ο ίδιος και διευκρίνισε ότι προς το παρόν δεν έχει υποβληθεί αίτημα συνδρομής από την πλευρά των αρμόδιων αρχών της Βοσνίας Ερζεγοβίνης, οι οποίες διενεργούν έρευνες. Το θέμα ανακινήθηκε από τη βρετανική εφημερίδα «Ιντιπέντεντ», η οποία έγραψε χτες ότι οι ελληνικές αρχές διεξάγουν έρευνα για το ρόλο που διαδραμάτισαν οι Ελληνες εθελοντές στη σφαγή των μουσουλμάνων της Σρεμπρένιτσα. Εάν επιβεβαιωθεί η ανάμειξη Ελλήνων εθελοντών στη γενοκτονία της Σρεμπρένιτσα, η Αθήνα θα βρεθεί σε αμηχανία, γράφει η βρετανική εφημερίδα. «Η Ελλάδα ήταν στενός σύμμαχος του καθεστώτος Μιλόσεβιτς στους πολέμους της Γιουγκοσλαβίας, όμως η ανάμειξη των Ελλήνων παραστρατιωτικών στις μάχες με τους Σερβοβόσνιους δεν έχει ακόμα διαλευκανθεί», αναφέρει το άρθρο. Η εφημερίδα, επικαλούμενη έκθεση της ολλανδικής κυβέρνησης αναφέρει ότι η ελληνική μονάδα των εθελοντών ύψωσε την ελληνική σημαία στην πόλη της Σρεμπρένιτσα αμέσως μετά την πτώση της. Στο κείμενο προστίθεται ακόμα ότι τέσσερις από τους Ελληνες παραστρατιωτικούς έλαβαν παράσημα ανδρείας από τον καταζητούμενο για εγκλήματα πολέμου, Ράντοβαν Κάρατζιτς. Σύμφωνα με την εφημερίδα, η ολλανδική κυβέρνηση έχει στοιχεία που αποδεικνύουν δήθεν ότι η Ελλάδα έστελνε όπλα στους Σερβοβόσνιους αψηφώντας τις σχετικές κυρώσεις.

Πολλοί είναι αυτοί που προσπαθούν να διαστρεβλώσουν, να φέρουν στα μέτρα τους και να ερμηνεύσουν όπως τους βολεύει το ξεκάθαρο «όχι» του λαού της Γαλλίας στο «ευρωσύνταγμα». Κι ανάμεσα σ' αυτούς εντάσσονται ακόμα και «υποστηρικτές» του «όχι» που σπεύδουν να δώσουν τα διαπιστευτήριά τους υπέρ της ΕΕ, της καπιταλιστικής ΕΕ, με τις πολιτικές της και τους στόχους της, όπως τις γνωρίσαμε μέχρι τώρα και όπως καταγράφονται και στο λεγόμενο ευρωσύνταγμα.

Αυτή τη στάση κρατάει και ο Συνασπισμός εδώ στη χώρα μας και την επανέλαβε χτες το βράδυ σε σχετική εκδήλωση που διοργάνωσε ο ΣΥΡΙΖΑ, διά στόματος του προέδρου του κόμματος Α. Αλαβάνου. Το «όχι» στη Γαλλία, σύμφωνα με τον Α. Αλαβάνο, αποτελεί «"ναι" στη διεκδίκηση μιας κοινωνικής Ευρώπης». Ετσι τον βολεύει. Γνωρίζει όμως ότι ο καπιταλισμός δεν πρόκειται να δώσει ελεημοσύνη «κοινωνικότητας» στους λαούς. Γνωρίζει ότι η ΕΕ θα συνεχίσει να είναι εξ ορισμού εχθρός των λαών, όποια διαχείριση κι αν ακολουθεί. Αυτόν τον βολεύει μια άλλη διαχείριση στο ίδιο εκμεταλλευτικό οικοδόμημα. Τους εργαζόμενους, τους εργάτες, τους αγρότες, τους νέους τους βολεύει η ανατροπή αυτού του οικοδομήματος.