Καμιά ανοχή στην πολιτική της κυβέρνησης και του κεφαλαίου! Καμιά ανοχή στην προσπάθεια εκφυλισμού του αγώνα! Ολοι στην απεργία με το πλαίσιο του ΠΑΜΕ!

Οι ταξικές δυνάμεις βρίσκονται ήδη σε θέση μάχης. Παλεύοντας για την καθολική συμμετοχή των εργαζομένων στην απεργιακή κινητοποίηση και στις απεργιακές συγκεντρώσεις που θα οργανώσει το ΠΑΜΕ. Σ' αυτή την κατεύθυνση, το Πανεργατικό Μέτωπο καλεί τα συνδικάτα και τους εργαζόμενους να πάρουν απεργιακές αποφάσεις σε κάθε χώρο δουλιάς. Να οργανώσουν παντού απεργιακές επιτροπές. Να εξαντλήσουν όλα τα περιθώρια για τη μαζικοποίηση της απεργίας, με προμετωπίδα το ταξικό, διεκδικητικό πλαίσιο του ΠΑΜΕ. Να δυναμώσουν τον αγώνα τους, την κοινή συντονισμένη δράση ενάντια στην πολιτική που χτυπάει το σύνολο της εργατικής τάξης, των εργατοϋπαλλήλων.

Με τη συμμετοχή τους στην απεργία, με τα αιτήματα και το πλαίσιο του ΠΑΜΕ, οι εργαζόμενοι μπορούν και πρέπει να στείλουν μήνυμα καταδίκης και στην τακτική της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ. Να εμποδίσουν το σχέδιο εκφυλισμού του αγώνα. Να απορρίψουν το πλαίσιο που προβάλλουν από κοινού η ΠΑΣΚΕ και η «Αυτόνομη Παρέμβαση» μπροστά στην απεργία. Τα «αιτήματά» τους είναι αποσπασματικά και δημιουργούν ασπίδα προστασίας στην κυρίαρχη πολιτική από τη λαϊκή αγανάκτηση. Βάζουν αναχώματα στη ριζοσπαστικοποίηση του κινήματος, δίνουν χέρι βοήθειας στην κυβέρνηση και στο κεφάλαιο να περάσουν τα αντεργατικά τους σχέδια.

Οι δυνάμεις της συναίνεσης ζητάνε την εφαρμογή των αντιασφαλιστικών νόμων του ΠΑΣΟΚ. Η ίδια η κυβέρνηση της ΝΔ αναγνωρίζει την αντιασφαλιστική συμβολή του νόμου Ρέππα, στη βάση του οποίου εξαπολύει σήμερα τη νέα σαρωτική επίθεση στα δικαιώματα των εργαζομένων. Το Ασφαλιστικό των τραπεζών αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα εξειδίκευσης του νόμου στο χώρο των τραπεζοϋπαλλήλων. Το ίδιο ισχύει και για την απελευθέρωση του ωραρίου. Οι δυνάμεις του συμβιβασμού υπερασπίζονται το ισχύον ωράριο, που φέρει την υπογραφή τους και το οποίο έχει ήδη συμβάλει στο να ενταθεί η εκμετάλλευση των εργαζομένων στους χώρους δουλιάς.

Επικαλούνται μάλιστα την απόφαση της ΟΚΕ για το ωράριο, νομιμοποιώντας το αντιδραστικό όργανο του κοινωνικού εταιρισμού που έστησε η κυβέρνηση για να περιβάλει με το μανδύα της συναίνεσης τα αντεργατικά της σχέδια.

Την ώρα που η επίθεση του κεφαλαίου και των πολιτικών του δυνάμεων οξύνεται σε βάρος της εργατικής τάξης, η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ επανειλημμένα - και στην τελευταία συνεδρίαση της Εκτελεστικής Επιτροπής - απέρριψε την πρόταση του ΠΑΜΕ για κήρυξη απεργίας στις 29 του Ιούνη, με στόχο να ενώνεται ο αγώνας όλων των εργατών και των υπαλλήλων και να ενισχύεται η κοινή δράση μ' ένα περιεχόμενο που να αναδείχνει τις σύγχρονες ανάγκες για την εργατική οικογένεια. Επέλεξαν να κηρύξουν απεργία με πλαίσιο που βρίσκεται σε αντίθεση με τα πραγματικά συμφέροντα των εργαζομένων, αφήνοντας μάλιστα ελάχιστα χρονικά περιθώρια για την προετοιμασία του απεργιακού αγώνα.

Στο χέρι των εργαζομένων είναι να φέρουν την απεργία στα μέτρα των συμφερόντων και των πραγματικών τους αναγκών. Μαζί με το ΠΑΜΕ, να διεκδικήσουν αποφασιστικά:

• Πλήρη-σταθερή εργασία. 7ωρο-5ήμερο-35ωρο
• ΟΧΙ στην απελευθέρωση του ωραρίου
• Κατώτερο μισθό 1.200 ευρώ - Κατώτερη σύνταξη 960 ευρώ
• Σύνταξη στα 55 για τις γυναίκες και στα 60 για τους άνδρες
• Απόσυρση της κυβερνητικής τροπολογίας για το Ασφαλιστικό των τραπεζών
• ΟΧΙ στην ένταξη των ειδικών Ταμείων στο ΙΚΑ
• Ενιαίο Ταμείο κύριας και ενιαίο Ταμείο επικουρικής σύνταξης για τους τραπεζοϋπαλλήλους
• Ακύρωση της κατάπτυστης σύμβασης που υπέγραψε ο ΟΤΕ με τους συνδικαλιστές των ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ
• Αποκλειστικά Δημόσια Δωρεάν Υγεία και Παιδεία
• Κατάργηση της αξιολόγησης που αποτελεί εργαλείο για τη μορφωτική υποβάθμιση και την ενίσχυση των ταξικών φραγμών στην Παιδεία
• Κατάργηση των αντιασφαλιστικών- αντεργατικών νόμων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.

Το κόστος αυτής της λοβιτούρας, γιατί περί αυτού πρόκειται, μεταφράζεται ως εξής:

-- Αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης για άντρες (μέχρι 7 χρόνια) και γυναίκες (μέχρι και 17 χρόνια), μέσα από την κατάργηση των προσυνταξιοδοτικών καθεστώτων που κατοχύρωναν τα ειδικά τους ταμεία.

-- Δραστική μείωση του ύψους των συντάξεων, έως και 20 ποσοστιαίες μονάδες.

-- Συρρίκνωση των συντάξεων που ήδη απονέμονται, καθώς με την υπαγωγή των σημερινών συνταξιούχων στο ΙΚΑ-ΕΤΑΜ, το ύψος των ετήσιων αυξήσεων περνά αποκλειστικά στην κυβέρνηση.

-- Το ΙΚΑ, επιβαρύνεται με νέα βάρη και υποχρεώσεις που κανονικά ανήκουν στις τράπεζες, ενώ στον αντίποδα μειώνονται και οι ασφαλιστικές εισφορές των τραπεζών. Η μείωση αυτή σε ορισμένες τράπεζες φτάνει μέχρι 50%.

-- Διατηρούνται και διευρύνονται οι διαχωρισμοί των εργαζομένων, ανάλογα με το χρόνο ένταξης στην εργασία τους.

-- Επιχειρείται η κατάργηση όλων των επικουρικών ταμείων των τραπεζοϋπαλλήλων και μέσω αυτής η αντίστοιχη μείωση των επικουρικών συντάξεων.

Το αντιασφαλιστικό μοντέλο, στις τράπεζες που προωθεί για ψήφιση η κυβέρνηση της ΝΔ, βασίζεται στους προηγούμενους αντιασφαλιστικούς νόμους. Ειδικότερα για την υπαγωγή των ειδικών ταμείων στο ΙΚΑ-ΕΤΑΜ, αποτελεί εξειδίκευση του νόμου 3029, που ψήφισε πριν τρία χρόνια το ΠΑΣΟΚ.

Το Ενιαίο Ταμείο Ασφάλισης Τραπεζοϋπαλλήλων (ΕΤΑΤ), το οποίο η κυβέρνηση παρουσιάζει ως ένα «ταμείο» μέσα από το οποίο δήθεν θα εξασφαλιστούν τα μετέωρα δικαιώματα των τραπεζοϋπαλλήλων πριν το 1993, ούτε «Ταμείο» είναι, ούτε πολύ περισσότερο διασφαλίζει κανέναν. Είναι ένα «ταμείο μαϊμού» και αυτό προσωρινό, για να εξασφαλιστεί - για λογαριασμό των τραπεζιτών - η κατάργηση των επικουρικών ταμείων.

Σε δεινή θέση θα περιέλθει το ΙΚΑ, του οποίου ο κλάδος σύνταξης ήδη εμφανίζει ελλείμματα. Τώρα αποδεικνύεται περίτρανα ότι η χρηματοδότηση του 1% του ΑΕΠ, που επέβαλε το ΠΑΣΟΚ, δε φτάνει για τις τρέχουσες ανάγκες του ΙΚΑ, πολύ περισσότερο δε δημιουργεί ούτε ένα ευρώ αποθεματικών. Η ένταξη των ταμείων των τραπεζοϋπαλλήλων, καθώς και των άλλων ειδικών ταμείων των ΔΕΚΟ στο ΙΚΑ, με τους όρους που μεθοδεύεται, θα τινάξει στον αέρα το μεγαλύτερο ασφαλιστικό Οργανισμό της χώρας.

Είναι λοιπόν ψευδαίσθηση ότι μέσα σε ένα τέτοιο ταμείο, θα κατοχυρωθούν τα ασφαλιστικά δικαιώματα των 100.000 τραπεζοϋπαλλήλων και συνταξιούχων. Οπως είναι ψευδαίσθηση να πιστέψουν τους ισχυρισμούς της κυβέρνησης, ότι δήθεν δε θίγονται οι εργαζόμενοι πριν το 1993. Η επιχείρηση άλωσης των ασφαλιστικών ταμείων των τραπεζοϋπαλλήλων τους θίγει όλους. Και όχι μόνο αυτούς. Το μάρμαρο θα πληρώσουν και οι ασφαλισμένοι του ΙΚΑ, καθώς η επιβάρυνσή του, προδιαγράφει με μαθηματική ακρίβεια, ένα νέο κύκλο αντιασφαλιστικής επίθεσης.

Και βέβαια η «λύση» του προβλήματος δε βρίσκεται στην εφαρμογή του νόμου Ρέππα (3029), όπως επιζητεί η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ και της ΟΤΟΕ, καθώς τα σημερινά αντιασφαλιστικά μέτρα οικοδομούνται ακριβώς πάνω σε αυτόν το νόμο. Εξόχως επικίνδυνη άλλωστε για το σύνολο των εργαζομένων, είναι και η θέση της κυβέρνησης, όπως διατυπώνεται στην Εισηγητική Εκθεση του εν λόγω νομοθετήματος, που κατατέθηκε προχτές Παρασκευή στη Βουλή για τη: «Μετεξέλιξη του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ και του ΕΤΕΑΜ σε ένα και μοναδικό ταμείο κύριας και επικουρικής ασφάλισης αντίστοιχα των απασχολούμενων με σχέση εξαρτημένης εργασίας στη χώρα μας». Πράγμα που σημαίνει ότι σειρά παίρνουν όλα τα ταμεία κύριας αλλά και επικουρικής σύνταξης. Η θέση αυτή προδιαγράφει νέες ασφαλιστικές παρεμβάσεις σε όλα τα ταμεία που μέχρι στιγμής είναι εκτός ΙΚΑ. Η ισοπέδωση των ασφαλιστικών δικαιωμάτων και για τις υπόλοιπες κατηγορίες και κλάδους, στα κατώτερα επίπεδα που έχουν σπρώξει σήμερα τους συνταξιούχους του ΙΚΑ, είναι προ των πυλών.