ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Νέοι επιθετικοί εξοπλισμοί

Με το «καλημέρα», χτες, το Κυβερνητικό Συμβούλιο Εξωτερικών και Αμυνας, κατέθεσε στο βωμό του ΝΑΤΟ και των νεοταξικών αναπροσαρμογών των Ενόπλων Δυνάμεων, ακόμα 1.370 εκατομμύρια ευρώ. Είναι το ποσόν που θα διατεθεί για την αγορά ακόμα 30 αμερικανικών μαχητικών αεροσκαφών τύπου F-16 και 333 μεταχειρισμένων γερμανικών αρμάτων μάχης τύπου «Λέοπαρντ». Πρόκειται για ένα χρέος που προστίθεται στα πάνω από 10 τρισ. δραχμές (30 δισ. ευρώ) που είναι το αρχικό κόστος των δύο πενταετών εξοπλιστικών προγραμμάτων (1996 -2005) χωρίς να υπολογίζονται οι τόκοι.

Ολα αυτά, την ώρα που το λαϊκό εισόδημα δέχεται μια γενικευμένη επίθεση καταλήστευσής του υπέρ της μεγιστοποίησης των κερδών της πλουτοκρατίας. Την ώρα που ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα ισοπεδώνονται στο βωμό της «ανταγωνιστικότητας» των μονοπωλίων. Την ώρα που μισθοί και συντάξεις μετατρέπονται σε βοηθήματα «φιλανθρωπικού» χαρακτήρα. Την ώρα που οι όποιες κοινωνικές παροχές από το κράτος γίνονται «άστοργη μητριά» για τον νέο που σπουδάζει, τον ασθενή που ζητά ιατρική περίθαλψη, για κάθε πολίτη που έχει την ανάγκη υποστήριξης και αλληλεγγύης. Θ' αρκούσε ένα τμήμα των δαπανών αυτών για τη βελτίωση της θέσης των εργαζομένων, ενώ το σύνολο των εξοπλιστικών δαπανών της τελευταίας δεκαετίας θα μπορούσε να επιφέρει συνολική λύση, εάν βέβαια εφαρμοζόταν μια άλλη πολιτική υπέρ του λαού.

Μάλιστα, η κατάσταση γίνεται εξοργιστική εάν σκεφτεί κανείς ότι οι δαπάνες αυτές αφορούν πρώτα και κύρια την εξυπηρέτηση των ΝΑΤΟικών αναγκών, όπως αυτές έχουν καθοριστεί από το νέο επιθετικό δόγμα του ΝΑΤΟ, που υιοθετήθηκε πλήρως, ουσιαστικά αντιγράφηκε, από το νέο ελληνικό αμυντικό δόγμα. Δηλαδή, τους επιθετικούς πολέμους και τις επεμβάσεις ακόμη και στο εσωτερικό των κρατών - μελών του. Είναι οι αναθεωρήσεις του αμυντικού δόγματος που εφάρμοσαν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και η τελευταία κυβέρνηση της ΝΔ κάνει το επόμενο βήμα - με αναπροσαρμογές τεχνικού χαρακτήρα - για την παραπέρα εδραίωσή του, ακολουθώντας κατά βήμα τις ΝΑΤΟικές κατευθύνσεις με την καθοδήγηση των Αμερικανών.

Στα πλαίσια αυτού του δόγματος, έβαλαν στο χρονοντούλαπο της ιστορίας, έννοιες όπως «εθνική άμυνα», «προστασία των συνόρων» και «αποτρεπτικός ρόλος των Ενόπλων Δυνάμεων», αντικαθιστώντας τες από τα αμερικανοΝΑΤΟικής - νεοταξικής έμπνευσης δόγματα περί «σύγχρονων απειλών», «διεθνούς ασφάλειας», «διεθνούς σταθερότητας», «ασύμμετρων απειλών» και «αντιτρομοκρατικού πολέμου». Εξάλλου, λένε τα πράγματα με τ' όνομά τους. Οταν, προ μηνών, ανακοινώθηκε το νέο αμυντικό δόγμα, γινόταν ξεκάθαρα λόγος για ανάγκη «επιτυχούς αντιμετώπισης των κάθε είδους απειλών» και κάλυψη των «διεθνών υποχρεώσεων της Ελλάδας», σε ένα «νέο περιβάλλον ασφάλειας», που είναι «σημαντικά διαφοροποιημένο ως προς την προέλευση, την ποιότητα και το είδος των απειλών».

Η νέα αγορά υπέρ των ΝΑΤΟικών εξοπλισμών, ξεχειλίζει το ποτήρι. Δεν υπάρχουν περιθώρια αναμονής, δε χωράνε άλλες αυταπάτες. Η μόνη διέξοδος είναι η αντιιμπεριαλιστική συσπείρωση και δράση. Η εγκατάλειψη της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, που όχι μόνο συμφωνούν με τα ΝΑΤΟικά δόγματα, αλλά συμμετέχουν ενεργά στη νεοταξίτικη δράση. Και η ενίσχυση της πολιτικής του ΚΚΕ, της προοπτικής της μεγάλης κοινωνικοπολιτικής συμμαχίας για τη λαϊκή εξουσία.

Δεν τρώμε κουτόχορτο

«Δε θα είναι λόγος για απόλυση...» ισχυρίζεται ο υπουργός Απασχόλησης Π. Παναγιωτόπουλος σε δελτία ειδήσεων, τις τελευταίες μέρες. Ο λόγος, για τις εργαζόμενες γυναίκες που θα αρνούνται την εφαρμογή της «διευθέτησης», σύμφωνα με το νομοσχέδιο της κυβέρνησης. Κι εμείς αναρωτιόμαστε:

Ο κ. υπουργός ζει στον Αρη ή μήπως νομίζει πως οι εργαζόμενοι δε ζουν στη Γη; Γιατί, αν δε συμβαίνει κάτι απ' τα παραπάνω, θα έπρεπε να ξέρει, όταν μάλιστα καυχιέται πως είναι «της πιάτσας» και κολλά ένσημα εδώ και δεκάδες χρόνια, ότι υπάρχουν εργαζόμενες που απολύονται μόνο και μόνο επειδή τολμούν να μοιράσουν στη δουλιά τους προσκλητήριο γάμου. ΄Η επειδή μαθεύτηκε ότι έμειναν έγκυες. Κι αν εσείς προσποιείστε κ. υπουργέ πως τίποτα δε γνωρίζετε για τα κάτεργα στα οποία, και με ευθύνη του δικού σας κόμματος, πάνε και δουλεύουν οι εργάτες κι οι εργάτριες, τίποτα δε γνωρίζετε για την εργοδοτική ασυδοσία και αυθαιρεσία που δεν υπολογίζει ούτε καν την ανθρώπινη ζωή, η εργατιά δεν τρώει κουτόχορτο.

Ο ένας και οι πολλοί Καντχέμ

Γρηγοριάδης Κώστας

Ενας επτάχρονος Ιρακινός αναρρώνει από μια σοβαρή εγχείριση καρδιάς στο στρατιωτικό νοσοκομείο του Τέξας. Ο μικρός Καντχέμ, λόγω της πάθησής του, δε θα επιβίωνε μετά την εφηβεία. Επισκέφτηκε για νοσηλεία το νοσοκομείο της αμερικανικής αεροπορικής βάσης Ταλίλ, στη Νασιρίγια. Εκεί, προκάλεσε τη συγκίνηση των ανδρών της 36ης Μεραρχίας Πεζικού και της Ομάδας Κρούσης της 56ης Ταξιαρχίας, οι οποίοι κινητοποιήθηκαν και συγκέντρωσαν τα χρήματα που χρειάζονταν για την πολυπόθητη επέμβαση στις ΗΠΑ.

Η συγκινητική αυτή ιστορία έκανε το γύρο του κόσμου, μέσα από τα μεγάλα ειδησεογραφικά πρακτορεία. Και δεν αμφισβητεί κανείς την εγκυρότητά της ή τις πιθανές καλές προθέσεις των ανδρών των δύο αμερικανικών σωμάτων. Είναι, όμως, αναπόφευκτοι και οι συνειρμοί.

Ο μικρός Καντχέμ είναι ένας. Εκατοντάδες παιδιά καθημερινά στο Ιράκ στερούνται το γέλιο και την ανεμελιά της ηλικίας τους, είτε κυριολεκτικά επειδή σκοτώνονται ή τραυματίζονται, είτε επειδή πεινούν, υποφέρουν από μολυσμένο νερό, από έλλειψη φαρμάκων, από ορφάνια, από φτώχεια... Από όλα αυτά, δηλαδή, που ο πόλεμος και η κατοχή προκάλεσε στο λαό και στη χώρα τους. Αντί παιχνιδιών, βλέπουν κομματιασμένα κορμιά, ακούν πολυβόλα και βόμβες και μυρίζουν αίμα. Πολλά από αυτά δεν μπορούν πια ούτε να κλάψουν.

Αυτή είναι η πραγματική εικόνα της κατοχής και όχι αυτή της ιστορίας του μικρού Καντχέμ. Είναι άλλος ένας τρόπος διαστρέβλωσης της πραγματικότητας, κάλυψης του εφιάλτη, νάρκωσης της συνείδησης. Η πραγματικότητα, όμως, είναι όλοι οι υπόλοιποι μικροί Καντχέμ που, αργά ή γρήγορα, θα σηκώσουν και αυτοί ένα όπλο ενάντια στον κατακτητή που διέλυσε τη ζωή τους.... αν δεν το έχουν, ήδη, κάνει.

Θητεία προδιαγραφών νέας τάξης

Η ηγεσία του υπουργείου Εθνικής Αμυνας, με αφορμή τα νέα σενάρια που αφορούν τη στρατιωτική θητεία και την καθιέρωση 6μηνης υποχρεωτικής στράτευσης για όλους, αμέσως μετά το σχολείο, θέλει να εξασφαλίσει «μ' ένα σμπάρο δύο τρυγόνια». Δηλαδή, και την αποδοχή από τους νέους της υποχρεωτικής στράτευσής τους στα 18, χωρίς αναβολές, με ό,τι αυτό συνεπάγεται στη διαπαιδαγώγηση της νέας γενιάς, μέσα από τις στρατιωτικές δομές που όλο και περισσότερο ενσωματώνονται στα νεοταξικά πρότυπα, αλλά και την αποδοχή της γενίκευσης της επάνδρωσης των Ενόπλων Δυνάμεων με μισθοφόρους. Ωστόσο, φαντάζει με απάτη, το επιχείρημα που επικαλούνται, αναφορικά με τη μείωση, λόγω δημογραφικού, του αριθμού των προς στράτευση νέων, προκειμένου να δικαιολογήσουν την πρόσληψη δεκάδων χιλιάδων Επαγγελματιών Οπλιτών. Η ουσία βρίσκεται στο γεγονός ότι αποτελεί κατεύθυνση του ΝΑΤΟ για ολιγάριθμους στρατούς που θα είναι ευέλικτοι και ταχυκίνητοι και θα στελεχώνονται αποκλειστικά από μισθοφόρους, ώστε να μπορούν να φέρνουν σε πέρας αποστολές επιβολής, ανά τον κόσμο, της νέας ιμπεριαλιστικής τάξης πραγμάτων. Αυτός ο στρατός, αυτή η θητεία καμία σχέση δεν έχει με το πατριωτικό καθήκον του κάθε νέου για προάσπιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων και εδαφικής ακεραιότητας της χώρας, αξίες που ο νεοταξικός οδοστρωτήρας συνθλίβει και εξοστρακίζει.