Από παλιότερη διαδήλωση ενάντια στους σχεδιασμούς της ΕΕ και τη συναπόφασή τους από την ελληνική κυβέρνηση

Το «εθνικό πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων» που εγκρίθηκε χτες αποτυπώνει παραστατικά τον ολομέτωπο χαρακτήρα της βάρβαρης επίθεσης κατά του λαού, ρίχνοντας ταυτόχρονα τις μάσκες εκείνων (διάβαζε ΠΑΣΟΚ, πλειοψηφία ΓΣΕΕ) που υποστήριζαν μετά πάθους τη στρατηγική της Λισαβόνας και τώρα εμφανίζονται δήθεν «έκπληκτοι» για τα αντιλαϊκά μέτρα της κυβέρνησης της ΝΔ.

Η κυβέρνηση έχει ενσωματώσει στο «εθνικό πρόγραμμα» το σύνολο των αντιλαϊκών «διαρθρωτικών αλλαγών» που ήδη υλοποιεί ή πρόκειται να εφαρμόσει τα επόμενα τρία χρόνια, επιχειρώντας, εκτός των άλλων, να τις παρουσιάσει ως αναπόφευκτες, με το επιχείρημα ότι «πρόκειται για υποχρεώσεις της χώρας έναντι της ΕΕ». «Υποχρεώσεις» τις οποίες έχει συναποφασίσει.

«Το ελληνικό πρόγραμμα να είναι απόλυτα συμβατό με αυτά τα οποία γίνονται και στην υπόλοιπη Ευρώπη» δήλωσε χαρακτηριστικά εξερχόμενος ο Γ. Αλογοσκούφης, δείχνοντας τη βούληση της κυβέρνησης για απόλυτη ευθυγράμμιση στις στρατηγικές της Λισαβόνας.

Νωρίτερα στην εισήγησή του στην Κυβερνητική Επιτροπή ο υπουργός Οικονομίας κατέστησε σαφές ότι η «θέσπιση εθνικών προτεραιοτήτων» στηρίχτηκε στις «24 ολοκληρωμένες κατευθυντήριες γραμμές» που εγκρίθηκαν από τη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ τον περασμένο Μάρτη. Η «κόκκινη κλωστή» που διαπερνά τις αντιδραστικές «μεταρρυθμίσεις» που εφαρμόζει η κυβέρνηση, στο πλαίσιο της στρατηγικής της Λισαβόνας, είναι η συστηματική και λυσσαλέα επίθεση κατά των εργασιακών δικαιωμάτων, η μείωση του «εργατικού κόστους» και η ταυτόχρονη ολόπλευρη στήριξη του πολυεθνικού κεφαλαίου και των μονοπωλίων.

«Ηδη οι κυβερνητικές πρωτοβουλίες και δράσεις όλων των υπουργείων, σε όλα τα επίπεδα, κινούνται στην κατεύθυνση των ολοκληρωμένων κατευθυντήριων γραμμών του Εαρινού Συμβουλίου του 2005» τόνισε ο Γ. Αλογοσκούφης, απαριθμώντας πλήθος πολιτικών και μέτρων που υπηρετούν τους στόχους της Λισαβόνας. Και πράγματι η κυβέρνηση Καραμανλή θα καταθέσει ως τα μέσα του Οκτώβρη ένα πλούσιο «εθνικό πρόγραμμα για τις μεταρρυθμίσεις», που διόλου δε θα υστερεί από αυτό των κυβερνήσεων των υπολοίπων κρατών - μελών. Ετσι, «ο νέος επενδυτικός νόμος, η φορολογική μεταρρύθμιση, οι αποκρατικοποιήσεις, οι συμπράξεις Δημόσιου - Ιδιωτικού Τομέα, η απλοποίηση των διαδικασιών για την αδειοδότηση νέων επιχειρήσεων, η αναμόρφωση του πτωχευτικού δικαίου, η μεταρρύθμιση της αγοράς εργασίας, η απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας, η μεταρρύθμιση του ωραρίου των καταστημάτων, ο εκσυγχρονισμός των υπηρεσιών του υπουργείου Υγείας, η επίλυση του ασφαλιστικού προβλήματος των τραπεζών, ο εθνικός διάλογος για την Παιδεία, η αναμόρφωση του πλαισίου λειτουργίας των ΔΕΚΟ, η επανατοποθέτηση του Γ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης, η αναβάθμιση του χωροθετικού σχεδιασμού και των χρήσεων γης, η καταπολέμηση της γραφειοκρατίας, η αποτελεσματικότερη και αποδοτικότερη διαδικασία για τη μελέτη και ανάθεση δημοσίων έργων, η αξιοποίηση της δημόσιας ακίνητης περιουσίας», όλα αυτά και πολλά ακόμα αποτελούν σύμφωνα με τον Γ. Αλογοσκούφη «δράσεις που συμβάλλουν στην επίτευξη των στόχων της στρατηγικής της Λισαβόνας».

Σε ό,τι αφορά τα διαδικαστικά, ο υπουργός είπε ότι θα συνεχιστούν οι συναντήσεις με τους κοινωνικούς εταίρους «ώστε να συμμετέχουν ενεργά στη διαδικασία για τη διαμόρφωση του εθνικού προγράμματος μεταρρυθμίσεων», ενώ πριν την υποβολή του προγράμματος στην Κομισιόν ως τις 15 Οκτώβρη θα υπάρξει και συζήτηση στη Βουλή.

Ο υπουργός εξέφρασε την αισιοδοξία του, λέγοντας ότι «είμαστε σε καλό δρόμο», αλλά έσπευσε να συμπληρώσει ότι «δεν έχουμε την πολυτέλεια να εφησυχάζουμε, πρέπει να κινηθούμε ακόμη ταχύτερα».

Αξίζει να σημειωθεί ότι οι 25 ηγέτες της ΕΕ στο Εαρινό Συμβούλιο Κορυφής είχαν ζητήσει ξεκάθαρα «νέες μορφές οργάνωσης της εργασίας και μεγαλύτερη ποικιλία συμβατικών ρυθμίσεων», περιγράφοντας έτσι την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, την ενίσχυση των ατομικών συμβάσεων και της μερικής απασχόλησης, τη μείωση του κατώτερου μισθού κ.ο.κ.

Παράλληλα είχαν δεσμευτεί για να προωθήσουν την «παράταση της διάρκειας της επαγγελματικής ζωής σε συνδυασμό με τη μεταρρύθμιση των συστημάτων κοινωνικής προστασίας»... Παράλληλα η ΕΕ «οφείλει να εξοπλιστεί με ένα ρυθμιστικό πλαίσιο ευμενέστερο προς τις επιχειρήσεις». Ολα αυτά περιγράφονται με ακόμα πιο συγκεκριμένο τρόπο στις «24 ολοκληρωμένες κατευθυντήριες γραμμές» που επανειλημμένα έχουν παρουσιαστεί (μόνο) από το «Ρ».