Ενα διήμερο - προχτές Κυριακή και χτες Δευτέρα - πλούσιο σε πολιτικές και πολιτιστικές εκδηλώσεις, ήταν το Φεστιβάλ στο Βόλο. Στην πλατεία Ρήγα Φεραίου, που μετατράπηκε σε «κόκκινη γειτονιά», εκατοντάδες νέοι και πολλοί μεγαλύτεροι στην ηλικία, είχαν την ευκαιρία να συμμετάσχουν σε μια αγωνιστική γιορτή της νεολαίας, παίρνοντας γεύση από έναν διαφορετικό, έναν γνήσιο και δημιουργικό πολιτισμό.

Το μουσικό πρόγραμμα περιλάμβανε αφιερώματα στα 25 χρόνια από το θάνατο του Νίκου Ξυλούρη, στον Μ. Θεοδωράκη από τους Ν. Παρθένη και Ζ. Κουκουσέλη, τα ερασιτεχνικά συγκροτήματα «GOGITO ERGO SUM», «ΟΝΕΙΡΟΒΑΤΕΣ», «RIG IN A POKE», «HOLLE ROTA ROCKETS», συναυλία των Λάκη Παπαδόπουλου και Γ. Γιοκαρίνη. Επίσης, προβολές με αφιέρωμα στον Χ. Φλωράκη και με τις ταινίες «SACO ANT VANCETTI», «Ψωμί και τριαντάφυλλα». Ακόμα λειτούργησαν εκθέσεις βιβλίου, ζωγραφικής - σκίτσου και περίπτερα.

Με μεγάλο ενδιαφέρον παρακολούθησαν οι παρευρισκόμενοι τη συζήτηση για το «εργασιακό» και τις πολιτικές ομιλίες του Γ. Κορίτσα, μέλους του ΚΣ της ΚΝΕ και της Ελένης Μπέλλου, μέλους του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.

Στην ομιλία της η Ελένη Μπέλλου εξήγησε γιατί ο σύγχρονος καπιταλισμός παραμένει βάρβαρος, παρά τα νέα επιστημονικά - τεχνολογικά επιτεύγματα της πληροφορικής, της γενετικής και της βιοτεχνολογίας.

Γιατί - όπως είπε - βαρβαρότητα είναι να υπάρχουν τα τεχνολογικά μέσα για να προστατεύεται ο κόσμος από τις πλημμύρες, τους τυφώνες, τους καύσωνες, τους σεισμούς, αλλά, λόγω της εγκληματικής έλλειψης κρατικής προστασίας, οι πρώτοι που χάνουν τη ζωή τους να είναι οι φτωχοί και οι καταπιεσμένοι, όπως συνέβη με τον τυφώνα στην Αμερική.

Σύγχρονη βαρβαρότητα είναι - συνέχισε - οι μαθητές να τρέχουν από το σχολείο στο φροντιστήριο, να χάνονται στην προσπάθεια αποστήθισης ανούσιων πληροφοριών, χωρίς κριτική σκέψη, για το κυνήγι της εισαγωγής στην «ανώτατη εκπαίδευση», να ξοδεύεται η εργατική οικογένεια για να τελειώσει ο φοιτητής κάποιο τμήμα ΑΕΙ και ΤΕΙ, χωρίς αντίκρισμα επαγγελματικής προοπτικής.

Υπερσύγχρονη μορφή βαρβαρότητας είναι - πρόσθεσε - ένα τμήμα των νέων να συνθλίβεται από την παρατεταμένη ανεργία, άλλο να ζει με την ανασφάλεια της μερικής, της εποχιακής απασχόλησης, της ανασφάλιστης και της ακόμα πιο κακοπληρωμένης εργασίας κι άλλο, στις μεγαλύτερες ηλικίες, να ζει με το κυνήγι της δεύτερης, τρίτης δουλιάς, να εξαντλείται σε 12ωρα και 14ωρα ημερήσιας εργασίας, προκειμένου ν' ανταποκριθεί το εισόδημά του στις στοιχειώδεις ανάγκες της οικογένειάς του.

Απευθυνόμενη στους νέους και τις νέες, τους κάλεσε να γυρίσουν την πλάτη στα κόμματα, τις νεολαίες, τους εργοδότες, τους πανεπιστημιακούς και άλλους δασκάλους, που υποστηρίζουν ότι αρκεί η ατομική προσπάθεια και όχι οι κοινωνικές - πολιτικές συνθήκες, για να ικανοποιηθούν οι ανάγκες, ότι η θυσία γίνεται και από τον εργαζόμενο και από τον εργοδότη, στο όνομα της ανάπτυξης και της ανταγωνιστικότητας, ότι οι ελαστικές εργασιακές σχέσεις είναι πιο βολικές για τον εργαζόμενο φοιτητή, τη νέα γυναίκα με οικογένεια, ότι η ιδιωτική ασφάλιση, το ιδιωτικό σχολείο παρέχει καλύτερες υπηρεσίες.

Και τόνισε: Εχετε πάμπολλες ευκαιρίες να αποδυναμώσετε τα κόμματα της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Με τη συμμετοχή σας στους αγώνες, στα σωματεία, στις επιτροπές νέων, στο ΠΑΜΕ. Μαυρίζοντάς τα στις φοιτητικές εκλογές, στις αρχαιρεσίες των σωματείων, στις εκλογές για την Αυτοδιοίκηση, στους φορείς του αγροτικού κινήματος, στις βουλευτικές εκλογές.

Απορρίψτε τις πολιτικές δυνάμεις, όπως ο ΣΥΝ, που ενώ παλεύει ν' αλλάξει το συσχετισμό με περιορισμό του ΚΚΕ, υποκρίνεται ότι παλεύει για τη συσπείρωση των αριστερών δυνάμεων.

Και συνέχισε, υπογραμμίζοντας: Νέοι και νέες, με τη φλόγα και τη δύναμη της νιότης σας, αλλά και με τη γνώση, μπορείτε να πάτε κόντρα στην αστική, αντιδραστική ιδεολογία που συναντάτε στο σχολείο, στο πανεπιστήμιο, στο εργοστάσιο, στο γραφείο, στο στρατό. Μπορείτε να διαλύσετε το νέφος της ημιμάθειας, τα διλήμματα του κατεστημένου. Πάρτε μέρος σε ομίλους μαρξιστικής μόρφωσης από τα μαθητικά σας χρόνια. Ζητήστε το μαρξιστικό βιβλίο για να γνωρίσετε ποια είναι η ιστορία του κινήματος στη χώρα μας, ποιες είναι οι πραγματικές αντιθέσεις στην ελληνική κοινωνία, στην Ευρώπη, στον κόσμο, για να γίνετε πιο συνειδητοί και μαχητικοί στην απόρριψη των ιμπεριαλιστικών θεωριών. Μπορείτε να δώσετε αίμα και ορμή στο ΚΚΕ που κοντά 90 χρόνια στάθηκε με συνέπεια στην υπεράσπιση των εργατικών, των λαϊκών δικαιωμάτων, των διεκδικήσεων της νεολαίας.

Καταλήγοντας, επισήμανε: Θα ξανάρθει η επαναστατική νίκη και η σοσιαλιστική οικοδόμηση στον κόσμο. Η αναμέτρηση του καπιταλισμού με το σοσιαλισμό - κομμουνισμό είναι αναπόφευκτη, γιατί τη σοσιαλιαστική προοπτική γεννά ο ίδιος ο καπιταλισμός. Η επιτάχυνση ή η επιβράδυνση των εξελίξεων είναι ζήτημα συνείδησης και πράξης.

Είναι, λοιπόν, στα χέρια σας η δυνατότητα να επιταχυνθούν οι εξελίξεις, να πάει πιο μαζικά και βαθιά στο νου και στην ψυχή των νέων το σύνθημα «Το μέλλον μας δεν είναι ο καπιταλισμός, είναι ο νέος κόσμος, ο σοσιαλισμός».

Στο «Πάρκο Ματσόπουλου» πραγματοποιήθηκαν, το Σαββατοκύριακο, οι προφεστιβαλικές εκδηλώσεις στα Τρίκαλα. Στην «κόκκινη πολιτεία» που έστησαν, με μεράκι και πρωτοτυπία, τα παιδιά της ΚΝΕ, νέοι και μεγαλύτεροι έζησαν στον παλμό μιας νεολαίας που αμφισβητεί και ψάχνει, που δε συμβιβάζεται κι αγωνίζεται, που χαίρεται και διασκεδάζει, που αισιοδοξεί και διεκδικεί ένα καλύτερο αύριο.

Η αισιόδοξη στάση ζωής, η πίστη στα ιδανικά και στα οράματα, στην προοπτική ενός καλύτερου μέλλοντος για τη νέα γενιά και τον ελληνικό λαό, επισημάνθηκε και στις πολιτικές ομιλίες του Θ. Αργυρίου, μέλους του ΚΣ της ΚΝΕ και του Β. Μπούτα, μέλους της ΚΕ του ΚΚΕ. «Ενεση» αισιοδοξίας και σιγουριάς για το μέλλον αποτέλεσε και το αφιέρωμα στον Χαρίλαο Φλωράκη, ενώ ενδιαφέρον προκάλεσε το αφιέρωμα με θέμα «Ο αντικομμουνισμός στο σινεμά».

Πλούσιο το καλλιτεχνικό πρόγραμμα, με συναυλίες ελληνικής και ξένης μουσικής από πολλά συγκροτήματα, παραδοσιακή μουσική και χορούς από τους «Απτάλιδες», λαϊκό - ρεμπέτικο γλέντι από ορχήστρα του Μουσικού Σχολείου Τρικάλων. Στο χώρο λειτούργησαν περίπτερα, ταβέρνα, βιβλιοπωλείο, παιδότοπος, παραδόθηκαν μαθήματα ορειβασίας και αναρρίχησης.

Με επιτυχία στέφθηκε το 31ο Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή» στην Καβάλα, αναδεικνύοντάς το για άλλη μια φορά σε κορυφαίο πολιτικό - πολιτιστικό γεγονός της πόλης. Η ανταπόκριση της νεολαίας στο κάλεσμα της ΚΝΕ έδωσε την καλύτερη απάντηση σε όλους αυτούς που εδώ και καιρό κάνουν τα πάντα για να αμαυρώσουν το Φεστιβάλ και τη νεολαία του ΚΚΕ.

Το πρόγραμμα ξεκίνησε με το συγκρότημα της ΠΚΣ, συνεχίστηκε με το θεατρικό «Για ένα κομμάτι ψωμί δε φτάνει μόνο η δουλιά» από την καλλιτεχνική ομάδα της ΚΝΕ και το Θέατρο Σκιών «Ο Καραγκιόζης... αριστερός ψάλτης». Εγινε ομιλία από τον γραμματέα του ΚΣ της ΚΝΕ Θέμη Γκιώνη, παρουσιάστηκε αφιέρωμα στο Εργατικό Κίνημα της Καβάλας από την Κ. Χατζηγιάννη, μέλος του ΔΣ του Συλλόγου «Αριστον» της ΓΣΕΕ, αφιέρωμα στον Γ. Ρίτσο και ακολούθησε ρεμπέτικο γλέντι.

Κατά την ομιλία του ο γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ Θέμης Γκιώνης επισήμανε, μεταξύ άλλων, ότι ο ιμπεριαλισμός έχει ανάγει σε επιστήμη το πώς θα εξασφαλίσει περισσότερα κέρδη για να κερδίσει τη μάχη του σήμερα, αλλά στοχεύει να διαιωνίσει την κυριαρχία του και για το μέλλον. Προϋπόθεση γι' αυτό, όπως είπε, είναι να κερδίσει τη νεολαία και το επιδιώκει με το να παίρνει ο νέος μάθημα υποταγής στο χώρο δουλιάς, στο σχολείο, στο πανεπιστήμιο, στο στρατό, στη «βαριά βιομηχανία» του πολιτισμού και του ελεύθερου χρόνου. Το ΚΚΕ, σημείωσε, επιβεβαιώνοντας τη νεανική φυσιογνωμία του Κόμματος, παίρνει την ευθύνη του για τη νεολαία και πραγματοποιεί μία σοβαρή δουλιά για τα προβλήματα της νεολαίας, για το παρόν και το μέλλον της. Για τη στήριξη της ΚΝΕ, όπως είπε, το ΚΚΕ επεξεργάστηκε ένα πλαίσιο δράσης που φέρνει στο επίκεντρο τις διεκδικήσεις της νεολαίας, που έχουν άμεση σχέση με τα ίδια τα αιτήματα της σύγχρονης λαϊκής οικογένειας, υπογραμμίζοντας: «Η αναζωογόνηση του νεολαιίστικου κινήματος, η ενιαία δράση στο πλάι της εργατικής τάξης, δεν είναι μία μικρή υπόθεση, αποτελεί καθοριστικό σημείο για το πού θα γείρει η πλάστιγγα της πάλης ενάντια στα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό». Τόνισε, ωστόσο, ότι οι μηχανισμοί του ιμπεριαλισμού προσπαθούν να πείσουν τη νεολαία να φορέσει τις αλυσίδες συνειδητά, εξαπολύοντας επίθεση αντιδραστικών ιδεολογημάτων (π.χ. ότι φταίει ο νέος που δεν προσπάθησε για να μην είναι άνεργος κλπ.). Ο γραμματέας της ΚΝΕ κάλεσε τη νεολαία να αποκρούσει την ιδεολογική επίθεση του ιμπεριαλισμού και να αναρωτηθεί ποιο είναι πραγματικά ρεαλιστικό για τη ζωή της, αναφερόμενος σε βασικές πτυχές και δικαιώματα της ζωής σε αντιπαράθεση με αυτά που θέλει το σύστημα του ιμπεριαλισμού να επιβάλει.

Σε άλλο σημείο τόνισε: «Σήμερα δε φτάνει μόνο να αναχαιτίζεις, να παλεύεις, να περιορίσεις τη χασούρα. Χρειάζεται το εργατικό λαϊκό κίνημα να έχει τη δική του στρατηγική. Δε φτάνει μόνο αγώνας, χρειάζεται αυτός ο αγώνας να πολιτικοποιείται, να αποκαλύπτει το ενιαίο της επίθεσης, την πολιτική του μεγάλου κεφαλαίου, χρειάζεται να φωτίζει με κάθε τρόπο το πολιτικό πρόβλημα της χώρας. Πρέπει να μπει στο στόχαστρο το ζήτημα της εξουσίας: το ποιος κάνει κουμάντο στην παραγωγική βάση της χώρας κρίνει και το ποιον ωφελεί αυτή η πολιτική. Αυτό το σύστημα, ο ιμπεριαλισμός, γεννά και τα ελπιδοφόρα για τους λαούς στοιχεία: την ώρα που αυξάνει τις ανάγκες και μάλιστα με στρεβλό τρόπο, η ικανοποίηση αυτών των αναγκών συμπιέζεται». Αφού ανέπτυξε την πρόταση του ΚΚΕ, συμπλήρωσε: «Η κοινωνικοπολιτική αυτή συμμαχία είναι αυτή που θα επιβάλει ότι το σύστημα αυτό δεν παίρνει ρετουσάρισμα και επιδιορθώσεις, αλλά ανατροπή, βάζοντας σε ημερήσια διάταξη το ποιος πρέπει να κάνει κουμάντο. Η λαϊκή εξουσία και οικονομία είναι η μόνη ρεαλιστική προοπτική για τα συμφέροντα του λαού, γιατί απαντά και για το σήμερα και για το αύριο, λύνει μια και καλή το ζήτημα της εξουσίας, φέρνει στην εργατική τάξη και τους συμμάχους της το νέο κόσμο».